IPPP1-443-702/09-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 17 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokumentowania świadczonych usług turystyki fakturami VAT marża - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokumentowania świadczonych usług turystyki fakturami VAT marża.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szeroko pojętych usług turystyki. Spółka dysponuje koncesją organizatora turystyki, tj. jest wpisana do rejestru podmiotów świadczących usługi turystyczne. Spółka w ramach usług oferuje m in. możliwość rezerwacji usług turystycznych za pośrednictwem głównej strony internetowej Spółki. Jest to nabycie usługi dla bezpośredniej korzyści turysty. Rezerwacja odbywa się w następujący sposób: klient (turysta) ma możliwość zarezerwowania za pośrednictwem strony internetowej usługi turystycznej, m.in. noclegu w wybranym przez siebie hotelu, pensjonacie, obiekcie w Polsce. W pierwszej kolejności wybiera miasto, ilość noclegów, datę, ilość osób i walutę, w jakiej chce uiścić płatność. Kiedy klient wprowadzi te dane do systemu, ukazują się możliwe opcje do wyboru wraz z ceną.

Spółka udostępnia klientowi całą ofertę, tj. wszystkie dostępne hotele i pensjonaty wraz z wyczerpującymi i kompletnymi danymi dotyczącymi położenia obiektu, dokładnego opisu pokojów, atrakcji turystycznych, standardu obiektu, dodatkowych usług świadczonych przez obiekt typu spa, siłownia, salon fryzjerski. Spółka zaopatrzyła też swoją stronę internetową w "zakładkę", dzięki której turysta zyskuje kompleksowe informacje na temat: obiektu, połączenia komunikacyjnego, zaplecza konferencyjnego, usług konferencyjnych, usług dodatkowych, okolicznych atrakcji, specyfikacji obiektu, możliwości zniżek dla dzieci. Klient ma również możliwość zapoznania się z opiniami innych turystów i dokonaną przez nich oceną usług obiektu. Całość zobrazowana jest bogatą galerią zdjęć obiektu. Klient (turysta) dokonuje wyboru na bazie tej obszernej i wyczerpującej informacji. Następnie klient musi wskazać, jaką formę zapłaty wybiera, podać wymagane dane osobowe, zaakceptować warunki sprzedaży i złożyć ostateczne zamówienie. W terminie 7 dni od zakończenia usługi, a najczęściej w dniu zakończenia usługi, Spółka we własnym imieniu i na swoją rzecz wystawia klientowi (turyście) fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i informacji turystycznej. Faktura zaopatrzona jest w symbol PKWiU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi hotelowej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22% i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża. Następnie hotel/pensjonat/obiekt na podstawie łączącej strony umowy, przesyła Spółce fakturę VAT kosztową. Kwota ujęta na fakturze kosztowej zawiera podatek VAT wg stawki 7%, Spółka tego podatku nie odlicza. Kosztem stanowiącym podstawę do wyliczenia marży jest kwota brutto. Spółka nie działa przy tej transakcji jako pośrednik, a wynagrodzenie które otrzymuje za swoje usługi nie ma charakteru prowizyjnego.

Spółka ponadto posiada inną stronę internetową, za pośrednictwem której, klient ma możliwość wyboru i zarezerwowania hotelu na całym świecie. Usługa ta jest możliwa dzięki zawartym umowom z innymi organizatorami turystyki z Polski i ze świata - operatorami baz danych. Umożliwiają oni Spółce dostęp do swojej bazy obiektów, która następnie jest wprowadzana na stronę internetową Spółki. Rezerwacja za pośrednictwem tej strony odbywa się właściwie w identyczny sposób, jak opisane to zostało powyżej. Podobnie strona ta zapewnia bogatą informację turystyczną. Na podstawie bogatej informacji (takiej samej jak opisana powyżej) dostępnej na stronie Spółki, klient (turysta) dokonuje wyboru. Następnie turysta musi wskazać, jaką formę zapłaty wybiera, podać wymagane dane osobowe, zaakceptować warunki sprzedaży i złożyć ostateczne zamówienie. W terminie 7 dni od dnia zakończenia usługi, a najczęściej w dniu zakończenia usługi, Spółka we własnym imieniu i na swoją rzecz wystawia klientowi (turyście) fakturę VAT marża tytułem usługi turystycznej i informacji turystycznej. Faktura jest zaopatrzona w symbol PKWiU 63.30-usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Na fakturze VAT marża ujęta jest cena usługi, na którą składa się wartość usługi turystycznej powiększona o marżę Spółki. Podatek VAT jest naliczany od marży wg stawki 22%, a jeżeli usługa turystyczna świadczona jest poza terytorium Unii Europejskiej-wg stawki 0% - i nie jest wykazywany na fakturze VAT marża. Następnie organizator turystyki za zrealizowanie usługi wystawia Spółce fakturę kosztową, która zawiera m.in. następujące elementy: numer rezerwacji, hotel, data usługi turystycznej, nazwisko turysty, a w przypadku faktur wystawianych przez polskich operatorów dodatkowo PKWIU 63.30 - usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Kwota ujęta na fakturze kosztowej nie zawiera podatku VAT. Kosztem stanowiącym podstawę do wyliczenia marży będzie kwota brutto. Spółka nie działa przy tej transakcji jako pośrednik, a wynagrodzenie które otrzymuje za swoje usługi nie ma charakteru prowizyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo, w przedstawionych sytuacjach, udokumentować czynności poprzez wystawienie faktury VAT marża.

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanych powyżej stanach faktycznych Spółka jest uprawniona do dokumentowania czynności za pomocą faktury VAT marża. Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wykonywania usług turystyki podstawę opodatkowania stanowi marża pomniejszona o kwotę podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 5. Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników do bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

Zdaniem Spółki, ustawa o VAT, określając szczególne zasady opodatkowania usług turystyki, nie wprowadza definicji pojęcia "usługi turystyki" ani "turysta". Dlatego też należy w tym przypadku posiłkować się definicjami legalnymi, zawartymi w ustawie o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 133, poz. 884, z późn. zm.). W rozumieniu ustawy (art. 3 ust. 9) turysta oznacza osobę, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 przez usługi turystyczne rozumie się usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Zestawienie tych definicji pokazuje, że ustawa szeroko ujmuje pojęcie turysty i usług turystyki. W rozumieniu ustawy turystą jest osoba, która korzysta z usług hotelowych w innej miejscowości nawet tylko przez jedną noc. Przesłanki definicji pojęcia "turysta" spełnia również osoba, która przyjechała do innej miejscowości w celu podjęcia pracy, o ile nie ma ona charakteru stałego, a pobyt tej osoby w innej miejscowości nie przekraczał 12 miesięcy. Przez turystę rozumie się także osobę, która przyjechała do innej miejscowości (i skorzystała z noclegu) w celach nie kojarzących się z turystyką, np. na zakupy. Natomiast usługą turystyczną jest m.in. pojedyncza usługa hotelarska czy zapewnienie noclegu.

Ponadto zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-163/91 " art. 26 Dyrektywy, dotyczący specjalnych zasad opodatkowania agentów turystycznych, należy interpretować w taki sposób, aby obejmował on również takich agentów turystycznych i biura podróży, które zapewniają podróżnemu jedynie zakwaterowanie, podczas gdy usługa przejazdu podróżnego, nie jest przez nich wykonywana. (...) Fakt, iż agent turystyczny zapewnia podróżnemu jedynie zakwaterowanie nie jest wystarczający do tego, by stwierdzić, iż usługa ta nie mieści się w zakresie stosowania art. 26 VI Dyrektywy. Ponadto, (...) usługa oferowana przez agenta, nawet jeśli sprowadza się do zapewnienia zakwaterowania, niekoniecznie musi być w tym przypadku ograniczona do pojedynczego świadczenia, gdyż może obejmować, poza zakwaterowaniem, takie usługi, jak udzielanie informacji i doradztwo w sytuacji, gdy agent turystyczny przedstawia szereg ofert wakacyjnych i proponuje rezerwację noclegów. Nie ma zatem uzasadnienia dla wyłączenia takich usług z zakresu stosowania artykułu 26 VI Dyrektywy, o ile właściciel lub podmiot zarządzający nieruchomością, z którym agent zawarł umowę, jest podatnikiem VAT". Na orzeczenie to powołał się Urząd Skarbowy Łódź - Polesie, w postanowieniu z dnia 7 września 2005 r., sygn. USIlI/443/VAT/157/111/O5EL.

Sytuacja opisana w powyższym orzeczeniu ma miejsce w niniejszej sprawie. Oferowane przez Spółkę za pośrednictwem stron internetowych usługi nie ograniczają się do usług zakwaterowania, ale zapewniają również klientowi (turyście) bogatą informację turystyczną i doradztwo. Ta część oferowanych usług ma bardzo istotne znaczenie dla turysty, gdyż ma szansę zapoznać się z całą ofertą i wybrać usługę spełniającą jego oczekiwania. Nadto Spółka jest podmiotem wpisanym do właściwego rejestru organizatorem turystyki. Spółka nie działa tu w charakterze pośrednika i nie otrzymuje wynagrodzenia prowizyjnego.

Dodatkowo spełnione są wszystkie przesłanki określone w art. 119 ustawy o VAT:

* Spółka przy świadczeniu usług nabywa usługi dla bezpośredniej korzyści turysty,

* składnikami świadczonej usługi dla bezpośredniej korzyści turysty są zapewnienie zakwaterowania i bogatej informacji,

* Spółka ma siedzibę na terytorium kraju,

* Spółka działa na rzecz turysty we własnym imieniu i na własną rzecz (wystawia faktury we własnym imieniu i na własną rzecz),

* przepisy dotyczące VAT marża mają zastosowanie bez względu na odbiorcę, w związku z tym może być nim zarówno osoba fizyczna, osoba prowadząca działalność gospodarczą, osoba prawna, tak jak to ma miejsce w wypadku Spółki.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma prawo w przedstawionym stanie faktycznym, do dokumentowania opisanych czynności poprzez wystawianie faktur VAT marża, na podstawie art. 119 ust. 1, 2, 3 ustawy o VAT w zw. z art. 3 ust. 1 i 9 ustawy o usługach turystycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.