IPPP1-443-851/08-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez nabywców w przypadku, gdy dostawy towarów realizowane są przez Spółkę zarejestrowaną dla celów podatku w Niemczech oraz w Polsce - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do rozliczenia podatku należnego z tytułu dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez nabywców w przypadku, gdy dostawy towarów realizowane są przez Spółkę zarejestrowaną dla celów podatku w Niemczech oraz w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Niemiec, zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług w tym kraju. Dokonuje wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na terytorium Polski na rzecz polskich podatników podatku od towarów i usług. Dostarczane na terytorium Polski towary przemieszczane są z terytoriów innych krajów członkowskich UE. Polskie podmioty nabywające towary dostarczane przez Spółkę rozpoznają wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i rozliczają należny z tytułu dokonanych transakcji podatek. Obecnie Spółka w związku z planowanym poszerzeniem dokonywanych na terytorium Polski transakcji o nabywanie towarów na terytorium Polski oraz ich dalszą sprzedaż na terytorium Polski zamierza, w celu usprawnienia swoich rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług, zarejestrować się dla celów tego podatku w Polsce.

Jednakże planuje w odniesieniu do transakcji dostaw towarów spoza Polski na terytorium Polski, tak jak dotychczas, występować w charakterze niemieckiego podatnika podatku, tj. posługiwać się będzie w przypadku tego typu dostaw numerem, pod którym jest zidentyfikowana dla potrzeb podatku na terytorium Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów art. 9 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatek należny z tytułu dostaw towarów realizowanych przez Spółkę, posiadającą siedzibę w Niemczech, zarejestrowaną dla celów podatku w Niemczech oraz Polsce, w wyniku których to dostaw, towary przemieszczane są z terytorium krajów członkowskich UE na terytorium Polski na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy, powinien być rozliczony przez podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów tj. nabywców towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że: nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a) (z zastrzeżeniem art. 10); dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a). Z kolei, zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Zdaniem Spółki biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, iż aby dana transakcja mogła być zakwalifikowana jako WNT musi spełniać następujące warunki: dostawa towarów dokonywana jest za wynagrodzeniem; nabywca nabywa prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu oraz towary są w wyniku dokonywanej dostawy wysyłane lub transportowane przez dokonującego ich dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Wskazano, iż art. 9 ust. 2 ustawy dodatkowo stanowi, iż WNT ma miejsce, o ile nabywcą jest jeden z podmiotów wymienionych w art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy, zaś dostawca spełnia wymóg, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy. Z art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy wynika, iż aby doszło do WNT nabywca musi być podatnikiem, o którym mowa jest w art. 15 tub też podatnikiem podatku od wartości dodanej (czyli podatku od wartości dodanej nakładanego na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski), a nabywane przez niego towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika. Z kolei, dostawca towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy lub podatnikiem podatku od wartości dodanej, tj. podatnikiem podatku od wartości dodanej w dowolnym kraju członkowskim UE (art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawcą może być podmiot posiadający siedzibę poza Polską będący jednocześnie podatnikiem podatku od wartości dodanej w swoim kraju lub innym kraju członkowskim oraz podatnikiem polskiego podatku od towarów i usług. Dostawcy przysługuje prawo wyboru w charakterze jakiego podatnika chce występować w stosunku do konkretnej dostawy towarów, tj. czy chce występować jako podatnik podatku od wartości dodanej czy też podatnik polskiego podatku.

W związku z powyższymi przepisami, Spółka jest zdania, iż pomimo zarejestrowania się dla potrzeb polskiego podatku będzie miała prawo posługiwania się przy dokonywaniu dostaw towarów z terytoriów krajów członkowskich UE na terytorium Polski na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy, numerem uzyskanym dla potrzeb podatku w kraju swojej siedziby lub w innym kraju członkowskim, a podatek należny z tytułu WNT dokonanego na terytorium Polski będzie zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy rozliczany przez podmiot dokonujący WNT, tj. w przypadku Spółki - polskich nabywców towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy). Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że:

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym znajduje się towar w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne mniemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W przedmiotowym zagadnieniu należy zwrócić uwagę na przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, z którego wynika, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 135-138. Zapis ten wskazuje na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia na terytorium kraju, jednak od dostawcy spoza terenu kraju. Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, ww. przepisu nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Równocześnie należy zauważyć, iż zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 ustawy, przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 ma zastosowanie jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6. W myśl art. 17 ust. 6 ustawy przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 nie stosuje się jeżeli dostawa towarów dokonywana jest w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Zatem w myśl ww. regulacji podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku na terytorium Polski będzie nabywca towaru, o którym mowa w art. 17 ust. 5. Przepis ten znajdzie zastosowanie, gdy łącznie będą spełnione następujące warunki:

Przy spełnieniu powyższych warunków podatnikiem z tytułu dostawy towarów dokonanej przez przedsiębiorcę zagranicznego na rzecz polskiego odbiorcy będzie ten ostatni podmiot (podatnik polski).

W opisanym we wniosku przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym mamy do czynienia z transakcjami, które będą dokonywane z terytorium Niemiec lub innego kraju członkowskiego na terytorium Polski. Wnioskodawca wskazał, iż w wyniku dostawy towary przemieszczane będą z terytorium krajów członkowskich Unii na terytorium Polski na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą. Spółka wykonuje na terenie Niemiec czynności podlegające opodatkowaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tam też posiada siedzibę i występuje w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku, Spółka posiada numer identyfikacyjny nadany w innym kraju członkowskim, tj. w Niemczech. Będzie również zarejestrowana na terytorium Polski jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do transakcji dostaw i nabyć towarów dokonywanych na terytorium kraju. Przepis art. 9 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy wskazuje, iż dostawcą może być podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej.

Przepisy ustawy nie wskazują, aby jednoczesne działanie w charakterze podatnika zarejestrowanego na terytorium kraju oraz w państwie, gdzie Spółka posiada siedzibę wykluczały się wzajemnie lub skutkowały szczególnymi uregulowaniami.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy Spółka w sytuacji dokonywania dostawy z terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska bezpośrednio na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo posłużyć się niemieckim numerem pomimo faktu, iż będzie zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, podatek należny z tytułu dostaw towarów realizowanych przez Spółkę, posiadającą siedzibę w Niemczech, zarejestrowaną dla celów podatku w Niemczech oraz w Polsce, w przypadku gdy w wyniku dostawy, towary przemieszczane są z terytorium krajów członkowskich Unii Europejskiej na terytorium Polski na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy, może być rozliczony przez podatników dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów tj. polskich nabywców towarów.

Należy zauważyć, iż w przypadku gdy Wnioskodawca (posiadający siedzibę na terytorium Niemiec) będzie dokonywał dostaw z terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, poprzez np. oddział, filię, magazyn przepis art. 17 ust. 1 pkt 5 nie będzie miał zastosowania. Jakiekolwiek przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do Polski, jeżeli towary te zostały na terenie innego państwa członkowskiego wytworzone, nabyte i mają służyć czynnościom wykonywanym jako podatnika na terytorium kraju - zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy - wykluczają przerzucenie na nabywcę obowiązku rozliczenie podatku naliczonego z tytułu WNT.

W piśmie Ministra Finansów Nr PT5-033-4/2006/IN/665 z dnia 28 marca 2007 r. wydanym w oparciu o art. 14 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej wskazano, iż "W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski (miejsce ich świadczenia jest na terytorium Polski) - staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce".

Jak wskazano powyżej, zastosowanie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, jest możliwe - w odniesieniu do danej dostawy - gdy dostawa dokonywana jest w Polsce, dokonującym dostawy jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Polski, a nabywcą towarów jest podatnik posiadający siedzibę w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.