IPPP1-443-912/08/11-8/S/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 27 stycznia 2011 r. (data wpływu 31 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do zmniejszenia obrotu o udokumentowane bonusy/premie za dany okres rozliczeniowy na podstawie innego dokumentu niż faktura korygująca (otrzymane od kontrahentów noty obciążeniowe) - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2008 r. do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do zmniejszenia obrotu o rabaty udokumentowane notami obciążeniowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest dystrybutorem oraz dostawcą sprzętu AGD (urządzenia AGD wolnostojące, pod zabudowę a także odkurzacze). Podstawowymi markami Spółki są H. oraz C. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy handlowe z podmiotami nabywającymi od Spółki produkty w celu ich sprzedaży detalicznej w handlu tradycyjnym (sklepy o wyspecyfikowanym asortymencie branżowym), jak również w sieci hipermarketów Przedmiotem wskazanych umów jest sprzedaż na rzecz kontrahentów produktów określonych powyżej marek.

W typowej umowie z kontrahentem zawarte są następujące warunki cenowe:

Ponadto, w ramach zawartych umów kontrahenci Spółki są zobowiązani do wykonywania dodatkowo następujących czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży: ekspozycję produktów Spółki, realizowanie polityki cenowej ustalonej przez C., nadzór nad realizacją planu zakupów ustalonego ze Spółką, prowadzenie działalności promocyjnej produktów Spółki na terenie, na którym działa kontrahent Spółki.

W analizowanej sprawie Spółka zwróciła się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w kontekście warunków cenowych dotyczących przyznawanych rabatów, (bonusów, premii pieniężnych), za przekroczenie określonego progu obrotów w kontekście zapisu umowy, iż w ramach kontraktu odbiorca zobowiązuje się do czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży (czynności te zostały wskazane powyżej) W związku z tym Spółka przedstawia stan faktyczny dotyczący prowadzonej działalności handlowej, w którym zastosowanie przepisów ustawy o VAT budzi wątpliwości.

W ramach zawartych umów handlowych lub na podstawie odrębnych porozumień strony ustaliły, że w przypadku przekroczenia określonego poziomu zakupów w danym okresie rozliczeniowym, zostanie wypłacony kontrahentowi Spółki rabat za realizację planu zakupów. Wszelkie bonusy liczone są jako ustalony procent od sumy wartości netto faktur wystawionych przez Spółkę na rzecz kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym. W zależności od ustaleń z kontrahentami, powyższe bonusy są przyznawane i rozliczane na bazie kwartalnej lub rocznej, po zakończeniu przyjętego okresu rozliczeniowego. Tym samym podstawową przesłanką do otrzymania przez kontrahentów premii od Spółki jest dokonanie zakupów produktów oferowanych przez C. o wartości przekraczającej ustalony pułap. Udzielane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą i w związku z tym Spółka nie jest w stanie dokumentować udzielonych premii fakturami korygującymi. Spółka od niektórych kontrahentów otrzymuje noty obciążeniowe niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, dokumentujące otrzymanie premii pieniężnej.

W związku z powyższym przedstawiono następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo zmniejszyć swój obrót o udokumentowane rabaty (bonusy, premie pieniężne) za dany okres rozliczeniowy na podstawie innego dokumentu niż faktura korygująca (otrzymane od kontrahentów noty obciążeniowe).

Kontrahenci Spółki dokumentują otrzymanie rabatów (bonusów, premii pieniężnych) poprzez wystawienie not obciążeniowych. Postępując w powyższy sposób kontrahenci opierają się na otrzymanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, z których wynika, iż organ podatkowy uznaje, iż "usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy to transakcja gospodarcza. Oznacza to, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze wzajemnym świadczeniem. Niezrealizowanie natomiast przez nabywcę określonego pułapu dostaw nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. W związku z tym wypłacona premia w przypadku osiągnięcia określonego pułapu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczenie usług" (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu z 20 lipca 2007 r. sygnatura US/PP/443/29/2007/BM/105111). Organy podatkowe wydając interpretacje prawa podatkowego w indywidualnych sprawach kontrahentów opierają się na argumentacji przedstawionej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06), w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w wyroku z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 287/07) oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 maja 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 4080/06).

W związku z powyższym, ponieważ organ podatkowy właściwy dla kontrahenta uznaje, że nie wykonuje on na rzecz Spółki żadnych dodatkowych usług, prawidłowym zachowaniem ze strony kontrahenta w tej sytuacji jest, zgodnie z opinią organu podatkowego, dokumentowanie otrzymania premii pieniężnej przy pomocy noty obciążeniowej oraz traktowania wykazanej kwoty jako przychodu niepodlegającego opodatkowaniu VAT.

Spółka jest zdania, iż w sytuacji, gdy otrzymuje ona od swoich kontrahentów noty obciążeniowe za wypłacone premie pieniężne, ma prawo uznać, iż następuje obniżenie jej wynagrodzenia za sprzedaż towarów po dokonaniu transakcji. Ekonomicznym rezultatem bowiem wypłaconej kwoty jest zmniejszenie pierwotnego wynagrodzenia Spółki z tytułu dokonanej sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta.

W ocenie Spółki w przedstawionym przez nią stanie faktycznym zastosowanie ma zatem art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, który stanowi, że obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Jak wynika z cytowanego przepisu, dokumentowanie rabatów nie musi być koniecznie potwierdzone fakturą korygującą, Spółka ma zatem prawo obniżyć swój obrót na podstawie innego dokumentu, w tym otrzymanej noty obciążeniowej. Spółka jest zdania, iż obniżenie obrotu może nastąpić w miesiącu otrzymania noty obciążeniowej.

Spółka pragnie podkreślić, iż ustawa o VAT nie wskazuje, iż jedynym sposobem obniżenia obrotu podatnika jest wystawienie faktury korygującej. Rabat ma zostać udokumentowany, lecz zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, "udokumentowanie" nie oznacza wystawienia faktury korygującej. Taki sposób wykładni przepisów, dowodzący iż rabat nie musi zostać udokumentowany fakturą korygującą, co wynika wprost z cytowanego art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, został również potwierdzony w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 sierpnia 2007 (sygn. III SA/Wa 3856/06). Sąd wskazał, iż za nieuprawnione uznać należy stanowisko, iż konieczne jest wystawienie faktur korygujących, które dokumentowałyby udzielenie rabatu.

Sąd podkreślił, iż "z treści art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wynika, iż warunkiem zmniejszenia obrotu o udzielone rabaty jest ich udokumentowanie, przy czym oczywistym jest (...) że przepisy te w sposób rozłączny traktują kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów oraz kwoty wynikające z dokonanych korekt, co świadczy o tym, że jego intencją (ustawodawcy) było dopuszczenie możliwości dokumentowania rabatów w sposób inny niż przez wystawienie faktury korygującej. Wynika to z literalnego brzmienia ust. 4 art. 29 ustawy o VAT, w którym stanowiąc wymóg udokumentowania kwot, o które zmniejsza się obrót z tytułu udzielonych rabatów, użyto wyrazów "a także "przed wyrazami "kwot wynikających z dokonanych korekt faktur".

Sąd dokonując językowej wykładni art. 29 ust. 4 wskazał, iż wystawienie faktury korygującej stanowi tylko jeden ze sposobów dokumentowania udzielanych rabatów. Ponadto Sąd wskazał, iż nie jest możliwa argumentacja, iż możliwość dokumentowania udzielenia rabatu jedynie fakturą korygującą można wywieść z brzmienia § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur (Dz. U. Nr 95, poz. 798, dalej Rozporządzenie). Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Zdaniem Sądu ogólnej "zasady, zgodnie z którą rabat można dokumentować na różne sposoby nie przekreśla § 16 rozporządzenia wykonawczego (...), (przepis ten) odnosi się bowiem do sytuacji gdy dokonane zostały korekty faktur, a więc do formy udokumentowania o której mowa w tym przepisie".

Wskazać należy, iż również Stanowisko Rzecznika Praw Obywatelskich, we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego (z 6 października 2006 sygn. RPO-528692-VI/06/BP), który został rozpoznany przez Trybunał 11 grudnia 2007 r. (orzeczenie U 6/06), wskazuje, iż art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wiąże zmniejszenie obrotu z kwotą udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Nie określa natomiast, iż rabaty te muszą być udokumentowane fakturą korygującą. Mogą one zatem zostać udokumentowane także w różny sposób, który będzie podlegał kontroli organów podatkowych w toku ewentualnego postępowania.

Cytowany powyżej wyrok WSA w Warszawie oparty jest na wydanym przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) wyroku w sprawie Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise z 24 października 1996 r. (sprawa C-317/94) W wyroku tym ETS wskazał, iż zgodnie z podstawową zasadą podatku VAT opodatkowana jest konsumpcja, podatek ten jest natomiast zupełnie neutralny dla podatników. Zatem podstawa opodatkowania nie może przekroczyć kwoty efektywnie zapłaconej przez konsumenta finalnego. ETS podkreślił również, iż prawo do obniżenia obrotu przysługuje również wtedy gdy nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej. Zdaniem ETS nie byłoby zgodne z Dyrektywą (Dyrektywa 77/3888/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej ujednolicona podstawa wymiaru podatku, obecnie zastąpiona Dyrektywą 112/2006/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej) gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego przekraczała kwotę ostatecznie otrzymaną przez podatnika. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników nie byłaby spełniona.

Uznać zatem należy, iż zarówno w świetle wykładni językowej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, jak również orzecznictwa administracyjnego oraz dorobku ETS, Spółka jest uprawniona do dokonania obniżenia obrotu o kwoty wypłaconych kontrahentom rabatów (bonusów, premii pieniężnych). Zdaniem Spółki, podstawa opodatkowania ma bowiem odpowiadać wynagrodzeniu jakie podatnik faktycznie otrzymuje (lub ma otrzymać) od kontrahenta. Jeżeli wynagrodzenie to jest na podstawie uzgodnień pomiędzy stronami zmniejszane o kwotę należnych kontrahentowi bonusów (z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów), obrót wykazywany przez Spółkę powinien odzwierciedlać tego rodzaju zmniejszenie. Ponadto, zdaniem Spółki inne potraktowanie otrzymywanych not, naruszałoby podstawową zasadę neutralności podatku VAT, wyrażoną poprzez system odliczania podatku VAT naliczonego. W konsekwencji Spółka uczestnicząca w obrocie towarowym nie powinna faktycznie ponosić ciężaru tego podatku.

Noty obciążeniowe będące dowodem, że premia jest należna kontrahentowi podatnika, dokumentują jednocześnie udzielony przez Spółkę rabat/bonus. Jeszcze raz należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy o VAT wystawienie faktury korygującej jest tylko jednym ze sposobów udokumentowania rabatu. W związku z powyższym kwota obrotu może zostać obniżona o wartość kwot wykazanych na notach obciążeniowych. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w cytowanym powyżej orzeczeniu, brzmienie § 16 Rozporządzenia nie jest przepisem stojącym na przeszkodzie dokonania obniżenia obrotu przez Spółkę. Przepis ten wskazuje jedynie warunki formalne jakim odpowiadać ma faktura korygująca i ma zastosowanie tylko w tych sytuacjach, gdy do wystawienia takiego dokumentu w ogóle dochodzi.

W kwestii udzielania rabatów również Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznał, że "przepis art. 29 ust. 4 odnosi się natomiast do tych rabatów, które zostały przyznane po sprzedaży, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu. Taki rabat, aby obniżał podstawę opodatkowania musi być udokumentowany co oznacza, że fakt jego udzielenia musi być potwierdzony dokumentem np. w postaci aneksu do umowy lub korekty faktury" (postanowienie z 3 listopada 2006 r. sygn. pp/443-112/0/AZ-70760).

W związku z powyższym Spółka jest zdania, iż ma prawo do obniżania obrotu z tytułu dostaw towarów o kwoty wykazywane w otrzymywanych notach obciążeniowych jako prawnie dopuszczalnego oraz udokumentowanego rabatu (bonusu, premii pieniężnej) przyznanego z tytułu przekroczenia określonego poziomu obrotów. Kwoty wykazane w notach obciążeniowych Spółka powinna traktować jako kwoty netto. Spółka jest zdania, iż obniżenie obrotu może nastąpić w deklaracji podatkowej VAT składanej za miesiąc, w którym otrzymano notę obciążeniową.

Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2008 r. znak IPPP1-443-912/08-2/IZ uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

Wezwaniem z dnia 3 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.), złożonym na podstawie art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Spółka wezwała tut. Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 17 czerwca 2008 r. znak. IPPP1-443-912/08-2/IZ.

Ponownie rozpatrując sprawę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 01.08. 2008 r. znak IPPP1-443-912/08-4/IZ, stwierdził iż nie zachodzą przesłanki uzasadniające zmianę wydanej interpretacji z dnia 17 czerwca 2008 r. znak IPPP1-443-912/08-2/IZ uznającej za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiotowym zakresie.

Na powyższe rozstrzygnięcie, zachowując ustawowy termin Strona złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2866/08 uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, iż uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości.

Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 27 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 883/09 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 września 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1551/10 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualna i stwierdził, iż uchylona indywidualna nie może być wykonana w całości.

W ocenie Sądu wymienne stosowanie przez Wnioskodawcę w przedstawionym stanie faktycznym wniosku pojęć "premia pieniężna" i "rabat" pomimo, iż różne jest znaczenie tych pojęć, powoduje wadliwość, która do momentu jej usunięcia uniemożliwia wydanie przez organ podatkowy interpretacji prawa podatkowego dla Wnioskodawcy. Stąd też, organ podatkowy przy ponownym rozpoznaniu sprawy obowiązany jest, stosownie do art. 169 § 1 Op., wezwać Stronę celem uzyskania wyjaśnienia, czy udzielane bonusy to premie - nagrody za właściwą marketingowo postawę kupującego kontrahenta.

Uwzględniając powyższe zalecenie Sądu organ podatkowy pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. znak IPPP1-443-912/08/10-6/S/IZ wezwał Spółkę do uzupełnienia złożonego wniosku o sprecyzowanie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, pytania adekwatnego do sprecyzowanego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego korespondującego ze sprecyzowanym stanem faktycznym i przedstawionym pytaniem.

W dniu 31 stycznia 2011 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź Strony na powyższe wezwanie.

W uzupełnieniu tym sprecyzowano stan faktyczny:

Jak podano w pierwotnie złożonym wniosku C. Sp. z o.o. jest dystrybutorem oraz dostawcą sprzętu AGD (urządzenia AGD wolnostojące, pod zabudowę, a także odkurzacze). Podstawowymi markami Spółki są H. oraz C. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej Spółka zawiera umowy handlowe z podmiotami nabywającymi od Spółki produkty w celu ich sprzedaży detalicznej - w handlu tradycyjnym (sklepy o wyspecyfikowanym asortymencie branżowym), jak również w sieci hipermarketów. Przedmiotem wskazanych umów jest sprzedaż na rzecz kontrahentów produktów określonych powyżej marek.

W typowej umowie z kontrahentem zawarte są warunki cenowe, które zgodnie z podanymi wcześniej wyjaśnieniami mają wpływ na ostateczną cenę jaką Spółka otrzymuje za sprzedany towar. Ponadto, w ramach zawartych umów kontrahenci Spółki są zobowiązani do wykonywania dodatkowo następujących czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży: ekspozycję produktów Spółki, realizowanie polityki cenowej ustalonej przez C., nadzór nad realizacją planu zakupów ustalonego ze Spółką, prowadzenie działalności promocyjnej produktów Spółki na terenie, na którym działa kontrahent Spółki. Działania podejmowane przez kontrahentów w związku z zawartymi umowami skutkują zwiększeniem sprzedaży, co jest korzystne zarówno dla samych kontrahentów jak i Spółki.

W analizowanej sprawie Spółka zwraca się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie dokumentowania spełnionych warunków cenowych dotyczących przyznawanych bonusów za przekroczenie określonego progu obrotów w kontekście zapisu umowy, iż w ramach kontraktu odbiorca zobowiązuje się do czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży (czynności te zostały wskazane powyżej). Wszelkie bonusy/premie pieniężne liczone są jako ustalony procent od sumy wartości netto faktur wystawianych przez Spółkę na rzecz kontrahenta w danym okresie rozliczeniowym. Tym samym podstawową przesłanką do otrzymania przez kontrahentów premii od Spółki jest dokonanie zakupów produktów oferowanych przez Spółkę o wartości przekraczającej ustalony pułap. Bonusy/premie nie są związane z konkretną dostawą, ale z całością relacji biznesowej jaka łączy kontrahenta ze Spółką.

Kontrahenci dokumentują należne im premie/bonusy na dwa sposoby:

ii. poprzez wystawienie noty obciążeniowej. Ta grupa kontrahentów opiera się na otrzymanych przez siebie indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, z których jasno wynika, iż w tak opisanym stanie faktycznym nie mogą dokumentować otrzymanych bonusów/premii w inny sposób niż poprzez wystawienie noty obciążeniowej.

Sprecyzowane pytanie podatnika

Czy Spółka ma prawo zmniejszyć swój obrót o udokumentowane bonusy/premie za dany okres rozliczeniowy na podstawie innego dokumentu niż faktura korygująca (otrzymane od kontrahentów noty obciążeniowe).

Stanowisko podatnika

Kontrahenci Spółki dokumentują otrzymanie bonusy/premie poprzez wystawienie not obciążeniowych. Postępując w powyższy sposób kontrahenci opierają się na otrzymanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, z których wynika, iż organ podatkowy uznaje, iż "usługa w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy to transakcja gospodarcza. Oznacza to, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze wzajemnym świadczeniem. Niezrealizowanie natomiast przez nabywcę okreśIonego pułapu dostaw nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. W związku z tym wypłacona premia w przypadku osiągnięcia określonego pułapu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczenie usług" (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu z 20 lipca 2007 r. sygnatura US/PP/443/29/2007/BM/105111). Organy podatkowe wydając interpretacje prawa podatkowego w indywidualnych sprawach kontrahentów opierają się na argumentacji przedstawionej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06), w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w wyroku z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 287/07) oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 maja 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 4080/06).

W związku z powyższym, ponieważ organ podatkowy właściwy dla kontrahenta uznaje, że nie wykonuje on na rzecz Spółki żadnych dodatkowych usług, prawidłowym zachowaniem ze strony kontrahenta w tej sytuacji jest, zgodnie z opinią organu podatkowego, dokumentowanie otrzymania bonusu/premii przy pomocy noty obciążeniowej oraz traktowania wykazanej kwoty bonusu/premii jako przychodu niepodlegającego opodatkowaniu VAT.

Spółka jest zdania, iż w sytuacji, gdy otrzymuje ona od swoich kontrahentów noty obciążeniowe za wypłacone premie pieniężne, ma prawo uznać, iż następuje obniżenie jej wynagrodzenia za sprzedaż towarów po dokonaniu transakcji. Ekonomicznym rezultatem bowiem wypłaconej kwoty jest zmniejszenie pierwotnego wynagrodzenia Spółki z tytułu dokonanej sprzedaży towarów na rzecz kontrahenta.

W ocenie Spółki w przedstawionym przez nią stanie faktycznym zastosowanie ma zatem art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, który stanowi, że podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) (...) z zastrzeżeniem min. ust. 4a. Jak wynika z cytowanego przepisu, dokumentowanie rabatów nie musi być koniecznie potwierdzone fakturą korygującą, Spółka ma zatem prawo obniżyć swój obrót na podstawie innego dokumentu, w tym otrzymanej noty obciążeniowej. Przepis art. 29 ust. 4a wprowadza obowiązek posiadania faktury korygującej w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze. Jak wynika z zaprezentowanego stanu faktycznego, w omawianym przypadku Spółka nie wystawia faktury korygującej, gdyż bonus/premia jest dokumentowana przez kontrahenta poprzez wystawienie noty obciążeniowej. Tym samym przepis art. 29 ust. 4a nie ma przypadku Spółki zastosowania.

Spółka pragnie podkreślić, iż ustawa o VAT nie wskazuje, iż jedynym sposobem udokumentowania rabatu, bonusa etc. jest wystawienie faktury korygującej. Rabat ma zostać udokumentowany, lecz zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, "udokumentowanie" nie oznacza wystawienia faktury korygującej. Taki sposób wykładni przepisów, dowodzący iż rabat nie musi zostać udokumentowany fakturą korygującą, co wynika wprost z cytowanego art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, został również potwierdzony w orzecznictwie sądów administracyjnych. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 sierpnia 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3856/06) Sąd wskazał, iż za nieuprawnione uznać należy stanowisko, iż konieczne jest wystawienie faktur korygujących, które dokumentowałyby udzielenie rabatu.

Sąd podkreślił, iż "z treści art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wynika, iż warunkiem zmniejszenia obrotu o udzielone rabaty jest ich udokumentowanie, przy czym oczywistym jest (...), że przepisy te w sposób rozłączny traktują kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów oraz kwoty wynikające z dokonanych korekt, co świadczy o tym, że jego intencją (ustawodawcy,) było dopuszczenie możliwości dokumentowania rabatów w sposób inny niż przez wystawienie faktury korygującej. Wynika to z literalnego brzmienia ust. 4 art. 29 ustawy o VAT, w którym stanowiąc wymóg udokumentowania kwot o które zmniejsza się obrót z tytułu udzielonych rabatów, użyto wyrazów "a także" przed wyrazami "kwot wynikających z dokonanych korekt faktur".

Sąd dokonując językowej wykładni art. 29 ust. 4 wskazał, iż wystawienie faktury korygującej stanowi tylko jeden ze sposób dokumentowania udzielanych rabatów. Ponadto Sąd wskazał, iż nie jest możliwa argumentacja, iż możliwość dokumentowania udzielenia rabatu jedynie fakturą korygującą można wywieść z brzmienia § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie m.in. wystawiania faktur (Dz. U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Zdaniem Sądu ogólnej "zasady, zgodnie z którą rabat można dokumentować na róże sposoby nie przekreśla § 16 rozporządzenia wykonawczego (...)" (przepis ten) odnosi się bowiem do sytuacji gdy dokonane zostały korekty faktur, a więc do formy udokumentowania o której mowa w tym przepisie".

Wskazać należy, iż również Stanowisko Rzecznik Praw Obywatelskich, we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego (z 6 października 2006 sygn.RPO-528692-VI/06/BP), który został rozpoznany przez Trybunał 11 grudnia 2007 r. (orzeczenie U 6/06), wskazuje, iż art. 29 ust. 4 ustawy o VAT wiąże zmniejszenie obrotu z kwotą udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Nie określa natomiast, iż rabaty te muszą być udokumentowane fakturą korygującą. Mogą one zatem zostać udokumentowane także w inny sposób, który będzie podlegał kontroli organów podatkowych w toku ewentualnego postępowania.

Cytowany powyżej wyrok WSA w Warszawie oparty jest na wydanym przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) wyroku w sprawie Elida Gibbs Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise z 24 października 1996 r. (sprawa C-317/94). W wyroku tym ETS wskazał, iż zgodnie z podstawową zasadą podatku VAT opodatkowana jest konsumpcja, podatek ten jest natomiast zupełnie neutralny dla podatników. Zatem podstawa opodatkowania nie może przekroczyć kwoty efektywnie zapłaconej przez konsumenta finalnego. ETS podkreślił również, iż prawo do obniżenia obrotu przysługuje również wtedy, gdy nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej. Zdaniem ETS nie byłoby zgodne z Dyrektywą (Dyrektywa 77/3888/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiary podatku, obecnie zastąpiona Dyrektywą 112/2006/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego przekraczała kwotę ostatecznie otrzymaną przez podatnika. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników nie byłaby spełniona.

Uznać zatem należy, iż zarówno w świetle wykładni językowej art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, jak również orzecznictwa administracyjnego oraz dorobku ETS, Spółka jest uprawniona do dokonania obniżenia obrotu o kwoty wypłaconych kontrahentom bonusów/premii w przypadku, gdy zostały one udokumentowane notami obciążeniowymi. Zdaniem Spółki, podstawa opodatkowania ma bowiem odpowiadać wynagrodzeniu jakie podatnik faktycznie otrzymuje (lub ma otrzymać) od kontrahenta. Jeżeli wynagrodzenie to jest na podstawie uzgodnień pomiędzy stronami zmniejszane o kwotę należnych kontrahentowi bonusów/premii z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów, obrót wykazywany przez Spółkę powinien odzwierciedlać tego rodzaju zmniejszenie.

W związku z powyższym Spółka jest zdania, iż ma prawo do obniżania obrotu z tytułu dostaw towarów o kwoty wykazywane w otrzymywanych notach obciążeniowych wystawionych przez kontrahentów tytułem należnego bonus/premii. Kwoty wykazane w notach obciążeniowych Spółka powinna traktować jako kwoty netto. Ponadto Spółka jest zdania, iż obniżenie obrotu może nastąpić w miesiącu otrzymania noty obciążeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, z uwzględnieniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1551/10 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 883/09, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku wraz z jego uzupełnieniem z dnia 27 stycznia 2011 r. uznaje się za nieprawidłowe.

Artykuł 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. (...)

Obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur (art. 29 ust. 4).

Zgodnie zatem z powołanym wyżej przepisem obrót zmniejsza się o rabaty, bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta. Wymienione pojęcia dotyczą przedmiotu obrotu, a więc towaru. Według Słownika Wyrazów Obcych i Zwrotów Obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego (Wiedza Powszechna Warszawa 1967 wydanie XXI) "bonifikata - opust, zniżka ustalonej ceny towaru, zwł. jako forma odszkodowania za poniesioną stratę (por. rabat; skonto)", str.73; rabat - handl. opust, bonifikata, zniżka procentowa wyznaczonej ceny towaru (zwł. przy kupnie za gotówkę); por. skonto" str.427; "skonto opust, rabat udzielony przy zakupie za gotówkę towaru objętego sprzedażą kredytową a ratalną; por bonifikata" str. 470. Natomiast "premia" to "dopłata nadzwyczajna za wykonanie a. przewyższenie określonych norm, warunków, zadań, ruchoma część uposażenia, zależna od ilości i jakości wykonanej pracy a. ich przekroczenia; składka należna zakładowi (towarzystwu) ubezpieczeń; różnica między nominalnym a giełdowym kursem papierów wartościowych; nagroda (np. na konkursie); bezpłatny dodatek (dla prenumeratorów, abonentów) - łac. preamium korzyść; łup; nagroda; zob. pre-; - emium od emere, zob. asumpt" str.410.

W związku z powyższym niezbędnym do stwierdzenia czy Wnioskodawca może zmniejszyć osiągnięty obrót na podstawie otrzymanych not obciążeniowych jest przeanalizowanie jakie czynności te noty dokumentują.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl natomiast postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu określonego zachowania mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne (bonusy) nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą, poprzez zsumowanie poszczególnych dostaw towarów, nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi. Tym samym przyznana premia pieniężna nie może być uznana za wynagrodzenie za świadczoną usługę.

W obrocie gospodarczym występują również sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana z tytułu np. podejmowania wszelkich działań zmierzających do zwiększenia satysfakcji konsumenta (a w konsekwencji do efektywnej sprzedaży towarów). W takim przypadku, gdzie premia wypłacana jest z tytułu podejmowania wszelkich działań zmierzających do zwiększenia satysfakcji konsumenta i w konsekwencji do efektywnej sprzedaży towarów, należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

W przypadku premii wypłacanej kontrahentom za podejmowanie działań zmierzających do zwiększenia popytu na towary podatnika - jej wypłacenie stanowi wynagrodzenie za wyświadczoną przez kontrahenta usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Strony łączy bowiem umowa, zgodnie z którą kontrahent - w celu otrzymania premii (wynagrodzenia) - podejmuje wszelkie dodatkowe działania, w wyniku których konsumenci chętniej nabywają produkty przyznających premie pieniężne, w wyniku czego osiągają oni wymierne korzyści w postaci zwiększonych przychodów ze swojej sprzedaży. Istnieje zatem w takiej sytuacji bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Kontrahenci wykonują czynności skłaniające konsumentów do zakupu produktów udzielającego premii pieniężnych. Cel ten może być osiągany na różne sposoby (poprzez odpowiednią ekspozycję towarów, reklamę, promocje cenowe, itp.)

Otrzymanie premii pieniężnej za wykonywanie takich działań jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się kontrahenta w stosunku do sprzedawcy (Wnioskodawcy). Zachowanie kontrahenta stanowi w tym przypadku świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jako zapłatę za wykonaną usługę kontrahent otrzymuje wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach wykonywanej działalności gospodarczej zawiera umowy handlowe z podmiotami nabywającymi od Spółki produkty w celu ich sprzedaży detalicznej - w handlu tradycyjnym (sklepy o wyspecyfikowanym asortymencie branżowym), jak również w sieci hipermarketów.

W typowej umowie z kontrahentem zawarte są warunki cenowe, które zgodnie z podanymi wcześniej wyjaśnieniami mają wpływ na ostateczną ceną jaką Spółka otrzymuje za sprzedany towar. Ponadto, w ramach zawartych umów kontrahenci Spółki są zobowiązani do wykonywania dodatkowo następujących czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży: ekspozycję produktów Spółki, realizowanie polityki cenowej ustalonej przez C., nadzór nad realizacją planu zakupów ustalonego ze Spółką, prowadzenie działalności promocyjnej produktów Spółki na terenie, na którym działa kontrahent Spółki. Działania podejmowane przez kontrahentów w związku z zawartymi umowami skutkują zwiększeniem sprzedaży, co jest korzystne zarówno dla samych kontrahentów jak i Spółki.

W analizowanej sprawie Spółka zwraca się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie dokumentowania spełnionych warunków cenowych dotyczących przyznawanych bonusów za przekroczenie określonego progu obrotów w kontekście zapisu umowy, iż w ramach kontraktu odbiorca zobowiązuje się do czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika zatem, iż warunkiem przyznania przez Spółkę premii pieniężnej jest nie tylko osiągnięcie przez kontrahentów określonego progu obrotów lecz także podjęcie przez nich dodatkowych czynności (ekspozycja produktów Spółki, realizowanie polityki cenowej ustalonej przez C., nadzór nad realizacją planu zakupów ustalonego ze Spółką, prowadzenie działalności promocyjnej produktów Spółki na terenie, na którym działa kontrahent Spółki), w wyniku których zwiększeniu ulega sprzedaż wyrobów Strony. Stąd też zachowanie kontrahentów Wnioskodawcy uznać należy zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT za świadczenie na Jego rzecz usługi zgodnie z cyt. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a wypłacane przez Spółkę premie pieniężne za wynagrodzenie za te usługi.

Otrzymanie takiej premii winno być udokumentowane poprzez wystawienie faktury VAT przez świadczącego usługę (kontrahenta) na rzecz nabywcy usług, tj. Wnioskodawcy wypłacającego premię pieniężną. Skoro zatem wypłacane premie pieniężne stanowią wynagrodzenie za świadczone usługi nie mogą być jednocześnie traktowane jako bonifikata, opust, skonto czy nagroda udzielana przez Stronę. W konsekwencji oznacza to, iż otrzymane od kontrahentów noty obciążeniowe nie dokumentują przyznanych przez Wnioskodawcę bonifikat, opustów, skont czy nagród.

Uwzględniając zatem treść przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w kontekście wyżej powołanego art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żaden z warunków dających Podatnikowi prawo do zmniejszenia osiągniętego obrotu na mocy tego przepisu.

W tym miejscu wskazać jednak należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem w sytuacji, gdy premia pieniężna wypłacana przez Stronę za usługi, działania zmierzające do zwiększenia sprzedaży towarów Wnioskodawcy udokumentowana jest fakturą VAT Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

W świetle powyższego za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Spółki, odnośnie prawa zmniejszenia swojego obrotu o udokumentowane bonusy/premie za dany okres rozliczeniowy na podstawie innego dokumentu niż faktura korygująca (otrzymane od kontrahentów noty obciążeniowe).

Odnosząc się do powołanych przez Stronę wyroków tj. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06), wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 287/07) oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22 maja 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 4080/06) Organ podatkowy stwierdza, iż podziela pogląd w nich wyrażony, iż premia pieniężna wypłacana za osiągnięcie wyłącznie określonej wysokości obrotów, terminowego regulowania płatności nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. Należy jednak podkreślić, iż w sprawie niniejszej wypłacana przez Stronę premia pieniężna nie jest wypłacana jedynie za osiągnięcie przez kontrahentów określonego progu obrotów lecz także za podjęcie przez nich dodatkowych czynności (ekspozycja produktów Spółki, realizowanie polityki cenowej ustalonej przez C., nadzór nad realizacją planu zakupów ustalonego ze Spółką, prowadzenie działalności promocyjnej produktów Spółki na terenie, na którym działa kontrahent Spółki). Zatem rozstrzygnięcia w powołanych przez Stronę wyrokach odnoszą się do stanów faktycznych odmiennych niż przedstawiony w przedmiotowym wniosku.

Zauważyć w tym miejscy należy, iż stan faktyczny i zadane pytanie sprecyzowane przez Stronę, w wyniku wykonania zalecenia Sądu zawartym w wyroku z dnia z dnia 8 września 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1551/10) nie odnosi się do udzielanych przez Spółkę rabatów, stąd argumenty Strony dotyczące możliwości obniżenia obrotu z tytułu udzielanych rabatów przedstawione we własnym stanowisku pozostają bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00- 013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.