IPPP1-443-676/11-6/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 22 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 14 lipca 2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 lipca 2011 r.) w dniu 21 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) oraz na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2011 r. (skutecznie doręczone w dniu 3 sierpnia 2011 r.) w dniu 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości:

* jest nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży działek oznaczonych numerami 124, 8/4, 9/6;

* jest prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży działki oznaczonej numerem 9/4.

W dniu 22 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 20 lipca 2011 r., złożonym w dniu 21 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 lipca 2011 r. oraz pismem z dnia 5 sierpnia 2011 r., złożonym w dniu 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 lipca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył na podstawie umowy sprzedaży z dnia 10 lutego 1983 r. wyłączną własność nieruchomości gruntowej, która aktualnie położona jest na terenie W., dzielnica W., przy ul. B., Nieruchomość tę - dla której Sąd Rejonowy Wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą - składającą się z dwóch działek gruntu oznaczono nr 8 i 9 z obrębu..., Wnioskodawca wskazuje, iż ww. nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miasta z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie osiedla.

Przedmiotowa nieruchomość do czasu uchwalenia ww. planu miała charakter nieruchomości rolnej.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż złożył wniosek o projekt podziału działek nr 8 i 9 w taki sposób, aby zostały wydzielone z niego działki przeznaczone na drogi publiczne, które przejdą na własność W. zgodnie z zapisami przywołanego powyżej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż z działki 8 i 9 została wydzielona w projekcie podziału działka gruntu o powierzchni około 1300 m ^2, która ma zostać zbyta na rzecz osoby trzeciej.

W chwili obecnej część pozostałej nieruchomości Wnioskodawca zamierza zbyć na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność deweloperską w ten sposób, iż przedmiotem umowy sprzedaży nieruchomości zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a ww. przedsiębiorcą prowadzącym działalność deweloperską będzie wyłącznie część mieszkaniowa nieruchomości gruntowej, która powstanie w wyniku zakończenia postępowania działowego. Natomiast część usługowa nieruchomości, która oznaczona jest w projekcie podziału nr 8/6 i 9/8 nie będzie przez Wnioskodawcę zbywana i pozostanie w dalszym ciągu przedmiotem własności Wnioskodawcy.

W piśmie z dnia 20 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 14 lipca 2011 r. Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny przedstawiony we wniosku, wskazując:

Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał nieruchomości objętej przedmiotem zapytania do prowadzenia działalności gospodarczej opisanej w punkcie pierwszym.

Ponadto w piśmie z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 lipca 2011 r. Wnioskodawca wskazał:

Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie handlu kwiatami nie sprzedawał kwiatów pochodzących z własnej produkcji. Handel kwiatami dotyczył tylko i wyłącznie kwiatów nabywanych na giełdzie towarowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę części ww. nieruchomości przedsiębiorcy prowadzącemu działalność deweloperską, Wnioskodawca będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu transakcji sprzedaży przez Wnioskodawcę części ww. nieruchomości przedsiębiorcy prowadzącemu działalność deweloperską, Wnioskodawca nie będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z definicją podatnika podatku od towarów i usług zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy, do kategorii podatnika ustawodawca zaliczył osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej reguluje natomiast ust. 2 art. 15 stanowiąc, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca wskazuje, iż dokonując wykładni przepisów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy odnieść się należy do regulacji Dyrektywy Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 06.347. 1 z późn. zm.), W art. 9 powyżej przywołana Dyrektywa wskazuje, że "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Wskazać jednakże należy, iż zgodnie z art. 12 tej Dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności transakcję dostawy terenu budowlanego. Krajowy ustawodawca, konstruując przedmiotowy i podmiotowy zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, zrealizował powyższe wytyczne prawa wspólnotowego, czego przejawem jest użyty w art. 15 ust. 2 ustawy zwrot "również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy".

W wyroku NSA w składzie 7 sędziów z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07 (opubl. w: ONSAiWSA z 2008 r. Nr 1, s. 8) wyraził pogląd, iż przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. NSA tym samym stwierdził, że jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy (aktualnie art. 9 i 12 Dyrektywy Rady z 28 listopada 2006 r.) z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, sygn. akt I SA/Gd 20/11 dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą należy kierować się następującymi kryteriami:

* wykonanie danej czynności jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem podatku od towarów i usług; konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występuje w charakterze podatnika, tj. handlowca;

* przyjęcie, że osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową, profesjonalną, czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną;

* nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celach odsprzedaży (tj. w celach handlowych) - nabycie sprzedawanych gruntów musi bowiem nastąpić w celach wykonywania działalności handlowej, a nie w innych celach, przy czym, mając na uwadze tezę 2/, przez działalność handlową należy rozumieć zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności;

* tym samym - zbycie nawet kilku czy kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na brak przesłanek uznania takiej działalności za działalność o jakiej mowa w pkt 2 i 3 (brak zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru).

Podobnie wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w sprawie pod sygn. akt I SA/Gd 25/10.

Wnioskodawca wskazuje zatem, iż uznanie go za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej sprzedaży części nieruchomości gruntowej wymaga, by jego działaniom można było przypisać zawodowy charakter, a więc cechujący się odpowiednim zorganizowaniem. Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Zatem, aby Wnioskodawca mógł być uznany za podatnika z tytułu opisanej transakcji, zamiar dalszej odsprzedaży gruntu powinien mu towarzyszyć już w momencie jego nabycia. Wnioskodawca wskazuje, iż w chwili nabywania ww. nieruchomości tj. w 1983 r. nie miał zamiaru jej odsprzedaży, o czym świadczy blisko trzydziestoletni okres wykonywania przez Wnioskodawcę prawa własności w stosunku do tej nieruchomości. Stwierdzić zatem należy, iż o ile Wnioskodawca w chwili nabycia nieruchomości nie działał jako osoba wykonująca działalność gospodarczą, to tym bardziej nie będzie występował w takiej roli sprzedając część ww. nieruchomości przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą.

Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż z tytułu ww. transakcji sprzedaży części nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność deweloperską nie będzie opodatkowany podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej sprzedaży działek oznaczonych numerami 124, 8/4, 9/6 oraz prawidłowe w części dotyczącej sprzedaży działki oznaczonej numerem 9/4.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Z kolei, w celu ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem wykonania czynności jest jej dokonywanie w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją dokonania określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Ponadto, należy wskazać, iż zgodnie z art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą - rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję działalności gospodarczej uznać należy, iż rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu, tym bardziej, że rolnik sprzedający grunty nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w 1983 r. nabył na podstawie umowy sprzedaży wyłączną własność nieruchomości gruntowej. Przedmiotowa nieruchomość do czasu uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miała charakter nieruchomości rolnej. Nieruchomość została podzielona na działki.

W chwili obecnej część nieruchomości Wnioskodawca zamierza zbyć na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność deweloperską w ten sposób, iż przedmiotem umowy sprzedaży nieruchomości zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a ww. przedsiębiorcą prowadzącym działalność deweloperską będzie wyłącznie część mieszkaniowa nieruchomości gruntowej, która powstanie w wyniku zakończenia postępowania działowego.

Wnioskodawca przez okres około roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie handlu kwiatami ciętymi. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca nigdy nie wykorzystywał nieruchomości objętej przedmiotem zapytania do prowadzenia działalności gospodarczej (handlu kwiatami).

Wnioskodawca posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz dokonywał w przeszłości dostawy produktów rolnych pochodzących z działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działalność rolnicza obejmowała produkcję roślin ozdobnych. W bieżącym roku produkcja roślin ozdobnych nie jest prowadzona. Wnioskodawca posiada zarejestrowaną działalność rolniczą, opłaca z tego tytułu należne podatki i składki na ubezpieczenie społeczne, jednakże w 2011 r. nie dokonał żadnej dostawy produktów rolnych.

Nieruchomość objęta przedmiotem zapytania oraz jej pozostała część będąca własnością Wnioskodawcy położona w W., Dzielnicy W. przy ul. B. oznaczona przed podziałem jako działka nr 8 i 9 nie była nigdy przedmiotem dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie była też udostępniania zarówno odpłatnie jak i nieodpłatnie innym osobom.

Wnioskodawca podaje, iż część działek powstałych po podziale zostanie przeznaczona na drogi publiczne i przekazana w tym celu na rzecz W. w zamian za wypłatę odszkodowania. W dniu 31 maja 2011 r. wnioskodawca dokonał zbycia działki gruntu oznaczonej nowym numerem 125 o powierzchni 1.320 m ^2. Działka ta jest położona w terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 6 M/U tereny zabudowy mieszkaniowej z dopuszczeniem zabudowy usługowej.

Przedmiotem dostawy na rzecz przedsiębiorstwa deweloperskiego mają być działki 124, 8/4, 9/4 i 9/6 o łącznej powierzchni 25.024 m ^2. Wszystkie wymienione działki położone są w terenie oznaczonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolem 6 M/U, 7 M/U - tereny zabudowy mieszkaniowej z dopuszczeniem zabudowy usługowej. Działka 9/4 jest w chwili obecnej zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, będącym własnością wnioskodawcy. Budynek ten po nabyciu przez przedsiębiorstwo deweloperskie będzie zburzony.

Wnioskodawca nabył w 1983 r. nieruchomość gruntową, objętą przedmiotem zapytania wraz z domem mieszkalnym znajdującym się do dnia dzisiejszego na przedmiotowej działce, który jest zamieszkiwany przez Wnioskodawcę wraz z rodziną. Dom został nabyty w celu zaspakajania własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca nie budował opisanego powyżej domu mieszkalnego, co najwyżej dokonywał bieżących remontów, a w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powierzchnia użytkowa budynku mieszkalnego wynosi 104 m ².

Nieruchomość gruntowa objęta przedmiotem niniejszego zapytania wykorzystywana była do prowadzenia działalności rolniczej w zakresie produkcji roślin ozdobnych. Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie handlu kwiatami nie sprzedawał kwiatów pochodzących z własnej produkcji. Handel kwiatami dotyczył tylko i wyłącznie kwiatów nabywanych na giełdzie towarowej.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, właściwym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, w przypadku, gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W rozpoznawanej sprawie z taką sytuacją mamy do czynienia w odniesieniu do działki o numerze 9/4, na której znajduje się dom mieszkalny, który jest zamieszkiwany przez Wnioskodawcę i jego rodzinę. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabył ww. nieruchomość w celu zaspokojenia własnych potrzeb osobistych.

Zatem, analizując treść powołanych przepisów w odniesieniu do okoliczności sprzedaży działki nr 9/4 zabudowanej domem, nabytym w 1983 r. w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, nie można uznać za czynność wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, z tytułu której na Wnioskodawcy ciążyłby obowiązek opodatkowania jej podatkiem VAT. Planowana sprzedaż zabudowanego gruntu działki o numerze 9/4 stanowić będzie zbycie majątku prywatnego, a zatem czynność nieobjętą regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z czym w powyższej kwestii stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, jak wynika z opisu przedstawionego przez Zainteresowanego, do przedmiotowego zbycia przeznaczone są jeszcze działki o numerach 124, 8/4 oraz 9/6. Grunty te były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej (produkcji roślin ozdobnych), a Wnioskodawca posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność gospodarczą (w tym rolniczą), sprzedaż działek wydzielonych z całej zakupionej nieruchomości winna być traktowana jako sprzedaż majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Wskazać w tym miejscu należy, iż zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej.

Natomiast w myśl art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Zgodnie z art. 46¹ Kodeksu cywilnego nieruchomość rolna to grunty rolne, które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie. Majątkiem osobistym jest mienie wykorzystywane do zaspokojenia potrzeb własnych.

W przedstawionej sytuacji nie można mówić o majątku prywatnym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowe działki były wykorzystywane do działalności rolniczej, a ta stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy. Rolnik sprzedający grunt nie zbywa bowiem majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Jeśli więc osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z własną działalnością, jest z tego tytułu podatnikiem podatku VAT. Podkreślić należy, że bez znaczenia pozostaje w przedmiotowej sprawie fakt, iż, jak wskazał Wnioskodawca, w 2011 r. nie dokonał żadnej dostawy produktów rolnych. Fakt ten nie ma znaczenia dla oceny całokształtu okoliczności, z których jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca, posiadając status rolnika ryczałtowego, wykorzystywał nieruchomości gruntowe do prowadzenia działalności rolniczej w zakresie produkcji roślin ozdobnych.

Ponadto, dla oceny przedmiotowej sprawy należy wziąć również pod uwagę fakt, że Wnioskodawca z własnej inicjatywy dokonał geodezyjnego podziału posiadanego gruntu wykorzystywanego do prowadzenia przedsiębiorstwa rolniczego. Zatem zostało zmienione przeznaczenie działek stanowiących majątek przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, w celu zwiększenia walorów handlowych posiadanego gruntu. Wnioskodawca po podziale działek zamierza zbyć część działek na rzecz m.st. Warszawy, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod drogi, a pozostałą część zamierza zbyć na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność deweloperską. A zatem okoliczności sprawy wskazują, iż Wnioskodawca podjął zorganizowane działania, aby wyzbyć się posiadanego majątku stanowiącego element przedsiębiorstwa rolnego i wykorzystywanego w takich celach.

Zapewnienia Zainteresowanego, że nabył nieruchomość do majątku osobistego nie mają przesądzającego znaczenia dla dokonanej oceny. Bowiem z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Zainteresowany wykorzystywał nabyty grunt dla wyłącznie do zaspokojenia potrzeb osobistych. Prowadzona przez podatnika działalność rolnicza a następnie podjęte działania w celu sprzedaży gruntu stanowią ciąg zdarzeń przesądzających o prowadzeniu działalności gospodarczej.

Reasumując, Zainteresowany z tytułu przyszłej sprzedaży działek wypełni definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i wystąpi - w związku z przyszła dostawą działek - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji powyższego planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek o numerach 124, 8/4 oraz 9/6 będzie stanowiła dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z czym w powyższej kwestii stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z zapisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nie przeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy).

W omawianej sprawie, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego grunt, z którego wydzielono działki, jest terenem zabudowy mieszkaniowej z dopuszczeniem zabudowy usługowej. Należy zwrócić uwagę, iż po dokonaniu dostawy przez Wnioskodawcę, przedmiotowe grunty będą wykorzystywane przez dewelopera zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zatem planowana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Powoływanie się przez Wnioskodawcę na orzecznictwo sądowe nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Odnosząc się do wyroków, powołanych przez Wnioskodawcę: wyroku składu 7 sędziów NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07 oraz wyroku o sygn. I SA/Gd 25/10 dotyczących uznania sporadycznej wyprzedaży majątku prywatnego za działalność gospodarczą, tut. organ zauważa, iż wyroki te wydane zostały w indywidualnych sprawach. Jak wywiedziono powyżej w okolicznościach przedstawionych w niniejszej sprawie nie dochodzi do wyprzedaży majątku prywatnego, zatem orzeczenia powołane przez Wnioskodawcę pozostają bez wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

W zakresie zacytowanego wyroku o sygn. I SA/Gd 20/11 należy zauważyć, iż przedmiotowe orzeczenie jest nieprawomocne, zatem tezy płynące z tego orzeczenia mogą zostać uchylone na etapie badania przez Naczelny sąd Administracyjny w wyniku złożenia skargi kasacyjnej przez Strony.

Ponadto wskazać należy, iż z wyroków tych nie należy wyciągać wniosku o ukształtowaniu się określonej linii orzeczniczej. Orzecznictwo sądów administracyjnych nie jest jednolite w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości i o ile Wnioskodawca powołał korzystne dla siebie wyroki, tak Organ podatkowy pragnie przywołać orzeczenia sądów administracyjnych, które potwierdzają stanowisko Organu, wyrażone w niniejszej interpretacji.

W wyroku z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2733/08 Sąd stwierdził: " (...) choćby od strony przedmiotowej dane dwie czynności, np. dostawy towarów (w tym gruntów), wyglądały identycznie, to jednak możliwa jest sytuacja, gdy opodatkowaniu podlegać będzie tylko jedna z nich, ta mianowicie, która została wykonana przez podmiot działający w charakterze producenta, usługodawcy lub handlowca." W tym samym wyroku, dokonując wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług Sąd orzekł, iż "W przepisie tym, tak, jak w żadnym innym, ustawa nie warunkuje przyznania statusu podatnika od dopełnienia jakichkolwiek warunków formalnych, lecz przesądza, że podatnikiem staje się z mocy prawa z chwilą wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu. Taką czynnością jest dostawa gruntu, dokonana przez podmiot działający w charakterze handlowca (...). I dalej " (...) samo oświadczenie podatnika (zakładając nawet, że takie jednoznaczne oświadczenie, iż nie nabywał rzeczy w celu odsprzedaży, zostałoby złożone) nie może być wyłączną podstawą oceny rzeczywistych intencji towarzyszących nabyciu. O takich intencjach świadczą bowiem wszelkie okoliczności sprawy (...)".

Powyższe stanowisko podtrzymane również zostało w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 875/09.

Orzecznictwo sądów w analizowanej sprawie nie jest jednolite, co potwierdza, iż rozstrzygnięcie tego typu zagadnień wymaga dokładnej analizy stanów faktycznych przedstawionych przez osoby dokonujące dostawy gruntów, a każdy stan faktyczny należy rozpatrywać mając na uwadze czynności, jakich dokonuje osoba sprzedająca grunt i wnioski płynące z tych czynności. Tym samym, należy stwierdzić, iż powołane w treści złożonego wniosku orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.