IPPP1-443-747/09-4/PR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-747/09-4/PR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 31 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą pakietów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze sprzedażą pakietów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie organizowania na zamówienie, w systemie przedpłaconym, różnego rodzaju prezentów w formie przeżyć wybieranych z listy ofert przeżyć zamieszczonej na stronie internetowej Spółki - lub po zakupie znaków legitymacyjnych w sklepach Sieci dystrybutorskich (np. sieć EMPIK). Spółka zorganizowała specjalne centrum obsługi do realizacji usług. Klient zamawiający konkretny prezent zawiera umowę ze Spółką, która działa we własnym imieniu i na rachunek własny, co jasno wynika z regulaminu. Zasady korzystania z usług Spółki opisane są w treści Regulaminu znajdującego się na stronie serwisu. W chwili obecnej potwierdzeniem zamówienia prezentu jest voucher - dokument uprawniający jego okaziciela (osobę obdarowaną) do otrzymania prezentu określonego w tym dokumencie.

Można także wybrać specjalny kupon (zwany Gift Card), a osoba, która go otrzyma sama wybierze sobie prezent z serwisu, tj. wymieni kupon na wybrany przez siebie voucher, który z kolei uprawniać będzie do realizacji wybranego prezentu.

Spółka zamierza teraz wprowadzić na rynek nowy produkt, także w systemie przedpłaconym. Tym nowym produktem będzie Pakiet - zbiór co najmniej dwóch prezentów, z których obdarowany może wybrać tylko jeden prezent. Pakiet będzie określał termin, w ciągu którego można będzie dokonać wyboru prezentu i zrealizować go. Cena dla Pakietów będzie określona jako cena jednostkowa za cały Pakiet, z tym, że zrealizowany może być tylko jeden prezent ze znajdujących się w Pakiecie. Spółka pobierać będzie przedpłatę, w wysokości 100% wartości Pakietu, przy jego wydaniu. Klient dokona wyboru jednego prezentu ze wszystkich, które zawiera Pakiet. Dokonanie takiego wyboru w czasie procesu rezerwacji oznaczać będzie, że klient straci możliwość zrealizowania pozostałych prezentów, jakie zawierał Pakiet. Po dokonaniu wyboru prezentu, dalsza realizacja od momentu rezerwacji, aż do wykonania, odbywać się będzie na zasadach ogólnych wynikających z Regulaminu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z otrzymaniem zapłaty za Pakiety, nabywane bezpośrednio od Spółki lub za pośrednictwem sieci dystrybutorów, powstaje po stronie Spółki obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT już w chwili otrzymania tej zapłaty.

Zdaniem Spółki sprzedaż Pakietów nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług i nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wymienionym w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy należy rozpoznawać dopiero w momencie realizacji usługi (prezentu) objętego Pakietem.

W ocenie Spółki sprzedaży Pakietów na usługi Spółki nie można utożsamiać z żadną ze zdefiniowanych ustawowo czynności podlegających opodatkowaniu. W szczególności przekazanie Pakietu w zamian za gotówkowy ekwiwalent jego ceny nie może być traktowane jako wydanie towaru lub odpłatne świadczenie usługi. Pakiet jest niczym innym jak bonem.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (www.pwn.pl) bon to dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sum pieniędzy lub korzystania z usług.

Z powyższego wynika, że bon nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do zakupu towarów lub usług. Pakiet na usługi Spółki stanowić będzie jedynie rodzaj substytutu pieniądza, upoważniający do odbioru określonych świadczeń (usług Spółki) i dlatego nie mieści się w definicji towaru. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji z dnia 17 listopada 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP2/443-1348/08-2/AZ, w której stwierdzono, iż "bon stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów i dlatego - jak stwierdzono powyżej - nie mieści się on w dyspozycji przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Bon nie jest towarem, lecz tylko kwitem, którym można zapłacić za nabywane usługi i towary. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Sprzedaży bonów, ze względu na ich specyfikę, nie można też uznać za świadczenie usług. Bony towarowe same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią więc autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi."

Zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Z kolei art. 19 ust. 11 ustawy stanowi, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Jednak w momencie otrzymania zapłaty za Pakiet nie jest jeszcze znana faktyczna wartość i rodzaj usług, które zostaną w przyszłości wykonane na rzecz konkretnego klienta. Nie wiadomo bowiem na jaką usługę Pakiet będzie zamieniony. Pakiet uprawnia do wymiany na jedną z kilku usług nim objętych.

W świetle powołanych powyżej przepisów oraz na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), a towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Sprzedaż czy też przekazanie bonów (voucherów) nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług i nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wyznaczonym przez przepis art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Bon towarowy, stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do otrzymania w oznaczonym terminie określonych towarów i dlatego - jak stwierdzono powyżej - nie mieści się on w dyspozycji przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Bon (voucher) nie jest towarem, lecz tylko kwitem, którym można zapłacić za nabywane usługi i towary. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary. Sprzedaży bonów, ze względu na ich specyfikę, nie można też uznać za świadczenie usług. Bony towarowe same w sobie nie zaspokajają żadnych potrzeb - nie stanowią więc autonomicznego świadczenia, a świadczenie jest elementem konstytutywnym usługi.

Zasady powstania obowiązku podatkowego zostały uregulowane w art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jest to tzw. ogólny moment powstania obowiązku podatkowego. Szczególne przypadki zostały uregulowane w ust. 2-21 tego artykułu.

I tak zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze "Słownikiem języka polskiego PWN", zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. (...)

Również zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy zarówno towary jak i usługi dla potrzeb VAT identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Na tej podstawie Podatnik sam dokonuje klasyfikacji prowadzonej działalności, produkowanych i sprzedawanych towarów oraz świadczonych usług, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zatem, na Podatniku ciąży obowiązek zaklasyfikowania przedmiotowej usługi.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie organizowania na zamówienie, w systemie przedpłaconym, różnego rodzaju prezentów w formie przeżyć wybieranych z listy ofert przeżyć zamieszczonej na stronie internetowej Spółki. Klient zamawiający konkretny prezent zawiera umowę ze Spółką, która działa we własnym imieniu i na rachunek własny. W chwili obecnej potwierdzeniem zamówienia prezentu jest voucher - dokument uprawniający jego okaziciela (osobę obdarowaną) do otrzymania prezentu określonego w tym dokumencie. Ponadto można także wybrać specjalny kupon (zwany Gift Card), a osoba, która go otrzyma sama wybierze sobie prezent z serwisu, tj. wymieni kupon na wybrany przez siebie voucher, który z kolei uprawniać będzie do realizacji wybranego prezentu.

Natomiast Spółka zamierza wprowadzić na rynek nowy produkt, także w systemie przepłaconym - Pakiet - zbiór co najmniej dwóch prezentów, z których obdarowany może wybrać tylko jeden prezent. Pakiet będzie określał termin, w ciągu którego można będzie dokonać wyboru prezentu i zrealizować go. Cena dla Pakietów będzie określona jako cena jednostkowa za cały Pakiet, z tym, że zrealizowany może być tylko jeden prezent ze znajdujących się w Pakiecie. Spółka pobierać będzie przedpłatę, w wysokości 100% wartości Pakietu, przy jego wydaniu. Klient dokona wyboru jednego prezentu ze wszystkich, które zawiera Pakiet. Dokonanie takiego wyboru w czasie procesu rezerwacji oznaczać będzie, że klient straci możliwość zrealizowania pozostałych prezentów, jakie zawierał Pakiet. Po dokonaniu wyboru prezentu, dalsza realizacja od momentu rezerwacji, aż do wykonania, odbywać się będzie na zasadach ogólnych wynikających z Regulaminu.

W odniesieniu do przepisów prawa podatkowego opodatkowanie wpłat dokonanych przed wykonaniem usługi może nastąpić jedynie w przypadku, gdy Spółka będzie w stanie określić (przyporządkować) dokonaną wpłatę na poczet konkretnej usługi z przyporządkowanym rodzajem usługi, stawki opodatkowania, itp. Należy uznać, iż w okolicznościach będących przedmiotem wniosku kwota zapłacona za nabycie Pakietu przed dokonaniem wyboru rodzaju usługi nie rodzi obowiązku podatkowego do chwili, gdy możliwe będzie wskazanie tej usłudze jej rodzaju. Uwzględniając powyższe stwierdza się, iż nie wystąpi obowiązek podatkowy (konieczność opodatkowania) wpłat w dacie ich dokonania zanim nastąpi wybór rodzaju usługi.

Zatem, Spółka dokonując sprzedaży w ramach Pakietów (dokumentów stanowiących potwierdzenie wykonania przyszłej nieokreślonej usługi) winna rozpoznawać obowiązek podatkowy z chwilą zaliczenia dokonanej wpłaty na poczet konkretnej usługi - zamiany danego Pakietu na konkretny prezent z oferty Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl