IPPP1/443-794/11-2/ISz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2011 r. (data wpływu 19 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych próbek towarów do testów, badań naukowych, laboratoryjnych, certyfikacji - jest prawidłowe.

W dniu 19 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazywanych próbek towarów do testów, badań naukowych, laboratoryjnych, certyfikacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej "Spółka") produkuje specjalistyczne produkty chemiczne dla branży budowlanej między innymi domieszki do betonów (np. uszczelniające, redukujące ilość wody, napowietrzające, itp.), powłoki zabezpieczające i ochronne, materiały gruntujące, wylewki posadzkowe, specjalistyczne kleje, jak również rozwiązania technologiczne do elastycznego uszczelniania, elastycznego i strukturalnego klejenia, izolacji akustycznej oraz strukturalnego wzmacniania konstrukcji. Kleje i uszczelniacze, a także inne produkty marki S. używane są przy produkcji okien, drzwi, dachów, urządzeń sanitarnych i elewacji w dużych fabrykach produkujących samochody, urządzenia AGD, elektronikę użytkową, gazomierze i wodomierze, w przemyśle stoczniowym, itp. Spektrum zastosowań produktów S. jest więc różnorodne i bardzo szerokie.

Niejednokrotnie sprzedaż danego produktu musi być poprzedzona uzyskaniem odpowiedniego atestu, aprobaty technicznej, certyfikatu, itp. W związku z tym, Spółka przekazuje próbki swoich towarów odpowiednim podmiotom (instytutom naukowym, placówkom badawczym, itp.) w celach przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji. Zdarza się również, że Spółka przekazuje próbki w ramach testów przed dużymi robotami (towar jest przekazywany firmie wykonawczej celem zademonstrowania właściwości towaru, w szczególności wypróbowania jego działania w odpowiednich warunkach, itp.). Spółka chcąc zademonstrować działanie i właściwości towaru przygotowuje także próbki demonstracyjne. Jest to jedyny sposób, który umożliwia zaprezentowanie właściwości oferowanego towaru (np. przed rozpoczęciem dużych robót, w czasie postępowań przetargowych, itp.).

Co istotne, podmioty którym Spółka przekazuje ww. próbki, nie mogą nimi dowolnie rozporządzać (nie mogą takiej próbki sprzedać, użyć w dowolnym celu). Mogą "wykorzystać" otrzymaną próbkę wyłącznie w ustalonym celu. Celem tym jest właśnie wypróbowanie, sprawdzenie, przetestowanie towaru, poddanie go badaniom w ustalonych warunkach, przy odpowiednich parametrach, okolicznościach, itp. Bez przekazania próbki towaru takie badanie, czy przetestowanie nie byłoby możliwe.

Z uwagi na specyfikę oferowanych towarów, Spółka przygotowując próbkę towaru niejednokrotnie musi zmienić jej stan skupienia, właściwości fizykochemiczne, czy chemiczne towaru np. rozpuścić towar sprzedawany w formie proszku w wodzie, tak aby można było go rozsmarować tworząc określoną powłokę na powierzchni (podobnie jak w wypadku farby sprzedawanej w formie proszku lub płynu demonstracja następuje poprzez pomalowanie fragmentu materiału np. drewna, ściany, czy płyty). Przedmiotem np. badania naukowego ma być bowiem to, jak towar "zachowuje" się w chwili jego użycia, jakie wówczas ma właściwości. W konsekwencji towar zademonstrowany na próbce wygląda inaczej niż w opakowaniu, w którym jest sprzedawany (ma np. inny stan skupienia). Po zademonstrowaniu właściwości towaru poprzez przygotowanie odpowiedniej próbki, nie może on być już przedmiotem obrotu. Próbka służy wyłącznie zaprezentowaniu towaru, jego zbadaniu (sprzedaż towaru, który został położony na fragmencie posadzki jako powłoka zabezpieczająca, jest nawet technicznie niemożliwa). Spółka raz jeszcze pragnie przy tym wyjaśnić, że niejednokrotnie próbka towaru musi być odpowiednio "przetworzona" w taki sposób, aby dany instytut badawczy, czy jednostka certyfikacyjna mogła ocenić jakie właściwości ma towar w chwili jego użycia (a nie w chwili sprzedaży). Podobnie podmiot zapraszający Spółkę do przetargu chce wiedzieć, jak jej towar będzie się "zachowywał" na odpowiedniej powierzchni (np. na konstrukcji stalowej konkretnego mostu, na płycie betonowej położonej w określonej lokalizacji, itp.). Ważne jest np. to, jak "zachowuje" się dana powłoka, jakie ma właściwości, po nałożeniu jej na płytę betonową w określonych warunkach klimatycznych, a nie jakie ma ona właściwości w chwili kiedy jest sprzedawana w postaci sproszkowanej (w opakowaniu). Niejednokrotnie instytuty badawcze - przy udziale odpowiednich ekspertów - wycinają np. fragment płyty z mostu, czy metalowej konstrukcji i biorą go do badań. Istotne jest bowiem to, jakie właściwości ma już użyty towar, a nie towar w sprzedawanym opakowaniu.

Spółka pragnie poinformować organ podatkowy, że w dniu 4 maja 2006 r. wystąpiła w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedmiotem wątpliwości Spółki było ustalenie skutków podatkowych w podatku VAT, jakie powstają w związku z przekazaniem próbek demonstracyjnych towarów. Spółka w złożonym wniosku argumentowała, że czynność przekazania próbek demonstracyjnych nie podlega opodatkowaniu VAT. W wydanym w dniu 22 sierpnia 2006 r. postanowieniu Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, gdyż opisane we wniosku próbki demonstracyjne nie spełniają wymogów określonych w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT. Na postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji Spółka wniosła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, które nie zostało uwzględnione przez ten organ. Spółka nie podzielając stanowiska organów podatkowych, wniosła skargę do WSA w Warszawie, który wyrokiem z dnia 8 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 2185/07, uznał zawartą w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT definicję próbki za niezgodną z prawem wspólnotowym. W powyższym wyroku WSA w Warszawie stwierdził między innymi, że polski ustawodawca zawęził definicję próbki. Zdaniem Sądu wydawane przez Spółkę aplikacje próbne (próbki demonstracyjne) są próbką w rozumieniu Ustawy VAT i nie podlegają opodatkowaniu VAT. W wyniku uwzględnienia wyroku WSA w Warszawie w dniu 14 listopada 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał decyzję znak 1401/PH- ll/4407/14-6/08/MJ, w której potwierdził, że przekazanie przez Spółkę próbek demonstracyjnych (aplikacji próbnych) do sklepów, składów budowlanych, pracowni projektowych, itp. nie podlega opodatkowaniu VAT. Zdaniem organu "prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż o uznaniu danej aplikacji demonstracyjnej za próbkę winien decydować brak charakteru handlowego przekazania oraz jego cel - przetestowanie, wypróbowanie towarów przed zakupem. O tym, czy dany towar jest próbką nie może decydować to, w jakim stanie skupienia się znajduje".

Z uwagi na zmiany w Ustawie VAT, które weszły w życie 1 kwietnia 2011 r., Spółka zainteresowana jest odpowiedzią na pytanie, czy przekazywanie przez nią wszystkich próbek, również przekazanie przez nią próbek do badań laboratoryjnych, naukowych, czy certyfikacji, a także do testów przed dużymi robotami należy traktować analogicznie, jak przekazanie próbek demonstracyjnych, które było przedmiotem ww. rozstrzygnięcia WSA w Warszawie. Innymi słowy, Spółka chciałaby wiedzieć, czy przekazywanie próbek, które nie ma charakteru handlowego (celem przekazania próbki jest cel badawczy, uzyskanie atestu, certyfikacja, sprawdzenie towaru, itp.) powinno być po dniu 1 kwietnia 2011 r., opodatkowane VAT.

W szczególności Spółka informuje, że przekazywanie próbek zarówno do badań, jak i testów może mieć dwojaką postać:

* Spółka przekazuje towar reprezentujący określony rodzaj lub kategorię towarów, który zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,

* Spółka przekazuje towar w postaci rozrobionej (tj. próbka ma inny stan skupienia niż produkt sprzedawany w opakowaniu). W tym wypadku próbka nie zachowuje składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia - przekazanie próbki następuje, bowiem w stanie, w jakim towar ten znajduje się po jego użyciu.

Przy nabyciu towarów, przekazywanych w formie próbek Spółka odlicza VAT naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie próbek towarów do testów przed dużymi robotami, do badań naukowych laboratoryjnych, certyfikacji, itp. podlega opodatkowaniu VAT.

W szczególności Spółka oczekuje odpowiedzi na pytanie:

Spółka stoi na stanowisku, że przekazanie próbek do testów przed dużymi robotami oraz do badań naukowych, laboratoryjnych, certyfikacji, itp. nie podlega opodatkowaniu VAT. W szczególności Spółka uważa, że:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT czynnością podlegającą opodatkowaniu jest między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczami, ich częściami, a także wszelkimi postaciami energii. Niemniej, również nieodpłatna dostawa towarów podlega, co do zasady opodatkowaniu VAT. Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy VAT, podatek należy naliczyć, jeżeli podatnik przekazuje lub zużywa towary na swoje cele osobiste lub swoich pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także, jeżeli dokonuje wszelkich innych darowizn (w tym na cele prowadzonej działalności gospodarczej), a przysługiwało mu, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Zgodnie z art. 7 ust. 3 Ustawy VAT, takie nieodpłatne przekazanie nie będzie jednak podlegało opodatkowaniu VAT, jeżeli jego przedmiotem są drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Zgodnie z art. 7 ust. 7 Ustawy VAT, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Na samym wstępie Spółka pragnie podkreślić, że jej zdaniem w przypadku przekazywania próbek do testów przed dużymi robotami, czy do badań naukowych, laboratoryjnych, certyfikacji nie jest spełniona podstawowa przesłanka uznania czynności za dostawę towarów - a mianowicie nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na takich zasadach "jak właściciel".

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ETS (np. wyrok w sprawie C-320/88 pomiędzy Staatssecretaris van Financiën Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV) oraz ugruntowanym piśmiennictwem, w przypadku przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel istotny jest ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji (np. czy doszło do przeniesienia własności w rozumieniu szeroko pojętego prawa cywilnego). Pojęcie to obejmuje "nie tylko uprawnienie do wyzbycia się własności pozyskanych towarów (przeniesienie własności, zrzeczenie się własności, rozporządzenie na wypadek śmierci) czy ich obciążenia (ustanowienia na rzeczy prawa rzeczowego, czy też oddanie rzeczy w dzierżawę lub najem), lecz także korzystania z nabytych towarów (posiadania, używania, pobierania pożytków, zużycia itp.)" - tak J. Zubrzycki w Leksykonie VAT 2011, Wrocław 2011, s. 29. Jeżeli zatem Spółka udostępnia towary w konkretnych i jedynych celach tj. w celach przeprowadzania testów "przydatności" danego produktu przez potencjalnego kontrahenta, czy też do wykonania badania laboratoryjnego, to podmioty otrzymujące takie towary nie mogą nimi swobodnie dysponować, np. nie mogą otrzymanego towaru sprzedać (szczególnie w przypadku próbek towaru reprezentujących określony rodzaj lub kategorię towarów, które nie zachowują składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru sprzedaż jest nawet technicznie niemożliwa), czy nawet z niego korzystać. Dlatego też Spółka jest zdania, iż przekazanie próbek do testów przed dużymi robotami już z tej przyczyny nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Podmiot nabywający próbkę ma ją np. poddać określonym badaniom, próbom, itp. Ma zatem na otrzymanym towarze wykonać określoną usługę, której wykonanie bez przekazania próbki towaru nie byłoby możliwe.

Niezależnie od powyższego, w ocenie Spółki nawet, gdyby przyjąć, że w opisanym stanie faktycznym dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel (z czym Spółka się nie zgadza), to i tak przekazanie próbek pozostanie nie opodatkowane VAT.

W przypadku próbek towaru reprezentujących określony rodzaj lub kategorię towarów, które zachowują skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru Spółka uważa, że wprost mieszczą się one w zakresie art. 7 ust. 7 Ustawy VAT. Po pierwsze bowiem, próbka zawiera produkt w takiej samej postaci, jak ten sprzedawany przez Spółkę (a więc zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne). Po drugie, próbka ta nie jest przeznaczona na cele handlowe - wykorzystana jest ona przecież do testów przed dużymi robotami lub też do badań naukowych, laboratoryjnych, certyfikacji.

Przechodząc natomiast do przekazań rozrobionych produktów, zdaniem Spółki również i one nie podlegają opodatkowaniu VAT. Problem, jaki rodzi się w tym zakresie jest tożsamy z tym, który dotyczył próbek demonstracyjnych (aplikacji próbnych), a który został rozstrzygnięty wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2008 r., sygn. III SA/Wa 2185/07. Wynika to z faktu, że definicja próbki, zawarta w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT, jest węższa niż wynika to z Dyrektywy 112. Dlatego też choć na gruncie art. 7 ust. 7 Ustawy VAT, ze względu na niezachowanie wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych próbki rozrobionych towarów nie spełniają definicji próbki, to jednak stosownie do art. 16 Dyrektywy 112 mieszczą się one w tym pojęciu.

Zgodnie z art. 16 Dyrektywy 112 wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Stosownie do zdania drugiego ww. przepisu, za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki. Warto, zatem zauważyć, że przepisy Dyrektywy 112 nie wprowadziły definicji próbki towaru.

Polska Ustawa VAT, jak to już wyżej wskazano, inaczej niż Dyrektywa 112 taką definicję wprowadziła, ograniczając przy tym zakres tego pojęcia. A zatem, zdaniem Spółki polski ustawodawca wprowadzając w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT definicję próbki w obowiązującym kształcie naruszył postanowienia Dyrektywy 112, gdyż w nieuprawniony sposób zawęził przewidziane w art. 16 Dyrektywy 112 wyłączenie od opodatkowania czynności przekazania próbek uznając, że takie przekazanie nie podlega opodatkowaniu pod warunkiem, że próbka zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru.

Dlatego też Spółka uważa, że przepisy Ustawy VAT wyłączające od opodatkowania czynność przekazania próbek powinny być interpretowane w taki sposób, aby zapewnić ich zgodność z przepisami Dyrektywy 112. Stąd art. 7 ust. 7 Ustawy VAT powinien być stosowany wyłącznie pomocniczo, przy uwzględnieniu celu, w jakim przepis ten został wprowadzony. Nie można ściśle trzymać się definicji próbki zawartej w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT, gdyż doprowadzi to do naruszenia przepisów unijnych. Zgodnie, bowiem z Dyrektywą 112, każda próbka towaru (niezależnie od składu, czy właściwości fizykochemicznych, fizycznych, czy biologicznych) przekazana na cele związane z przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu VAT.

W tym kontekście należy szczególnie zwrócić uwagę, że po wejściu Polski do Unii Europejskiej dyrektywy, stanowiące źródło prawa wspólnotowego, wyznaczają podstawowe kierunki wykładni prawa podatkowego. Implementując postanowienia dyrektyw, dane państwo powinno przede wszystkim dbać o to, aby przepisy prawa wewnętrznego oddawały ich istotę i odpowiadały jej celowi (Por. M. Szwarc, Warunki poprawnej implementacji prawa wspólnotowego, Przegląd Prawa Europejskiego 9/2001). W piśmiennictwie podatkowym zwraca się też uwagę, że dyrektywy są prawnym zapisem rezultatu, jaki ma zostać osiągnięty przez państwo członkowskie (Por. D. Antonów, Wpływ dyrektyw na wykładnię prawa podatkowego dokonywaną przez organy podatkowe, Przegląd Podatkowy 5/2006). Podmioty stosujące prawo, w tym również organy podatkowe, powinny, więc uwzględniać "nie tylko literę, ale również ducha prawa wspólnotowego" (Por. E. Łętowska, Multicentryczność współczesnego systemu prawa i jej konsekwencje, Państwo i Prawo nr 4/2005).

W związku z powyższym, Spółka uważa, że o uznaniu próbki towaru za próbkę w rozumieniu przepisów Ustawy VAT powinien decydować brak charakteru handlowego przekazania, oceniany, w konkretnych okolicznościach, przede wszystkim ze względu na cel przekazania próbki. Jak bowiem sama nazwa wskazuje, próbka ma umożliwić zapoznanie się, przetestowanie, wypróbowanie towaru przed jego zakupem. A zatem o tym, czy dany towar jest próbką, nie może decydować to, w jakim stanie skupienia się znajduje i czy zachowuje wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne, czy chemiczne towaru, ponieważ specyfika niektórych towarów powoduje, że przygotowanie próbki wymaga zmiany właściwości fizycznych, czy fizykochemicznych towaru celem zaprezentowania ich klientowi.

Stanowisko Spółki wspiera dodatkowo wydany 30 września 2010 r. wyrok ETS w sprawie C-581/08 EMI Group Ltd. Spółka pragnie zwrócić tut. organowi uwagę, że rozstrzygany przez ETS spór toczył się m.in. w oparciu o przepisy brytyjskie regulujące opodatkowanie przekazania próbek, które co do istoty stanowiły kompletne przeciwieństwo polskich przepisów. Krajowe regulacje w Wielkiej Brytanii przewidywały, bowiem nie opodatkowanie VAT dostawy próbek jedynie wówczas, gdy próbki przedstawiane były "w formie zwykle niedostępnej w powszechnej sprzedaży". Trybunał, który miał odpowiedzieć m.in. na pytanie, czy możliwe jest takie właśnie zawężenie pojęcia "próbka" stwierdził przede wszystkim, że pojęcia niezdefiniowane należy interpretować zgodnie z ich brzmieniem, kontekstem i celem oraz, że "prawo krajowe nie może ograniczać tego pojęcia w sposób ogólny jedyne do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży". Z wyroku takiego płynie zdaniem Spółki wniosek, że równie dobrze nie można ograniczać wykładni tego pojęcia tylko do takich egzemplarzy okazowych, które mają postać taką samą jak przeznaczona do sprzedaży - jak to właśnie uczynił polski ustawodawca.

Trybunał zamiast próbować stworzyć definicje próbek, wskazał na analizę, jaka powinna być przeprowadzona przy rozstrzyganiu, czy dany towar jest lub nie, próbką w rozumieniu przepisów unijnych. W ocenie ETS takie badanie powinno mieć, charakter dwuetapowy. Po pierwsze, należy ocenić, czy przekazanie towaru bez wynagrodzenia ma na celu jego promocję i co istotne, czy pozwala "równocześnie na dokonanie oceny jego jakości oraz ustalenie, czy wykazuje właściwości poszukiwane przez potencjalnego lub rzeczywistego nabywcę". Drugi etap sprowadza się natomiast do oceny, czy próbki mogą być przedmiotem ostatecznego wykorzystania. Trybunał stwierdził w tym zakresie, że to, iż próbka będzie mogła być przedmiotem ostatecznego wykorzystania (w sprawie rozpatrywanej przez ETS chodziło o płyty kompaktowe z muzyką), nie oznacza automatycznie wyłączenia charakteru promocyjnego przekazania. "<...> W wielu wypadkach udostępnienie egzemplarzy okazowych w postaci odpowiadającej produktowi końcowemu stanowi niezbędny element jego oceny. Należy, bowiem stwierdzić, że w celu umożliwienia oceny towarów przekazywanych w charakterze >próbek< niezbędne jest, by miały one wszelkie istotne cechy charakterystyczne przedstawianego produktu w jego końcowej postaci. Podczas gdy egzemplarze okazowe mogą, w pewnych wypadkach, przejawiać wszystkie istotne cechy charakterystyczne przedstawianego produktu bez przyjmowania jego postaci końcowej, w innych wypadkach może jednak okazać się niezbędne, ze względu na cechy danego produktu, by egzemplarze okazowe odpowiadały dokładnie produktowi końcowemu, tak by jego cechy mogły zostać ukazane potencjalnemu lub rzeczywistemu nabywcy." Kontynuując, zdaniem ETS "w ramach drugiego etapu należy zbadać konkretne okoliczności, w jakich towary <...> zostały przekazane przez podatnika."

Odniesienie powyższych tez Trybunału do definicji próbki znajdującej się w art. 7 ust. 7 Ustawy VAT zdaniem Spółki wzmacnia jedynie jej stanowisko o niezgodności ww. przepisu krajowego z prawem unijnym. Co więcej, ocena obu rodzajów przekazywanych próbek w świetle zaprezentowanej przez ETS analizy również potwierdza słuszność wnioskowana Spółki.

Celem przekazania są, bowiem względy promocyjne - np. zachęcenie potencjalnego nabywcy do wyboru produktu Spółki. Co więcej, uwzględniając przedmiot działalności Spółki, przekazanie to pozwala nabywcy na pełną ocenę właściwości produktu Spółki w zasadzie tylko wówczas, gdy może on poddać weryfikacji wyrób zarówno w postaci, w jakiej jest on kupowany, jak i w formie, w jakiej się go stosuje. W ramach analizy drugo - etapowej stwierdzić należy, że charakter przekazywanych przedmiotów (np. kleje, uszczelniacze) wymaga, aby choć w ograniczonym zakresie nadawały się one do ostatecznego wykorzystania - analogicznie jak w sprawie rozstrzyganej przez Trybunał. Podsumowując, taka definicja "próbki", jaka znajduje się w Ustawie VAT, odmawiająca a priori uznania za takową towaru nie zachowującego wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych, pozostaje w sprzeczności z prawem unijnym, a w szczególności z art. 16 Dyrektywy 112. Końcowo Spółka pragnie wskazać na jedną z tez wskazywanego już wyroku WSA w Warszawie:

"Nie ulega wątpliwości, iż nie tylko sądy, ale także organy podatkowe mają obowiązek dokonywać interpretacji prawa podatkowego z uwzględnieniem regulacji zawartej w przepisach prawa wspólnotowego, szczególnie w sytuacji, gdy podatnik żąda zastosowania wykładni prawa krajowego w zgodzie z celami dyrektywy. W przypadku stosowania prawa unijnego w sposób pośredni, tzn. wydając decyzje na podstawie norm prawa krajowego ukształtowanego w oparciu o przepisy unijne, implementowane do krajowego porządku prawnego, dla organów stosujących prawo oznacza to obowiązek interpretowania prawa krajowego w świetle tekstu dyrektywy oraz celu dyrektyw, aby zapewnić normom wspólnotowym moc wiążącą w prawie krajowym. Skoro zgodnie z VI Dyrektywą Rady każda próbka towaru (niezależnie od składu, właściwości fizycznych, fizykochemicznych, czy biologicznych) przekazana na cele związane z prowadzoną działalnością podatnika nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to wskazane w przepisie art. 7 ust. 7 ustawy o VAT kryteria nie mogą mieć charakteru decydującego o kwalifikacji danej aplikacji demonstracyjnej jako próbki towaru."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie próbek umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, a jednocześnie nie mających charakteru handlowego, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka produkuje specjalistyczne produkty chemiczne dla branży budowlanej między innymi domieszki do betonów (np. uszczelniające, redukujące ilość wody, napowietrzające, itp.), powłoki zabezpieczające i ochronne, materiały gruntujące, wylewki posadzkowe, specjalistyczne kleje, jak również rozwiązania technologiczne do elastycznego uszczelniania, elastycznego i strukturalnego klejenia, izolacji akustycznej oraz strukturalnego wzmacniania konstrukcji. Kleje i uszczelniacze, a także inne produkty marki S. używane są przy produkcji okien, drzwi, dachów, urządzeń sanitarnych i elewacji w dużych fabrykach produkujących samochody, urządzenia AGD, elektronikę użytkową, gazomierze i wodomierze, w przemyśle stoczniowym, itp.

Spółka przekazuje próbki swoich towarów odpowiednim podmiotom (instytutom naukowym, placówkom badawczym, itp.) w celach przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji.

Spółka chcąc zademonstrować działanie i właściwości towaru przygotowuje także próbki demonstracyjne. Jest to jedyny sposób, który umożliwia zaprezentowanie właściwości oferowanego towaru (np. przed rozpoczęciem dużych robót, w czasie postępowań przetargowych, itp.).

Podmioty którym Spółka przekazuje ww. próbki, nie mogą nimi dowolnie rozporządzać (nie mogą takiej próbki sprzedać, użyć w dowolnym celu). Mogą "wykorzystać" otrzymaną próbkę wyłącznie w ustalonym celu, tj. wypróbowania, sprawdzenia, przetestowania towaru, poddania go badaniom w ustalonych warunkach, przy odpowiednich parametrach, okolicznościach, itp.

Spółka przygotowując próbkę towaru niejednokrotnie musi zmienić jej stan skupienia, właściwości fizykochemiczne, czy chemiczne towaru np. rozpuścić towar sprzedawany w formie proszku w wodzie, tak aby można było go rozsmarować tworząc określoną powłokę na powierzchni (podobnie jak w wypadku farby sprzedawanej w formie proszku lub płynu demonstracja następuje poprzez pomalowanie fragmentu materiału np. drewna, ściany, czy płyty). W konsekwencji towar zademonstrowany na próbce wygląda inaczej niż w opakowaniu, w którym jest sprzedawany (ma np. inny stan skupienia). Po zademonstrowaniu właściwości towaru poprzez przygotowanie odpowiedniej próbki, nie może on być już przedmiotem obrotu. Próbka służy wyłącznie zaprezentowaniu towaru, jego zbadaniu (sprzedaż towaru, który został położony na fragmencie posadzki jako powłoka zabezpieczająca, jest nawet technicznie niemożliwa).

W szczególności Spółka informuje, że przekazywanie próbek zarówno do badań, jak i testów może mieć dwojaką postać:

* Spółka przekazuje towar reprezentujący określony rodzaj lub kategorię towarów, który zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru,

* Spółka przekazuje towar w postaci rozrobionej (tj. próbka ma inny stan skupienia niż produkt sprzedawany w opakowaniu). W tym wypadku próbka nie zachowuje składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia - przekazanie próbki następuje, bowiem w stanie, w jakim towar ten znajduje się po jego użyciu.

Przy nabyciu towarów, przekazywanych w formie próbek Spółka odlicza VAT naliczony.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi fakt, czy przekazanie próbek towarów, reprezentujących określony rodzaj lub kategorię towarów, które zachowują skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru oraz próbek, które nie zachowują składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia, do testów przed dużymi robotami, do badań naukowych laboratoryjnych, certyfikacji, itp. podlega opodatkowaniu VAT.

Zatem, w przedmiotowej sprawie Spółka przekazuje próbki swoich towarów instytutom naukowym i placówkom badawczym w celach przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji oraz potencjalnym kontrahentom w celu zapoznania ich ze specyfiką oferowanego towaru.

Zestawiając powołane powyżej przepisy z przedstawionymi we wniosku okolicznościami należy stwierdzić, iż przekazanie próbek towaru dla instytutu naukowego lub placówkom badawczym w celach przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji nie jest dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy.

Wskazać należy, iż na potrzeby podatku od towarów i usług dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Istotnymi elementami konstrukcji tej definicji są:

Z ekonomicznego aspektu transakcji ważne jest zatem czy w wyniku danego zdarzenia gospodarczego (dostawy towarów) dochodzi do przeniesienia na rzecz kontrahenta możliwości (prawa) dysponowania rzeczą w zakresie, jaki charakterystyczny jest dla właściciela. Jeśli możliwość korzystania z przedmiotu transakcji ma charakter trwały w momencie jej zawarcia, to uznać należy, że nastąpiła dostawa towaru. Warunek ten ujęto w sformułowaniu "przeniesienie", które rozumieć należy jako przekazanie uprawnień właścicielskich między dotychczasowym posiadaczem towaru a jego kontrahentem. Pamiętać przy tym należy, że "rozporządzanie jak właściciel" należy rozumieć w sensie ekonomicznym, czyli faktycznym.

W analizowanej sprawie jasno wskazano, że "Spółka przekazuje próbki swoich towarów odpowiednim podmiotom (instytutom naukowym, placówkom badawczym, itp.) w celach przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji". Zatem podmiot otrzymujący do badań ww. próbkę danego towaru nie może nią dysponować w dowolny sposób. Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego podnosi, że "podmioty którym Spółka przekazuje ww. próbki, nie mogą nimi dowolnie rozporządzać (nie mogą takiej próbki sprzedać, użyć w dowolnym celu). Mogą "wykorzystać" otrzymaną próbkę wyłącznie w ustalonym celu".

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano również, iż "przedmiotem np. badania naukowego ma być bowiem to, jak towar "zachowuje" się w chwili jego użycia, jakie wówczas ma właściwości". Zatem cel, w którym ma być użyta próbka danego produktu przez instytuty naukowe, placówki badawcze jest przez Spółkę ściśle określony, w związku z powyższym to Spółka dysponując prawem do władania rzeczą (próbką towaru) jak właściciel - zleca powyższym podmiotom wykonanie określonych czynności, tj. przeprowadzania badań laboratoryjnych, naukowych, certyfikacji z użyciem dostarczonych przez Wnioskodawcę próbek towarów. Bez przekazania próbki towaru takie badanie, nie byłoby możliwe.

Mając na uwadze powyższe podmiotem faktycznie rozporządzającym daną próbką towaru jak właściciel jest Spółka, a dostarczając daną część produktu instytutom naukowym i placówkom badawczym automatycznie nie przenosi ona ww. prawa na powyższe podmioty. Dana próbka jest niejako udostępniana przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania badań.

Spółka słusznie wskazuje na orzecznictwo TSUE (np. wyrok w sprawie C-320/88 pomiędzy Staatssecretaris van Financiën Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV) oraz ugruntowane piśmiennictwo, w przypadku przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel istotny jest ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji.

Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że przekazując część danego towaru do wykonania badania laboratoryjnego, naukowego oraz certyfikacji, to podmioty otrzymujące takie towary nie mogą nimi swobodnie dysponować, np. nie mogą otrzymanego towaru sprzedać (szczególnie w przypadku próbek towaru reprezentujących określony rodzaj lub kategorię towarów, które nie zachowują składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru sprzedaż jest nawet technicznie niemożliwa), czy nawet z niego korzystać.

Dlatego też przekazanie części towaru do ww. badań nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT. Podmiot otrzymujący próbkę ma ją np. poddać określonym badaniom, próbom, itp. Ma zatem na otrzymanym towarze wykonać określoną usługę, której wykonanie bez przekazania próbki towaru nie byłoby możliwe.

W analizowanej sprawie Spółka przekazuje również próbki swoich towarów potencjalnym kontrahentom "przed dużymi robotami" w celu zapoznania ich z właściwościami owych produktów (ich wytrzymałości, jakości, odporności na dane warunki atmosferyczne).

Wskazać należy, że w potocznym rozumienia słowa "próbki" należałoby więc uznać, że za próbkę może zostać uznany towar, który ma pozwolić klientowi zapoznać się z ofertą firmy, jednak sam w sobie nie może stanowić towaru użytkowego.

Warto w tym miejscu przywołać wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych".

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 z późn. zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Artykuł 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowanym w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 z późn. zm.) stanowi, iż wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Z powyższego wynika, że Dyrektywa nie zawiera definicji próbki, jednakże orzecznictwo TS UE precyzuje cel, w ramach którego przekazanie towaru uznawane jest za próbkę.

Ustawa o podatku VAT, w odróżnieniu od postanowień VI Dyrektywy Rady, w przepisie art. 7 ust. 7 wprowadziła definicję próbki towaru, w myśl której próbką jest niewielka ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Jak wskazano w opisie sprawy Spółka również "przekazuje próbki w ramach testów przed dużymi robotami (towar jest przekazywany firmie wykonawczej celem zademonstrowania właściwości towaru, w szczególności wypróbowania jego działania w odpowiednich warunkach, itp.). Spółka chcąc zademonstrować działanie i właściwości towaru przygotowuje także próbki demonstracyjne. Jest to jedyny sposób, który umożliwia zaprezentowanie właściwości oferowanego towaru (np. przed rozpoczęciem dużych robót, w czasie postępowań przetargowych, itp.)".

Wnioskodawca podkreśla, że "z uwagi na specyfikę oferowanych towarów, Spółka przygotowując próbkę towaru niejednokrotnie musi zmienić jej stan skupienia, właściwości fizykochemiczne, czy chemiczne towaru np. rozpuścić towar sprzedawany w formie proszku w wodzie, tak aby można było go rozsmarować tworząc określoną powłokę na powierzchni (podobnie jak w wypadku farby sprzedawanej w formie proszku lub płynu demonstracja następuje poprzez pomalowanie fragmentu materiału np. drewna, ściany, czy płyty)".

Wnioskodawca wskazuje, że "podmiot zapraszający Spółkę do przetargu chce wiedzieć, jak jej towar będzie się "zachowywał" na odpowiedniej powierzchni (np. na konstrukcji stalowej konkretnego mostu, na płycie betonowej położonej w określonej lokalizacji, itp.). Ważne jest np. to, jak "zachowuje" się dana powłoka, jakie ma właściwości, po nałożeniu jej na płytę betonową w określonych warunkach klimatycznych, a nie jakie ma ona właściwości w chwili kiedy jest sprzedawana w postaci sproszkowanej (w opakowaniu)".

Zatem, w analizowanej sprawie niewątpliwie przekazywane próbki towarów wykazują istotne cechy wspólne z finalnym towarem, który będzie przedmiotem sprzedaży, pomimo iż Spółka przekazuje towar w postaci rozrobionej (tj. próbka ma inny stan skupienia niż produkt sprzedawany w opakowaniu). W tym wypadku próbka nie zachowuje składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia - przekazanie próbki następuje, bowiem w stanie, w jakim towar ten znajduje się po jego użyciu. Jednakże taka postać próbki ma na celu pokazanie produktu w postaci umożliwiającej zapoznanie się z jego cechami i właściwościami, po użyciu, tak aby klient miał możliwość jego oceny i podjęcia decyzji o zakupie.

Zatem, ze względu na specyfikę towarów oferowanych przez Spółkę, kontrahent otrzymując daną próbkę ma możliwość sprawdzenia danego towaru (tj. specjalistycznych produktów chemicznych dla branży budowlanej między innymi domieszek do betonów np. uszczelniające, redukujące ilość wody, napowietrzające, itp., powłok zabezpieczających i ochronnych, materiałów gruntujących, wylewek posadzkowych, specjalistycznych klejów, jak również rozwiązań technologicznych do elastycznego uszczelniania, elastycznego i strukturalnego klejenia, izolacji akustycznej oraz strukturalnego wzmacniania konstrukcji). Zbadanie właściwości ww. towarów jest niezbędne w celu dokładnego poznania specyfiki, a w szczególności jakości, trwałości i wytrzymałości danego produktu na konkretnym materiale w konkretnych warunkach atmosferycznych przed jego zakupem.

W związku z powyższym, mimo iż stan skupienia przekazywanych próbek jest inny niż oferowany towar, należy uznać, że cały czas mamy do czynienia z tym samym rodzajem towaru. Produkt rozpuszczony w wodzie i użyty na konkretnej powierzchni prezentuje właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne oferowanego towaru.

Należy również przyjąć, że przekazanie towaru reprezentującego określony rodzaj lub kategorię towarów, który zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru również spełnia pierwszą przesłankę warunkującą do uznania go za próbkę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

O uznaniu za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje również w myśl art. 7 ust. 7 ustawy brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te odnieść przy tym należy do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu - jednemu - odbiorcy w danym okresie.

Wskazać należy, że Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

W analizowanej sprawie trudno mówić o charakterze handlowym, bądź zaspokajaniu potrzeb podmiotów otrzymujących ww. próbki na towary, które przedmiotowe próbki reprezentują. Wskazać tu należy, że Spółka przekazuje próbki swoich towarów w celu zapoznania kontrahenta z towarem (jego właściwościami końcowymi, tzn. jego jakością i trwałością po zastosowaniu towaru na dany element). Zatem nie można uznać, że przedmiotowe przekazanie próbek zaspokaja zapotrzebowanie klienta na dany towar.

Mając na uwadze powyższe uregulowania wspólnotowe oraz krajowe a także cel, jakiemu służy przekazanie próbki wynikający z językowej wykładni pojęcia próbka należy stwierdzić, iż przekazywane towary kontrahentom w ramach testów przed dużymi robotami noszą znamiona próbki bez względu na fakt, czy towar reprezentujący określony rodzaj lub kategorię towarów, zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru czy też nie zachowuje składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, iż brak opodatkowania przedmiotowego przekazania próbek towarów do testów przed dużymi robotami, do badań naukowych laboratoryjnych, certyfikacji dotyczy wyłącznie niniejszej sprawy oraz sytuacji przedstawionej w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług przekazywanych próbek towaru reprezentujących określony rodzaj lub kategorię towarów, które nie zachowują składu oraz wszystkich właściwości fizycznych, fizykochemicznych i chemicznych lub biologicznych towaru z uwagi na np. zmianę stanu skupienia, nie może mieć automatycznie zastosowania w innych okolicznościach faktycznych lub przyszłych. Nie powinien być automatycznie przenoszony na inne sytuacje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.