IPPP1-443-726/07-4/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu 17 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania dostawy - jest prawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2007 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu dokonania dostawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów ze stawką 0%. Na podstawie § 7a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Towary nabywane są przez podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych we Francji. Towary te przeznaczone są do wykonania na nich usług wymienionych w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) na terytorium kraju a następnie do wywozu do F. Zgodnie z § 7a ust. 2, jednym z warunków wymaganych dla zastosowania zerowej stawki podatku jest otrzymanie zapłaty na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru. Otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego. Wątpliwości Strony wiążą się z interpretacją tego przepisu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy obowiązek podatkowy i obowiązek wystawienia faktury z tytułu dostawy na rzecz kontrahenta spełniającego warunki z § 7a ust. 1 powstaje na ogólnych zasadach wynikających z wewnątrzwspólnotowej dostawy (art. 20 ustawy o podatku VAT).

Zdaniem wnioskodawcy obowiązek podatkowy i obowiązek wystawienia faktury powstaje na ogólnych zasadach wynikających z przepisów o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywcą jest m.in. podatnik podatku od wartości dodanej zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Stosownie do powyższego, w sytuacji gdy Podatnik dokonuje dostawy towarów dla podmiotu francuskiego, będącego podatnikiem VAT UE a towary te są wywożone z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, to taka dostawa spełnia warunki dostawy wewnątrzwspólnotowej. Stawka podatku w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, zgodnie art. 41 ust. 3 ustawy, wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 ustawy.

Jednakże na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w przepisie art. 41 ust. 16 ustawy, towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0%, oraz warunki stosowania obniżonej stawki zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Na mocy § 7a rozporządzenia obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy, na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz stan faktyczny opisany we wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku gdy podatnik sprzedaje towary francuskiemu kontrahentowi, będącemu zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej, który to towar przekazuje następnie innej polskiej firmie w celu jego przerobu, czynność tę kwalifikujemy jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.) fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

W zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego zastosowanie znajdą przepisy zawarte w art. 20 ustawy. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4. W przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 2 ustawy).

Zatem, Spółka winna wystawić fakturę VAT z chwilą wydania towarów podmiotowi, który wykona na nich usługi, nie później niż 7 dnia od dnia wydania towarów. Obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstanie z chwilą wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.