IPPP1/443-825/13-2/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-825/13-2/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wzajemnych rozliczeń pomiędzy Bankiem a Operatorem w ramach wzajemnej współpracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania wzajemnych rozliczeń pomiędzy Bankiem a Operatorem w ramach wzajemnej współpracy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank (dalej "Wnioskodawca" lub"Bank" lub "Strona") jest jednym z wiodących banków detalicznych w Polsce posiadającym unikalny know-how w zakresie oceny ryzyka kredytowego i ryzyka stóp procentowych dla klientów indywidualnych. Wnioskodawca w celu poszerzenia swojej sieci sprzedaży produktów finansowych o nowe kanały dystrybucji zamierza, we współpracy z inną spółką, utworzyć platformę finansową w formie mobilnego banku detalicznego (dalej - "OFinance") oferującego oraz świadczącego usługi finansowe pod unikalną nazwą (dalej "Działalność OFinance") dla nowej generacji klientów Banku korzystających w głównej mierze z internetu za pośrednictwem urządzeń mobilnych. Działalność OFinance ma być prowadzona w ramach wyodrębnionego organizacyjnie oddziału Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w celu utworzenia OFinance zamierza zawrzeć umowę o współpracy w przedmiocie usług finansowych (dalej - "Umowa") z wiodącym operatorem telefonii komórkowej w Polsce (dalej - "Operator" lub "Strona",). Operator poprzez zawarcie Umowy pragnie rozwijać działalność polegającą na oferowaniu przez Bank usług finansowych oznaczonych markami Operatora (tzw. usługi white-label). Między Wnioskodawcą a Operatorem nie istnieją żadne powiązania o charakterze kapitałowym, organizacyjnym ani osobowym, w szczególności zaś nie są to podmioty powiązane w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Zarówno Wnioskodawca jak i Operator prowadzą działalność gospodarczą, w zakresie której są podatnikami zarejestrowanymi dla celów podatku VAT

W Umowie między Wnioskodawcą i Operatorem (dalej zwanymi łącznie "Stronami") określone zostaną warunki współpracy Stron w ramach projektu dotyczącego funkcjonowania OFinance. Należy zaznaczyć, iż ideą tej Umowy jest współpraca i wprowadzenie przez obie Strony do wspólnego przedsięwzięcia OFinance środków po to, aby w przyszłości uzyskać z niego zysk i tak powinny być interpretowane wszelkie postanowienia Umowy dotyczące zarówno poniesionych kosztów, dzielenia zysków, jak i rozliczenia wspólnego przedsięwzięcia. Zaznaczyć również należy, że Strony w ramach Umowy realizować będą wyłącznie wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem, natomiast pozostawać będą w pełni niezależne w swoich działaniach niezwiązanych z Umową. W wyniku wspólnych działań Stron utworzona oraz wyodrębniona zostanie w strukturze Banku w ramach jego oddziału zorganizowana część przedsiębiorstwa prowadząca Działalność OFinance (dalej "Przedsiębiorstwo OFinance"). Przedsiębiorstwo OFinance będzie to platforma (system) bankowości elektronicznej - zespół składników majątkowych stanowiących część przedsiębiorstwa Banku, przeznaczona do wykonywania Działalności OFinance, na którą składać się będą m.in. baza danych klientów, aplikacja mobilna, infrastruktura techniczna oraz inne składniki majątkowe, które zostaną określone w załączniku do Umowy.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia zasady współpracy w ramach przedmiotowego projektu (uprawnienia i obowiązki Stron) określone w Umowie, która ma zostać zawarta między Stronami, model wewnętrznych rozliczeń, które mają obowiązywać między Stronami a także rozważane warianty zakończenia wspólnego przedsięwzięcia między Stronami.

ZAŁOŻENIA WARUNKÓW WSPÓŁPRACY MIĘDZY STRONAMI WYNIKAJĄCE Z UMOWY

Na usługi finansowe oferowane oraz świadczone w ramach Działalności OFinance składać się będą usługi wymienione w załączniku do Umowy, w tym kredyty (ratalne, gotówkowe, odnawialne), pożyczki, karty płatnicze, rachunek jak również wszelkie inne usługi finansowe uzgodnione w przyszłości przez Strony, świadczone pod unikalną nazwą na rzecz klientów (dalej - "Usługi Finansowe"). Strony ustalają, że w zakresie warunków Usług Finansowych wszystkie wnioski będą rozpatrywane i omawiane z założeniem wspólnej intencji Stron, zmierzającej do:

a.

oferowania klientom usług finansowych konkurencyjnych rynkowo;

b.

zapewnienia bezpieczeństwa Banku i wspólnego przedsięwzięcia w sytuacji zaistnienia niekorzystnych trendów na rynkach pieniężnych i finansowych;

c.

zapewnienia wysokich standardów oferowanych Usług Finansowych w ramach wspólnego przedsięwzięcia;

d.

osiągnięcia założonej przez Strony rentowności i planowanej skali projektu OFinance.

Wszelkie zadania i czynności dotyczące funkcjonowania Działalności OFinance będą należały do kompetencji i obowiązków Banku, chyba że Umowa takie kompetencje i obowiązki wyraźnie przypisze Operatorowi.

Bank zobowiązuje się zorganizować Działalność OFinance i świadczyć Usługi Finansowe przez okres obowiązywania Umowy. Bank w szczególności będzie:

a.

prowadzić rachunki;

b.

dokonywać rozliczeń pieniężnych na zlecenie klientów;

c.

udzielać kredytów i pożyczek konsumpcyjnych dla klientów;

d.

przyjmować depozyty składane przez klientów (lokaty);

e.

wydawać karty płatnicze.

Bank będzie korzystać z własnych systemów bankowych, procedur, systemów informatycznych, systemu zarządzania ryzykiem kredytowym oraz zapewni środki pieniężne niezbędne do świadczenia Usług Finansowych. Koszty ponoszone w związku z zapewnieniem infrastruktury niezbędnej do świadczenia Usług Finansowych i zasady rozliczania wydatków związanych z jej utrzymaniem będzie regulował załącznik do Umowy.

Natomiast Operator na podstawie Umowy zobowiązuje się prowadzić działalność marketingową i reklamę Działalności OFinance oraz poszczególnych Usług Finansowych. Rozliczenie kosztów poniesionych przez Operatora związanych ż działalnością marketingową Działalności OFinance również będzie regulował załącznik do Umowy.

Ponadto wykonanie obowiązków związanych z promocją i marketingiem Działalności OFinance oraz poszczególnych Usług Finansowych przez Operatora może zostać powierzone podmiotom zawodowo zajmującym się świadczeniem usług reklamowych lub marketingowych, o uznanej pozycji rynkowej, za których usługi pełną odpowiedzialność ponosi Operator.

Dodatkowo w celu realizacji Umowy, w szczególności koordynacji projektu OFinance, Bank i Operator powołają wspólnie zespół operacyjny oraz nadrzędny nad nim komitet sterujący. Zespół operacyjny składać się będzie ze specjalistów (powołanych spośród pracowników Banku i Operatora) dla potrzeb bieżącego koordynowania prac w ramach projektu OFinance, komitet sterujący składać się zaś będzie z członków powołanych wspólnie przez Strony.

UDZIAŁ W ZYSKACH ORAZ ROZLICZENIA STRON

Umowa stanowi, że Operator będzie uczestniczył w zyskach osiąganych przez Bank ze sprzedaży Usług Finansowych (w tym Usług Finansowych na rzecz osób, które przed zawarciem Umowy były już klientami Banku) oraz usług finansowych innych niż Usługi Finansowe na rzecz klientów korzystających z Usług Finansowych. Dla uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzą w Umowie, że Operator nie będzie uczestniczył w zyskach osiąganych przez Bank ze sprzedaży usług finansowych innych niż Usługi Finansowe na rzecz własnych klientów, tj. takich osób, które przed zawarciem Umowy były już klientami Banku lub osób, które nie stały się klientami Banku w rezultacie sprzedaży im Usług Finansowych.

Jeżeli określone działanie, podjęte przez Stronę w ramach projektu OFinance, które spowoduje szkodę osoby trzeciej lub stanie się podstawą nałożenia sankcji finansowej przez organ administracji publicznej, zostanie podjęte w oparciu o dyskusję przeprowadzoną uprzednio w ramach komitetu sterującego, wszelkie odszkodowania i koszty poniesione w związku z roszczeniami osób trzecich oraz koszty sankcji finansowych nałożonych przez właściwe organy administracji publicznej obciążać będą Strony po połowie, co będzie również odzwierciedlał załącznik do Umowy. W związku z powyższym postanowieniem Strony będą odpowiedzialne w jednolitym zakresie za szkody spowodowane w ramach projektu OFinance.

Każda ze Stron będzie prowadzić wykaz kosztów poniesionych w ramach projektu OFinance, a następnie koszty te będą uwzględniane we wspólnym wykazie (typu "wirtualna księga rozliczeń") tak aby umożliwić wzajemne rozliczenia Stron zgodnie z zasadą opisaną poniżej. Podstawowym założeniem biznesowym dla rozliczeń w ramach projektu OFinance jest udział Banku oraz Operatora w finansowaniu oraz w czerpaniu z niego zysków w proporcji 50/50 (dalej: - "Udział"). Oznaczać, to będzie, iż:

(i) wszelkie koszty ponoszone w związku z utworzeniem i funkcjonowaniem OFinance mają być dzielone w tej proporcji;

(ii) wszelkie zyski generowane przez OFinance mają być dzielone w tej proporcji.

Powyżej wskazana zasada alokacji zysków oraz kosztów przez Strony będzie obowiązywać na każdym z etapów projektu OFinance, tj. zarówno w trakcie tworzenia oraz organizowania Przedsiębiorstwa OFinance, Działalności OFinance, jak i na etapie rozwiązania wspólnego przedsięwzięcia OFinance.

Na etapie rozwijania projektu OFinance Operator będzie wnosić na rzecz Banku w miarę potrzeby ponoszenia kosztów projektu (wliczone w to będą wszystkie koszty, które obciążać będą projekt) przez Bank - opłaty w łącznej wysokości 50% takich kosztów tytułem wniesienia "wkładu" do wspólnego przedsięwzięcia.

Drugie 50% będzie ponosić Bank pod tym samym tytułem.

W praktyce może okazać się, iż koszty wspólnego przedsięwzięcia OFinance faktycznie nie będą ponoszone przez Strony w równej kwocie, tzn. Bank albo Operator w danym okresie rozliczeniowym przyjętym przez Strony poniesie koszty wyższe lub niższe niż połowa całości kosztów poniesionych przez Strony w ramach wspólnego przedsięwzięcia. W takim przypadku Strona, która poniesie koszty niższe niż druga Strona będzie obowiązana do zapłaty w danym okresie rozliczeniowym na rzecz drugiej Strony różnicy, tak aby proporcja 50/50 w zakresie kosztów przedsięwzięcia OFinance została zachowana.

Natomiast na etapie, gdy Działalność OFinance będzie już funkcjonować, wszelkie przychody z tej działalności będzie otrzymywał Bank poprzez swój wyodrębniony organizacyjnie oddział. Bank będzie dokonywał zapłaty na rzecz Operatora (po dokonaniu wcześniejszego potrącenia kosztów bądź ich doliczenia, tak aby zachowana była proporcja 50/50) odpowiedniej kwoty z tytułu Udziału we wspólnym przedsięwzięciu, w taki sposób aby proporcja 50/50 udziałów w zyskach generowanych przez OFinance została zachowana.

Strony będą wzajemnie dokonywały powyżej wskazanych rozliczeń na podstawie not księgowych (odpowiednio uznaniowych lub obciążeniowych). Noty będą obejmowały kwoty wraz z podatkiem VAT.

Na koszty funkcjonowania OFinance będą się również składały koszty jakie będzie ponosił Bank z tytułu umowy licencyjnej zawartej z Operatorem, upoważniającej Bank do korzystania z marek Operatora, wykazane w fakturach wystawianych przez Operatora.

Bank będzie dokonywał podatkowych odpisów amortyzacyjnych od nabytych przez niego lub wytworzonych we własnym zakresie w ramach wspólnego przedsięwzięcia OFinance środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując jako wartość początkową dla dokonania takich odpisów połowę ceny ich nabycia bądź połowę kosztów ich wytworzenia.

ROZWIĄZĄNIE WSPÓLNEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA

Ostatnim etapem, na który składa się wspólne przedsięwzięcie Stron, będzie jego rozwiązanie. Rozważane są trzy scenariusze zakończenia wspólnego przedsięwzięcia opisane poniżej.

Pierwszym możliwym scenariuszem jest nabycie Przedsiębiorstwa OFinance przez bank wskazany przez Operatora, które nastąpi w przypadku podjęcia przez Operatora decyzji o przejęciu Działalności OFinance, do podjęcia której będzie uprawniony na mocy Umowy (dalej - "Wariant 1").

Drugim możliwym scenariuszem jest zbycie Przedsiębiorstwa OFinance przez Bank podmiotowi trzeciemu (dalej - "Wariant 2").

W przypadku gdyby ani Wariant 1 ani Wariant 2 nie został przez Strony zrealizowany, Przedsiębiorstwo OFinance będzie w dalszym ciągu prowadzone przez Bank w ramach wyodrębnionego przez niego oddziału (dalej - "Wariant 3"), z tym że Umowa między Stronami zostanie wypowiedziana i tym samym Działalność OFinance nie będzie już prowadzona w ramach wspólnego przedsięwzięcia Stron.

W ramach rozliczenia Bank przekaże Operatorowi albo część kwoty uzyskanej ze sprzedaży OFinance albo część wartości wspólnego przedsięwzięcia OFinance wynikającej z wyceny przeprowadzonej na potrzeby jego rozwiązania. W Wariancie 1 oraz Wariancie 2 zwrot będzie stanowił 50% kwoty otrzymanej z tytułu zbycia Przedsiębiorstwa OFinance otrzymanej przez Bank, natomiast w Wariancie 3 zwrot będzie stanowił 50% wartości Przedsiębiorstwa OFinance według wartości przyjętej w wycenie wspólnego przedsięwzięcia i dokonany zostanie ze środków własnych Banku.

Bank dokona powyżej wskazanych rozliczeń na podstawie not księgowych. Noty będę obejmowały kwoty wraz z podatkiem VAT

W Wariancie 3 w przypadku, gdy wydatek na zwrot 50% wartości Przedsiębiorstwa OFinance do Operatora będzie się wiązał ze zwrotem kwoty kosztów poniesionych przez Operatora na wcześniej nabyte przez Bank lub wytworzone we własnym zakresie w ramach wspólnego przedsięwzięcia OFinance środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, Bank podwyższy, w odpowiedniej proporcji wartości początkową tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz będzie dokonywał podatkowych odpisów amortyzacyjnych od podwyższonej w ten sposób wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (wg kolejności pytań postawionych we wniosku):

1. Czy Wnioskodawca w sposób prawidłowy i zgodny z przepisami prawa podatkowego będzie dokonywał podziału przychodów i kosztów wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia OFinance, a także wynikających z jego rozwiązania, w formie not księgowych obejmujących kwoty wraz z podatkiem VAT wystawionych Operatorowi w odpowiednim stosunku do jego Udziału.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sposób prawidłowy i zgodny z przepisami prawa podatkowego będzie on dokonywał podziału przychodów i kosztów wynikających ze wspólnego przedsięwzięcia OFinance, a także wynikających z jego rozwiązania, w formie not księgowych obejmujących kwoty wraz z podatkiem VAT wystawionych Operatorowi w odpowiednim stosunku do jego Udziału.

Według Wnioskodawcy wzajemne rozliczenia Stron Umowy nie będą stanowiły oraz nie będą obejmowały czynności opodatkowanych VAT - jako że wzajemne rozliczenia między Stronami nie są odpłatnym świadczeniem usług - a stanowią one jedynie partycypowanie we wspólnie poniesionych kosztach, jak też osiągniętych przychodach w ramach projektu OFinance, Rozliczenie takie będzie stanowić jedynie rozliczenie wewnętrzne, które nie powinno być traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług, ale jedynie jako czynność techniczna związana z podziałem przychodów i kosztów.

Argumentem za takim stanowiskiem jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 października 2008 r. (I FSK 291/08). Zgodnie z tym wyrokiem, nie stanowią wzajemnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, wspólne działania marketingowe dwóch podmiotów gospodarczych, których celem jest zachęcenie ich klientów do dokonania zakupów towaru u jednego z nich przy wykorzystaniu produktu drugiego. Wyrok ten dotyczy co prawda wspólnych działań marketingowych ale można go w pełni odnieść również do skutków wspólnego przedsięwzięcia na gruncie przepisów Ustawy o VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane pomiędzy Stronami rozliczenia, związane z partycypowaniem we wspólnie poniesionych kosztach, jak też osiągniętych przychodach w ramach projektu OFinance winny być udokumentowane notami księgowymi obejmującymi kwoty wraz z podatkiem VAT, przede wszystkim zaś na Wnioskodawcy nie będzie z tego tytułu spoczywał obowiązek określony w art. 106 ust. 1 Ustawy o VAT tj. obowiązek wystawienia faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której wyżej mowa, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

W myśl z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, iż nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej), o ile z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, wynika wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Zatem, dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są wykonane odpłatnie oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru lub świadczącym usługę i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca w celu poszerzenia swojej sieci sprzedaży produktów finansowych o nowe kanały dystrybucji zamierza, we współpracy z Operatorem, utworzyć platformę finansową w formie mobilnego banku detalicznego oferującego oraz świadczącego usługi finansowe dla nowej generacji klientów Banku korzystających w głównej mierze z Internetu za pośrednictwem urządzeń mobilnych. Ww. działalność ma być prowadzona w ramach wyodrębnionego organizacyjnie oddziału Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w celu utworzenia OFinance zamierza zawrzeć umowę o współpracy w przedmiocie usług finansowych z wiodącym operatorem telefonii komórkowej w Polsce. Operator poprzez zawarcie Umowy pragnie rozwijać działalność polegającą na oferowaniu przez Bank usług finansowych oznaczonych markami Operatora. Między Wnioskodawcą a Operatorem nie istnieją żadne powiązania o charakterze kapitałowym, organizacyjnym ani osobowym. Zarówno Wnioskodawca jak i Operator prowadzą działalność gospodarczą, w zakresie której są podatnikami zarejestrowanymi dla celów podatku VAT.

Ideą tej Umowy jest współpraca i wprowadzenie przez obie Strony do wspólnego przedsięwzięcia OFinance środków po to, aby w przyszłości uzyskać z niego zysk i tak powinny być interpretowane wszelkie postanowienia Umowy dotyczące zarówno poniesionych kosztów, dzielenia zysków, jak i rozliczenia wspólnego przedsięwzięcia.

Bank zobowiązuje się zorganizować działalność OFinance i świadczyć Usługi Finansowe przez okres obowiązywania Umowy. Bank w szczególności będzie prowadzić rachunki, dokonywać rozliczeń pieniężnych na zlecenie klientów, udzielać kredytów i pożyczek konsumpcyjnych dla klientów, przyjmować depozyty składane przez klientów (lokaty) oraz wydawać karty płatnicze. Operator na podstawie Umowy zobowiązuje się prowadzić działalność marketingową i reklamę Działalności OFinance oraz poszczególnych Usług Finansowych.

Podstawowym założeniem biznesowym dla rozliczeń w ramach projektu OFinance jest udział Banku oraz Operatora w finansowaniu oraz w czerpaniu z niego zysków w proporcji 50/50. Oznaczać, to będzie, że wszelkie koszty ponoszone w związku z utworzeniem i funkcjonowaniem OFinance mają być dzielone w tej proporcji oraz wszelkie zyski generowane przez OFinance mają być dzielone w tej proporcji.

Wątpliwości Banku na tle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego sprowadzają się do kwestii opodatkowania rozliczeń związanych z partycypowaniem w kosztach i zyskach, wynikających z zawiązanej między stronami współpracy.

Analizując powyższą sprawę należy stwierdzić, że w ww. umowie o współpracy Wnioskodawca nie zobowiązuje się do dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Operatora. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę dokonywane są na rzecz klientów, będących adresatami wspólnego przedsięwzięcia. Podobnie Operator nie zobowiązuje się do dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz Wnioskodawcy. Znajdujące się w jego kompetencjach usługi marketingowe i reklamowe wspierają wyłącznie wspólne przedsięwzięcie. Umowa nie przewiduje otrzymywania ani wypłacania przez Wnioskodawcę wynagrodzenia.

W umowie Strony ustaliły, że Bank będzie dokonywał zapłaty na rzecz Operatora - po dokonaniu uprzednio rozliczenia kosztów - odpowiedniej kwoty z tytułu Udziału we wspólnym przedsięwzięciu, tak aby zachować określoną proporcję 50/50.

Przedstawione zdarzenie przyszłe wskazuje, że Bank wspólnie z Operatorem podejmuje działania przynoszące obu podmiotom korzyści, natomiast bezpośrednim beneficjentem pozostaje klient nabywający produkty finansowe. Wspólnie podjęte działania pozostają ze sobą powiązane i skoordynowane. Nie oznacza to jednak świadczenia wzajemnych odpłatnych usług. Każdy z uczestników omawianego modelu organizacyjnego działa bowiem we własnym interesie, gdzie celem wykonywania czynności nie jest dokonanie przysporzenia o charakterze materialnym na rzecz kontrahenta.

Należy zauważyć, iż nie każde współdziałanie, współpraca czy też wspólne przedsięwzięcie podejmowane przez podmioty gospodarcze opiera się na prostym schemacie odpłatnej ekwiwalentnej wymiany świadczeń (usług i towarów). W rozpoznawanej sprawie chodzi o skoordynowane w czasie, wspólne przedsięwzięcie o charakterze marketingowym, podejmowane przez Bank wraz z innym podmiotem (Operatorem). Celem tego przedsięwzięcia jest zwiększenie sprzedaży własnych produktów finansowych i uzyskanie przez to wyższych przychodów. Operator poprzez zawarcie Umowy pragnie rozwijać działalność polegającą na oferowaniu przez Bank usług finansowych oznaczonych markami Operatora.

Poprzez skoordynowanie swoich działań strony porozumienia zwiększają skuteczność tego przedsięwzięcia marketingowego, niż gdyby miało ono być prowadzone oddzielnie (tylko we własnym zakresie). Prowadzenie tego rodzaju współpracy nie oznacza, iż strony tego porozumienia wzajemnie świadczą na swoją rzecz odpłatne usługi. Ich wspólne działania ukierunkowane są na ich potencjalnych klientów i w tej płaszczyźnie zostaną ewentualnie uzyskane oczekiwane korzyści, poprzez zwiększenie sprzedaży produktów finansowych i tym samym wzrost osiąganych przychodów. Brak bezpośredniej korzyści dla partnera z podejmowanych działań nie pozwala uznać czynności podejmowanych przez Strony w ramach zawartej umowy za świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, że w art. 106 ust. 1 ustawy, ustawodawca wyraził jeden z fundamentalnych obowiązków systemu podatku VAT tj. obowiązek udokumentowania fakturą sprzedaży dokonanej przez podatnika tego podatku. Zgodnie z art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Powyższe przepisy stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że fakturami VAT dokumentuje się jedynie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w przedmiotowej sprawie nie ma podstaw do wystawienia faktury VAT. Wynikające z zawartej umowy rozliczenia z tytułu współpracy pomiędzy Bankiem i Operatorem nie stanowią odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem należy udokumentować je innymi dokumentami księgowymi, niepodlegającymi reżimowi ustawy o VAT np. notą księgową/obciążeniową.

Stąd też stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania i dokumentowania wzajemnych rozliczeń pomiędzy Bankiem a Operatorem w ramach wzajemnej współpracy uznano za prawidłowe.

W kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl