IPPP1-443-69/07-2/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2007 r. (data wpływu 9 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2007 r., Wnioskodawca sprzedał 4 działki budowlane stanowiące majątek osobisty. Działki te były nabyte w poprzednich latach z przeznaczeniem na zabezpieczenie potrzeb osobistych i mieszkaniowych Wnioskodawcy oraz członków jego rodziny. Od 1997 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą P, jednak w zakresie jego działalności nie zawiera się obrót nieruchomościami (usługi developerskie). Zakupione, a następnie zbyte działki nie były nigdy związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nie ujęto ich w księgach firmy, jak i również nie naliczono amortyzacji.

Zgodnie z ustnym wyjaśnieniem pracowników właściwego Urzędu Skarbowego w Wołominie, Wnioskodawca naliczył od sprzedanych nieruchomości 22% podatku VAT i transakcje te ujawnił w deklaracji podatkowej za właściwy okres rozliczeniowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istotnie podatnik zobowiązany jest do naliczenia podatku VAT przy sprzedaży ww. nieruchomości stanowiących majątek osobisty podatnika, a nie związanych z wykonywaną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opiniami prawników (które podatnik podziela) opartymi m.in. na orzecznictwie sądowym, w tym ma orzeczeniu NSA IFSK603/06, sprzedaż działek budowlanych w opisanym wyżej stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy, jest czynnością wykonywaną:

* przez podatnika VAT,

* w okolicznościach wskazujących na zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

Ponieważ przepisy podatkowe nie definiują pojęcia "częstotliwy" należy odwołać się do Słownika języka polskiego (wyd. PWN, W-wa 1978 r.), według, którego częstotliwy to występujący często, wielokrotnie; czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają. Zatem, aby działalność nie nosiła znamion wykonywania jej w sposób częstotliwy, nie może być realizowana w warunkach wskazujących na zamiar powtarzania czynności.

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, jednak w zakresie jego działalności nie zawiera się obrót nieruchomościami. Jednakże, jak wskazuje, sprzedając działki budowlane (stanowiące majątek osobisty) naliczył podatek od towarów i usług w wysokości 22% (art. 41 ust. 1 ustawy) oraz rozliczył go za właściwy okres. Należy zatem wskazać, iż intencją Wnioskodawcy dokonującego dostawy działek budowlanych było zachowanie się jak podatnik podatku od towarów i usług, a cena jaką zapłacili nabywcy obejmowała również ten podatek.

Okoliczności faktyczne sprawy wskazują zatem, że Wnioskodawca posiada status podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz, że dokonał dostaw (4 działek), które noszą znamiona częstotliwości wykonywania tych czynności.

Wskazany przez Wnioskodawcę wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r. sygn. akt I FSK 603/2006 r., w którego sentencji wskazano, iż "jeśli osoba niebędąca przedsiębiorcą sprzedaje majątek osobisty, który nie nabyła do celów działalności gospodarczej, nie można traktować jej jako podmiotu gospodarczego i żądać rozliczenia VAT od tej sprzedaży", nie ma zastosowania do okoliczności faktycznych wskazanych przez Wnioskodawcę, bowiem zamiarem Strony było prowadzenie działalności gospodarczej, co zostało potwierdzone opodatkowaniem dostawy działek podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.