IPPP1-443-795/08-2/JF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-795/08-2/JF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu: 23 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu: 28 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przedmiotu opodatkowania przy opłatach pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przedmiotu opodatkowania przy opłatach pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu. Wspomniany wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu: 28 lipca 2008 r.) o brakujący podpis.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem filmów fabularnych i seriali telewizyjnych. Wnioskodawca zawarł ze S Z (występującym jako organizacja zbiorowego zarządzenia działająca na rzecz producentów, o której mowa w art. 20 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) umowę o powierzeniu w zarząd autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu.

Przekazanie praw pokrewnych w zarząd dotyczy następujących pól eksploatacji:

* pobierania wynagrodzeń określonych w art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

* pobieranie wynagrodzeń z tytułu nadawania, reemitowania lub odtwarzania wideogramu wprowadzonego do obrotu.

Według art. 20 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych producenci i importerzy:

1.

magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urządzeń;

2.

kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu;

3.

czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych, przy użyciu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2

* są obowiązani do uiszczania, określonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

Organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (S Z) przekazała Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułów wskazanych w zawartej umowie.

Zgodnie ze stanowiskiem Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych - Urzędu Statystycznego opłaty przekazywane Wnioskodawcy przez S Z pobierane od producentów sprzętu i nośników audio-wideo nie stanowią kryterium klasyfikacyjnego według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychody Wnioskodawcy z tytułu autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych do wideogramu są opodatkowane podatkiem VAT. Jeżeli tak, to według jakiej stawki.

Zdaniem Wnioskodawcy, dzień wpływu gotówki na rachunek bankowy należy uznać za moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Wnioskodawca wystawił fakturę ze stawką podatku VAT 22% oraz uznał kwotę wpływu za kwotę "brutto".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Przy definiowaniu świadczenia należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego, w szczególności do art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowiącego, że świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Trzeba zauważyć, że świadczenie usług na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług powinno wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego oraz powinien występować bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść majątkową.

Według art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) producenci i importerzy:

1.

magnetofonów, magnetowidów i innych podobnych urządzeń;

2.

kserokopiarek, skanerów i innych podobnych urządzeń reprograficznych umożliwiających pozyskiwanie kopii całości lub części egzemplarza opublikowanego utworu;

3.

czystych nośników służących do utrwalania, w zakresie własnego użytku osobistego, utworów lub przedmiotów praw pokrewnych, przy użyciu urządzeń wymienionych w pkt 1 i 2

* są obowiązani do uiszczania, określonym zgodnie z ust. 5, organizacjom zbiorowego zarządzania, działającym na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców, opłat w wysokości nieprzekraczającej 3% kwoty należnej z tytułu sprzedaży tych urządzeń i nośników.

Powołany przepis ustanawia uprawnienie dla twórców i podmiotów niektórych praw pokrewnych do wynagrodzenia, które ma charakter rekompensaty z tytułu masowego wykorzystania utworów (przedmiotów praw pokrewnych) w ramach dozwolonego użytku osobistego. Rozwój techniki doprowadził do sytuacji, w której dozwolony użytek osobisty, ze względu na powszechną dostępność środków zwielokrotniania utworów i możliwości uzyskiwania kopii o jakości nieustępującej jakości egzemplarzy utworu wprowadzonych do obrotu, stał się istotnym zagrożeniem majątkowych interesów twórców. Zgodnie ze światowymi tendencjami również polski ustawodawca stanął na stanowisku, że celem należytej ochrony tych interesów jest nałożenie na niektóre podmioty zapewniające dostęp do urządzeń służących kopiowaniu obowiązku odprowadzania pewnej części przychodów na rzecz twórców.

W myśl art. 94 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wideogramem jest pierwsze utrwalenie sekwencji ruchomych obrazów, z dźwiękiem lub bez, niezależnie od tego, czy stanowi ono utwór audiowizualny. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania wprowadzonego do obrotu fonogramu lub wideogramu, producentowi przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia (art. 94 ust. 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Po pierwsze dla zakwalifikowania utrwalenia jako wideogramu nie ma znaczenia technika, w jakiej dokonano zapisu dźwięku lub ruchu. Po drugie wideogram stanowi pierwsze utrwalenie danego utworu audiowizualnego (innej sekwencji ruchomych obrazów). Podmiotem praw do wideogramu jest zatem producent, który dokonał pierwszego utrwalenia na nośniku obrazu i dźwięku danego zjawiska (artystycznego wykonania, filmu) niezależnie od użytej w tym celu techniki (analogowej, cyfrowej, wideo, kinematograficznej).

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że pobierane przez Wnioskodawcę opłaty z tytułu autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast art. 41 ust. 13 ustawy stanowi, iż towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W przedstawionym stanie faktycznym nie mamy do czynienia ani z usługami wymienionymi pod pozycją 162 załącznika nr 3: "usługi twórców i artystów w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania", objętymi stawką podatku w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (co potwierdza powołane przez Wnioskodawcę stanowisko Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych - Urzędu Statystycznego w Łodzi), ani z usługami wymienionymi pod pozycją 11 w załączniku nr 4: "usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania", sklasyfikowanymi w grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolem 92, korzystającymi ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z pisma Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych - Urzędu Statystycznego wynika, iż pobór przez Wnioskodawcę opłat z tytułu autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu nie został wymieniony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, stanowi on zatem czynność o której mowa w art. 41 ust. 13 ustawy.

Reasumując: należy stwierdzić, że usługi, za które Wnioskodawca pobiera opłaty z tytułu autorskich praw majątkowych oraz praw pokrewnych do wideogramu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie zawarte w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - stosownie do art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - nie mogą być rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności momentu powstania obowiązku podatkowego oraz ustalenia, czy opłaty wypłacane przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi stanowią kwotę "brutto".

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl