IPPP1/443-660/14-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny taboru samochodowego - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny taboru samochodowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 lipca 2014 r. (data wpływu 28 lipca 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 16 lipca 2014 r. (skutecznie doręczone 18 lipca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, składającą się z trzech niezależnych od siebie elementów składających się na jej całość. Elementami składowymi działalności gospodarczej są: działalność handlowa, działalność w zakresie wynajmu nieruchomości i działalność w zakresie wynajmu samochodów ciężarowych i naczep. Wnioskodawca zamierza darować swojemu mężowi, z którym posiada zniesioną wspólność majątkową, część swojej działalności składającą się z wynajmowanych samochodów i naczep. Przedmiot darowizny jest wyodrębniony ewidencyjnie jako środki transportu w ewidencji środków trwałych.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że do obsługi taboru samochodowego nie ma przyporządkowanych pracowników, gdyż wszystkie pojazdy są wynajęte dla jednej firmy i nie wymagają zatrudnienia. Umowa najmu (dzierżawy) będzie dołączona do przekazywanego taboru samochodowego. Należności i zobowiązania dotyczące taboru samochodowego nie występują, gdyż są regulowane na bieżąco. Przekazywany tabor samochodowy jest wyodrębniony we wskazanych płaszczyznach, tj, organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo. Organizacyjne wyodrębnienie polega na wykonywaniu umowy najmu (dzierżawy); funkcjonalne na tym, że jest to jedyny rodzaj działalności w firmie, gdzie przedmiotem jest wynajem; wyodrębnienie finansowe wynika z faktu, że działalność ta może funkcjonować bez zasilania finansowego z innych źródeł. Tabor samochodowy wynajmowany w ramach wykonywania działalności gospodarczej, zdaniem Wnioskodawcy, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w swojej działalności nie prowadzi statutu, regulaminu i nie ma aktów o podobnym charakterze. Zasadniczym podziałem jest rodzaj wykonywanej działalności, który wyraźnie oddziela przychody, składniki majątkowe, pracowników, zobowiązania i należności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy darowizna samochodów i naczep, dotychczas wynajmowanych, może być kwalifikowana do uznania przedmiotu darowizny za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy darowizna taboru samochodowego składającego się z samochodów ciężarowych i naczep może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, gdyż jej wydzielenie rzeczowe, majątkowe i organizacyjne, jest możliwe. Działalność dotycząca wynajmu samochodów i naczep jest wyodrębniona i możliwa do wykonywania w oderwaniu od pozostałych działalności, a także nie ma wpływu na sposób prowadzenia pozostałej działalności (handel i wynajem nieruchomości). Zatem darowizna środków transportu powinna być uznana za darowiznę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wymienioną wśród czynności nieobjętych ustawą o podatku od towarów i usług, w art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem "transakcji zbycia". Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Przepisy ustawy nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 55 (2) k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, aby można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa majątkowa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podsumowując, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W celu ustalenia zatem, czy mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, zbadać należy, czy zbywany zespół składników majątkowych stanowić mógłby samodzielnie działające przedsiębiorstwo. Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Ponadto wymogiem do uznania, aby zespół składników stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest to by stanowił on zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązań. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Zatem, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, składającą się z trzech niezależnych od siebie elementów składających się na jej całość. Elementami składowymi działalności gospodarczej są: działalność handlowa, działalność w zakresie wynajmu nieruchomości i działalność w zakresie wynajmu samochodów ciężarowych i naczep. Wnioskodawca zamierza darować swojemu mężowi, z którym posiada zniesioną wspólność majątkową, część swojej działalności składającą się z wynajmowanych samochodów i naczep. Przedmiot darowizny jest wyodrębniony ewidencyjnie jako środki transportu w ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca wskazał, że do obsługi taboru samochodowego nie ma przyporządkowanych pracowników, gdyż wszystkie pojazdy są wynajęte dla jednej firmy i nie wymagają zatrudnienia. Umowa najmu (dzierżawy) będzie dołączona do przekazywanego taboru samochodowego. Należności i zobowiązania dotyczące taboru samochodowego nie występują, gdyż są regulowane na bieżąco. Przekazywany tabor samochodowy jest wyodrębniony we wskazanych płaszczyznach, tj, organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo. Organizacyjne wyodrębnienie polega na wykonywaniu umowy najmu (dzierżawy); funkcjonalne na tym, że jest to jedyny rodzaj działalności w firmie, gdzie przedmiotem jest wynajem; wyodrębnienie finansowe wynika z faktu, że działalność ta może funkcjonować bez zasilania finansowego z innych źródeł. Tabor samochodowy wynajmowany w ramach wykonywania działalności gospodarczej, zdaniem Wnioskodawcy, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w swojej działalności nie prowadzi statutu, regulaminu i nie ma aktów o podobnym charakterze. Zasadniczym podziałem jest rodzaj wykonywanej działalności, który wyraźnie oddziela przychody, składniki majątkowe, pracowników, zobowiązania i należności.

Z uwagi na przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że opisane składniki majątku mające być przedmiotem zbycia (darowizny) stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy. Jak wskazuje sam Wnioskodawca, zespół tych składników, jest wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo. Zasadniczym podziałem jest rodzaj wykonywanej działalności, który wyraźnie oddziela przychody, składniki majątkowe, pracowników, zobowiązania i należności. Tabor samochodowy wynajmowany w ramach wykonywania działalności gospodarczej, zdaniem Wnioskodawcy, mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące te zadania. Tym samym zbycie składników majątkowych, o których mowa we wniosku jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie, na mocy art. 6 pkt 1ustawy, wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.