IPPP1/443-762/14-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zainteresowanego, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia artykułów spożywczych podczas spotkań oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z nabyciem przekazywanych artykułów - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia artykułów spożywczych podczas spotkań oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z nabyciem przekazywanych artykułów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce należącą do międzynarodowej Grupy E. Spółka oferuje usługi w zakresie zarządzania należnościami, informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usługi płatnicze.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Spółka wykonuje zarówno czynności opodatkowane, w związku z którymi przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności zwolnione, w związku z którymi Spółce takie prawo nie przysługuje. Wobec tego, w odniesieniu do tych wydatków wobec których Spółka nie ma możliwości wyodrębnienia w całości kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi czynnościami, Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego według proporcji, określonej zgodnie z przepisami art. 90 Ustawy o VAT (dalej: współczynnik VAT; w 2014 r. wstępny współczynnik VAT wynosi 75%).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia drobnych przekąsek (np. ciastka, paluszki, cukierki), napojów (np. kawa, herbata, soki, woda, mleko, napoje gazowane) i owoców (np. cytryny) (dalej łącznie: drobne artykuły spożywcze).

Przedmiotowe drobne artykuły spożywcze przekazywane są m.in. do sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom Spółki (np. kontrahentom czy potencjalnym klientom) w trakcie wizyt w siedzibie i innych biurach Spółki.

Wnioskodawca traktuje takie drobne, zwyczajowo przyjęte poczęstunki za należące do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi nowoczesną działalność usługową. Jego siedzibę i inne biura bardzo często odwiedzają goście (np. kontrahenci czy potencjalni klienci). Udostępnianie drobnych artykułów spożywczych jako poczęstunku bardzo ułatwia obsługę gości, m.in. przez poprawianie atmosfery prowadzonych rozmów. Drobne artykuły spożywcze mogą być konsumowane wyłącznie w siedzibie Spółki i jej biurach (na miejscu), nie są wręczane jako upominki czy prezenty, które gość może zabrać ze sobą.

Udostępnianie drobnych artykułów spożywczych dla gości Spółki ma zatem na celu zapewnienie sprawnego przebiegu spotkań roboczych. Spółka uważa, że nie spełniając tych podstawowych wymogów, wywierałaby na swoich partnerach biznesowych niekorzystne wrażenie. Tym samym, zapewnienie drobnych artykułów w trakcie spotkań w siedzibie i innych biurach z gośćmi Spółki (np. kontrahentami czy potencjalnymi klientami) charakteryzuje związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Faktury dokumentujące zakup przedmiotowych drobnych artykułów spożywczych są wystawiane na Wnioskodawcę.

W przyszłości Spółka zamierza nadal udostępniać gościom (np. kontrahentom czy potencjalnym klientom) drobne artykuły spożywcze w charakterze okoliczności przedstawionych powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nieodpłatne udostępnianie przez Wnioskodawcę na rzecz jego gości (np. kontrahentów czy potencjalnych klientów) jako zwyczajowych poczęstunków drobnych artykułów spożywczych o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie podlega (nie będzie podlegać) opodatkowaniu VAT i na Wnioskodawcy nie ciąży (nie będzie ciążył) obowiązek naliczania podatku należnego od wartości zużytych przez gości drobnych artykułów spożywczych.

2. Czy w związku z nabywaniem przez Wnioskodawcę drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy przysługuje (przysługiwać będzie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według współczynnika VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne udostępnianie przez Wnioskodawcę na rzecz jego gości (np. kontrahentów czy potencjalnych klientów) jako zwyczajowych poczęstunków drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie podlega (nie będzie podlegać) opodatkowaniu VAT i na Wnioskodawcy nie ciąży (nie będzie ciążył) obowiązek naliczania podatku należnego od wartości zużytych przez gości drobnych artykułów spożywczych.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z nabywaniem przez niego drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy przysługuje (przysługiwać będzie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według współczynnika VAT.

UZASADNIENIE stanowiska

Ad. 1

Na gruncie ustawy o VAT przepisem określającym zakres przedmiotowy opodatkowania VAT jest artykuł 5. Zgodnie z ust. 1 pkt 1 tego przepisu, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, powyżej przytoczonego przepisu nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2012 r. (nr IPPP3/443-271/12-2/KT): "Analiza powołanego art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje wyraźnie, iż ustawodawca rozróżnia czynność przekazania od czynności zużycia towarów. Zatem, opodatkowaniu podlega, zgodnie z pkt 1, przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste ściśle wymienionych osób, a na mocy pkt 2 tego przepisu, wszelkie inne darowizny. Skutkiem tak sformułowanych norm prawnych jest przyjęcie, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w trybie art. 7 ust. 2 ustawy, podlega wszelkie przekazanie towarów, natomiast zużycie - tylko na rzecz podmiotów wymienionych w pkt 1 tego przepisu. "

Wnioskodawca wskazał, że ponosi koszty nabycia drobnych artykułów spożywczych, które udostępniane są nieodpłatnie gościom Spółki (np. kontrahentom czy potencjalnym klientom) jako zwyczajowe poczęstunki podczas spotkań w siedzibie i innych biurach Spółki.

Po pierwsze, nie dochodzi do przekazania towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ kontrahenci czy potencjalni klienci nie otrzymują drobnych artykułów spożywczych, nie mogą ich zabrać i wynieść. Jedyną rzeczą jaką mogą zrobić to skorzystać lub nie z udostępnionego im poczęstunku w biurze Spółki.

Po drugie, nieodpłatne udostępnianie na rzecz jego gości jako zwyczajowych poczęstunków drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie stanowi zużycia towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Jest to co prawda tzw. zużycie wewnętrzne, ale beneficjentami są goście Wnioskodawcy (np. kontrahenci czy potencjalni klienci), a zatem osoby inne niż osoby wymienione w katalogu z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (podatnik, jego pracownicy, w tym byli pracownicy, wspólnicy, udziałowcy, akcjonariusze, członkowie spółdzielni i ich domownicy, członkowie organów stanowiących osób prawnych, członkowie stowarzyszenia).

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne udostępnianie przez Wnioskodawcę na rzecz jego gości (np. kontrahentów czy potencjalnych klientów) jako zwyczajowych poczęstunków drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie podlega (nie będzie podlegać) opodatkowaniu VAT. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży (nie będzie ciążył) obowiązek naliczania podatku należnego od wartości zużytych przez gości drobnych artykułów spożywczych.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego.

Tytułem przykładu wskazać można interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 grudnia 2013 r. (nr IPTPP4/443-678/13-4/MK), w której organ wskazał, że "nie podlegają zatem opodatkowaniu nieodpłatne czynności zużycia towarów na cele związane z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy beneficjentem jest np. kontrahent przedsiębiorcy (potencjalny kontrahent) - osoba trzecia, niebędąca pracownikiem, udziałowcem ani inną osobą wymienioną w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, a także zużycie towarów na cele własne prowadzonej działalności gospodarczej."

Ponadto stanowisko to spotkało się z aprobatą organów podatkowych w m.in. następujących interpretacjach indywidualnych:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 lutego 2013 r. (nr ILPP2/443-1210/12-2/MR),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 stycznia 2013 r. (nr IPPP1/443-1197/12-2/MP),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 czerwca 2012 r. (nr ILPP2/443-347/12-2/MN),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r. (nr IPPP3/443-271/12-2/KT),

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 stycznia 2012 r., (nr ITPP1/443-1380b/11/KM).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w proporcji określonej zgodnie z art. 90 ustawy o VAT w związku z nabywaniem przez niego drobnych artykułów spożywczych przysługuje mu na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 90 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie zaś z ust. 2 tego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może co do zasady pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W przypadku, gdy nabyte towary i usługi są wykorzystywane zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a także do wykonywania czynności zwolnionych, w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje, oraz nie ma możliwości wyodrębnienia w całości kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi czynnościami, podatnik może dokonywać odliczenia podatku naliczonego według współczynnika VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, a nabywane przez niego drobne artykuły spożywcze wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych z VAT oraz nie ma możliwości wyodrębnienia w całości kwot podatku naliczonego związanych z poszczególnymi czynnościami. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, powinien on być uprawniony do odliczenia VAT naliczonego od zakupionych artykułów spożywczych według współczynnika VAT.

Dodatkowo, zdaniem Wnioskodawcy, zakup drobnych artykułów spożywczych ma pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nabywane przez Spółkę towary nie służą bowiem dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów / usług będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio służą wykonywaniu działalności gospodarczej, tj. świadczeniu usług w zakresie zarządzania należnościami informacji marketingowych, informacji o ryzyku i usług płatniczych (czynności opodatkowanych i zwolnionych z VAT). Pośredni charakter związku z prowadzoną działalnością nie powinien wpływać w sposób ograniczający na prawo Spółki do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, co potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 czerwca 2010 r. (sygn. III SA/Wa 497/10): "mimo istnienia w przepisach dotyczących podatku VAT zasady pozwalającej na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 u.p.t.u.), to stan taki nie wyklucza możliwości dokonania odliczenia z powołaniem się na tzw. kategorię kosztów ogólnych. Dla stwierdzenia istnienia tegoż prawa nie zawsze musi występować bezpośredni związek między podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi."

Podobny pogląd wyrażony został także przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 15 czerwca 2009 r. (sygn. I SA/Wr 1368/08): "prawo do odliczenia podatku istnieje nawet wtedy, gdy nie można ustalić bezpośredniego związku pomiędzy zakupem a opodatkowaną transakcją, czyli w niektórych sytuacjach prawo do odliczenia może przysługiwać podatnikowi nawet w przypadku braku konkretnej transakcji opodatkowanej, jeżeli zakup związany jest z działalnością podatnika, która, co do zasady, podlega opodatkowaniu (lub daje prawo do odliczenia podatku mimo zwolnienia), a brak związku z konkretną transakcją opodatkowaną wynika z czynników obiektywnych, zwykle niezależnych od podatnika. "

Wnioskodawca zwraca dodatkowo uwagę, że wobec kupowanych artykułów i usług będących przedmiotem wniosku nie znajdą zastosowania ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że przepis art. 88 ustawy o VAT reguluje sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, mimo że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Są to tzw. przesłanki negatywne.

Zdaniem Wnioskodawcy żadna z przesłanek, których zaistnienie skutkuje zakazem odliczenia podatku naliczonego, określonych we wskazanym przepisie nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, (w szczególności Wnioskodawca wskazuje, że nabywa drobne artykuły spożywcze, a nie usługi gastronomiczne).

W świetle powyższego, wystąpią wszystkie przesłanki, których zaistnienie implikuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie wystąpi żadna z przesłanek, których zaistnienie wyłącza prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z nabywaniem przez niego drobnych artykułów spożywczych, o których mowa w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy przysługuje (przysługiwać będzie) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wg współczynnika VAT.

Stanowisko to spotyka się z aprobatą organów podatkowych w wydawanych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego. Przykładowo Wnioskodawca wskazuje:

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 listopada 2013 r. (nr IPTPP4/443-597/13-4/MK),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2013 r. (nr IPPP2/443-533/13-2/MAO),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2013 r. (nr IBPP1/443-236/13/MS),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 lutego 2013 r. (nr ILPP2/443-1210/12-3/MR),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2012 r. (nr IPPP3/443-271/12-2/KT),

* interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2012 r. (nr IPPP2/443-1331/11-2/AO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, w części dotyczącej zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.