IPPP1-443-856/11-4/MP

Pisma urzędowe

Status: Nieoceniane

Pismo z dnia 17 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-856/11-4/MP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 4 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu budowlanego z tytułu zwiększenia powierzchni lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wkładu budowlanego z tytułu zwiększenia powierzchni lokalu mieszkalnego.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 1 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 16 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Członek spółdzielni posiada od 22 lutego 1993 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 57,70 m². W 1998 r. zwrócił się z prośbą o wyrażenie zgody na wykonanie na jego koszt nadbudowy nad zajmowanym przez niego lokalem i taką zgodę uzyskał. Warunkiem potwierdzenia zmiany powierzchni lokalu, po zakończeniu robót budowlanych i komisyjnym odbiorze nadbudowy, było uzupełnienie wkładu budowlanego. Ostateczny odbiór nadbudowy o powierzchni 56,50m2 został dokonany w dniu 10 sierpnia 2005 r. i od 1 września 2005 r. członek Spółdzielni wnosi opłaty czynszowe, za zwiększoną powierzchnię lokalu, tj. 114,20 m².

Członek Spółdzielni nie spełnił wymaganego warunku uzupełnienia wkładu budowlanego w odpowiednim terminie i dopiero w 2010 r. został sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego operat szacunkowy, określający wartość rynkową części lokalu, uzyskanej w wyniku nadbudowy, składającej się z 3-ch pokoi, przedpokoju, łazienki i wc (na poziom nadbudowy nie została doprowadzona instalacja co. i gazowa). Wartość rynkowa części lokalu - nadbudowy została pomniejszona o wartość nakładów poniesionych na nadbudowę, przez członka Spółdzielni. W związku z powyższym członek Spółdzielni jest zobowiązany do uzupełnienia wkładu budowlanego, stanowiącego różnicę pomiędzy wartością rynkową, a poniesionymi przez niego nakładami, obliczonymi wg zasad rynkowych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, iż członek Spółdzielni użytkuje nadbudowę nad lokalem mieszkalnym na podstawie protokołu odbioru z dnia 10 sierpnia 2005 r. spisanego po zakończeniu robót związanych z wykonaniem nadbudowy.

Nadbudowa nie stanowi lokalu samodzielnego. Nie zostało ustanowione spółdzielcze własnościowe prawo do wykonanej nadbudowy.

Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki na nadbudowę ponosił członek Spółdzielni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzupełnienie wkładu budowlanego z tytułu zwiększenia powierzchni lokalu mieszkalnego, do którego prawo zostało ustanowione wiele lat temu, o część nadbudowy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółdzielnia stoi na stanowisku, że czynność przyłączenia powierzchni nadbudowy do lokalu mieszkalnego, do którego spółdzielcze własnościowe prawo ustanowione zostało wiele lat temu, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów usług. Zatem uzupełnienie wkładu budowlanego nie podlega podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. (art. 41 ust. 2 ustawy)

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy wynosi 8%.

Oprócz stawki podstawowej, w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie art. 43 ust. 7a ww. ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Ustawodawca przewidział jeszcze jedno zwolnienie w art. 43 ust. 1 pkt 11 cyt. ustawy, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Są to następującego rodzaju opłaty:

* na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz w zobowiązaniach spółdzielni z innych tytułów,

* wpłaty na fundusz remontowy,

* dotyczące wydatków związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnie.

Powyżej wskazane zwolnienie od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy) nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem czynności będące przedmiotem zapytania nie zostały objęte powyżej wskazanym katalogiem opłat.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż członek Spółdzielni posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o pow. 57,70 m w 1998 r. wrócił się z prośbą o wyrażenie zgody na wykonanie na jego koszt nadbudowy nad zajmowanym przez niego lokalem i taką zgodę otrzymał. Warunkiem potwierdzenia zmiany powierzchni lokalu, po zakończeniu robót budowlanych i komisyjnym odbiorze nadbudowy było uzupełnienie wkładu budowlanego. Odbiór nadbudowy o pow. 56,50 m² został dokonany 10 sierpnia 2005 r. i od 1 września 2005 r. członek Spółdzielni wnosi opłaty czynszowe za zwiększoną powierzchnię lokalu.

W świetle przedstawionych okoliczności oraz przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, przekazanie dobudowanej części lokalu mieszkalnego na rzecz członka Spółdzielni, który dysponuje własnościowym prawem do lokalu i jest zobowiązany do wniesienia dodatkowego wkładu budowlanego z tytułu zwiększenia powierzchni lokalu mieszkalnego stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. Dostawa tej części lokalu mieszkalnego będzie następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, nakłady na nadbudowę poniesione zostały przez członka Spółdzielni a Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na wykonanie tej nadbudowy. Przedmiotowa transakcja będzie zatem korzystała ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl