IPPP1/443-919/08-6/S/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów i wyrobów produkcji własnej - jest prawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania materiałów i wyrobów produkcji własnej.

W dniu 6 sierpnia 2008 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-919/08-2/AP, w której stanowisko Spółki uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja ta była przedmiotem skargi Spółki. Prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Lu 700/08 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1/443-919/08-2/AP z dnia 6 sierpnia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka podpisała kontrakty na zakup maszyn do produkcji swoich wyrobów (komplet korka) z firmą ze Szwajcarii i z firmą z Włoch. W dniu 4 stycznia 2008 r. Spółka przekazała do producenta maszyny ze Szwajcarii polietylen na próby nieodpłatnie (materiał do testowania maszyny) w ilości 1.400,00 kg, o wartości netto 7.932,50 zł. Przy zakupie polietylenu Spółka odliczyła podatek od towarów i usług.

Firmie z Włoch, która wykonuje maszynę do łączenia produktów (nakrętki i sztucera), Spółka w dniu 4 stycznia 2008 r. przekazała nieodpłatnie swoje wyroby w celu testowania maszyny. Wartość przekazanych produktów po cenie ewidencyjnej stanowiła 20.000 zł, produkty wydano na podstawie dokumentu magazynowego WZ (wydanie zewnętrzne), a towar został dostarczony za pośrednictwem firmy kurierskiej. Przy zakupie materiału do produkcji wyrobów został odliczony podatek od towarów i usług.

Zakup maszyny z Włoch nastąpił w dniu 17 marca 2008 r. i wraz z maszyną zwrócono część wyrobów na kwotę 12.000,00 zł, pozostała cześć wysłanych wyrobów na kwotę 8.000,00 zł uległa zniszczeniu przy testowaniu maszyny i uznana jako ubytek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie materiałów i wyrobów własnej produkcji powinno podlegać opodatkowaniu na podstawie faktury wewnętrznej wg stawki 22% oraz czy wydanie wyrobów własnej produkcji do firmy z Włoch powinno zostać wykazane jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy.

W przedstawionym stanie faktycznym przekazane przez podatnika towary i wyroby z własnej produkcji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z dwóch względów. Po pierwsze: firmy, które otrzymały towary muszą je zużyć wyłącznie na próby przy wytwarzaniu zamówionych przez Wnioskodawcę maszyn, a zatem nie mogą dysponować towarami jak właściciel. Po drugie przekazanie towarów i wyrobów z własnej produkcji jest związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem - nabyciem maszyn. Na poparcie swojego stanowiska Spółka powołuje art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Ustęp 2 cyt. artykułu stanowi zaś, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z planowaną inwestycją nabycia maszyn, Spółka przekazała materiały i wyroby własne kontrahentom w celu przeprowadzenia testu tych maszyn. Wnioskodawca wskazał także, że przekazanie towarów i wyrobów z własnej produkcji związane jest z prowadzonym przedsiębiorstwem, a przy zakupie przekazanych wyrobów skorzystano z prawa do odliczenia podatku. Obowiązek przekazania materiałów do prób i testów określony został w zawartej z kontrahentem umowie.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, iż przedmiotowego przekazania materiałów i wyrobów celem przeprowadzenia prób i testów maszyn nie można uznać za dostawę towarów, bowiem w żadnym momencie nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel. Firmy, które te towary otrzymały, muszą je zużyć wyłącznie na próby zamówionych maszyn. Nie został także spełniony warunek zawarty w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z uwagi na fakt, że przekazanie towarów związane jest z prowadzoną działalnością Wnioskodawcy. Nie dochodzi zatem do nieodpłatnego przekazania towarów, lecz do ich zużycia w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością. W rozpatrywanej sprawie nie zachodzą tym samym przesłanki do uznania przedmiotowej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ustawy o VAT.

Reasumując, powołane przepisy ustawy o VAT w konfrontacji z przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym prowadzą do wniosku, iż przedmiotowego przekazania towarów do prób i testów zakupionych maszyn nie można uznać za dostawę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie - Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.