IPPP1-443-916/11-5/EK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania VAT usług szkoleniowych świadczonych na rzecz zarządców nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 06.07.2011 (data wpływu 11 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 22 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych świadczonych na rzecz zarządców nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych świadczonych na rzecz zarządców nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 22 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

M. S.A. (zwana dalej Wnioskodawcą) jest spółką prawa handlowego, której głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest działalność wydawnicza. Niemniej firma już od szeregu lat uzupełnia swoją działalność o usługi szkoleniowe (zgodnie z zapisami w KRS). Zasadnicza część oferty szkoleniowej jest kierowana do jednostek samorządu terytorialnego i ich jednostek organizacyjnych.

Wnioskodawca w bieżącym roku planuje również kontynuować swoje usługi szkoleniowe dla tej grupy zawodowej oraz poszerzyć je o szkolenia, seminaria i kursy dla zarządców nieruchomości w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami. W przypadku zarządców nieruchomości opłaty za szkolenia, seminaria i kursy dokonywać będą sami zarządcy lub firmy ich zatrudniające. Ta grupa zawodowa ma być szkolona w oparciu o projekty szkoleniowe realizowane w ramach obowiązującego doskonalenia zawodowego, których formę i zasady przeprowadzenia określają odrębne przepisy (ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie wykonawcze Ministra Infrastruktury).

Od 1 stycznia 2011 r. weszły w życie nowe przepisy o podatku VAT.

W ustawie z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług dodano w art. 43 ust. 1 pkt 17-43, w których określono przypadki zwolnień usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego od tego podatku.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje. Spółka nie świadczy opisanych we wniosku usług szkoleniowych jako jednostka objęta systemem oświaty oraz nie posiada akredytacji na organizowanie szkoleń w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przedmiotem zapytania są jedynie odpłatne szkolenia, seminaria i kursy dla zarządców, które organizator będzie zarejestrowywał i realizował na zasadach określonych przez wymienione wcześniej regulacje prawne, a nie szkolenia prowadzone z pominięciem tych procedur.

Zdaniem Wnioskodawcy usługi szkoleniowe, seminaria i kursy dla zarządców nieruchomości wymienione w pkt 2 jw. Korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy.

Zarządcy nieruchomości jako grupa zawodowa, zgodnie z art. 186 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 115, poz. 741 z późn. zm.) mają obowiązek stałego, corocznego doskonalenia zawodowego. Jednocześnie ustawa ta dała właściwemu ministrowi (obecnie jest to Minister Infrastruktury), delegację do określenia sposobu doskonalenia zawodowego kwalifikacji zawodowych zarządców nieruchomości, form i sposobów zgłaszania i potwierdzania przez organizatorów doskonalenia aktualności programów szkoleń, kursów lub seminariów. Obecnie obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 945 z 2010 r.). Organizowane kursy, szkolenia i seminaria muszą stosownie do art. 196 ust. 2 wymienionej ustawy spełniać wymogi programowe określone przez ministra. Dla tych szkoleń ministerstwo prowadzi oddzielny rejestr.

Uczestnictwo zarządców w przedmiotowych szkoleniach, seminariach i kursach umożliwia im spełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego (w ciągu roku są to 24 jednostki lekcyjne). W wymiarze zatwierdzonym dla danego eventu przez ministerstwo, stosownie do przedłożonego programu i czasu jego trwania. Po ich odbyciu uczestnicy otrzymują zaświadczenie o jego ukończeniu wydawane na formularzach zgodnie ze wzorami określonymi w ww. zarządzaniu Zdaniem Wnioskodawcy nie wątpliwości, że szkolenia seminaria oraz kursy organizowane w opisanym trybie i których przedmiotem są wyłączone zagadnienia związane z wykonywaniem zawodu zarządcy nieruchomości (co jest warunkiem ich zatwierdzenia przez ministerstwo infrastruktury) spełniają wymóg kształcenia zawodowego zdefiniowany w przytoczonym wyżej rozporządzeniu Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r.

Zdaniem Wnioskodawcy spełniony jest również dodatkowy warunek zwolnienia przedmiotowego zapisany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, tj. aby kształcenie zawodowe odbywało się w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Takimi przepisami są ustawa o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzenia ministra infrastruktury. Regulacje te narzucają obowiązek doskonalenia zawodowego, określają w jakich ma się ono odbywać formach, wprowadzają sposób jego organizowania i przeprowadzania, w tym wymogi zatwierdzania programów, tryb ich rejestracji, sposób potwierdzania uczestnictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Równocześnie na podstawie uregulowań zawartych w pkt 29 niniejszego artykułu zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70 % ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć "kształcenie zawodowe" i "przekwalifikowanie zawodowe", wobec tego należy wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Nadmienić należy, iż powyższe Rozporządzenie z dniem 1 lipca 2011 r. zostało zastąpione przez rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE. L. Nr 77 str. 1), przy czym przytoczona powyżej treść regulacji co do swej istoty nie uległa zmianie, a zmiana miała jedynie charakter techniczny. Powyższy przepis został przeniesiony do art. 44 rozporządzenia Rady UE.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług w zakresie kształcenia i wychowania świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ponadto wyżej cytowane przepisy zwolnieniem obejmują usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70 % ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca planuje poszerzyć prowadzoną działalność gospodarczą o szkolenia, seminaria i kursy kierowane do zarządców nieruchomości w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami. Szkolenia będą finansowane ze środków prywatnych. Szkolenia będą odbywały się w oparciu o projekty szkoleniowe realizowane w ramach obowiązkowego doskonalenia zawodowego, których formy i zasady przeprowadzenia określają odrębne przepisy, tj. ustawa o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenie wykonawcze Ministra Infrastruktury.

Przy tym Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada akredytacji na organizowane szkolenia. Ponadto wymienione w stanie faktycznym szkolenia nie są i nie będą finansowane w 100 % bądź co najmniej 70 % ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, iż odpowiednio zgodnie z art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2, art. 186 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawca majątkowy, pośrednik w obrocie nieruchomościami, zarządca nieruchomości jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Przy tym zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 197 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 140, poz. 945), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, określił:

I tak w świetle § 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o którym mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 i art. 186 ust. 2 ustawy, zwane dalej "doskonaleniem", odbywa się przez udział osoby uprawnionej w charakterze słuchacza w seminariach, szkoleniach lub kursach specjalistycznych, w zakresie uprawnień lub licencji zawodowych posiadanych przez osobę uprawnioną, spełniających wymogi, o których mowa w art. 196 ust. 2 ustawy.

Zasadnym jest przy tym podnieść, iż stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o osobie uprawnionej należy przez to rozumieć osobę, która posiada uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, licencję zawodową w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami lub licencję zawodową w zakresie zarządzania nieruchomościami.

Równocześnie wskazać należy, iż art. 196 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, iż programy kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych, o których mowa w art. 175 ust. 2, art. 181 ust. 2 oraz art. 186 ust. 2, uwzględniają wymogi programowe ustalone przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej oraz podlegają zgłoszeniu temu ministrowi. Ponadto na podstawie ust. 3 pkt 2 niniejszego artykułu ustawy Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w drodze rozporządzenia wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, w tym grupy tematyczne tych kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać rzeczoznawcy majątkowi, pośrednicy w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższych zakresach.

W związku z powyższą delegacją Minister Infrastruktury wydał rozporządzenie z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 127, poz. 859). I tak w świetle § 1 niniejszego rozporządzenia kursy specjalistyczne, szkolenia lub seminaria mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami lub zarządców nieruchomości. Z kolei zgodnie z uregulowaniem § 2 ust. 1 i 2 przedmiotowego rozporządzenia kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące jednego, dwóch lub trzech zawodów, o których mowa w § 1. Kurs specjalistyczny, szkolenie lub seminarium obejmuje zagadnienia dotyczące danego zawodu, jeżeli zakres tematyczny wszystkich zajęć kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium mieści się w przynajmniej jednej z grup tematycznych właściwych dla danego zawodu, określonych w załączniku do rozporządzenia. Ponadto stosownie do § 3 ust. 1, 2, 3 i 4 cyt. rozporządzenia godzina edukacyjna jest jednostką czasową kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium trwającą 45 minut. Seminarium obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne, szkolenie co najmniej 8 godzin edukacyjnych, a kurs specjalistyczny co najmniej 15 godzin edukacyjnych. Szkolenia i kursy specjalistyczne mogą być podzielone na części, pod warunkiem że każda z tych części obejmuje co najmniej 4 godziny edukacyjne. Do czasu trwania kursu specjalistycznego, szkolenia lub seminarium zalicza się wyłącznie czas przeznaczony na realizację zagadnień merytorycznych.

Dla objęcia świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, konieczne jest uznanie przedmiotowych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stwierdzenie, iż przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub Wnioskodawca uzyskał akredytację na dany rodzaj szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych lub przedmiotowe usługi są finansowane w całości ze środków publicznych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na to, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada akredytacji na organizowane szkolenia oraz, że nie będą one finansowane ze środków publicznych, tak więc w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) i c) ustawy.

Niemniej jednak w analizowanym przypadku szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne świadczone na rzecz zarządców nieruchomości będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne można uznać za szkolenia zawodowe. Realizowane zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzeń do niniejszej ustawy szkolenia, seminaria i kursy specjalistyczne mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez zarządców nieruchomości.

Zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych dla zarządców nieruchomości zostały ściśle uregulowane w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości a także rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości.

Reasumując, przedmiotowe usługi szkoleń, seminariów i kursów specjalistycznych realizowanych na rzecz zarządców nieruchomości prowadzone zgodnie z wytycznymi ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzeń do niniejszej ustawy będą objęte zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a).

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż przedmiotowa interpretacja zwiera rozstrzygnięcie w stosunku do pytania nr 2 zawartego we wniosku. W odniesieniu do pytania nr 1 zawartego we wniosku zostało wydane oddzielne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.