IPPP1-443-838/08-02/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 29 kwiecień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury VAT - jest prawidłowe.

W dniu 29 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sprzedająca jest właścicielem hipermarketów zlokalizowanych w centrach handlowych w kilku miastach w Polsce.

Sprzedająca nabyła hipermarkety w 2006 r. od innej Sp. z o.o. Sprzedaż hipermarketów na rzecz Sprzedającej została opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej: /AT). Sprzedająca otrzymała od tej innej Sp. z o.o. faktury VAT, z których odliczyła podatek VAT naliczony. Na moment nabycia, związek zakupu hipermarketów ze sprzedażą opodatkowaną dokonywaną przez Sprzedającą uzasadniał bowiem pełne odliczenie podatku VAT naliczonego (hipermarkety zostały oddane w najem tej innej Sp. z o.o. - obecnie najemcą hipermarketów jest R Sp. z o.o. i Spółka Sp. k., pozostałe powierzchnie, np. biurowe, zostały wynajęte innym podmiotom).

W związku z tym, że Sprzedająca prowadziła i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną, prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych nie uległo zmianie (Sprzedająca nie rozlicza podatku naliczonego wg tzw. struktury sprzedaży).

W roku 2007 Sprzedająca planowała wniesienie aportem całej prowadzonej przez nią działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości. Przedmiotem planowanego aportu miał być określony zespół składników majątkowych (w skład którego wchodziły wszystkie posiadane hipermarkety), tj.:

* prawa własności i użytkowania wieczystego posiadanych przez Sprzedającą nieruchomości (tj. hipermarketów);

* wartości niematerialne i prawne związane z prowadzoną przez Sprzedającą działalnością (w szczególności oprogramowanie komputerowe);

* wyposażenie biurowe wykorzystywane przez pracowników Sprzedającej do obsługi działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;

* wszelkie inne przynależności związane z prowadzeniem przez Sprzedającą działalności gospodarczej w zakresie najmu i dzierżawy nieruchomości;

* prawa i obowiązki z wszelkich umów zawartych przez Sprzedającą, związanych z działalnością gospodarczą w zakresie najmu i dzierżawy (tj. prawa i obowiązki z umów najmu, z umów na zaopatrzenie nieruchomości w media, z umów na zarządzanie nieruchomościami, z umów pożyczki, z innych umów);

* prawa do rachunków bankowych Sprzedającej związanych z działalnością w zakresie najmu.

Ponadto, przyszły nabywca miał wstąpić we wszystkie spory sądowe związane z działalnością Sprzedającej w zakresie najmu i dzierżawy, których stroną była Sprzedająca oraz stać się pracodawcą obecnych pracowników Sprzedającej.

Poza przedmiotem aportu pozostać miały wyłącznie dwa aktywa:

* udziały w spółce G Sp. z o.o.;

* instrument finansowy w postaci leasingu finansowego nieruchomości położonej w P.

W celu potwierdzenia skutków podatkowych planowanego aportu, Sprzedająca wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

30 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację (sygn. IP-PP2-443-382/07-2/IB), w której stwierdził, że przedmiot planowanego przez Sprzedającą aportu nie spełniał warunków pozwalających uznać go za przedsiębiorstwo.

W interpretacji wskazano, że wniesienie poszczególnych składników majątku do innej spółki kapitałowej stanowiłoby czynność zwolnioną z VAT, co wiązałoby się z koniecznością dokonania przez Sprzedającą korekty odliczenia części podatku VAT naliczonego przy nabyciu tych składników.

Sprzedająca zgodziła się z wydaną w imieniu Ministra Finansów interpretacją i na jej podstawie podjęła decyzję o zaniechaniu transakcji wniesienia hipermarketów aportem do innej spółki kapitałowej. Podjęta została natomiast decyzja o odpłatnym zbyciu hipermarketów w formie transakcji sprzedaży.

Sprzedająca planuje zbycie pierwszych trzech hipermarketów - zlokalizowanych w Polsce w połowie 2008 r. Sprzedaż każdego z hipermarketów będzie przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży. Nabywcą każdego z obiektów będzie inny podmiot przy czym nabywcy będą spółkami z jednej grupy kapitałowej.

Sprzedaż poszczególnych hipermarketów będzie obejmowała:

* prawa własności i współwłasności oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości należących do Sprzedającej (w tym odrębnych lokali użytkowych, budynków, gruntów na których te budynki się znajdują oraz innych gruntów, w tym gruntów, na których znajdują się budowle, np. gruntów parkingowych);

* wyposażenie związane z tymi nieruchomościami;

* wszelkie inne przynależności związane ze sprzedawanymi nieruchomościami.

W wyniku sprzedaży hipermarketów, na podstawie przepisu art. 678 Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), na nabywców przejdą prawa i obowiązki z umów najmu, których stroną jest Sprzedająca, związane z nieruchomościami będącymi przedmiotem sprzedaży. Na podstawie przedmiotowych umów najmu Sprzedająca wynajmuje te nieruchomości podmiotom trzecim. Nabywcy staną się wynajmującymi w ramach istniejących umów najmu w sprzedawanych obiektach.

Aktualnie nie została jeszcze podjęta decyzja w sprawie przeniesienia zawartych przez Sprzedającą umów na zarządzanie nieruchomościami będącymi przedmiotem sprzedaży, w związku z czym możliwe jest, że wraz ze zbyciem nieruchomości na nabywców każdego z hipermarketów zostaną przeniesione prawa i obowiązki wynikające z tych umów bądź też nie. Sprzedawane hipermarkety nie stanowią oddziałów Sprzedającej, ani też jej wyodrębnionych zakładów. Nie sporządzają one również samodzielnie bilansu. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy nabywanego przez Wnioskodawcę od Sprzedającej hipermarketu zlokalizowanego w W (dalej - Hipermarket) będącego jednym z hipermarketów, których sprzedaż planowana jest w 2008 r.

Jednakże, w celu zachowania kompletności opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w latach 2009-2010 planowane jest zbycie kolejnych należących do Sprzedającej hipermarketów (nie obejmujących jednakże całego majątku Sprzedającej). Zgodnie z planami Sprzedającej, przyszła sprzedaż obejmowałaby zespół składników majątkowych analogicznych do składników będących przedmiotem pierwszych trzech umów. Podobnie jak w przypadku hipermarketów sprzedawanych w 2008 r., każdy z hipermarketów przeznaczonych do sprzedaży w latach 2009-2010 zostanie najprawdopodobniej sprzedany do innego nabywcy, przy czym wszyscy nabywcy, w tym Wnioskodawca, będą należeli do jednej grupy kapitałowej. Zawarcie umów przedwstępnych na sprzedaż nieruchomości w odniesieniu do tych hipermarketów planowane jest na czerwiec 2008 r. Aktualnie Sprzedająca jest na etapie negocjacji, których efektem ma być ustalenie szczegółów transakcji planowanych na lata 2009-2010, w tym które hipermarkety zostaną sprzedane i jakie podmioty je nabędą.

Opisane powyżej planowane transakcje sprzedaży w latach 2008-2010 nie obejmą posiadanych obecnie przez Sprzedającą:

* jednego hipermarketu;

* budynku biurowego;

* umowy leasingu finansowego dotyczącej nieruchomości w P;

* udziałów w spółce G Sp. z o.o.;

* udziałów w spółce G Sp. z o.o.;

* udziałów w spółce xx Sp. z o.o.;

* umowy najmu na budynek biurowy Sprzedającej;

* pracowników (nie dojdzie również do przejęcia pracowników Sprzedającej przez nabywców);

* ksiąg handlowych;

* wszystkich bieżących należności i zobowiązań powstałych do dnia sprzedaży poszczególnych hipermarketów;

* zobowiązań wynikających z finansowania inwestycji lub działalności bieżącej kapitałem obcym (pożyczki);

* środków pieniężnych.

Po dokonaniu sprzedaży hipermarketów Sprzedająca nie zakończy swojej działalności, lecz będzie ją nadal prowadzić.

Wnioskodawca celem uszczegółowienia opisu pragnie zaznaczyć, iż przedmiotowy Hipermarket stanowi odrębną własność lokalu oraz prawo współwłasności centrum handlowego zlokalizowanego w W (dalej - Centrum Handlowe) wraz z prawem we współwłasności gruntu, na którym jest posadowione Centrum Handlowe. Przedmiotem planowanej umowy sprzedaży pomiędzy Sprzedającą a Wnioskodawcą będzie również własność działki gruntu zabudowanej stacją obsługi serwisowej oraz kilku działek gruntu zabudowanych budowlami w postaci parkingu i droga dojazdowa (łącznie dalej - Przedmiot Transakcji).

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż również Sprzedająca wystąpiła w dniu 24 kwietnia 2008 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku) celem potwierdzenia, iż planowane na połowę 2008 r. transakcje zbycia hipermarketów (w tym sprzedaż Przedmiotu Transakcji) stanowią odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, podlegającą opodatkowaniu VAT według stawki właściwej dla danego towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego VAT, który będzie wynikał z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającą i dokumentującej nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającej Przedmiotu Transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Przedmiotu Transakcji oraz związanych z nim składników majątkowych podlega opodatkowaniu VAT jako sprzedaż towarów, do której zastosowanie będą miały stawki podatku /AT właściwe dla poszczególnych towarów będących przedmiotem zbycia. W konsekwencji Kupującej będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego /AT, który będzie wynikał z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającą i dokumentującej nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającej Przedmiotu Transakcji.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że sprzedaż Przedmiotu Transakcji winna podlegać opodatkowaniu /AT. Nie zachodzą bowiem przesłanki wyłączające zastosowanie przepisów ustawy o /AT.

W szczególności, w powołanej w stanie faktycznym interpretacji z 30 listopada 2007 r. (sygn. IP-PP2-443-332/O7-2/IB), Minister Finansów stwierdził, że nawet czynność mająca za przedmiot wszystkie hipermarkety należące do Sprzedającej, nie może być traktowana jako zbycie przedsiębiorstwa. W uzasadnieniu interpretacji Minister Finansów wyjaśnił, że przedmiot planowanego uprzednio przez Sprzedającą aportu nie mógł stanowić przedsiębiorstwa, ponieważ:

* zgodnie z art. 55 (2) Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.) "czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład tego przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych";

* w przedstawionej we wniosku sytuacji aportem miała zostać objęta tylko część posiadanego przez Sprzedającą majątku trwałego i obrotowego;

* transakcja nie obejmowała oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (tj. firmy, pod jaką działa Sprzedająca).

Na tej podstawie Minister Finansów uznał, że przedmiotem planowanego wkładu niepieniężnego miały być wyłącznie "elementy" działalności gospodarczej, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) k.c.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko Ministra Finansów wyrażone w interpretacji z 30 listopada 2007 r. jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. W szczególności odzwierciedla ono brzmienie art. 55 (1) k.c., zgodnie z którym "przedsiębiorstwo" definiowane jest jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, obejmujący w szczególności:

* oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

* własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

* prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

* wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

* koncesje, licencje i zezwolenia;

* patenty i inne prawa własności przemysłowej;

* majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

* tajemnice przedsiębiorstwa;

* księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

Pojęcie "przedsiębiorstwo lub zakład samodzielnie sporządzający bilans" nie zostało zdefiniowane na gruncie obowiązującej ustawy o VAT. W doktrynie prawa podatkowego (np. M T. "VAT 2004 - Komentarz", Wydawnictwo C.H. B, W 2004, s. 60; Z J. "Leksykon VAT 2004", Oficyna wydawnicza U, W 2004, s. 52), jak również w orzecznictwie (wyrok NSA z dnia 6 listopada 2003 r. sygn. III SA 30/02; wyrok NSA z dnia 9 lutego 2000 r., sygn. I SA/Gd 2036/97; wyrok SN z dnia 20 grudnia 2000 r., sygn. III RN 163/00) i interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe powszechnie przyjmuje się jednak, że do odczytania tego pojęcia należy zastosować powyższą definicję zawartą w art. 55 (1) k.c. (np. informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z dnia 17 listopada 2004 r. wydana przez Urząd Skarbowy w Przemyślu, sygn. US.IX/443-87/HM/04; informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego z dnia 10 listopada 2004 r., wydana przez Urząd Skarbowy w Pabianicach, sygn. USIA/415/30/2004; Interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 15 stycznia 2008 r., sygn. ILPP1/443-330/07-2/MK, interpretacja Urzędu Skarbowego w Tucholi z dnia 10 maja 2005 r., sygn. PP-443-010/05).

Zarówno organy podatkowe, jak i sądy zgodne są co do tego, że dla kwalifikacji przedmiotu sprzedaży jako przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT istotne jest, czy zbywany majątek stanowił u zbywcy przedsiębiorstwo w rozumieniu k.c. (np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2001 r. o sygn. III RN 163/00 lub wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 1999 r. o sygn. I SA/Kr 1189/99).

Ważne jest przy tym, aby przedmiot sprzedaży stanowił całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Zbycie przez podatnika tylko części swoich aktywów z definicji nie może być zaś kwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli wartość zbywanych składników majątkowych jest znaczna w stosunku do aktywów ogółem (np. wyrok SN z dnia 30 stycznia 1997 r. o sygn. III CKN 28/96 oraz wyrok NSA z dnia 6 października 1995 r. o sygn. SA/Gd 1959/94).

Obszerne odniesienie się do interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 listopada 2007 r. - choć odnosi się ona do wniesienia wkładu niepieniężnego, a nie do sprzedaży składników majątkowych - jest o tyle istotne, że przedmiot opisanych w stanie faktycznym transakcji zaplanowanych na lata 2008-2010 w dużej mierze pokrywa się z zakresem planowanego wcześniej przez Sprzedającą aportu. Wnioski płynące z powołanej interpretacji powinny mieć zatem zastosowanie również do planowanych obecnie przez Sprzedającą transakcji sprzedaży, w tym do zakupu przez Wnioskodawcę Przedmiotu Transakcji.

Co więcej, za tym, że Przedmiot Transakcji nie jest przedsiębiorstwem, przemawiają dodatkowo następujące fakty:

Powyższe okoliczności, wskazują jednoznacznie, że przedmiotem planowanej sprzedaży nie będzie przedsiębiorstwo.

Skoro zaś sprzedaż poszczególnych hipermarketów różnym nabywcom, w tym w szczególności sprzedaż Przedmiotu Transakcji Wnioskodawcy, nie stanowi sprzedaży przedsiębiorstwa, a hipermarkety nie sporządzają samodzielnie bilansu, do transakcji będącej przedmiotem zapytania nie stosuje się przepisów art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

Oznacza to, że sprzedaż poszczególnych składników majątkowych, tj. w przedmiotowej sprawie - Przedmiotu Transakcji na rzecz Wnioskodawcy (a nie hipermarketów jako całości) powinna podlegać opodatkowaniu VAT. Stawka podatku powinna zaś zostać ustalona odrębnie dla każdego z przenoszonych w ramach transakcji środków trwałych i obrotowych.

W tym miejscu należy ponadto zauważyć, iż sprzedaż Przedmiotu Transakcji nie będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, z uwagi na fakt, iż Sprzedającej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia Przedmiotu Umowy poprzedzającego planowaną transakcję będącą przedmiotem zapytania.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca uważa, iż będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego /AT, która będzie wynikała z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającą i dokumentującej nabycie przez Wnioskodawcę od Sprzedającej Przedmiotu Transakcji jako, że nabywane składniki majątku Sprzedającej i wchodzące w skład Przedmiotu Transakcji będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału samodzielnie sporządzającego bilans).

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa", zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55#185; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar zawrzeć umowę, na podstawie której stanie się nabywcą poszczególnych składników majątkowych należących do Sprzedającej (w tym hipermarketu). Stąd też zdaniem Spółki, nie można uznać powyższej transakcji za zbycie przedsiębiorstwa jako całości. Według Wnioskodawcy zbycie części przedsiębiorstwa niebędącego oddziałem samodzielnie sporządzającym bilans, nie podlega wyłączeniu z zakresu ustawy o VAT, a zatem podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, Spółce wykorzystującej nabyte składniki do działalności opodatkowanej, będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury dokumentującej opisaną we wniosku transakcję.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanego wyżej przepisu wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z ww. artykułu: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawową zasadą dla realizacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest istnienie związku tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa reguła wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Ograniczenia związane z realizacją prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawarte są w dziale IX rozdziału 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ten nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów (art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy otrzymujący fakturę dokumentującą czynności podlegające opodatkowaniu mają prawo uwzględnić wynikający z niej podatek na zasadach określonych w art. 86 ustawy. Otrzymanie zatem przez podatnika, dokonującego m.in. czynności opodatkowanych, faktury dokumentującej zakup towarów i usług podlegających opodatkowaniu, uprawnia go do obniżenia kwoty podatku należnego o taką część podatku naliczonego, która jest związana z tymi czynnościami.

Reasumując, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającej z faktury VAT wystawionej przez Sprzedającą i dokumentującej nabycie przez Zainteresowanego poszczególnych składników majątkowych, jeżeli będą one wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.