IPPP1-443-753/07-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o.... przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów we współwłasności wspólnej, tj. miejsc postojowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 grudnia 2007 r. (data nadania) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów we współwłasności wspólnej, tj. miejsc postojowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje inwestycji na krajowym rynku nieruchomości. Na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 11 maja 2007 r. Wnioskodawca nabył od dewelopera lokale mieszkalne oraz nabędzie udziały we współwłasności lokali użytkowych (miejsca postojowe), wybudowanych w ramach inwestycji mieszkaniowej.

Spółka planuje dokonanie zbycia lokali mieszkalnych oraz udziałów we współwłasności lokali użytkowych, tj. miejsc postojowych, na rzecz ostatecznych konsumentów. Zbycie będzie mieć miejsce po 1 stycznia 2008 r. W okresie między zakupem a zbyciem Spółka nie wykorzystuje przedmiotowych mieszkań w celach innych niż związane z przyszłą sprzedażą (przede wszystkim prezentowanie mieszkań zainteresowanym ich kupnem). W odniesieniu do transakcji odsprzedaży lokali mieszkalnych (wraz z miejscami postojowymi) przeznaczonych wyłącznie na cele mieszkaniowe i dokonanych po pierwszym zasiedleniu, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej ustawa o VAT) z uwzględnieniem zmian mających wejść w życie od 1 stycznia 2008 r. zgodnie z ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku do towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 192, poz. 1382) (dalej Nowelizacja) Spółka planuje zastosować zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż miejsc postojowych, dokonywana przez Spółkę łącznie z lokalem mieszkalnym, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż udziałów we współwłasności wspólnej w postaci miejsc postojowych będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Miejsce postojowe wraz z lokalem mieszkalnym, niezależnie od formy ich nabycia, stanowić będą jedną dostawę towarów, objętą łączną umową sprzedaży (potwierdzonej aktem notarialnym). Sprzedaż miejsc postojowych odbywać się będzie w momencie sprzedaży lokalu mieszkalnego. W konsekwencji miejsce postojowe nie będzie odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu, a jego sprzedaż nie stanowi samodzielnego przedmiotu odpłatnej dostawy towarów.

W omawianej sytuacji miejsce postojowe niejako towarzyszy sprzedaży o znaczeniu zasadniczym, tj. dostawie lokalu mieszkalnego. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do dostawy miejsc postojowych zastosowanie powinna mieć stawka podatku VAT właściwa dla dostawy "głównej"; w omawianym przypadku - zwolnienie od podatku VAT właściwe dla dostawy lokalu mieszkalnego dokonanej po "pierwszym zasiedleniu".

Powyższa konkluzja, w opinii Wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie na gruncie dostępnego orzecznictwa sądowego, zgodnie z którym "nie można bowiem dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku)" (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 9 listopada 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 2516/05). Tym samym w stosunku do planowanej przez Spółkę sprzedaży miejsc postojowych, sprzedawanych łącznie z lokalem mieszkalnym zastosowanie mieć będzie zwolnienie od podatku VAT właściwe dla dostawy obiektu głównego, czyli dostawy lokalu mieszkalnego dokonanego po "pierwszym zasiedleniu".

Wnioskodawca wskazał, iż o prawidłowości powyższego rozumowania pośrednio świadczy proces legislacji w zakresie nowelizacji przepisów o VAT odnoszących się do definicji budownictwa mieszkaniowego. W tym kontekście warto zauważyć, że poprawki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej do projektu Nowelizacji przewidywały zastosowanie preferencyjnej stawki podatku VAT dla budownictwa mieszkaniowego z wyłączeniem tej części powierzchni użytkowej, która stanowi m.in. powierzchnię miejsca postojowego. W ostatecznej formie ww. aktu powyższe wyłączenia zostały usunięte, co sugeruje, że intencją ustawodawcy było opodatkowanie miejsc postojowych oraz obiektów budownictwa mieszkaniowego taką samą stawką podatku VAT. Jakkolwiek powyższy fakt bezpośrednio odnosi się do opodatkowania miejsc postojowych preferencyjną stawką w wysokości 7%, to równocześnie potwierdza stanowisko Spółki w zakresie konieczności zastosowania w stosunku do dostawy miejsc postojowych stawki podatku VAT właściwej dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego. Tym samym, w przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT wynikające z charakteru dostawy lokalu mieszkalnego, tzn. dostawy po pierwszym zasiedleniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług jest m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze, nie precyzują definicji "lokal mieszkalny" ani "lokal użytkowy". W związku z tym, należy posiłkować się definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu powyższej ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspakajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Natomiast w myśl ust. 4 powyższego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi". Pomieszczenia przynależne nie służą więc zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Wg art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Treść powyższych przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej przestrzeni bezpośrednio dla zaspakajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Pojedyncze miejsce parkingowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może więc stanowić pomieszczenia przynależnego, o którym mowa powyżej. Pomieszczeniem tym jest hala garażowa, jako całe pomieszczenie wielokondygnacyjne, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe. Jedno miejsce parkingowe stanowi ułamkową część pomieszczenia przynależnego. Ponadto należy wskazać, iż intencją ustawodawcy było objęcie preferencyjną stawką wyłącznie obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, które spełniają funkcje mieszkaniowe. Natomiast sprzedaż pomieszczenia przynależnego, służącego funkcjom innym niż mieszkaniowe podlega wyłączeniu z opodatkowania stawką w wysokości 7%, na co wskazują przepisy art. 41 ust. 12 i ust. 12a w powiązaniu z art. 41 ust. 2, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r., które zostały zmienione ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382). Zatem sprzedaż części ułamkowej pomieszczenia przynależnego również podlega temu wyłączeniu, a w efekcie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż sprzedaż przedmiotowego miejsca postojowego stanowiącego udział we współwłasności nieruchomości wspólnej wraz z wyodrębnionymi lokalami mieszkalnymi dokumentowana będzie jednym aktem notarialnym.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności wynika, iż przedmiotem dokonywanej przez Podatnika sprzedaży będą zarówno lokale mieszkalne jak i udziały we współwłasności nieruchomości wspólnej w postaci wielostanowiskowego i wielokondygnacyjnego garażu podziemnego, zlokalizowanego w budynku, z prawem do korzystania z miejsca postojowego zlokalizowanego w określonym miejscu (wskazanie kondygnacji) oraz o określonej powierzchni użytkowej. Wnioskodawca wskazał, iż miejsca postojowe, o których mowa powyżej, nie będą przedmiotem oddzielnego obrotu ale będą sprzedawane w momencie sprzedaży lokalu mieszkalnego; będą więc stanowić jedną dostawę towarów, objętą łączną umową sprzedaży (aktem notarialnym). Wystawianie przez Spółkę jednego dokumentu sprzedaży potwierdzającego zarówno sprzedaż lokalu mieszkalnego jak i udziału we współwłasności lokali użytkowych będzie pozostawać bez wpływu na właściwe zastosowanie stawki podatku od towarów i usług. Sprzedaż wraz z lokalem mieszkalnym miejsca postojowego stanowiącego udział we współwłasności wspólnej podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, o której mowa w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, tj. stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok WSA z dnia 9 listopada 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 2516/05 jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.