IPPP1-443-918/11-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 10 sierpnia 2011 r. na wezwanie Organu z dnia 1 sierpnia 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania współczynnika sprzedaży oraz korekty odliczonego podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obliczania współczynnika sprzedaży oraz korekty odliczonego podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 10 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 1 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Po przeanalizowaniu dotychczasowych obrotów za 2011 r. z tytułu sprzedaży E. Sp. z o.o. (dalej "Spółka") stwierdziła przychody ze sprzedaży zarówno: opodatkowane podatkiem od towarów i usług jak i zwolnione z tego podatku. Sprzedaż za 2010 r. miała jednolity charakter, całość sprzedaży była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze zmiany art. 90 ust. 10 pkt 1, które weszły w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r. odnośnie przyjęcia, że w przypadku gdy proporcja ustalona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%. Jednocześnie wstępna analiza obrotów wykazała, iż kwota niepodlegająca odliczeniu z art. 90 ust. 10 pkt 1 zostanie w Spółce przekroczona.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ust. 4, wyliczoną proporcję zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W związku z czym zdaniem Spółki jeżeli proporcja wyliczona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 przekroczy 99% i wyniesie np.: 99,000001%, Spółka powinna przyjąć, iż proporcja sprzedaży wyniesie 100%. W związku z czym w przypadku, gdy proporcja wyniesie 100% Spółka nie stosuje art. 90 ust. 10 z uwagi na fakt, iż nie ma proporcji ponieważ wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem liczonej zgodnie z art. 90 ust. 4 wynosi 100%.

Ad. 1

Zgodnie z definicją liczb całkowitych: są to liczby naturalne, dodatnie (np.: 1,2,3,4... itd.) oraz liczby przeciwne do nich (np.: -1, -2, -3, -4, itd.). Czyli jak należy rozumieć liczby bez miejsca po przecinku. W związku z tym w przypadku, gdy wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem wyniesie np.: 99,000001% zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 90 ust. 4 proporcja ta zostanie zaokrąglona w górę do pełnej liczby całkowitej czyli do 100%, podobnie jak będzie to miało miejsce w przypadku gdy wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem wyniesie np.: 89,999999%, wtedy zgodnie z art. 90 ust. 4 zaokrąglić należy do najbliższej liczby całkowitej czyli do 90%. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż gdyby ustawodawca miał zamiar wprowadzić inne ograniczenia w sposobie stosowania zaokrągleń wprowadził by zapis podobny do np.: zapisów z art. 63 ustawy - Ordynacja podatkowa lub § 5 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 1, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%. W sytuacji przyszłej w przypadku gdy wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem liczonej zgodnie z art. 90 ust. 2-8 wyniesie ponad 99% np. 99,000001%, Spółka w myśl cytowanego artykułu nie znajdzie się w dyspozycji z art. 90 ust. 10 pkt 1, gdyż stosując zaokrąglenia z art. 90 ust. 4 nie wystąpi proporcja sprzedaży bowiem wielkość sprzedaży opodatkowanej w wartości sprzedaży ogółem liczonej zgodnie z art. 90 ust. 4 wynosi 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. z 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Wskazana powyżej zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych, bądź niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 2).

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (ust. 3).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (ust. 4).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (ust. 5).

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (ust. 6).

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu (ust. 8).

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (ust. 9).

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio (ust. 2a).

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (ust. 3). W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (ust. 4).

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (ust. 5).

W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (ust. 7a).

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (ust. 7b).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (ust. 7c).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (ust. 7d).

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (ust. 8).

Na podstawie uregulowań zawartych w art. 90 i 91 cyt. ustawy należy przede wszystkim stwierdzić, że Spółka w pierwszej kolejności winna ustalać, jaka część ponoszonych wydatków związana jest wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi i dokonywać w całości odliczenia podatku naliczonego, a jaka część jest związana z czynnościami zwolnionymi i w tej części w ogóle nie dokonywać odliczenia podatku naliczonego.

Dopiero w przypadku, gdy dla danych wydatków nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca może zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Przepisy art. 90 ustawy stanowią, iż obliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tj. związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi) należy czynić to w dwóch etapach:

Odnosząc się do kwestii proporcji wstępnej, ustawodawca dopuszcza możliwość ustalenia jej w oparciu o obroty osiągane w poprzednim roku, w sposób określony w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy. W przepisie tym mowa jest jednak o obrotach z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo - zatem o czynnościach opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych z tego podatku. Oznacza to, że warunkiem umożliwiającym określenie wstępnej proporcji na obecny rok - na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzednim, jest wystąpienie w roku poprzednim zarówno obrotów opodatkowanych jak i zwolnionych od podatku VAT, a więc wykonywanie działalności mieszanej w roku poprzednim przez podatnika.

Potwierdzeniem powyższego jest art. 90 ust. 8 ustawy, z którego wynika, że jeżeli podatnik w poprzednim roku podatkowym nie osiągnął obrotu, o którym mowa w ust. 3 (zarówno opodatkowanego jak i zwolnionego od podatku VAT) do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu przyjmuje proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

W przypadku Spółki sprzedaż za 2010 r. miała jednolity charakter i była w całości opodatkowana podatkiem od towarów i usług, zatem ponieważ w roku 2010 Spółka nie wykonywała czynności mieszanych, nie ma możliwości ustalenia wstępnej proporcji odliczenia dla roku 2011 w oparciu o obrót z roku 2010.

Uwzględniając zatem art. 90 ust. 8 ustawy należy stwierdzić, że w celu określenia wstępnej proporcji odliczenia podatku naliczonego dla roku 2011 Spółka powinna zwrócić się do urzędu skarbowego. Natomiast po zakończeniu roku 2011, na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w tym roku, Wnioskodawca będzie zobowiązany do obliczenia proporcji ostatecznej, która posłuży ustaleniu wysokości korekty podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę regulacje z art. 90 ustawy o VAT należy stwierdzić, że jeżeli wyliczony przez Spółkę po zakończeniu roku współczynnik sprzedaży (proporcja) przekroczy 99% i wyniesie np. 99,000001%, to zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy proporcję tę należy zaokrąglić w górę do najbliższej liczby całkowitej, czyli do 100%.

Na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy ustawodawca przyznał podatnikom prawo uznania, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 wynosi 100% w przypadku, gdy przekracza ona 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł.

Należy zauważyć, że w analizowanym przypadku Spółki, w którym obliczona przez nią proporcja przekroczy 99%, w rzeczywistości proporcja ta - już na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy - wyniesie 100%. Zatem proporcjonalne odliczenie podatku naliczonego w tej sytuacji nie wystąpi i bezprzedmiotowe będzie ustalanie wyniku proporcji również w oparciu o przepis art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy, co oznacza, iż przepis ten nie ma w ogóle zastosowania w sprawie. Wnioskodawca będzie miał zatem w takim przypadku prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego.

Stanowisko Spółki uznać zatem należało za prawidłowe.

Z przepisów art. 91 ustawy dotyczących korekty podatku naliczonego wynika, że obowiązek dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego powstaje w sytuacji zmiany przeznaczenia danego towaru lub usługi, z którym odliczony podatek jest związany - np. z przeznaczonego do wykonywania czynności opodatkowanych na przeznaczony do wykonywania czynności zwolnionych lub nieopodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto art. 91 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10 dokonuje się po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 dla zakończonego roku podatkowego.

Zatem uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że jeżeli proporcja ostateczna wyliczona po zakończeniu 2011 r. będzie tożsama z proporcją wstępną ustaloną z urzędem skarbowym (obie proporcje przekroczą 99%), nie wystąpi obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego, gdyż odliczeniu podlega 100% kwoty podatku naliczonego. Jeżeli natomiast proporcja ostateczna, wyliczona w oparciu o dane rzeczywiste za 2011 rok będzie różna od proporcji wstępnej, według której Spółka odliczała podatek naliczony w ciągu roku (proporcja wstępna wyniesie np. 90%) - Spółka będzie zobowiązana do dokonania odpowiedniej korekty odliczonego podatku naliczonego po zakończeniu roku.

Podsumowując, w przypadku, gdy wyliczona przez Spółkę po zakończeniu roku proporcja sprzedaży przekroczy 99% Spółka powinna zaokrąglić ją do 100%, co oznacza, że odliczeniu podlegać będzie cała kwota podatku naliczonego od zakupów dokonywanych w ciągu roku i odliczenie proporcjonalne nie wystąpi. W związku z tym zastosowania nie będzie miał również przepis art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy. Jeżeli proporcja ostateczna będzie różna od proporcji wstępnej Spółka będzie zobowiązana do dokonania korekty kwoty odliczonego podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.