IPPP1/443-677/13-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2013 r. (złożonym osobiście w dniu 12 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży nieruchomości położonej w... - jest prawidłowe.

W dniu 12 lipca 2013 r. został złożony osobiście ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży nieruchomości położonej w....

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

X Spółka Jawna z siedzibą......, przy...., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w..., pod numerem KRS.... (dalej jako "Spółka") jest właścicielem nieruchomości o łącznej powierzchni 12.600,00 m², położonej w..., przy ul...., województwo mazowieckie, oznaczonej w ewidencji gruntów numerem działki..., obręb ewidencyjny... -..., dla której Sąd Rejonowy w..., Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę pod numerem... (dalej jako "Nieruchomość"). Spółka zamierza dokonać transakcji polegającej na sprzedaży Nieruchomości.

Informacje dotyczące Nieruchomości.

1. Rejestry

Zgodnie z załączonym do niniejszego wniosku odpisem zwykłym księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości (dalej jako "Księga Wieczysta") Spółka jest właścicielem Nieruchomości. Zgodnie z treścią Księgi Wieczystej, Nieruchomość stanowi teren zabudowany. Obecna treść Księgi Wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem faktycznym, tzn. na nieruchomości nie znajdują się już żadne budynki, zostały one rozebrane, w sposób opisany poniżej.

Zgodnie z załączonym do niniejszego wniosku wypisem z rejestru gruntów z dnia 11 lipca 2013 r., Nieruchomość określona jest jako grunty orne.

Zgodnie z załączonym do niniejszego wniosku wypisem z kartoteki budynków z dnia 17 czerwca 2013 r., na Nieruchomości znajdują się cztery jednokondygnacyjne budynki mieszkalne, o powierzchni zabudowanej odpowiednio 77 m², 6 m², 6 m² oraz 60 m², których właścicielem jest Spółka.

2. Historia Nieruchomości

Nieruchomość została zakupiona przez Spółkę w 2008 r. z zamiarem wybudowania na niej swojej siedziby i magazynu. Do chwili obecnej Spółka, z uwagi na złą sytuację gospodarczą, nie podjęła żadnych czynności związanych z realizacją planów budowy siedziby i magazynu. Od chwili nabycia Nieruchomości do chwili obecnej Spółka nie uzyskiwała też żadnych korzyści z tytułu posiadania Nieruchomości, czy to w postaci najmu, czy dzierżawy. Przy zakupie Nieruchomości, zbywcy Nieruchomości nie przysługiwało w stosunku do niej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dostawa Nieruchomości była zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z posiadaną przez Spółkę dokumentacją na Nieruchomości znajdowały się następujące obiekty:

W dniu 19 kwietnia 2012 r. Spółka złożyła do Starosty... wniosek o zgłoszenie robót niewymagających pozwolenia na rozbiórkę dotyczący pozostałości po dwóch budynkach gospodarczych oraz dwóch niezamieszkałych budynków znajdujących się na Nieruchomości.

Prace rozbiórkowe budynków znajdujących się na Nieruchomości zostały zakończone, czego formalnym potwierdzeniem jest wprowadzenie zmian w rejestrze gruntów, co potwierdza wypis z rejestru gruntów z dnia 11 lipca 2013 r. załączony do niniejszego wniosku, w którym Nieruchomość została zaklasyfikowana, jako działka z użytkami ornymi. We wspomnianym dokumencie zgodnie ze stanem faktycznym brak jest wzmianki o użytkach rolnych zabudowanych, który to opis użytku figurował w nieaktualnym już załączonym do niniejszego wniosku wypisie z rejestru gruntów z dnia 17 czerwca 2013 r.

3. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Uchwałą Nr../07 z dnia 6 marca 2007 r. Rada Miejska w... przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy... dla obszaru..., na którym znajduje się Nieruchomość. We wspomnianej uchwale ustalono, że obszar na którym znajduje się Nieruchomość stanowić będzie teren zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej oraz teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, co potwierdza załączony do niniejszego wniosku wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

4. Stan obecny - Fotografie

Do niniejszego wniosku dołączony jest komplet fotografii przedstawiający aktualny stan Nieruchomości po zakończeniu rozbiórki.

Obecnie na Nieruchomości nie znajdują się już żadne obiekty budowlane. Budynki mieszkalne, stanowiące jedyne obiekty budowlane znajdujące się na Nieruchomości, ujawnione w załączonym do niniejszego wniosku wypisie z kartoteki budynków zostały rozebrane, co potwierdza załączony do niniejszego wniosku wypis z rejestru gruntów z dnia 11 lipca 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości należy traktować jako sprzedaż gruntu, będącego terenem przeznaczonym pod zabudowę, a tym samym transakcja ta będzie opodatkowana 23% stawką VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako "Ustawa o VAT") opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Ponadto, w myśl art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zbycie Nieruchomości, jako dostawa towaru, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT według stawki w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT. Niemniej jednak, przepisy szczególne wprowadzają szereg wyjątków od tej zasady. Art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT przewiduje zwolnienie z VAT dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT pod pojęciem terenu budowlanego rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Odrębną zasadę ustalania stawki podatku przy dostawie gruntów przewiduje art. 29 ust. 5 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co w praktyce oznacza przyjęcie przez grunty stawki podatku przewidzianej dla trwale związanych z nią budynków lub budowli. Dostawa budynków, budowli lub ich części jest natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT zwolniona z podatku od towarów i usług, chyba że dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub też pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. W przypadku wyłączeń ze zwolnienia, o którym mowa w przywołanym powyżej przepisie, art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT przewiduje, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest również zwolniona z podatku pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 12 do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem stosuje się stawkę VAT 8%.

Z przytoczonych wyżej regulacji wynika zasada, zgodnie z którą zbycie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę jest zwolnione od VAT. Ponadto, zbycie gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli jest zwolnione od VAT, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku. W przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem stosuje się stawkę 8% VAT.

W pozostałych wypadkach zbycie gruntu jest opodatkowane stawką w wysokości 23%.

Ze względu na fakt, że Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęć "budynek" oraz "budowla", w tym zakresie należy odwołać się do wykładni systemowej i zastosować definicje zawarte w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r. Nr 89, poz. 414 z późn. zm., dalej jako "Prawo budowlane").

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, budynkiem jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego).

Odnosząc powyższe ustalenia do Nieruchomości, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, iż ze względu na fakt, że obecnie na Nieruchomości nie znajdują się żadne obiekty budowlane ani ich części mieszczące się w przywołanych definicjach budynku oraz budowli, to stwierdzić należy, że w danym stanie faktycznym do transakcji sprzedaży Nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 29 ust. 5 Ustawy o VAT, natomiast stawka VAT będzie uzależniona od rodzaju gruntu.

Mając na uwadze fakt, że w planie zagospodarowania przestrzennego gminy... dla obszaru..., na którym znajduje się Nieruchomość, przewidziano, że obszar na którym znajduje się Nieruchomość stanowić będzie teren zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej oraz teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, to należy uznać, że Spółka nie będzie uprawniona do zwolnienia z VAT transakcji sprzedaży Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT. Zastosowanie wspomnianego zwolnienia nie będzie dopuszczalne ze względu na fakt, że teren na którym mieści się Nieruchomość należy uznać, zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, za teren budowlany ze względu na fakt, że został on zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczony pod zabudowę.

Podsumowując powyższe rozważania, należy stwierdzić, że planowana przez Spółkę transakcja, polegająca na sprzedaży Nieruchomości powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i nie powinna korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Właściwa stawka podatku wyniesie 23%.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przyjętego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze m.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii - art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak zaś stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy, a te z kolei dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle powyższego grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Z opisanej w złożonym wniosku sytuacji wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości położonej..., którą zamierza sprzedać. Nieruchomość ta, zabudowana budynkami mieszkalnymi, została zakupiona przez Spółkę w 2008 r. z zamiarem wybudowania na niej siedziby Spółki i magazynu. Do chwili obecnej Wnioskodawca, z uwagi na złą sytuację gospodarczą, nie podjął żadnych czynności związanych z realizacją planów budowy siedziby i magazynu. Od chwili nabycia nieruchomości do chwili obecnej Spółka nie uzyskiwała też żadnych korzyści z tytułu posiadania nieruchomości, czy to w postaci najmu, czy dzierżawy. W dniu 19 kwietnia 2012 r. Spółka złożyła wniosek o zgłoszenie robót niewymagających pozwolenia na rozbiórkę dotyczący pozostałości po dwóch budynkach gospodarczych oraz dwóch niezamieszkałych budynków znajdujących się na tej nieruchomości. Prace rozbiórkowe budynków znajdujących się na nieruchomości zostały zakończone - formalnym potwierdzeniem powyższego jest wprowadzenie zmian w rejestrze gruntów, w którym nieruchomość została zaklasyfikowana, jako działka z użytkami ornymi. W ww. dokumencie brak jest wzmianki o użytkach rolnych zabudowanych. Obecnie na nieruchomości nie znajdują się już żadne obiekty budowlane. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Uchwałą z dnia 6 marca 2007 r. Rada Miejska w... przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy... dla obszaru, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość. We wspomnianej uchwale ustalono, że obszar na którym znajduje się nieruchomość stanowić będzie teren zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej oraz teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej.

Na tle powyższego, Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży ww. nieruchomości.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy przede wszystkim, iż zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powołany przepis, zawierający definicję terenu budowlanego, wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. i odnosi się do zapisów prawa administracyjnego, które do dnia 31 marca 2013 r., wyznaczały zakres interpretacji pojęcia terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę oraz budowlanych. Wskazać jednocześnie należy, iż kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.Nr 347/1 z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, iż stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. Z powyższego wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zwrócić należy w tym miejscu uwagę na ustawę z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), która - zgodnie z art. 1 ust. 1 - określa:

* przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany.

Analizując przepisy obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2013 r. w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy przedmiotowego gruntu niezabudowanego, należy stwierdzić, iż skoro w przedstawionej sytuacji, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obszar, na którym położona jest ww. nieruchomość stanowić będzie teren zabudowy usługowej z dopuszczeniem funkcji mieszkaniowej jednorodzinnej oraz teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej, nieruchomość ta spełniać będzie definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a tym samym przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy nie znajdzie zastosowania.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż planowana transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej stanowiącej teren budowlany, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i nie będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Tym samym do powyższej transakcji należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT określoną w art. 41 ust. 1 oraz art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.