IPPP1-443-869/08-6/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko s.c. przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje importu towarów z Chin, przy czym ich odprawa odbywa się w Hamburgu. Strona zleca organizację transportu ładunku w kontenerach z Chin do W. oraz odprawę celną, w ramach gestii transportowej w imporcie F../S... polskiemu spedytorowi "XX" Sp. z o.o. w G. Podmiot ten organizuje fracht morski i transport drogowy do Polski: uiszcza opłaty portowe i celne. Następnie spedytor obciąża Spółkę poniesionymi kosztami i wystawia fakturę VAT oraz wystawia notę obciążeniową za opłacone w Urzędzie Celnym w Hamburgu cło. Towary są zwolnione z podatku od wartości dodanej. Od dostawcy chińskiego Spółka otrzymuje fakturę jedynie za towar. Przemieszczenie towarów z terytorium Niemiec i tam dopuszczonych do obrotu, na terytorium Polski Strona traktuje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Za podstawę opodatkowania tej transakcji Spółka przyjmuje cenę nabycia tych towarów, a więc cenę określoną w fakturze wystawionej przez dostawcę chińskiego i cło uiszczone na terytorium Niemiec. Nie włącza kosztów dodatkowych takich jak: fracht morski, transport drogowy i pozostałe koszty spedycji i celne, którymi Strona została obciążona przez spedytora, ponieważ nie są one pobierane od Spółki przez dostawcę, lecz podmiot trzeci - spedytora. Fakturę wewnętrzną Strona wystawia zgodnie z obowiązkiem podatkowym tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, na podstawie dokumentów: faktury dostawcy, zgłoszenia celnego odprawy w Hamburgu, faktury VAT spedytora (koszty) i noty obciążeniowej (cło).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie koszty należy wliczać do podstawy opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, jeżeli podmiot trzeci (spedytor) organizuje fracht morski, transport drogowy do Polski, uiszcza opłaty portowe, ubezpiecza towar, pokrywa wszystkie koszty, a następnie obciąża Wnioskodawcę tymi kosztami tj. fakturą VAT i notą obciążeniową.

W ocenie Strony choć koszt frachtu morskiego, transportu drogowego, opłat portowych, ubezpieczenia oraz wynagrodzenia działającego na zlecenie Spółki - polskiego spedytora organizującego wykonanie tych czynności związanych z przywozem towarów, należących do kategorii kosztów dodatkowych to należności tych nie należy włączyć do podstawy opodatkowania, gdyż nie są one pobierane od Spółki przez dostawcę, lecz przedmiot trzeci - spedytora. Należności za transport pobiera od Strony podmiot trzeci wykonujący usługę spedycyjną, co wyklucza możliwość wliczenia tych kosztów do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie art. 31 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 31 ust. 5 ustawy. Takie stanowisko Podatnika zostało potwierdzone przez Informację Podatkową oraz Łódzki Urząd Skarbowy w interpretacji z dnia 21 czerwca 2007 r. ŁUS-III-2-443/51/07.

Strona wskazuje, iż w opinii niektórych urzędów podatkowych podstawę opodatkowania WNT należy zwiększyć o koszty pośrednie: fracht morski ujęty w zgłoszeniu celnym, podatek wwozowy EUST-KOSTEN. Podatek ten widnieje w niektórych zgłoszeniach celnych, lecz podatku tego nikt nie płaci. Miałby on znaczenie, gdyby Strona posiadała niemiecki numer NIP i była zarejestrowanym podatnikiem na terenie Niemiec. Informacje taką powziął Podatnik z Agencji celnej w Hamburgu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada ustalania podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów została uregulowana w art. 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu jest to kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Jednakże, stosownie do treści art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

Z powyższego przepisu wyraźnie wynika, iż podstawę opodatkowania zwiększa się tylko o koszty dodatkowe, którymi nabywca obciążany jest przez dostawcę towaru.

Stosownie do postanowień art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona dokonuje importu towarów z Chin, przy czym ich odprawa dokonywana jest na terytorium Niemiec. Spółka traktuje zatem te transakcje jako wewnątwspólnotowe nabycia towarów.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Strona wskazała, iż kosztów frachtu morskiego, transportu drogowego opłat portowych, ubezpieczenia oraz wynagrodzenia polskiego spedytora, który organizuje wykonanie tych czynności nie należy włączać do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż są one pobierane nie przez dostawcę lecz przez podmiot trzeci - spedytora.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stanowisko Podatnika stwierdzić należy, iż Spółka prawidłowo uznała, iż nie zwiększa podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o koszty frachtu morskiego, transportu drogowego, opłat portowych, ubezpieczenia towaru, którymi obciążana jest przez spedytora, gdyż koszty te nie są generowane przez dostawcę towarów, a zatem nie mieszczą się w dyspozycji powołanego art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.