IPPP1-443-876/10-2/EK - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa przez leasingodawcę, odsprzedawanego następnie leasingobiorcom.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu 26 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego przez leasingodawcę paliwa, które będzie odsprzedawane leasingobiorcom - jest prawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupionego przez leasingodawcę paliwa, które będzie odsprzedawane leasingobiorcom.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, A. Sp. z o.o. (dalej, "Wnioskodawca") oddaje swoim klientom (dalej: "Klienci") do odpłatnego użytkowania na podstawie umów leasingu środki transportu, w tym samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT.

Niezależnie od świadczonej usługi leasingu, Wnioskodawca udostępnia Klientom również możliwość skorzystania z usługi dodatkowej, w postaci bezgotówkowego zakupu paliwa oraz innych towarów i usług dostępnych na określonych stacjach benzynowych przy pomocy kart flotowych (dalej: "karty flotowe") wydanych przez podmioty działające w branży paliwowej - (dalej razem: "Dostawcy").

Przedmiotowe karty wydawane są przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy na podstawie podpisanych wcześniej umów, zgodnie z postanowieniami których Wnioskodawca może je udostępniać Klientom. Klienci z kolei uprawnieni są do korzystania z przedmiotowych kart zarówno w odniesieniu do samochodów będących przedmiotami umów leasingu zawartych z Wnioskodawcą, jak również do pozostałych (niebędących własnością Wnioskodawcy) środków transportu znajdujących się we flocie samochodowej danego klienta.

Karty flotowe umożliwiają klientom nabycie paliwa oraz innych towarów (przykładowo: artykuły spożywcze, akcesoria samochodowe) dostępnych na stacjach benzynowych Dostawców, jak również skorzystanie z dodatkowych usług (np. usługi myjni samochodowej) świadczonych przez te stacje. Ponieważ karty wydane są na rzecz Wnioskodawcy to Wnioskodawca odpowiedzialny jest za uregulowanie należności wynikających z zaewidencjonowanych na nich zakupów. Płatności mające na celu uregulowanie takich należności dokonywane są przez Wnioskodawcę na podstawie faktur otrzymywanych od Dostawców.

W związku z faktem, iż towary i usługi nabywane za pomocą kart flotowych nie służą efektywnie Wnioskodawcy, lecz Klientom, Wnioskodawca po zapłacie należności związanych z nabyciem tych dóbr, dokonuje ich odsprzedaży na rzecz Klientów. Faktury za towary i usługi nabywane za pomocą kart flotowanych wystawiane są przez Wnioskodawcę odrębnie i niezależnie od faktur dokumentujących usługi leasingu, ze stawką VAT właściwą dla danych towarów, wskazaną na fakturach pierwotnych otrzymanych od Dostawców. Jednym z podstawowych towarów nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu kart flotowych i następnie odsprzedawanych Klientom jest paliwo. Wnioskodawca nie jest ostatecznym beneficjentem zakupionego za pomocą kart flotowych paliwa i wykorzystuje je w działalności opodatkowanej, dokonując jego odsprzedaży na rzecz Klientów. W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego na fakturach otrzymanych od Dostawców w związku z zakupem przedmiotowego paliwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa przy użyciu kart flotowych, w przypadku kiedy jest ono następnie odsprzedawane i wykorzystywane do napędu samochodów osobowych przez inne podmioty.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup paliwa przy użyciu kart flotowych, w przypadku kiedy paliwo to jest następnie odsprzedawane i wykorzystywane do napędu samochodów osobowych przez inne podmioty.

Powyższe wynika z faktu, iż nabywane od Dostawców paliwo, które następnie jest odsprzedawane innym podmiotom, powinno być dla celów podatku VAT, traktowane jako towar, który po nabyciu podlega dalszej odsprzedaży. W związku z powyższym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na nabyciu przedmiotowego paliwa. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdują zastosowania przepisy ograniczające prawo podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego, w szczególności art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku VAT naliczonego stanowi suma kwot podatku VAT określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, paliwo nabyte za pomocą kart flotowych konsumowane jest faktycznie nie przez Wnioskodawcę, lecz Klientów, którym Wnioskodawca udostępnia swoje karty flotowe.

Powyższe okoliczności nie zmieniają jednak faktu, iż nabywcą towarów i usług od Dostawców jest Wnioskodawca, a nie Klienci. W szczególności, należy w tym kontekście mieć na uwadze przepis art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, który stanowi, iż w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym następują dwie odrębne transakcje dla celów podatku VAT - nabycie towarów przez Wnioskodawcę od Dostawców, a następnie dokonywana przez Wnioskodawcę opodatkowana sprzedaż tych towarów Klientom. Z kolei podatek VAT wykazany na fakturze za zakupione towary, otrzymanej przez Wnioskodawcę od Dostawców, stanowi dla wnioskodawcy podatek naliczony.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż spełniony zostaje podstawowy warunek pozwalający podatnikowi na dokonanie odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych, tj. wykorzystanie nabytych towarów i usług w działalności opodatkowanej.

Jakkolwiek prawo do odliczenia podatku naliczonego jest jednym z podstawowym uprawnień podatnika podatku VAT, to jednak ustawodawca zastosował pewne ograniczenia przy jego stosowaniu. Jedno z takich ograniczeń przewiduje przepis art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stanowiący, iż "obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3" ustawy VAT.

Samochody do napędu których wykorzystywane jest zakupione za pomocą kart flotowych paliwo, mogą być samochodami osobowymi w rozumieniu powyższego przepisu. Zdaniem Wnioskodawcy jednak, niezależnie od powyższego, zawarte w ustawie ograniczenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego nie będzie miało zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym do zakupów Wnioskodawcy. Takie ograniczenie znajdzie natomiast zastosowanie w przypadku Klientów. Jak bowiem stanowi przepis art. 86 ust. 4 pkt 7b) ustawy o VAT, postanowienia art. 86 ust. 3 nie dotyczą między innymi przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie samochodów osobowych lub innych pojazdów wskazanych w ust. 3 na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, przy czym te samochody (pojazdy) muszą być przez podatnika przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Prawo do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem paliwa przez leasigodawcę, które następnie przeznaczone zostaje do dalszej odsprzedaży zostało potwierdzone przez organy podatkowe w analogicznych stanach faktycznych (tekst jedn. w sytuacjach, w których paliwo jest nabywane za pomocą kart paliwowych na stacjach benzynowych). Przykładowo, w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Ministra Finansów za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 19 listopada 2008 r. (syg. IPPP1/443-1813/08-2/AW) w zbliżonym stanie faktycznym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził wprost. iż "analiza przepisu art. 86 ust. 4 jednoznacznie wskazuje, że przepis art. 86 ust. 3 nie dotyczy określonych kategorii pojazdów samochodowych, tj. pojazdów wymienionych w art. 86 ust. 4 pkt 1-6 ustawy oraz w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) ustawy (...). Tym samym zakaz odliczenia podatku przy zakupie paliwa wynikający z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy nie odnosi się do paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów, których przepis ten nie dotyczy"

Tego rodzaju interpretacja zgodna jest zdaniem Wnioskodawcy z celem, jaki przyświecał ustawodawcy przy wprowadzeniu ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z zakupem paliwa. Powyższe ograniczenie jest bowiem adresowane do ostatecznych beneficjentów nabywanego towaru (jego "konsumentów"). W przedstawionym stanie faktycznym natomiast, nabywane przez Wnioskodawcę paliwo powinno być dla celów podatku VAT traktowane jako towar, który po nabyciu podlega dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym, przedmiotowe ograniczenie nie powinno mieć zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy. Podobne stanowisko w analogicznym stanie faktycznym zaprezentowane zostało w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Ministra Finansów za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27 listopada 2007 r. (sygn. IBPP2/443-82/07/EJ), w której Dyrektor Izby Skarbowej poruszył wprost temat kart paliwowych będących własnością leasingodawcy, a wykorzystywanych faktycznie przez leasingobiorców.

W przedmiotowej interpretacji stwierdzono między innymi, iż "podatek naliczony związany z nabywanym przy wykorzystaniu kart paliwowych nie jest objęty wyłączeniem, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku VAT. W przedmiotowej sprawie paliwo nie jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3, lecz jako towar handlowy stanowi przedmiot dalszego obrotu - odsprzedaży (refakturowania). Należy więc przyjąć, iż paliwo to jest towarem wykorzystywanym do wykonywania czynności podatkowych. Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze wystawionej przez stację paliw, a dokumentującej zakup paliwa"

We wskazanej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził ponadto wspomniany wyżej przez Wnioskodawcę cel wprowadzonego ograniczenia (zakaz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktu dokumentujących zakup paliwa dla jego ostatecznych odbiorców - konsumentów), stwierdzając, że " ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, wynikającego z ww. przepisów (art. 88 ust. 1 pkt 3 - przp. Wnioskodawcy) będą dotyczyć klientów użytkujących te samochody, którzy będą otrzymywać faktury zakupu paliwa wystawiane przez Wnioskodawcę."

Podsumowując, Wnioskodawca:

Analiza przedstawionych powyżej argumentów prowadzi zdaniem Wnioskodawcy do wniosku, iż jest on podmiotem uprawnionym do odliczenia podatku VAT wynikającego z wystawionych przez Dostawców faktur dokumentujących nabycie paliwa będącego następnie przedmiotem odsprzedaży na rzecz Klientów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Jednakże, na mocy art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3.

Ograniczenie to dotyczy samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, za wyjątkiem pojazdów wskazanych w art. 86 ust. 4. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oddaje swoim Klientom do odpłatnego użytkowania na podstawie umów leasingu środki transportu, w tym samochody osobowe i inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT. Niezależnie od świadczonej usługi leasingu, Wnioskodawca udostępnia Klientom również możliwość skorzystania z usługi dodatkowej, w postaci bezgotówkowego zakupu paliwa oraz innych towarów i usług dostępnych na określonych stacjach benzynowych przy pomocy kart flotowych wydanych przez podmioty działające w branży paliwowej, zwane dalej Dostawcami. Przedmiotowe karty wydawane są przez Dostawców na rzecz Wnioskodawcy na podstawie podpisanych wcześniej umów, zgodnie z postanowieniami których Wnioskodawca może je udostępniać swoim Klientom. Klienci z kolei uprawnieni są do korzystania z przedmiotowych kart zarówno w odniesieniu do samochodów będących przedmiotami umów leasingu zawartych z Wnioskodawcą, jak również po pozostałych (niebędących własnością Wnioskodawcy) środków transportu znajdujących się we flocie samochodowej danego klienta. Karty flotowe umożliwiają klientom nabycie paliwa oraz innych towarów (przykładowo: artykuły spożywcze, akcesoria samochodowe) dostępnych na stacjach benzynowych Dostawców, jak również skorzystanie z dodatkowych usług (np. usługi myjni samochodowej) świadczonych przez te stacje. Ponieważ karty wydane są na rzecz Wnioskodawcy to Wnioskodawca odpowiedzialny jest za uregulowanie należności wynikających z zaewidencjonowanych na nich zakupów. Płatności mające na celu uregulowanie takich należności dokonywane są przez Wnioskodawcę na podstawie faktur otrzymywanych od Dostawców. W związku z faktem, iż towary i usługi nabywane za pomocą kart flotowych nie służą efektywnie Wnioskodawcy, lecz Klientom, Wnioskodawca po zapłacie należności związanych z nabyciem tych dóbr, dokonuje ich odsprzedaży na rzecz Klientów. Faktury za towary i usługi nabywane za pomocą kart flotowanych wystawiane są przez Wnioskodawcę odrębnie i niezależnie od faktur dokumentujących usługi leasingu, ze stawką VAT właściwą dla danych towarów, wskazaną na fakturach pierwotnych otrzymanych od Dostawców. Jednym z podstawowych towarów nabywanych przez Wnioskodawcę przy użyciu kart flotowych i następnie odsprzedawanych Klientom jest paliwo. Wnioskodawca nie jest ostatecznym beneficjentem zakupionego za pomocą kart flotowych paliwa i wykorzystuje je w działalności opodatkowanej, dokonując jego odsprzedaży na rzecz Klientów. W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonuje odliczenia podatku VAT naliczonego wskazanego na fakturach otrzymanych od Dostawców w związku z zakupem przedmiotowego paliwa.

Wobec powyższego uznać należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odsprzedażą towarów, m.in. paliwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ust. 1 i ust. 8 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie "nieprzetworzonym" odsprzedaje go swojemu kontrahentowi. Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, iż odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. w rezultacie w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, iż Spółka nabywa paliwa w swoim imieniu, Spółka faktycznie ponosi koszty z tym związane, zatem przyjąć należy, że Spółka nabywa paliwo, które następnie odsprzedaje użytkownikom kart flotowych (klienci Spółki). W związku z tym, podatek naliczony związany z paliwem nabywanym przy wykorzystaniu kart paliwowych nie jest objęty wyłączeniem, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku VAT, gdyż paliwo to jako towar handlowy stanowi przedmiot dalszego obrotu - odsprzedaży. Należy więc przyjąć, iż paliwa te są towarem wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem spełniona jest przesłanka dotycząca prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku, naliczonego na fakturze wystawionej przez stację paliw, a dokumentującej zakup paliwa. Ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego, wynikające z ww. przepisów, będą dotyczyć klientów użytkujących te samochody, którzy będą otrzymywać faktury zakupu paliwa wystawiane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.