IPPP1/443-785/14-2/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 października 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-785/14-2/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przedstawiona przez Spółkę procedura przechowywania faktur VAT spełnia warunki przewidziane w przepisach prawa podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy przedstawiona przez Spółkę procedura przechowywania faktur VAT spełnia warunki przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów i faktury zakupowe, faktury korygujące VAT, duplikaty tych dokumentów, załączniki do faktur, rachunki, noty odsetkowe, noty księgowe (zwane dalej "dokumentami") w formie papierowej. W przyszłości Spółka planuje skanować otrzymywane w formie papierowej dokumenty i zapisywać je w postaci obrazu w formacie elektronicznym pdf (Portable Document Format) lub tiff (Tagged Image File Format), co uniemożliwi zmianę danych zawartych na dokumentach.

Skany dokumentów będą przechowywane i archiwizowane przez spółkę na serwerze Spółki lub też na serwerze dostawcy usług, któremu spółka powierzy usługę skanowania dokumentów i pozyskiwania z nich danych zwanych dalej indeksami. Administracją serwerem i bazami danych w informatycznym środowisku Workflow zajmować się będą administratorzy systemów informatycznych spółki bądź też administratorzy dostawcy usług wskazanego powyżej.

Skany dokumentów będą udostępniane użytkownikom spółki za pomocą aplikacji Workflow. Każdy dokument w trakcie procesu skanowania otrzyma swoją unikalną sygnaturę (numer ID) umożliwiającą jego identyfikację i łatwe odszukanie danych dotyczących dokumentu oraz jego obrazu w postaci skanu w formacie pdf lub tiff. Każdy dokument będzie opisany i indeksowany w systemie informatycznym Workflow za pomocą następujących informacji-indeksów: numer IDd zawierający datę wpływu dokumentu, numer faktury/dokumentu, data wystawienia, termin płatności, dane kontrahenta, wartość netto i wartość brutto, co umożliwi wyszukiwanie dokumentów wg powyższych kryteriów. System informatyczny Workflow używany przez Spółkę, korzystając z danych przy pomocy których każdy dokument jest opisany i indeksowany, umożliwia przyporządkowanie każdego dokumentu do odpowiedniego okresu rozliczeniowego.

Dodatkowo Spółka otrzymuje od swoich kontrahentów faktury elektroniczne w formacie xml. Faktura w takim formacie importowana będzie do systemu Workflow, który przechowuje dane faktury oraz wizualizuje dane zapisane w formacie xml w systemie Workflow. Faktury będą udostępniane użytkownikom spółki za pomocą systemu informatycznego Workflow, dane w formacie xml będą przechowywane tak, jak w przypadku skanów dokumentów, na serwerze spółki lub też na serwerze dostawcy usług wskazanym powyżej.

Oprogramowanie Workflow do przechowywania i udostępniania dokumentów powiązane jest z systemem finansowo-księgowym używanym przez spółkę. Odszukanie informacji dotyczących poszczególnych dokumentów oraz odtworzenie ich obrazu będzie możliwe w każdej chwili. System Worklfow umożliwia wydruk obrazu dokumentu. Otrzymane od kontrahentów papierowe dokumenty po zeskanowaniu i zarchiwizowaniu ich w wersji elektronicznej w systemie Workflow będą niszczone. Spółka będzie przechowywała elektroniczne obrazy zeskanowanych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Spółka będzie przechowywała elektroniczne obrazy zeskanowanych dokumentów, w sposób zapewniający:

* autentyczność pochodzenia (pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towaru lub usługodawcy lub wystawcy faktury), integralność treści (oznacza, że w dokumencie nie zmieniono treści danych, które powinny zawierać, poprzez zapisywanie ich w postaci obrazu pdf lub tiff) i czytelność tych dokumentów od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (dokumenty będą widoczne w systemie oraz jest możliwość wydrukowania obrazu dokumentu);

* łatwe ich odszukanie;

* organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do dokumentów oraz przetwarzanie danych w nich zawartych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka po wprowadzeniu opisanego powyżej systemu archiwizowania dokumentów i utrzymywaniu archiwum dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej (pdf i tiff) z możliwością utrzymywania archiwum na serwerze dostawcy usług będzie działać zgodnie z art. 106m i 106n ustawy o VAT.

W zakresie stanowiska własnego, w odniesieniu do pytania Spółka uważa, że ma prawo utrzymywać archiwum dokumentów wyłącznie w wersji elektronicznej pod warunkiem, że wersje elektroniczne zeskanowanych dokumentów przechowuje w sposób zgodny z art. 106m ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (VAT), tj. zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury. Ustawodawca w art. 106m, według stanu na dzień 1 stycznia 2014 r. wskazuje, że podatnik samodzielnie określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Zgodnie z brzmieniem ustawy, przez autentyczność pochodzenia faktury należy rozumieć pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Z kolei integralność treści oznacza, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać. Warunki te można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jako przykładowe ustawodawca wskazał wykorzystanie bezpiecznego podpisu elektronicznego lub systemu elektronicznej wymiany danych (EDI). Podatnik nie ma obowiązku korzystania z powyżej wymienionych jeżeli w inny sposób zapewni warunki autentyczności, integralności i czytelności przez cały okres ich przechowywania. Format elektroniczny faktury nie jest elementem, który decyduje o integralności treści faktury. Zatem możliwa jest konwersja formatu pliku na etapie archiwizowania faktury. W związku z powyższym, zdaniem spółki, dopuszczalna jest konwersja formatu na etapie archiwizowania jeżeli nie wpłynie to na treść faktury.

Kwestię przechowywania faktur przez podatników reguluje także prawo unijne. Art. 233 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ("dyrektywy") wskazuje, że autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktury, niezależnie od tego, czy wystawiono ją w formie papierowej czy elektronicznej, zapewnia się od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu jej przechowywania. Regulacji unijnej odpowiadają uregulowania art. 106m polskiej ustawy VAT w brzmieniu na dzień 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 247 Dyrektywy, dla spełnienia wymogów zachowania autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury, państwo członkowskie może wymagać przechowywania faktur w oryginalnej postaci w jakiej zostały przesłane lub udostępnione, zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. W przypadku przechowywania faktur za pomocą środków elektronicznych, państwo członkowskie może także wymagać, by za pomocą środków elektronicznych przechowywane były również dane gwarantujące autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, zgodnie z art. 233.

Polski ustawodawca w art. 112 ustawy o VAT wskazuje, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. Nr 740) nakłada na podatników obowiązek przechowywania ksiąg i związanych z prowadzeniem dokumentów do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przepisy Ordynacji Podatkowej nie wprowadzają żadnych wymogów, co do formy, w jakiej dokumenty związane z prowadzeniem ksiąg mają być przechowywane.

Żaden przepis prawa nie nakłada na podatnika obowiązku archiwizowania dokumentów, w szczególności faktur VAT otrzymywanych od kontrahentów, wyłącznie w formie papierowej. Podobnie, żadne przepisy nie ograniczają możliwości archiwizowania faktur wyłącznie w formie elektronicznej, w postaci zeskanowanego obrazu faktury papierowej. Jedynym ograniczeniem jest nałożony na spółkę obowiązek zagwarantowania autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur przez cały okres ich przechowywania, do momentu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Przechowywanie faktur w postaci elektronicznej przy zastosowaniu formatów pdf lub tiff w ocenie Spółki wystarczająco zabezpiecza zeskanowane faktury. Do cech charakterystycznych przedmiotowych formatów elektronicznych należy ograniczenie możliwości ingerowania w treść zapisanego pliku. Konwersja do pliku pdf lub tiff powoduje zapisanie obrazu elektronicznego faktury i uniemożliwia dokonanie zmian w jej treści.

Spółka zwraca również uwagę na fakt, że ocena prawidłowości sposobu przechowywania faktur w formie elektronicznej, który będzie przez Spółkę stosowany, a tym samym wypełnienia przez nią warunków wskazanych w art. 106m ustawy o VAT będzie dokonywana przez właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej. Dokonanie takiej oceny wymaga bowiem wiedzy specjalistycznej z zakresu środków technicznych, które spółka zamierza stosować w przyszłości.

Możliwość przechowywania otrzymanych faktur papierowych w formie elektronicznej potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. (sygnatura I FSK 482/11), w którym stwierdza, że nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia "mieszanego" systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają zarówno względy celowościowe, jak i ekologiczne czy ekonomiczne. Obowiązkiem podatnika jest jednak zapewnienie autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury przez cały okres przechowywania.

W analogicznej sprawie dotyczącej przechowywania faktur elektronicznych wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji nr ITPP3/443-16a/13/MD z 2 kwietnia 2013 r. Organ uznał za prawidłowe stanowisko spółki, która zamierzała skanować i przechowywać wyłącznie elektroniczne wersje (pdf) otrzymywanych faktur. Ponadto faktury papierowe po zeskanowaniu miały być niszczone. Spółka zapewniała, że wdrażany przez nią system odpowiada wymogom stawianym przez przepisy prawa, w tym gwarantuje autentyczność przechowywania, integralność treści i czytelność faktur.

W związku z powyższym, Spółka uznaje, że może archiwizować w formie elektronicznej faktury otrzymywane od kontrahentów w wersji papierowej. Papierowe wersje mogą być ponadto przez Spółkę niszczone, jeżeli sposób archiwizowania faktur elektronicznych zapewnia autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur. Format elektroniczny pdf lub tiff Spółka uznaje za wystarczający i gwarantujący zachowanie wymogów wskazanych w art. 106m ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Artykuł 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Artykuł 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 112 ustawy podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy podatnicy przechowują:

1.

wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,

2.

otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

W myśl art. 112a ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej, w sposób umożliwiający organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.

Podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

Na podstawie art. 106m ust. 1 ustawy - podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się, w myśl art. 106m ust. 2 ustawy, pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury

W myśl art. 106m ust. 3 ustawy o VAT, przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Zgodnie z art. 106m ust. 4 ustawy o VAT, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług w zakresie fakturowania, pojęcie "kontrole biznesowe" użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy, należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym

Z kolei, pojęcie "wiarygodna ścieżka audytu", również użyte w ww. przepisie, oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymuje od kontrahentów faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty tych dokumentów, załączniki do faktur, rachunki, noty odsetkowe w formie papierowej. Spółka planuje skanować otrzymywane w formie papierowej dokumenty i zapisywać je w postaci obrazu w formacie elektronicznym pdf lub tiff. Skany dokumentów będą przechowywane i archiwizowane przez Spółkę na serwerze Spółki lub też na serwerze dostawy usług, któremu Spółka powierzy usługę skanowania dokumentów. Skany dokumentów będą udostępniane użytkownikom Spółki za pomocą aplikacji Workflow. Każdy dokument otrzyma swoją unikalną sygnaturę umożliwiającą jego identyfikację i łatwe odszukanie. Każdy dokument będzie opisany i indeksowany w systemie informatycznym Workflow. Oprogramowanie Workflow do przechowywania i udostępniania dokumentów powiązane jest z systemem finansowo-księgowym używanym przez Spółkę. Odszukanie informacji dotyczących poszczególnych dokumentów oraz odtworzenie ich obrazu będzie możliwe w każdej chwili. Otrzymane od kontrahentów papierowe dokumenty po zeskanowaniu i zarchiwizowaniu ich w wersji elektronicznej w systemie Workflow będą niszczone. Spółka będzie przechowała elektroniczne obrazy zeskanowanych dokumentów do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Ponadto Spółka wskazała, że będzie przechowywała elektroniczne obrazy zeskanowanych dokumentów, w sposób zapewniający autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, łatwe ich odszukanie oraz bezzwłoczny dostęp organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej.

Należy zauważyć, że obowiązujące regulacje prawne nie wymagają, aby faktura otrzymana w określonej formie (np. w formie papierowej) musiała być przechowywana w tej samej formie. Obowiązujące przepisy dopuszczają możliwość przechowywania faktur (zarówno wystawionych kontrahentom jak i otrzymanych od nich w formie papierowej) w postaci elektronicznej, w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych, jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. W przypadku przechowywania faktur poza terytorium kraju, podatnik jest obowiązany za pomocą środków elektronicznych, zapewnić dostęp on-line do tych faktur.

Zatem z uwagi na fakt, że proponowana przez Wnioskodawcę metoda przechowywania faktur zakupowych, także ich korekt i duplikatów dla celów archiwizacji jedynie w formie elektronicznej spełnia warunki autentyczności i integralności, o których mowa w art. 106m ustawy oraz pozwala na ich łatwe odszukanie oraz bezzwłoczny dostęp w przypadku kontroli, należy stwierdzić, że będzie zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl