IPPP1/443-752/08-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2008 r. (data wpływu 18 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uzyskania zaświadczenia VAT-25 - jest prawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku uzyskania zaświadczenia VAT-25.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów, konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, sprzedaży części i akcesoriów do pojazdów samochodowych. Jest podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności dokonuje m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu w celu ich dalszej sprzedaży podatnikom krajowym, tym samym nie powstaje u niego obowiązek uiszczania podatku VAT. Następnie wystawia faktury wewnętrzne dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie. Na udokumentowanie sprzedaży pojazdu wystawia fakturę VAT, w której jest wyszczególniona kwota podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik właściwie interpretuje przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uważając, że nie obowiązuje go uzyskanie zaświadczenia z Urzędu Skarbowego o zapłaceniu lub braku obowiązku zapłaty podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu (VAT-25), gdyż takie zaświadczenie zastępuje wystawiona przez niego faktura z wyszczególnioną kwotą podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia są środki transportu nabywane przez niego w celach handlowych, bez zamiaru ich rejestracji przez podatnika, a tym samym na podatniku nie ciąży obowiązek obliczenia i wpłacenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek Urzędu Skarbowego, ani obowiązek ubiegania się o wydanie przez właściwego miejscowo Naczelnika Urzędu Skarbowego zaświadczenia VAT-25.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 105 ust. 1, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. odsprzedaż środków transportu sprowadzonych do kraju w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia. Tym samym - zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 2 ustawy - wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczania podatku od towarów i usług z tytułu nabycia środka transportu nie jest możliwe.

W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego (art. 103 ust. 3 ustawy). W myśl ust. 4 cyt. art. 103, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. W przypadkach, o których mowa powyżej, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika (art. 105 ust. 5 ustawy). Na podstawie ust. 6 cyt. artykułu informacja, o której mowa w ust. 5, wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 99 ust. 9 ustawy, w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, deklarację podatkową składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. Natomiast ust. 10 stanowi, iż w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu. Zatem podatnik podatku od towarów i usług, kupujący w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego środki transportu jako towar handlowy, tj. przeznaczony do dalszej odsprzedaży i nie mający na celu zarejestrowania środka transportu na terytorium kraju, nie ma obowiązku zapłaty podatku w trybie art. 103 ust. 3 i 4, a tym samym nie może otrzymać zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy. Brak jest również podstaw do wydania zaświadczenia o braku obowiązku uiszczenia podatku, zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem zaświadczenie to wydaje się tylko w przypadku, gdy nie zachodzi wewnątrzwspólnotowe nabycie, jak wynika zaś z opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowych nabyć.

W opisanej sytuacji, w przypadku, gdy naczelnik urzędu skarbowego nie ma obowiązku dla celów związanych z rejestracją, wydać zaświadczenia o uiszczeniu podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, który nie jest przez nabywcę rejestrowany po raz pierwszy na terytorium RP, znaleźć powinien zastosowanie przepis art. 72 ust. 1a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), w myśl którego: w przypadku gdy sprowadzany pojazd, który nie był zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub nie podlegał obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego, jest przedmiotem dostawy dokonanej przez podatnika podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dokonaniem pierwszej rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a) (zaświadczenie wydane przez właściwy organ potwierdzające uiszczenie podatku VAT od pojazdów sprowadzanych z UE), może być zastąpione fakturą z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług potwierdzającą dokonanie tej dostawy przez tego podatnika, pod warunkiem że odsprzedaż pojazdów stanowi przedmiot działalności tego podatnika.

Reasumując, biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia są środki transportu nabywane przez Wnioskodawcę w celach handlowych i bez zamiaru ich rejestracji na terytorium kraju, nie zachodzą przesłanki określone w przepisach art. 103 ust. 3, 4, 5 i 6 oraz art. 105 ust. 1 ustawy, aby Wnioskodawca mógł ubiegać się o wydanie przez naczelnika właściwego miejscowo urzędu skarbowego zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak obowiązku uiszczenia tego podatku z tytułu nabycia środków transportu (VAT-25).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.