IPPP1/443-669/14-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Fundacji - przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2014 r. (data wpływu 10 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do wynajmu budynku na rzecz związku wyznaniowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją budowlaną realizowaną w ww. budynku - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do wynajmu budynku na rzecz związku wyznaniowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją budowlaną realizowaną w ww. budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja jest zarejestrowana w rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji i publicznych ZOZ pod numerem KRS i posiada od 2004 r. status organizacji pożytku publicznego. Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zajmuje się działalnością statutową, realizując cele wyznaczone przez fundatora tj. Y. Prowadzi m.in. działalność informacyjno-edukacyjną, wspiera projekty, które upowszechniają i popularyzują wartości kultury tybetańskiej.

W najbliższym czasie Fundacja stanie się właścicielem budynku, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje funkcje wyłącznie związane z działalnością religijną. Rolą Fundacji będzie przeprowadzenie gruntownej przebudowy budynku, w sposób konieczny dla wypełniania przewidzianej funkcji, a następnie udostępnienie tak przebudowanego obiektu Y. W celu udostępnienia obiektu, zostanie zawarta umowa długoletniego najmu pomiędzy Fundacją, a Y. z wyraźnym ograniczeniem możliwego wykorzystania obiektu przez najemcę wyłącznie na cele działalności religijnej prowadzonej przez Związek.

Fundacja została już zarejestrowana we właściwym Urzędzie Skarbowym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, co jest związane z poniżej wymienionymi zagadnieniami dotyczącymi rozliczania tego podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynajem przez Fundację nieruchomości - budynku przeznaczonego wyłącznie na cele kultu religijnego, na rzecz związku wyznaniowego, którym jest Y, w ramach realizacji przez Fundację jej celów statutowych, będzie podlegał opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług.

2. Czy Fundacja przeprowadzająca remont ww. budynku będzie uprawniona, jako podatnik podatku od towarów i usług, do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od dokonywanych zakupów związanych z przeprowadzaną inwestycją w tym budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają (...) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca uważa, że przewidywana - jako wieloletnia - umowa wynajmu nieruchomości przez Fundację na rzecz Y. spełnia szerokie przesłanki ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne dla stwierdzenia świadczenia usług podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Jak sądzi Fundacja, fakt iż usługi najmu będą świadczone przez Fundację na rzecz Związku w ramach realizacji celów statutowych Fundacji oraz to, że istotą świadczonej usługi nie będzie cel zarobkowy, lecz udostępnienie obiektu na cel religijny, nie pozwala przyjąć, iż powyższe czynności pozostaną poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Uzasadnia ten pogląd także art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym podatnikiem tego podatku jest m.in. osoba prawna, wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Wnioskodawca zakłada więc, że jest podatnikiem również Fundacja, której celem nie jest komercyjna działalność nakierowana na osiąganie zysków, lecz wynikająca z celów statutowych Fundacji usługa wynajmu mająca związek z prowadzoną przez najemcę działalnością o charakterze religijnym.

Fundacja, której założycielem jest Y. wspiera, zgodnie z postanowieniami statutu, działalność religijną prowadzoną przez Związek, będącym związkiem wyznaniowym w rozumieniu przepisów ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania. Jednakże Fundacja nie jest związkiem wyznaniowym lub organizacją spełniającą ustawowe przesłanki konieczne do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług w zakresie świadczonych usług, o których stanowi art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym przepisem, zwalnia się od podatku usługi (...) realizowane przez kościoły i związki wyznaniowe, o których mowa w przepisach o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przepisach o stosunku Państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych oraz organizacje powołane do realizacji celów o charakterze politycznym, związkowym, patriotycznym, filozoficznym, filantropijnym lub obywatelskim w zakresie interesu zbiorowego swoich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem, że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji. Wnioskodawca uważa, że treść powyższej normy nie znajdzie zastosowania do świadczenia usług wynajmu Hali na cele religijne. W konsekwencji, do usługi wynajęcia tej nieruchomości przez Fundację na rzecz Związku należy zastosować 23% stawkę podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. Z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad 2

Fundacji, jako podatnikowi podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe odnosi się wyłącznie do tych zakupów towarów i usług, które mają związek z inwestycją budowlaną w odniesieniu do nabytej nieruchomości, na której znajduje się budynek, który po zakończeniu inwestycji zostanie wynajęty przez Fundację na rzecz Y. Mimo, iż wynajem budynku nastąpi dopiero po zakończeniu jego przebudowy, Fundacja ma prawo do dokonywania na bieżąco odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z otrzymywanych faktur. Tak więc odliczenia podatku od dokonywanych zakupów inwestycyjnych poprzedzają świadczenie przez Fundację czynności opodatkowanych należnym podatkiem, co jednak nie sprzeciwia się wykazaniu związku pomiędzy wcześniejszymi wydatkami i później prowadzoną przez podatnika działalnością. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymaga od podatnika, aby prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego realizował wyłącznie w przypadku, gdy zakupy towarów i usług następują w okresie prowadzonej na bieżąco działalności gospodarczej. Taka konstrukcja polskiej ustawy w pełni nawiązuje do zasady neutralności podatku od towarów i usług stosowanej wobec podatnika tego podatku.

Powyższe zostało potwierdzone orzecznictwem ETS m.in. w wyroku z 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 (D.A. Rompelman), w którym stwierdzono m.in.:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ww. ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało - jako usługa - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana usługa podlega więc opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega jednak opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność gospodarczą.

Z przedstawionego w złożonym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Fundacja nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zajmuje się działalnością statutową, realizując cele wyznaczone przez fundatora. Prowadzi m.in. działalność informacyjno-edukacyjną, wspiera projekty, które upowszechniają i popularyzują wartości kultury tybetańskiej. W najbliższym czasie Wnioskodawca stanie się właścicielem budynku, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje funkcje wyłącznie związane z działalnością religijną. Rolą Fundacji będzie przeprowadzenie gruntownej przebudowy budynku, w sposób konieczny dla wypełniania przewidzianej funkcji, a następnie udostępnienie tak przebudowanego obiektu Y. (fundatorowi). W celu udostępnienia obiektu, zostanie zawarta umowa długoletniego najmu pomiędzy Fundacją a ww. Związkiem z wyraźnym ograniczeniem możliwego wykorzystania obiektu przez najemcę wyłącznie na cele działalności religijnej prowadzonej przez Związek. Fundacja została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wynajem przez Fundację nieruchomości, tj. budynku przeznaczonego wyłącznie na cele kultu religijnego, na rzecz związku wyznaniowego, którym jest Y, w ramach realizacji przez Fundację jej celów statutowych, będzie podlegał opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Przy czym - jak wynika z § 2 ww. artykułu - czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.

A zatem umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Z uwagi na powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem spełnia definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 tej ustawy definicję działalności gospodarczej.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% - art. 146a pkt 1.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez:

- w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Przepis ten stanowi implementację do polskiego systemu prawnego art. 132 ust. 1 lit. l Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, w zakresie zbiorowego interesu swoich członków w zamian za składkę ustaloną zgodnie ze statutem, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku mające cele natury politycznej, związkowej, religijnej, patriotycznej, filozoficznej, filantropijnej lub obywatelskiej, pod warunkiem że to zwolnienie podatkowe nie spowoduje zakłóceń konkurencji.

Rozpatrywany przepis art. 43 ust. 1 pkt 31 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług po pierwsze wskazuje na charakter omawianych organizacji, określając, że chodzi wyłącznie o organizacje niedochodowe, a po drugie, wyraźnie i wyczerpująco wymienia, jaki profil działalności danej organizacji skutkuje objęciem usług wykonywanych przez nią na rzecz członków zwolnieniem podatkowym. Wskazuje się tutaj na organizacje realizujące cele polityczne, związkowe, patriotyczne, filozoficzne, filantropijne, obywatelskie. Zawarto także warunek, że zwolnienie przysługuje wówczas, jeżeli nie powoduje to pogorszenia warunków konkurencji. Tym samym przepis ten formułuje trzy warunki, przy czym wszystkie winny być spełnione łącznie. Niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza możliwość korzystania ze zwolnienia.

W treści wniosku Fundacja wskazała jednak, że nie jest związkiem wyznaniowym lub organizacją spełniającą ustawowe przesłanki konieczne do zastosowania zwolnienia z podatku VAT, o którym stanowi ww. art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy.

W związku zatem z niespełnieniem warunków wynikających z tego przepisu, do usług wynajmu opisanego budynku na rzecz związku wyznaniowego, na cele religijne, zastosowanie znajdzie postawowa, 23%, stawka podatku, o której stanowi art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa Fundacji, jako podatnika podatku od towarów i usług, do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od dokonywanych zakupów związanych z realizowaną inwestycją (przebudowa) związaną z budynkiem będącym przedmiotem najmu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest tutaj intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Fundacja stanie się wkrótce właścicielem budynku, który następnie będzie wynajmowany na cele religijne Związkowi Y. Jak wskazano powyżej, usługa najmu budynku świadczona przez Wnioskodawcę nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegać opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT. Ponadto, Fundacja jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza opisanej sytuacji w kontekście powołanych przepisów mających zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - Fundacja jest podatnikiem VAT, a wydatki ponoszone na inwestycję związaną z tym budynkiem będą związane z wykonywaniem przez tę Fundację w przyszłości czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (najem opodatkowany stawką podstawową).

Tym samym, Wnioskodawca zgodnie z obowiązującym stanem prawnym będzie miał prawo do odliczania podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi na przebudowę opisanego budynku na bieżąco.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.