IPPP1/443-772/10-3/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 23 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem sprzedaży przez Miasto, jako właściciela, na rzecz D będą nieruchomości oznaczone numerami 2/52, 2/53, 2/51, 23 i 24 bez budynków i budowli. Budynki i budowle posadowione na wyżej wymienionych nieruchomościach Spółka otrzymała do używania i pobierania pożytków na podstawie umowy leasingu z dnia 8 lipca 1991 r. Zgodnie z postanowieniami umowy leasingu z tytułu korzystania z przedmiotu leasingu "D" SA zobowiązany był do zapłaty należności rat leasingowych. Łączna wysokość rat leasingowych wyniosła na dzień 8 lipca 1991 r. 37 miliardów złotych. Od początku obowiązywania umowy leasingu aż do samego końca rata leasingowa nie obejmowała podatku VAT. Jednocześnie zgodnie z paragrafem 14 umowy leasingu strony ustaliły, że z chwilą uiszczenia ostatniej raty należności za korzystanie z przedmiotu umowy, leasingodawca i leasingobiorca zobowiązali się do zawarcia umowy nieodpłatnego przeniesienia własności przedmiotu umowy, w tym budynków i budowli. Następnie w celu wykonania umowy przyrzeczonej - na podstawie przeniesienia własności przedmiotu leasingu z dnia 4 października 2000 r. "D" SA nabyła objęty umową leasingu majątek ruchomy, w tym budynki i budowle. Od czasu zawarcia umowy leasingu do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności przedmiotu leasingu - Miasto jako właściciel budynków i budowli, nie ponosiło wydatków na ulepszenie budynków i budowli. Na nieruchomościach oznaczonych numerami 2/51, 23 i 24, Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków i budowli. Na nieruchomościach oznaczonych numerami 2/52 i 2/53 posadowione są budynki, w których Spółka od samego początku prowadzi produkcję. Majątek ten został powiększony na skutek inwestycji prowadzonych przez."D" SA. Inwestycje obejmowały realizację budynków i budowli oraz inwestycje w linie technologiczne. Wartość inwestycji zrealizowanych przez "D" SA na tych nieruchomościach polegających na budowie oraz rozbudowie już istniejących obiektów produkcyjnych przekroczyły 30% wartości początkowej, a "D" SA korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku naliczonego od tych wydatków. Inwestycje te były prowadzone od zawarcia umowy leasingu, tj. 7 lipca 1991 r. i następowały w każdym roku obowiązywania umowy leasingu. "D" SA (Spółka) na podstawie umowy leasingu z dnia 8 lipca 1991 r. otrzymała do użytkowania i pobierania pożytków składniki majątku dawnego przedsiębiorstwa państwowego działającego pod firmą XXX, następnie na podstawie umowy przeniesienia własności przedmiotu leasingu z dnia 4 października 2000 r. Spółka nabyła objęty umową leasingu majątek ruchomy. Nieruchomości, na których posadowiony jest ten majątek stanowią własność Miasta S.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 3 sierpnia 2010 r. Gmina Miasto S wyjaśnia, iż na mocy umowy z dnia 4 października 2000 r. "D" SA nabyła objęty umową leasingu majątek ruchomy oraz nakłady poniesione na budynki i budowle. W umowie przeniesienia własności gruntów, budynków i budowli Miasto uzna prawo Spółki "D" SA do nakładów na budynki i budowle znajdujących się na wymienionych działkach. Na działkach oznaczonych numerami 2/52 i 2/53 tylko niektóre budynki były modernizowane w 2009 r., pozostałe wcześniej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przeniesienie własności towaru (w tym gruntu) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku Gmina Miasto pyta: Czy jeśli czynność przeniesienia własności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czy podatek VAT od sprzedaży nieruchomości oznaczonej numerami działek 2/52 i 2/53 należy obliczyć procentowo w stosunku do gruntu przynależnego odpowiednio do budynku modernizowanego w 2009 r. czy całość od wartości całej nieruchomości gruntowej stanowiącej działki 2/52 i 2/53.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy pkt 1, towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym, przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu na którym posadowione są budynki i budowle. W części dotyczącej nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 2/53 i 2/52 gdzie wartość dokonanych nakładów na budynki i budowle przekroczyła 30% ich wartości początkowej a Spółka korzystała z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków sprzedaż tych nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, a transakcja opodatkowana będzie 22% stawką VAT. Natomiast w przypadku nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 2/51, 23 i 24 z uwagi na to, że od końca roku, w którym zakończono budowę ogrodzenia trwale z gruntem związanego minęło więcej niż 5 lat, wobec powyższego spełniony zostanie warunek uznania budowli położonych na działkach nr 2/51, 23 i 24 za towar używany w świetle art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do postanowień art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki. Nie będą w przypadku tych nieruchomości miały zastosowania ograniczenia wynikające z art. 43 ust. 9 ustawy o podatku VAT z uwagi na okoliczności wskazane wyżej. A zatem zbycie nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 2/51, 23, 24, podlegać będzie zwolnieniu od podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy;

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że;

Stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej nieruchomości oznaczonych numerami ewidencyjnymi 2/52 i 2/53. Natomiast w przypadku nieruchomości oznaczonych numerami 2/51, 23 i 24 z uwagi na to "że od końca roku w którym zakończono budową ogrodzenia trwale związanego z gruntem minęło więcej niż 5 lat i stosownie do postanowień art. 29 ust. 5 ustawy o podatku VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jeśli więc dostawa budynków lub budowli korzysta ze zwolnienia VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu. A zatem zbycie nieruchomości oznaczonych numerem 2/51, 23 i 24 podlegać będzie zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i wydana została w oparciu o przepisy w zakresie podatku VAT, obowiązujące w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl zaś art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z wniosku oraz jego uzupełnienia, Miasto, na podstawie umowy leasingu z dnia 8 lipca 1991 r., oddało Spółce D S.A. do użytkowania działki nr 2/52, 2/53, 2/51, 23 i 24 wraz z posadowionymi na nich zabudowaniami. Należy zatem zauważyć, iż powyższa czynność została przez Miasto S dokonana w czasie, kiedy nie obowiązywała jeszcze ustawa o podatku VAT. Następnie, na podstawie przyrzeczonej umowy przeniesienia własności przedmiotu leasingu z dnia 4 października 2000 r. Spółka nabyła objęty umową leasingu majątek ruchomy, budynki i budowle. Jednocześnie zgodnie z paragrafem 14 ww. umowy leasingu, strony ustaliły, że z chwilą uiszczenia ostatniej raty należności za korzystanie z przedmiotu umowy, leasingodawca i leasingobiorca zobowiązali się do zawarcia umowy nieodpłatnego przeniesienia własności przedmiotu umowy, w tym budynków i budowli. Oznacza to zatem, że Miasto S dokonało przeniesienia własności przedmiotowych budynków na rzecz Spółki - nieodpłatnie. Z wniosku wynika również, że od czasu zawarcia umowy leasingu (1991 r.) do dnia zawarcia umowy przeniesienia własności przedmiotu leasingu (2000 r.) - Miasto, jako właściciel budynków i budowli nie ponosiło wydatków na ulepszenie budynków i budowli. Wydatki na ulepszenie ponosiła Spółka.

Powyższe okoliczności faktyczne wskazują, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do ww. budynków i budowli. Miasto bowiem wydało te budynki Spółce na podstawie umowy leasingu w roku 1991. Aby móc tego dokonać, Miasto musiało je nabyć (stać się ich właścicielem) wcześniej, tj. w roku 1991 lub przed nim. Zatem Miasto S nabyło przedmiotowe nieruchomości wraz z budynkami w czasie, kiedy przepisy o podatku VAT nie obowiązywały w kraju. Ponadto, jak wynika z wniosku, od roku 1991 do roku 2000, w którym Miasto dokonało dostawy opisanych budynków - Wnioskodawca, jako właściciel budynków i budowli nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków i budowli.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowych budynków i budowli. Prowadzi to do wniosku, że dokonana przez Miasto w 2000 r. nieodpłatna dostawa budynków i budowli na rzecz Spółki nie spełnia definicji odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w cyt. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż nie zostały spełnione warunki określone w art. 7 ust. 2 pkt 2 tej ustawy - Miasto nie miało prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych budynków i budowli. Zatem dokonana przez Miasto S w 2000 r. nieodpłatna dostawa budynków i budowli na rzecz Spółki jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z zasadą "Superficies solo credit", co jest z gruntem trwale związane (np. budynek), jest własnością właściciela gruntu. Zasada ta odnosi się do związania własności budynku oraz gruntu i obowiązuje w prawie polskim - realizowana jest przez zapis art. 48 i 191 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), zwanej dalej "k.c.".

W myśl art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie art. 47 § 1-3 k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 k.c.).

W świetle art. 191, własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, grunt jest zawsze odrębnym przedmiotem własności, natomiast budynki trwale z gruntem związane, co do zasady stanowią części składowe takich gruntów. Części składowe gruntu, w tym również budynki - nie mogą być przedmiotem odrębnej własności. Oznacza to, że dokonując sprzedaży gruntu, sprzedaży podlegają wszystkie jego części składowe - w tym budynki. Również dokonując sprzedaży budynku trwale z gruntem związanego - sprzedaży podlega grunt, na którym budynek jest posadowiony. Jeżeli zatem ktoś wybuduje trwale związany z gruntem budynek, budynek ten staje się własnością właściciela gruntu, a budowniczy budynku będzie tylko właścicielem nakładów poniesionych na wzniesienie obiektu. Jedyny wyjątek stanowi przypadek, kiedy na oddanym w użytkowanie wieczyste gruncie, użytkownik wieczysty wzniósł budynki zgodnie z umową.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt badanej sprawy, dla rozstrzygnięcia pod kątem podatku VAT poruszonej we wniosku kwestii opodatkowania sprzedaży przez Miasto S opisanych działek, stwierdzić należy, że ponieważ grunt nie może być odrębnym od znajdujących się na nim budynków przedmiotem sprzedaży - przyszłą dostawę dokonaną przez Miasto S należy rozpatrywać jako dostawę działek gruntu wraz ze znajdującymi się na nich budynkami i budowlami. Rozwiązanie takie pozostaje bowiem w zgodzie z powołanymi powyżej przepisami Kodeksu cywilnego, jak również z zasadą określoną w art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, że w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem, do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku VAT, jak w przypadku budynków posadowionych na tym gruncie. Przykładowo, jeżeli dostawa budynku korzysta ze zwolnienia - to ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Ponieważ przedmiotowy grunt będący własnością Miasta jest zabudowany budynkami i budowlami - w świetle powyższych przepisów Wnioskodawca jest również właścicielem tych budynków i budowli, które są z gruntem trwale związane i dokonując dostawy wymienionych działek gruntu - Miasto dokona jednocześnie dostawy obiektów posadowionych na tym gruncie. Zatem w celu ustalenia, czy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (i według jakiej stawki) sprzedaż przez Miasto wymienionych działek gruntu - należy ustalić, czy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (i według jakiej stawki) lub czy korzysta ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaż posadowionych na nich budynków i budowli. Jak bowiem określono wyżej - do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku VAT, jak w przypadku budynków posadowionych na tym gruncie.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Powyższe regulacje stanowią, iż zwolnieniu z podatku VAT podlega dostawa budynków, budowli lub ich części, która nie odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz dostawa następująca w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia. Natomiast jeżeli dostawa odbywa się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia podlega ona zwolnieniu, jeżeli spełnione zostaną łącznie dwa warunki wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy zauważyć należy, iż jak wspomniano powyżej - dokonana przez Miasto S w 2000 r. nieodpłatna dostawa budynków i budowli na rzecz Spółki jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem Spółka nie nabyła przedmiotowych budynków w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu. Podsumowując więc tę kwestię należy stwierdzić, że w momencie nabycia budynków przez Spółkę budynki te nie zostały zasiedlone w rozumieniu cyt. definicji z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Zatem dostawa tych budynków nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o VAT, który wyklucza zwolnienie z podatku VAT dostaw budynków, budowli i ich części odbywających się w ramach pierwszego zasiedlenia, tuż przed nim lub w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Należy zatem rozważyć, czy zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Mając na uwadze ten przepis ustawy zauważyć należy, że - jak wspomniano powyżej - Miastu S nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowych budynków i budowli, a ponadto Miasto nie ponosiło wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc powyższe fakty pod uwagę należy stwierdzić, iż spełnione zostały oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a zatem do sprzedaży przez Miasto S przedmiotowych budynków znajduje zastosowanie zwolnienie z podatku VAT, o którym stanowi ten przepis.

Mając zatem na uwadze brzmienie art. 29 ust. 5 ustawy, należy stwierdzić, że skoro do sprzedaży przez Miasto S opisanych budynków i budowli ma zastosowanie zwolnienie od podatku VAT - zwolnienie to ma również zastosowanie do sprzedaży wszystkich działek gruntu, na których budynki te i budowle są posadowione.

Z uwagi, iż sprzedaż całej nieruchomości tj. działek nr 2/52, 2/53, 2/51, 23 i 24 korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, dlatego też odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie postawione przez Miasto w nadesłanym uzupełnieniu do wniosku.

Dodatkowo w celu wyjaśnienia tutejszy organ informuje, że powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2009 r.) stracił moc obowiązującą dnia 31 grudnia 2008 r. Zgodnie z nowym, obowiązującym obecnie brzmieniem tego przepisu, "zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Ponadto zgodnie z obowiązującym obecnie przepisem art. 43 ust. 2 "przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel". Ust. 6 omawianego artykułu został natomiast, z dniem 1 stycznia 2009 r. - uchylony.

Powyższe oznacza, że przepisy te nie mają w odniesieniu do przedmiotowego zdarzenia przyszłego zastosowania. Ze zwolnienia, o którym mowa w powyższych przepisach obowiązujących od 1 stycznia 2009 r., może korzystać jedynie dostawa ruchomości zatem zwolnienie to nie ma zastosowania do budynków i budowli trwale związanych z gruntem ani do gruntów będących przedmiotem dostawy.

Reasumując, planowana przez Wnioskodawcę dostawa na rzecz Spółki wymienionych we wniosku nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami 2/52, 2/53, 2/51, 23 i 24 korzysta ze zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 29 ust. 5 w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, z uwagi na zwolnienie posadowionych tam obiektów budowlanych.

Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania czynności uznania przez Miasto nakładów poniesionych przez Spółkę, przy rozliczaniu transakcji dostawy gruntów wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.