IPPP1/443-77/12-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2012 r. (data wpływu 25 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług. w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z przerobieniem samochodu osobowego na pojazd o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczania paliwa służącego do jego napędu - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z przerobieniem samochodu osobowego na pojazd o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczania paliwa służącego do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje zawód adwokata w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W jego pracy zdarza się, iż musi przewozić samochodem oraz pozostawiać w pojeździe dokumenty objęte tajemnicą adwokacką oraz o znacznej wartości, papiery wartościowe na okaziciela (weksle in blanco), czeki, a także dokumenty w oryginałach, z którymi związane są prawa majątkowe jego mocodawców np. testamenty. Kradzież takich dokumentów wiązałaby się z nieodwracalnymi i trudnymi do ustalenia stratami majątkowymi (w przypadku testamentów, weksli in blanco), co narażałoby Wnioskodawcę na odpowiedzialność majątkową (odszkodowawczą) oraz dyscyplinarną (vide: § 19 zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu). W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza zakupić samochód osobowy i przystosować go tak, aby spełniał wymagania dla pojazdu specjalnego spełniającego zgodnie z przepisami prawa wymagania dla pojazdu z przeznaczeniem -Bankowóz typ C.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zakup i korzystanie przez Wnioskodawcę z wyżej opisanego samochodu w celach i w sposób opisany wyżej uprawniałby do rozliczenia pełnej stawki VAT od zakupionego pojazdu oraz paliwa do tego pojazdu w przypadku przystosowania go tak, aby spełniał warunki dla Bankowozu typu C.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) w art. 3 ust. 1 i 2 stanowi: ust. 1. W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 36 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2. Przepis ust. 1 nie dotyczy: (...)5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Brzmienie załącznika do ww. ustawy: Wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 Przeznaczenie pojazdów specjalnych - m.in. Bankowóz.

Wymagania, jakie musi spełniać taki pojazd określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128).

W związku z powyższym, w przypadku zakupu przez Wnioskodawcę samochodu osobowego, który zgodnie z przepisami będzie stanowił pojazd specjalny - Bankowóz typu C, będzie przysługiwało mu prawo obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego od wartości netto zakupionego pojazdu (będącego pojazdem specjalnym i spełniającego wymagania dla Bankowozu typu C) - w pełnym wymiarze oraz podatku VAT naliczonego od zakupu paliwa do tego pojazdu - w pełnym wymiarze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem określonych kategorii samochodów, regulują przepisy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) - zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez "pojazd specjalny" należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - użyte w rozporządzeniu określenia wartości pieniężne oznaczają:

W świetle § 1 pkt 15 ww. rozporządzenia bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

Według załącznika nr 5 do rozporządzenia ("Ogólne wymagania techniczne dla bankowozu typu C"):

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje zawód adwokata w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W jego pracy zdarza się, iż musi przewozić samochodem oraz pozostawiać w pojeździe dokumenty objęte tajemnicą adwokacką oraz o znacznej wartości, papiery wartościowe na okaziciela (weksle in blanco), czeki, a także dokumenty w oryginałach, z którymi związane są prawa majątkowe jego mocodawców np. testamenty. W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza zakupić samochód osobowy i przystosować go tak, aby spełniał wymagania dla pojazdu specjalnego spełniającego zgodnie z przepisami prawa wymagania dla pojazdu z przeznaczeniem -Bankowóz typ C. Po przerobieniu samochód będzie spełniał wymagania techniczne określone w załączniku nr 3, 4 albo 5 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128). Po wyposażeniu samochodu w pojemnik specjalistyczny klasy D wraz z trezorem, w modułowy system alarmowy oraz system lokalizacji satelitarnej i sygnalizacji napadu, bankowóz będzie zakwalifikowany do grupy pojazdów specjalnych - bankowóz typu "C"

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z przerobieniem samochodu osobowego na pojazd o przeznaczeniu specjalnym (bankowóz) oraz prawa do odliczenia paliwa służącego do jego napędu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w związku z faktem "przerobienia" samochodu osobowego na samochód specjalny - bankowóz, Wnioskodawca nie nabędzie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej jego nabycie. Powyższe wynika z faktu, iż w momencie nabycia przedmiotowy pojazd będzie samochodem osobowym, a przepisy ustawy nie przewidują możliwości skorygowania "in plus" odliczonego podatku naliczonego, w sytuacji późniejszego przerobienia go na pojazd o przeznaczeniu specjalnym.

Ponadto sam fakt przystosowania ww. samochodu do przeznaczenia specjalnego nie będzie uprawniał do odliczania podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do jego napędu. Skoro bowiem prawo to przysługuje w związku z nabyciem paliwa, które ma służyć do napędu pojazdu o specyficznym przeznaczeniu, wykorzystywanie bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z niego. Należy wskazać, że aby móc odliczyć podatek naliczony przy zakupie paliwa służącego do napędu samochodu o specjalnym przeznaczeniu (np. bankowozu), pojazd ten winien służyć działalności opodatkowanej podatnika i to takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne.

Jeśli przedmiotem prowadzonej działalności nie jest ochrona przechowywanych i transportowanych wartości pieniężnych w rozumieniu 1 pkt 2 tegoż rozporządzenia, trudno mówić, że nabycie bankowozu następuje celem wykorzystania zgodnie z jego przeznaczeniem. Tytułem przykładu można wskazać wykorzystywanie bankowozu do świadczenia usług w zakresie przewozu utargu. Nie jest natomiast - w ocenie tut. organu - taką działalnością wykonywanie przez Wnioskodawcę usług prawnych. Ponadto, zgodnie z cyt. rozporządzeniem MSWiA, bankowóz służy do przewozu wartości pieniężnych w rozumieniu 1 pkt 2 tegoż rozporządzenia. Natomiast przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego, a w szczególności cel w jakim planuje on nabyć przedmiotowy bankowóz (przewóz nie tylko wartości pieniężnych, ale też innych dokumentów, nie stanowiących wartości pieniężnych w rozumieniu cyt. rozporządzenia) nie uzasadnia nabycia pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia pojazdu specjalnego jakim jest bankowóz.

Sam fakt przystosowania ww. samochodu do przeznaczenia specjalnego nie będzie uprawniał do odliczania podatku naliczonego związanego z nabyciem pojazdu, jak i paliwa do jego napędu.

Reasumując, w przypadku nabycia, pojazdu osobowego przystosowanego następnie tak, aby spełniał wymagania dla pojazdu specjalnego (bankowóz), Wnioskodawcy wykorzystującemu ten pojazd w działalności gospodarczej, tj. do świadczenia usług prawnych, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących zakup tego pojazdu, nie będzie również przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do jego napędu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.