IPPP1/443-672/11/14-7/S/PR - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-672/11/14-7/S/PR Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 22 czerwca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 czerwca 2011 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej jako Spółka) świadczy wyspecjalizowane usługi pomocnicze w zakresie działalności ubezpieczeniowej w następujących zakresach:

a. Dla Spółki S.A. (ubezpieczenia na życie), dalej jako C. Życie:

* rejestracja świadczeń - od osób lub jednostek zgłaszających roszczenia wobec C. Życie oraz udzielanie informacji w zakresie obowiązujących w C. Życie procedur obsługi tych roszczeń,

* udzielanie informacji w zakresie oferowanych przez C. Życie produktów, tzw. infolinia produktowa,

* udzielanie informacji we wszystkich innych kwestiach związanych z działalnością ubezpieczeniową C. Życie,

b. Dla C. SA. (ubezpieczenia majątkowe), dalej jako C. TU:

* rejestracja szkód ubezpieczeniowych od osób lub jednostek zgłaszających roszczenia wobec C. TU oraz udzielanie informacji w zakresie obowiązujących w C. TU procedur likwidacyjnych oraz ustalonych z C. TU zasad rejestracji,

* uproszczona likwidacja szkód komunikacyjnych, których wartość nie przekracza określonej kwoty, zgodnie z procedurą prostej likwidacji szkód oraz prosta likwidacja szkód A., zgodnie z umowami o współpracy zawartymi między C. TU a firmami A.,

* udzielanie informacji telefonicznej i mailowej w zakresie oferowanych przez C. TU produktów oraz telefoniczna wycena wartości pojazdów - tzw. lnfolinia Produktowa,

* udzielanie informacji telefonicznej i mailowej we wszelkich innych kwestiach związanych z działalnością ubezpieczeniową C. TU.

Spółka działa w sposób następujący:

* zgłoszenia roszczeń i szkód dla obu ww. Kontrahentów odbywają się telefonicznie lub mailowo poprzez wyspecjalizowany zespół (tzw. call center),

* koszty obsługi połączeń przychodzących obciążają Kontrahentów,

* zgłoszenia szkód oraz roszczeń są dokonywane bezpośrednio w systemach informatycznych udostępnionych przez Kontrahentów (prawa do systemów informatycznych mają Kontrahenci),

* Spółka musi zapewnić ciągłość świadczonych usług w określonych umownie godzinach,

* Spółka musi zapewnić odpowiednią liczbę wykwalifikowanego personelu.

* Kontrahenci są natomiast zobowiązani do cyklicznych szkoleń dla pracowników Spółki (zwłaszcza w zakresie produktowym oraz obowiązujących procedur),

* Kontrahenci ponadto są zobowiązani do ciągłego informowania o planowanych zmianach w procedurach i produktach.

* W celu prawidłowej realizacji usług Spółki, Kontrahenci przyznają pracownikom Spółki uprawnienia identyczne z uprawnieniami własnych pracowników działów likwidacji szkód w zakresie możliwości wprowadzania danych do systemu, oraz w zakresie autoryzowania wypłat odszkodowań zgodnie z ustalonymi limitami.

Spółka jest, więc podmiotem "funkcjonalnym" prowadzącym "scentralizowaną" w grupie działalność w zakresie usług pomocniczych do ubezpieczeń związanych z likwidacją szkód, zgłaszaniem roszczeń oraz informowaniem o produktach Towarzystw Ubezpieczeniowych. Uprawnienia pracowników Spółki przyznane przez Kontrahentów, wskazane wyżej, zrównują ich w zakresie ich kompetencji z pracownikami samych Kontrahentów (Towarzystw Ubezpieczeniowych). Ponadto Spółka świadczy, na podstawie odrębnych umów, usługi agencyjne (pośrednictwa) w zakresie ubezpieczeń. Spółka jest wynagradzana "kwotowo" za poszczególne czynności (np. rejestracja szkody), według cennika określonego w umowie. Ponadto Spółka dodała, iż jest agentem ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Pod rządami ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010, usługi Spółki zlecone oraz wykonywane w imieniu i na rzecz Towarzystw Ubezpieczeniowych były zwolnione z VAT, zgodnie z poz. 3 (pkt 4) Załącznika nr 4 do ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy tak opisane usługi Spółki, świadczone w imieniu i na rachunek Kontrahentów - Towarzystw Ubezpieczeniowych - pod rządami nowych przepisów VAT, które weszły w życie dnia 1 stycznia 2011 są nadal zwolnione z VAT.

Zdaniem Spółki pod rządami nowych przepisów, Spółka zachowuje prawo do zwolnienia z VAT usług w wyżej opisanym zakresie świadczonych w imieniu na rzecz Towarzystw Ubezpieczeniowych. Zdaniem Spółki uzasadnienie takiego stanowiska jest następujące:

Brzmienie art. 43 ust. 13, który obowiązuje od dnia 1 stycznia 2011 jest następujące:

"Zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41" Wśród wskazanych usług w ust. 1 pkt 37 znajdują się "usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych". W celu uzasadnienia dla zwolnienia usług Spółki należy przeanalizować, czy charakter świadczeń Spółki jest zgodny z dyspozycją przytoczonego wyżej przepisu.

a. Świadczenia Spółki jako element usługi ubezpieczeniowej (wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 37).

Na wstępie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 3 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej:

5.

"Czynnościami ubezpieczeniowymi są także następujące czynności, jeżeli są wykonywane przez zakład ubezpieczeń:

1.

ustalenie przyczyn i okoliczności zdarzeń losowych;

2.

ustalenie wysokości szkód oraz rozmiaru odszkodowań oraz innych świadczeń należnych uprawnionym z umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych;

3.

ustalenie wartości przedmiotu ubezpieczenia;

4.

czynności zapobiegania powstawaniu albo zmniejszeniu skutków wypadków ubezpieczeniowych lub finansowanie tych działań z funduszu prewencyjnego.

6. Zakład ubezpieczeń może zlecać wykonanie czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, innym podmiotom. Czynności, o których mowa w ust. 4 pkt 1-6 oraz ust. 5, wykonywane przez te podmioty są traktowane jak czynności ubezpieczeniowe, w zakresie, w jakim są wykonywane w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń."

Zatem, Spółka wykonując czynności określone wyżej w ustępie 5 i 6 działa tak, jak Towarzystwo Ubezpieczeniowe i wykonuje czynności ubezpieczeniowe. Właśnie ten ustęp odzwierciedla zakres usług świadczonych przez Spółkę. Należy, więc uznać, że świadczenia Spółki stanowią element usługi ubezpieczeniowej, tyle, że powierzony przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe innemu podmiotowi. Odbieranie zgłoszeń, rejestracja, wstępne procedury likwidacyjne z zakresu roszczeń, a zwłaszcza określanie wysokości odszkodowań stanowią najbardziej typowe czynności w działalności ubezpieczeniowej.

Informowanie istniejących oraz potencjalnych klientów na temat produktów ubezpieczeniowych stanowi w rzeczywistości element "agencji", która jako działalność pośrednictwa w ubezpieczeniach, jest wprost zwolniona z VAT na podstawie nowego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy VAT. Należy przypomnieć, że Spółka świadczy też, na podstawie odrębnych umów usługi agencyjne w zakresie ubezpieczeń.

b. Usługa Spółki jako odrębna całość.

Świadczenia Spółki można wydzielić jako odrębną całość z punktu widzenia:

* rzeczowego zakresu świadczeń oraz

* powiązania z konkretną umową ubezpieczeniową, co ma szczególne znaczenie z punktu widzenia powiązań usług Spółki z usługami "bezpośrednio" ubezpieczeniowymi, czyli z zawieraniem i realizacją (wykonywaniem) umów ubezpieczeniowych.

c. Usługa Spółki jako element właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej (ubezpieczeniowej). Czynności dotyczące rejestracji roszczeń oraz szkód są jednym z niezbędnych elementów realizacji świadczeń ubezpieczeniowych w przypadku zaistnienia zdarzenia losowego określonego w umowie ubezpieczeniowej. Czynności te mogą poprzedzać zawarcie umowy ubezpieczenia (np. określenia wartości przedmiotu ubezpieczonego, do czego uprawnienia mają pracownicy Spółki) lub dotyczyć różnorakich okoliczności po powstaniu szkody. Spółka świadczy nie tylko czynności pomocnicze związane z rejestracją roszczeń i szkód oraz "prowadzeniem" ubezpieczonego "przez procedury likwidacyjne". Jak wspomniano, Spółka ma także uprawnienie do określania wartości szkód i autoryzowania wypłat odszkodowań do określonych limitów. Kontrahenci (Towarzystwa Ubezpieczeniowe) przyznali pracownikom Spółki uprawnienia przysługujące pracownikom własnym, którzy uczestniczą w procedurach rozpatrywania roszczeń w ubezpieczeniach na życie oraz likwidacji szkód w ubezpieczeniach majątkowych. A zatem Spółka czynnie uczestniczy w niezbędnych czynnościach związanych z ubezpieczeniami, czyli z usługami zwolnionymi z VAT.

Informowanie o produktach natomiast, jest elementem funkcjonowania Spółki jako agenta, a zatem jest wprost zwolnione z VAT na podstawie nowego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy VAT.

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Spółki, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 7 lipca 2011 r. interpretację indywidualną nr IPPP1/443-672/11-4/PR, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia dla czynności polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów uznał za nieprawidłowe, natomiast w zakresie zastosowania zwolnienia dla świadczonych przez agenta ubezpieczeniowego usług pośrednictwa oraz udzielania informacji klientom w zakresie oferowanych produktów ubezpieczeniowych za prawidłowe.

W interpretacji stwierdzono, że ww. usługi wymienione we wniosku, wykonane przez Wnioskodawcę na podstawie umów zawartych z towarzystwami ubezpieczeniowymi, nie stanowią usług właściwych do wykonania usługi podstawowej tj. usługi ubezpieczeniowej zwolnionej od podatku VAT w związku z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, gdyż nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla usługi ubezpieczeniowej. Zatem ww. czynności polegające na obsłudze procesu likwidacji szkód, nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, wobec czego będą opodatkowane podatkiem VAT przy zastosowaniu stawki podstawowej, która od 1 stycznia 2011 r. wynosi 23%.

Natomiast usługi agencyjne (pośrednictwa) w zakresie ubezpieczeń świadczone przez Spółkę na podstawie odrębnych umów, o których mowa we wniosku, obejmujące także czynności polegające na informowaniu istniejących oraz potencjalnych klientów na temat produktów ubezpieczeniowych, stanowią usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, co w konsekwencji w odniesieniu do nich daje podstawę do zastosowania zwolnienia od VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja powyższa była przedmiotem skargi wniesionej przez Spółkę.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3018/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną w części uznającej za nieprawidłowe stanowisko strony skarżącej.

WSA uzasadniając swoje orzeczenie, w zasadzie podzielił pogląd prezentowany przez tut. Organ, że terminy używane do określenia zwolnień podatku muszą być ściśle interpretowane, gdyż stanowią wyjątki od ogólnej zasady przewidującej, że podatek od wartości dodanej pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Natomiast, wobec braku stosownych definicji uznał za zasadne odwołanie się do poglądów wyrażonych w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. WSA dowodząc swoje stanowisko, przywołał m.in. wyrok TSUE z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie oznaczonej C472/03 Staatssecretatis van Financiën przeciwko Arthur Andersen Co. Accountants c.s., gdzie generalnie wyraził pogląd, iż szacowanie szkód w imieniu spółki ubezpieczeniowej nie stanowi transakcji ubezpieczeniowej ani transakcji pokrewnej do tej transakcji.

WSA uznał, że ustawodawca krajowy rozszerzył zakres zwolnienia podatkowego w stosunku do przepisów Dyrektywy 112. Z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT wynika, że zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Analizując warunki przewidziane w ww. przepisie oraz posiłkując się przy tym literalnym znaczeniem pojęć wymienionych w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, WSA stwierdził, że usługi związane z procesem likwidacji szkody stanowią element usługi ubezpieczeniowej, czyli są one czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe na rzecz ubezpieczonego, będąc świadczeniem realizowanym w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia drogowego i mają charakter: właściwy dla usług ubezpieczenia, niezbędny dla usługi ubezpieczenia oraz stanowiący odrębną całość. W opinii Sądu wykonywane przez Skarżącą usługi związane z obsługą procesu likwidacji szkód, będą korzystały ze zwolnienia od VAT.

Sprawa była również przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1727/12 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Po zapoznaniu się ze sprawą Naczelny Sąd Administracyjny przyznał w całości rację Sądowi pierwszej instancji stwierdzając, że usługi związane z procesem likwidacji szkody posiadają typowe cechy usługi ubezpieczenia, bowiem bez usług świadczonych przez skarżącą nie byłoby bowiem możliwe świadczenie usług ubezpieczeniowych przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe. Usługi świadczone przez Spółkę w ramach call center prowadzą bezpośrednio do realizacji usługi ubezpieczeniowej. Usługi związane z obsługą procesu likwidacji szkody są nierozerwalnie i ściśle związane z zapewnianą przez ubezpieczycieli ochroną ubezpieczeniową. Wykonanie świadczeń przez skarżącą na rzecz klientów pozwala TU na wywiązanie się z ich zobowiązań wynikających z zawartych umów ubezpieczenia. W ocenie NSA usługi związane z pełną obsługą likwidacji szkody stanowią odrębną całość, Słownik Języka Polskiego precyzując termin "odrębny" wskazuje na znaczenie "stanowiący samodzielną całość". Z kolei za "całość" uznaje "wszystkie części czegoś wzięte razem". Wspomniane usługi stanowią z perspektywy klienta niepodzielną całość oraz o ich odrębności świadczy również fakt, że mogą być świadczone przez podmioty trzecie na zasadzie outsourcingu zgodnie z ustaloną ceną świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 sierpnia 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 3018/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast towarami, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie świadczenie usług zostało określone w art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, na podstawie art. 146a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Należy zaznaczyć, że z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktu 37, regulującego zwolnienia od podatku usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2006 r. Nr 347.1 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

W myśl art. 43 ust. 13 znowelizowanej ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41, o czym stanowi art. 43 ust. 14 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1.

czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2.

usług doradztwa;

3.

usług w zakresie leasingu.

Podkreślić trzeba, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem, w pierwszej kolejności należy określić, jakie czynności miał na myśli prawodawca formułując w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy zwolnienie dla świadczonych usług ubezpieczeniowych, usług reasekuracyjnych i usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych.

Dyrektywa ani ustawa o podatku od towarów i usług nie podają definicji transakcji ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, ani usług pokrewnych świadczonych przez brokerów i agentów ubezpieczeniowych.

Czynność ubezpieczeniowa, w ogólnie przyjętym rozumieniu, charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Czynność ubezpieczeniowa w każdym przypadku związana jest z istnieniem stosunku umownego między usługodawcą, który domaga się zwolnienia (od podatku) a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym.

Jeśli chodzi o transakcje ubezpieczeniowe, TSUE w sprawie C-8/01 orzekł, że istotą transakcji ubezpieczeniowej jest, w ogólnym rozumieniu, że ubezpieczyciel zobowiązuje się, w przypadku, gdy zaistnieje ryzyko objęte ubezpieczeniem, świadczyć ubezpieczonemu usługę uzgodnioną podczas zawierania umowy w zamian za uprzednią wpłatę składki (sprawy: Card Protection Plan C-349/96, paragraf 17 i Skandia C-240/99, paragraf 37). Trybunał wprawdzie orzekł, że wyrażenie "transakcje ubezpieczeniowe" nie obejmuje wyłącznie transakcji dokonywanych przez samych ubezpieczycieli, ale zasadniczo jest na tyle obszerne, że obejmuje zapewnienie ochrony ubezpieczeniowej przez podatnika, który sam nie jest ubezpieczycielem, ale w kontekście polisy blokowej dostarcza swoim klientom taką ochronę, korzystając z wpływów od ubezpieczyciela, który przyjmuje na siebie ryzyko objęte w ubezpieczeniu (sprawy: Card Protection Plan, paragraf 22 i Skandia, paragraf 38).

W akapicie 41 sprawy Skandia Trybunał podtrzymał stanowisko, że "zgodnie z definicją transakcji ubezpieczeniowych zawartą w akapicie 39 niniejszego wyroku okazuje się, że tożsamość osoby, której świadczy się usługę, jest istotna w rozumieniu definicji rodzaju usług objętych artykułem 13B (a) szóstej dyrektywy i że transakcja ubezpieczeniowa nieodzownie pociąga za sobą istnienie umowy między dostawcą usługi ubezpieczeniowej i osobą, która jest ubezpieczona na wypadek ryzyka, czyli ubezpieczonym". W ww. orzeczeniu rozstrzygnięto, że wyceny szkód pojazdów silnikowych dokonane przez stowarzyszenie w imieniu swoich członków, będących firmami ubezpieczeniowymi nie są transakcjami ubezpieczeniowymi ani usługami pokrewnymi transakcjom ubezpieczeniowym, które świadczą maklerzy lub przedstawiciele ubezpieczeniowi, w znaczeniu tego postanowienia.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że Spółka jest podmiotem prowadzącym "scentralizowaną" w grupie działalność w zakresie usług pomocniczych do ubezpieczeń związanych z likwidacją szkód, zgłaszaniem roszczeń oraz informowaniem o produktach Towarzystw Ubezpieczeniowych. Uprawnienia pracowników Spółki przyznane przez Kontrahentów zrównują ich w zakresie ich kompetencji z pracownikami samych Towarzystw Ubezpieczeniowych. Ponadto Spółka świadczy, na podstawie odrębnych umów, usługi agencyjne (pośrednictwa) posiadając status agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Spółka jest wynagradzana "kwotowo" za poszczególne czynności wg cennika określonego w umowie. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do możliwości objęcia zwolnieniem wymienionych we wniosku usług świadczonych na rzecz Towarzystwa Ubezpieczeniowego.

Należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie wykonuje czynności ubezpieczeniowych. Czynność ubezpieczeniowa charakteryzuje się tym, że ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Wnioskodawca w niniejszej sprawie nie występuje w roli ubezpieczyciela, który w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia będzie zobowiązany do świadczenia na rzecz ubezpieczonego klienta.

"Czynność ubezpieczeniowa", w każdym wypadku związana będzie z istnieniem stosunku umownego między ubezpieczycielem, który na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług może korzystać ze zwolnienia z tego podatku, a osobą, której ryzyko jest objęte ubezpieczeniem, czyli ubezpieczonym. Natomiast, z opisanego stanu faktycznego wynika, że między Wnioskodawcą a klientami nie istnieje żaden stosunek prawny ubezpieczenia.

Wnioskodawca nie świadczy również usług reasekuracyjnych, polegających na wykonywaniu czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka.

W konsekwencji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielaniu informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów nie stanowią usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Zatem, wymienione powyżej czynności wykonywane na rzecz towarzystw ubezpieczeniowych, będące przedmiotem wniosku, nie stanowią również usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, korzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

W badanej sprawie należy jednak mieć na uwadze treść powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 13 ustawy, który omawiane zwolnienie rozszerza na usługi stanowiące element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zastosowanie zwolnienia określonego powyższym przepisem wymaga zatem spełnienia określonych warunków. Wymienione w nim usługi muszą bowiem stanowić odrębną całość oraz być właściwe i niezbędne do wykonania usługi podstawowej, tj. usługi ubezpieczeniowej, co oznacza, że muszą one realizować cele usługi zasadniczej, związane z udzieleniem ochrony ubezpieczeniowej.

Aby uznać usługę za "właściwą", musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Natomiast usługą "niezbędną" dla usługi ubezpieczenia jest taka czynność, bez której nie byłoby możliwe świadczenie usług ubezpieczeniowych przez zakład ubezpieczeń.

W nawiązaniu do charakteru świadczonych przez Wnioskodawcę usług - polegających na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów - należy dojść do wniosku, że usługi te stanowią element usługi ubezpieczeniowej, tzn. są czynnościami, które wchodzą w skład usług ubezpieczeniowych świadczonych przez zakład ubezpieczeń na rzecz ubezpieczonego, jako świadczenie realizowane w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia losowego. Usługi obsługi likwidacji szkód posiadają bowiem typowe cechy usługi ubezpieczeniowej, a także są ściśle związane z zapewnianą przez ubezpieczyciela ochroną ubezpieczeniową - wykonanie tych świadczeń przez Wnioskodawcę na rzecz klientów pozwala ubezpieczycielom na wywiązanie się z ich zobowiązań wynikających z zawartych umów ubezpieczenia. Ponadto, usługi obsługi likwidacji szkód stanowią pewną odrębną całość w ramach usług ubezpieczeniowych.

Zatem, usługi wymienione we wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umów zawartych z towarzystwami ubezpieczeniowymi, mogą być traktowane jako pewna, dająca się wyodrębnić, całość. Jednocześnie, świadczenia te są właściwe oraz niezbędne do wykonania usługi ubezpieczenia przez zakład ubezpieczeniowy - aby ubezpieczony mógł otrzymać odszkodowanie, konieczne jest ustalenie, czy nastąpiło zdarzenie objęte umową ubezpieczenia, określenie rozmiaru szkody i wysokości świadczenia.

Oznacza to, że opisane usługi spełniają warunki dla zastosowania zwolnienia od podatku, określone przepisem art. 43 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz zakładów ubezpieczeniowych usługi polegające na obsłudze procesu likwidacji szkód, w szczególności rejestracji zgłaszanych roszczeń, udzielania informacji o procedurach likwidacyjnych, uproszczonej likwidacji oraz telefonicznej wycenie wartości pojazdów, od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl