IPPP1/443-849/14-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 29 września 2014 r. (doręczone dnia 6 października 2014 r.) pismem z dnia 10 października 2014 r., nadanym dnia 13 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Powyższy wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu nr IPPP1/443-849/14-2/AP z dnia 29 września 2014 r. (doręczone dnia 6 października 2014 r.) pismem z dnia 10 października 2014 r., nadanym dnia 13 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, sprecyzowany następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

W dniu 25 sierpnia 2009 r. przed notariuszem prowadzącym Kancelarię Notarialną, Spółka X nabyła od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej prawo użytkowania wieczystego działki gruntu i prawa własności posadowionego na tej działce budynku na podstawie zawartych aktów notarialnych.

Przed nabyciem działki przez X Sp. z o.o. na nieruchomości prowadzona była eksploatacja wapieni i dolomitów ze złoża "..." przez Y S.A. na podstawie koncesji Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa nr... z dnia 10 czerwca 1994 r. Koncesja ta została wygaszona w drodze decyzji ww. organu w 1999 r. Od tego czasu nie prowadzono wydobycia kopaliny ze złoża "...".

W celu wznowienia działań polegających na wydobywaniu wapieni dewońskich w dniu 19 kwietnia 2011 r. Spółka X wystąpiła o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na: "wydobywaniu wapieni dewońskich ze złoża w... na działce nr... w miejscowości..., gmina...". Decyzją nr... z dnia 2 czerwca 2011 r. Wójt Gminy odmówił jednak wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach co sprawiło, że wydobycie kopaliny stało się niemożliwe. Jednocześnie zgodnie z planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego Gminy działka nr..., obręb... znajduje się: w części od strony drogi... na głębokości ok. 50 mb w terenach budownictwa mieszkaniowego, pozostała część działki to R/PG - potencjalne tereny eksploatacji powierzchniowej, dla których ustala się jako przeznaczenie podstawowe, przeznaczenie uzupełniające - zieleń śródpolna, ścieżki, drogi, parkingi, infrastruktura techniczna.

Spółka od czasu nabycia omawianej nieruchomości nie poniosła jakichkolwiek nakładów na jej polepszenie. Nie rozpoczęła na niej żadnej działalności. W wyniku wydanej decyzji Wójta Gminy nr..., dnia 26 lutego 2014 r. X Sp. z o.o. wystąpiła do Urzędu Gminy z prośbą o wyrażenie opinii w sprawie celowości wybilansowania zasobów złoża wapieni i dolomitów dewońskich, na co uzyskała pozytywną opinię. W związku z decyzją wygaszającą złoże na działce nr... w..., gmina..., nieruchomość ta stała się bezużyteczna z punktu widzenia przedmiotu działalności Spółki X.

Dnia 26 czerwca 2014 r. przed notariuszemw Kancelarii Notarialnej, X Sp. z o.o. na podstawie aktu notarialnego dokonała sprzedaży - przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku i budowli (działka nr..., obręb..., pow. 5,14 ha, KW nr...) firmie Z Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w.... Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego zostało oszacowane zgodnie z wartością rynkową według sporządzonego operatu szacunkowego nieruchomości gruntowej z czerwca 2014 r. Dokument sprzedaży stanowi wystawiona przez Spółkę X faktura VAT nr... z dnia 30 czerwca 2014 r. (data sprzedaży 26 czerwca 2014 r.) opiewająca na kwotę 736 000,00 zł (słownie: siedemset trzydzieści sześć tysięcy złotych) brutto. Podatnik, tj. Spółka X zastosowała stawkę "zw." korzystając ze zwolnienia, o którym mowa w Ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) Art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) lub b).

Wnioskodawca uzasadnia:

* od momentu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku i budowli sprzedanej nieruchomości nie były poniesione wydatki na jej ulepszenie,

* X Sp. z o.o. nie prowadziła bezpośredniej działalności, czerpiąc tym samym jakiekolwiek korzyści.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nadto Spółka wyjaśniła, że w opisie stanu faktycznego wskazanego we wniosku omyłkowo dokonano określenia zbywców nieruchomości. Mianowicie podano, iż nieruchomość nabyto od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W rzeczywistości udział w nieruchomości w wysokości 16/100 nabyto od przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Pozostałe udziały w nieruchomości nabyto od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Nadto zbywca ten oświadczył, że jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Z aktu notarialnego dokumentującego umowę sprzedaży sporządzonego przez notariusza wynika ponadto, iż notariusz pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana stanu faktycznego nie wpływa na stanowisko strony w zakresie zastosowania zwolnienia w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy, ponieważ w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również nie ponosił on wydatków na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaka winna zostać zastosowana stawka VAT w wystawionej fakturze VAT nr... z dnia 30 czerwca 2014 r. w zaistniałym stanie faktycznym.

Zdaniem Wnioskodawcy, winna zostać zastosowana stawka zwolniona z VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a lub b) Ustawy o podatku od towarów i usług. Płatnikowi nie przysługiwało bowiem uprawnienie do odliczenia podatku VAT, z uwagi na nabycie prawa użytkowania wieczystego od osób fizycznych, nie prowadzących działalności gospodarczej. Nadto Wnioskodawca przez cały okres posiadania nieruchomości nie czynił żadnych nakładów na nieruchomość. W związku z powyższym ukonstytuowały się obie przesłanki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a lub b) uprawniające do zastosowania zwolnionej stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

* oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

* zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, a jego zbycie stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że w sierpniu 2009 r. nabył prawo użytkowania wieczystego działki gruntu i prawa własności posadowionych na tej działce budynku oraz budowli na podstawie zawartych aktów notarialnych. Transakcja ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Spółka nie otrzymała faktury VAT dokumentującej ww. nabycie. Przed nabyciem działki przez Wnioskodawcę na nieruchomości prowadzona była eksploatacja wapieni i dolomitów przez Y S.A. (do 1999 r.). W celu wznowienia działań polegających na wydobywaniu wapieni dewońskich w kwietniu 2011 r. Spółka wystąpiła o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na: "wydobywaniu wapieni dewońskich ze złoża w... na działce nr... w miejscowości..., gmina...". Decyzją z czerwca 2011 r. Wójt Gminy odmówił jednak wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach co sprawiło, że wydobycie kopaliny stało się niemożliwe. Jednocześnie, zgodnie z planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego Gminy, nabyta przez Spółkę działka znajduje się w części w terenach budownictwa mieszkaniowego, pozostała część działki to potencjalne tereny eksploatacji powierzchniowej, dla których ustala się jako przeznaczenie podstawowe, przeznaczenie uzupełniające (zieleń śródpolna, ścieżki, drogi, parkingi, infrastruktura techniczna). Od czasu nabycia omawianej nieruchomości Spółka nie poniosła jakichkolwiek nakładów na jej polepszenie, nie prowadziła na niej również żadnej działalności. W związku z decyzją z lutego 2014 r. wygaszającą złoże wapieni i dolomitów dewońskich na ww. działce, nieruchomość ta stała się bezużyteczna z punktu widzenia przedmiotu działalności Wnioskodawcy. W czerwcu 2014 r. Spółka dokonała sprzedaży ww. nieruchomości firmie Z Sp. z o.o. w organizacji. Przedmiot umowy stanowił przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku i budowli. Grunty stanowią teren, który jest generalnie niezagospodarowany, nie licząc pozostałości po dawnym układzie komunikacyjnym (droga dojazdowa, częściowo utwardzony plac) obecnie zagrodzonym. Ponadto pozostały ściany dawnego budynku administracyjno-socjalnego (budynek ten od chwili nabycia przez Spółkę był nieużytkowany, z dokumentów notarialnych wynika, że został oddany do użytku w roku 2004). Spółka wskazała, że budynek i budowla opisane powyżej nigdy nie zostały zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Dokument sprzedaży stanowi wystawiona przez Wnioskodawcę faktura VAT z dnia 30 czerwca 2014 r. (data sprzedaży 26 czerwca 2014 r.) opiewająca na kwotę 736 000,00 zł (słownie: siedemset trzydzieści sześć tysięcy złotych) brutto. Do ww. transakcji Spółka zastosowała zwolnienie od podatku VAT.

W odniesieniu do powyższego opisu, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy ww. nieruchomości.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie ich od podatku od towarów i usług.

Stosownie zatem do art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem zastosowania zwolnienia z powyższego przepisu jest konieczność wykorzystywania towarów, w tym nieruchomości, będących przedmiotem dostawy, wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z tym, że przy nabyciu opisanej w złożonym wniosku nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, jedna z przesłanek określonych w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT została spełniona. Jednak, jak wskazał Wnioskodawca, od czasu jej nabycia, nieruchomość nie była w ogóle wykorzystywana do wykonywania działalności przez Spółkę, co oznacza, że druga z przesłanek określonych w ww. przepisie nie została spełniona. Zatem, dokonana przez Spółkę w czerwcu 2014 r. dostawa wskazanej nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na postawie ww. przepisu. Tym samym należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek warunkujących zwolnienie wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a cyt. ustawy.

Zgodnie zatem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "oddanie do użytkowania", o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajduje zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki czy budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Zauważyć jednak należy, że - jak wskazała Spółka - opisany we wniosku budynek oraz budowla nigdy nie zostały zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem dokonana w czerwcu 2014 r. dostawa (przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku i budowli) odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia, a więc nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tej sytuacji zasadnym jest zbadanie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zwolnienie przewidziane w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT obejmuje dostawę tych budynków, budowli lub ich części, które nie mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy. Przepis ten adresowany jest do podatników, którym po pierwsze: nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a po drugie: nie ponosili wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części, w stosunku do których istniało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeśli wydatki takie ponosili, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Warunek zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT oznacza, że zwolnienie to związane jest z brakiem prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sposobem pozyskania budynków, budowli lub ich części, tj. ich nabyciem, jak również wybudowaniem sprzedawanych budynków, budowli lub ich części. Spełnienie łącznie obu warunków wymienionych w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy uprawnia podatnika do skorzystania ze zwolnienia przy dostawie budynków, budowli lub ich części.

Z treści wniosku wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę opisanej nieruchomości nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zaś sytuacja powyższa wypełnia przesłankę określoną w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a cyt. ustawy odnośnie do braku prawa do odliczenia. W odniesieniu natomiast do warunku zawartego w lit. b powołanego przepisu należy zauważyć, że - jak wskazano we wniosku - Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie budynku oraz budowli posadowionych na gruncie. Oznacza to spełnienie również warunku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ww. ustawy. W konsekwencji, dostawa opisanej we wniosku nieruchomości korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, dokonana transakcja sprzedaży Nieruchomości (to jest sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz prawa własności posadowionych na tym gruncie budynku i budowli) nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ dokonana została w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Wobec braku zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT należało odnieść się do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy. Z uwagi na brak prawa od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i brak ponoszenia wydatków w celu ulepszenia budynku i budowli, które przewyższałyby 30% ich wartości początkowej, sprzedaż nieruchomości - zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy - korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.