IPPP1/443-789/09-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2009 r. (data wpływu 13 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 października 2009 r. nr IPPP1/443-789/09-2/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 15 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług emisji spotów dobroczynnych i charytatywnych - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług emisji spotów dobroczynnych i charytatywnych, uzupełniony pismem z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 października 2009 r. nr IPPP1/443-789/09-2/IG do uzupełnienia wniosku, otrzymane w dniu 15 października 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. ma podpisaną umowę z brokerem na sprzedaż reklam emitowanych następnie na antenie naszej telewizji. Po zakończeniu każdego miesiąca broker przedstawia Sp. z o.o. wykaz sprzedanych reklam co jest podstawą do wystawienia faktury brokerowi zgodnie z umową. Sp. z o.o. przekazuje brokerowi informacje o czasie antenowym przeznaczonym na reklamy i broker zgodnie z umowami zawartymi z firmami kupującymi reklamy, planuje jaka reklama ma być wyemitowana w danym czasie. Ponadto broker planuje emisje spotów dobroczynnych, charytatywnych np. "Przytul...", pochodzących z reguły od Organizacji Pożytku Publicznego. Spoty te są bezpłatne i nie są wykazywane przez brokera w comiesięcznym wykazie. Oznacza to, że Sp. z o.o. nie osiąga przychodu z tego tytułu.

Podobna sytuacja ma miejsce, gdy bezpośrednio do Sp. z o.o. zwraca się Organizacja Pożytku Publicznego z prośbą o emisję spotu dobroczynnego/charytatywnego. Telewizja emituje taki spot wyłącznie wtedy gdy czas antenowy przeznaczony na reklamy nie został sprzedany i istnieje możliwość takiego spotu, nie rezygnując z przychodu.

Telewizja emitując takie spoty nie ponosi kosztów. Otrzymuje gotową kasetę ze spotem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy emisja spotów dobroczynnych charytatywnych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, w świetle Ustawy o Podatku od Towarów i usług.

Zdaniem wnioskodawcy art. 5 ust. 1 Ustawy o Podatku od Towarów i Usług, nie ma zastosowania do sytuacji przedstawionych w opisie stanu faktycznego niniejszego Wniosku. W Art. 8 ust. 2, Ustawodawca określił sytuacje w których nieodpłatne świadczenie usług traktuje się jako odpłatne świadczenie usług. Według Sp. z o.o. zapisów tego artykułu nie można odnieść do emisji spotów charytatywnych, dobroczynnych. Sp. z o.o. jest telewizją komercyjną i nie ma w swoim zakresie działalności dobroczynnej, charytatywnej. Nie ponosi kosztów związanych z emisją takich spotów, nie zakupuje ich, nie produkuje, nie ma więc sytuacji w której mogłaby odliczyć podatek naliczony. Spoty te są kilkudziesięciosekundowe, trudna jest wycena czasu emisji, który można by uznać za jedyny koszt emisji takich spotów.

Spółka stoi na stanowisku, iż emisja spotów dobroczynnych, charytatywnych, nie podlega podatkowi VAT w świetle Ustawy o Podatku Od Towarów i Usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 54 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług.

Z powyższego zapisu wynika, że nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów uznaje się za odpłatne świadczenie usług jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki wynikające z ww. przepisu:

* nieodpłatne świadczenie usług nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

* podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Przez świadczenie usług niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy rozumieć takie świadczenie usług, które odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka planuje emisję spotów dobroczynnych, charytatywnych pochodzących z reguły od Organizacji Pożytku Publicznego. Spoty te są bezpłatne. Oznacza to, że Sp. z o.o. nie osiąga przychodu z tego tytułu.

Podobna sytuacja ma miejsce, gdy bezpośrednio do Sp. z o.o. zwraca się Organizacja Pożytku Publicznego z prośbą o emisje spotu dobroczynnego/charytatywnego. Telewizja emituje taki spot wyłącznie wtedy gdy czas antenowy przeznaczony na reklamy nie został sprzedany i istnieje możliwość emisji takiego spotu.

Analiza powołanych wyżej przepisów oraz treści złożonego wniosku pozwala na stwierdzenie, że nie została spełniona żadna z przesłanek, warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług, ponieważ świadczone, usługi emisji spotów dobroczynnych i charytatywnych są związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem (kształtowanie dobrego wizerunku spółki poprzez emisję takich spotów) i wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia żadnego podatku naliczonego związanego z tymi spotami, gdyż Spółka otrzymuje już gotowy materiał do emisji nie ponosząc żadnych kosztów związanych z emisją, zakupem i produkcją takich spotów.

W świetle powyższego świadczenie przez Stronę nieodpłatnych usług związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie została wypełniona regulacja wyżej cytowanego art. 8 ust. 2, stąd też stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.