IPPP1/443-856/13-2/MP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 października 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-856/13-2/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę - jest prawidłowe;

* prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących opłaty i raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu osobowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących opłaty i raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza w najbliższym czasie wziąć w leasing lub zakupić (jeszcze nie jest pewna w jaki sposób nastąpi nabycie) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki w czasie zakupu samochodu lub zawarcia umowy leasingu będzie m.in. wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z) oraz wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z).

Ww. samochód, Wnioskodawca, niezwłocznie po podpisaniu umowy leasingu lub zakupie zamierza oddać w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy dzierżawy na okres jednego roku, z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy.Za dzierżawę samochodu osobowego Spółka będzie pobierać opłaty i będzie wystawiać faktury za miesięczne okresy z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%.

Pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatna dzierżawa przez okres co najmniej dwunastu miesięcy i nie będzie przeznaczony na cele osobiste. Jednakże przedsiębiorca nie wyklucza, że po upływie okresu obowiązywania umowy dzierżawy zawartej na okres co najmniej 12 miesięcy zaprzestanie dzierżawienia samochodu i przeznaczy go do własnej działalności, np. będzie nim wykonywał przejazdy w celu załatwienia bieżących spraw związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT wykazanego we wszystkich fakturach na opłaty i raty leasingowe lub od całości faktury za zakup samochodu, jeżeli samochód ten będzie służyć wyłącznie czynnościom dzierżawy przez okres co najmniej 6 miesięcy, a następnie po zakończeniu okresu dzierżawy, Spółka będzie powyższy samochód wykorzystywać na własne potrzeby związane z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. na cele związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4. Wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą, zasady odliczania podatku od nabycia samochodów regulują przepisy art. 86a ust. 1-10, w którym określono zasady odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2010 r., dodane w ustawie o VAT, przepisy art. 86a ust. 1-10 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. Z kolei w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast jak stanowi art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b tej ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości. Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem samochodu osobowego z przeznaczeniem na dzierżawę na okres nie krótszy niż sześć miesięcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym Spółce będzie przysługiwało prawo pełnego (100%) odliczenia podatku od towaru i usług VAT, a dalszy rodzaj wykorzystania tego samochodu przy dopełnieniu warunku dzierżawienia go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie.

Identycznie sytuacja będzie wyglądała, gdy Spółka będzie posiadała samochód w leasingu, od otrzymanych faktur zakupu za raty leasingowe będzie mogła odliczyć w pełnej wysokości podatek VAT, ponieważ samochód będzie wydzierżawiony na okres dłuższy niż sześć miesięcy, zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b. ww. ustawy nowelizującej.

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2012 r., sygnatura IPPP3/443-497/12-4/KT, w której stwierdził, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej wynika, że w przypadku nabycia przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wynajmu samochodów, samochodu osobowego, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Na uwagę zasługuje również interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lipca 2009 r., sygnatura ILPP1/443-535/09-2/AW, w której Organ stwierdził, iż Podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących raty leasingu finansowego pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, tj.: gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów), tj. samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz samochody (pojazdy) te są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. Biorąc pod uwagę powołane przepisy i przedstawione zdarzenie przyszłe, Dyrektor stwierdził, iż Wnioskodawca oddając w odpłatne używanie (w ramach prowadzonej działalności) samochód osobowy na podstawie umowy dzierżawy, z wyłącznym przeznaczeniem do wykorzystania na ten cel przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących raty leasingowe.

Taką wykładnię reprezentuje również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2012 r., sygnatura IPPP3/443-497/12-4/KT, w której wskazał co następuje: "stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupi samochód osobowy, który przeznaczy na wynajem na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o ile samochód ten będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Natomiast w sytuacji, gdy w pierwszym okresie po zakupie Wnioskodawca przeznaczy przedmiotowy samochód osobowy na odpłatny najem, przez okres co najmniej sześciu miesięcy, a następnie po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wynajmu będzie wykorzystywać ten samochód na potrzeby własne w oczekiwaniu na następną, ewentualną umowę najmu, to należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż dalszy rodzaj wykorzystania tego samochodu przy dopełnieniu warunku wynajmowania go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym".

Identyczne stanowisko znajdziemy również w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28.01.201or., sygnatura IBPP2/443-882/09/UH w której czytamy: Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przywołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, iż o ile faktycznie Wnioskodawca, przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, będzie użytkował przedmiotowy samochód wyłącznie w ten sposób, iż odda go w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, wówczas z uwagi na przepis art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy o VAT, przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia całości podatku naliczonego zawartego w fakturze VAT dokumentującej zakup samochodu. Z treści przedstawionego zdarzenia wynika, że wnioskodawca planuje kontynuację działalności w zakresie wynajmu przedmiotowego samochodu innym przedsiębiorcom lub poprzedniemu najemcy albo jej zaprzestanie i przeznaczenie go do wykonywania własnej działalności (np. załatwienie bieżących spraw). W ocenie Organu, mimo iż nastąpi zmiana przeznaczenia przedmiotowego samochodu nie zachodzi tu konieczność korygowania dokonanego przy nabyciu tego samochodu odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć czynnościom opodatkowanym. W przedmiotowym przypadku, spełnione zostaną przesłanki z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. samochód osobowy oddany zostanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Późniejsze przekazanie samochodu do celów działalności gospodarczej jako środek trwały nie spowoduje konieczności korekty podatku naliczonego do wysokości 60% podatku naliczonego nie więcej niż 6.000 zł. W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w momencie ewentualnej zmiany przeznaczenia samochodu po upływie siedmiu miesięcy od oddania go w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy i przeznaczeniu go do celów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą nie będzie musiał dokonać korekty podatku naliczonego, który odliczył w całości przy zakupie tego samochodu, należało uznać za prawidłowe.

Przykładem może być również interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2009 r., sygnatura IBPP1/443-903/09/AZb.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz zdarzenie przyszłe opisane we wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku wykorzystania w działalności gospodarczej, będącego przedmiotem umowy leasingu, samochodu osobowego, który następnie oddany będzie w odpłatne używanie osobom trzecim, na podstawie umowy dzierżawy przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o całą (100%) kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT, dokumentujących raty leasingowe i inne płatności związane z zawartą umową leasingu. Podobnie sytuacja będzie wyglądała, gdy Wnioskodawca kupi samochód osobowy, który przeznaczy pod dzierżawę na okres co najmniej dwunastu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej. A zatem Wnioskodawca, po ewentualnym zaprzestaniu po upływie 12 miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie jego dalszego zarobkowego wydzierżawiania, przy jednoczesnym przeznaczeniu samochodu do celów związanych z prowadzoną dotychczas działalnością gospodarczą nie będzie musiał dokonać korekty podatku VAT naliczonego, który odliczy w całości przy zakupie samochodu, gdyż samochód będzie oddany do odpłatnego używania przez okres co najmniej 6 miesięcy. Reasumując należy stwierdzić, iż dalszy rodzaj wykorzystania przedmiotowego samochodu, przy dopełnieniu warunku dzierżawienia go przez okres co najmniej 6-ciu pełnych miesięcy, nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury VAT dokumentującej nabycie samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę,

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących opłaty i raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010 r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy o VAT.

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

* odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

* oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Jednak, w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 tego artykułu nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Sformułowanie zawarte w powyższym zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, dotyczące przedmiotu działalności podatnika nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w sensie zadysponowania konkretnym samochodem w pewien określony sposób.

W kontekście ww. przepisu przedmiot działalności gospodarczej w tym wypadku jest związany jednocześnie z wynajmem/dzierżawą konkretnych samochodów ze względu na użycie w nim wyrazu "tych", przy czym najem/dzierżawa samochodów jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

W związku z tym zaistnienie przesłanki w postaci prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu/dzierżawy samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze nie jest wystarczające do nabycia prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Bowiem do nabycia tego uprawnienia niezbędne jest zaistnienie drugiej przesłanki w postaci przeznaczenia danego samochodu do wynajmu/dzierżawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Z brzmienia tego przepisu wynika, iż zawarte w jego treści ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej. Powyższe oznacza, że przepis ten nie będzie miał zastosowania w sytuacji wskazanej w art. 3 ust. 2 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie wziąć w leasing lub zakupić na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 tony. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednym z rodzajów działalności Spółki jest: wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z) oraz wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKD 77.12.Z). Niezwłocznie po podpisaniu umowy leasingu lub zakupie samochodu Wnioskodawca zamierza go oddać w odpłatne używanie innemu przedsiębiorcy na podstawie zawartej z nim umowy dzierżawy na okres jednego roku z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy. Za dzierżawę samochodu osobowego Spółka będzie pobierać opłaty i będzie wystawiać faktury za miesięczne okresy z zastosowaniem stawki VAT w wysokości 23%. Pojazd będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - odpłatna dzierżawa przez okres co najmniej dwunastu miesięcy i nie będzie przeznaczony na cele osobiste. Jednakże przedsiębiorca nie wyklucza, że po upływie okresu obowiązywania umowy dzierżawy zawartej na okres co najmniej 12 miesięcy zaprzestanie dzierżawienia samochodu i przeznaczy go do własnej działalności, np. będzie nim wykonywał przejazdy w celu załatwiania bieżących spraw związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz opis zdarzenia stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupi samochód osobowy, który przeznaczy wyłącznie na wynajem/dzierżawę na okres co najmniej sześciu miesięcy, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w tym zakresie, to Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT dokumentującej nabycie tego samochodu na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ww. ustawy nowelizującej, w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą dokonany zakup, albo w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Natomiast, w sytuacji gdy po zakończeniu okresu pełnych 6-ciu miesięcy wykorzystywania wyłącznie dla celów wynajmu/dzierżawy Wnioskodawca będzie wykorzystywać ten samochód na własne potrzeby związane z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą, to dalszy sposób wykorzystania tego samochodu nie ma wpływu na przysługujące prawo odliczenia 100% wartości VAT-u naliczonego przy zakupie, przy założeniu, że samochód ten nadal będzie służyć wyłącznie czynnościom opodatkowanym.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Z kolei w odniesieniu do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących opłaty i raty leasingowe wynikające z umowy leasingu samochodu osobowego przeznaczonego pod dzierżawę, stwierdza się co następuje:

Jak już wcześniej wskazano, wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego u usługobiorców użytkujących samochody, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, odnosi się do samochodów i pojazdów samochodowych wskazanych w ust. 1 tego artykułu. Powyższe pozwala zatem na stwierdzenie, iż ograniczenie to nie będzie miało zastosowania w sytuacjach przewidzianych w ust. 3 tegoż artykułu, a zatem również w sytuacji gdy podatnik użytkujący samochód osobowy, na podstawie umowy leasingu, wykorzystuje go, w ramach prowadzonej w zakresie wynajmu/dzierżawy działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy wyłącznie w tym celu.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, iż skoro w czasie trwania umowy leasingu Wnioskodawca prowadzić będzie działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych a samochód osobowy, który zamierza użytkować na podstawie umowy leasingu, będzie wykorzystywać w celu dzierżawy, przy czym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy wyłącznie w tym celu, zatem ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikające z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej nie będzie miało zastosowania w okresie którym będzie wydzierżawiany. Wnioskodawcy (za okres w którym samochód będzie dzierżawiony) będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących opłaty i raty leasingowe, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca w okresie trwania umowy leasingu samochodu osobowego zaprzestanie dzierżawy samochodu i przeznaczy go tylko i wyłącznie do działalności Wnioskodawcy innej niż wynajem i dzierżawa, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 60% kwoty podatku naliczonego wskazanego na fakturze VAT dokumentującej opłaty i raty leasingowe, nie więcej niż 6.000 zł licząc łącznie od początku trwania okresu leasingu, stosownie do art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, bowiem z chwilą przeznaczenia przedmiotowego samochodu osobowego wyłącznie do celów pozostałej opodatkowanej działalności gospodarczej, a nie do dzierżawy (wynajmu), wyłączenie przewidziane przepisem art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej nie będzie miało zastosowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części uznano za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że umowa leasingu samochodu osobowego o której mowa we wniosku jest umową tzw. leasingu operacyjnego (usługowego).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl