IPPP1/443-649/07-02b/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 stycznia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-649/07-02b/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania sprzedaży lokali użytkowych które powstaną w wyniku nadbudowy budynku mieszkalnego nabytego przez Spółkę oraz nadbudowy budynku, który zostanie nabyty w przyszłości - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania sprzedaży lokali użytkowych, które powstaną w wyniku nadbudowy budynku mieszkalnego nabytego przez Spółkę oraz nadbudowy budynku, który zostanie nabyty w przyszłości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską. W ramach wykonywanej działalności gospodarczej wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu, przy ulicy XXX w zzzzz, oraz własność posadowionego na gruncie budynku (na tym etapie Spółka posiada prawa odnośnie kamienicy frontowej).

Istniejący budynek stanowi siedmiokondygnacyjną kamienicę wzniesioną na początku XX wieku. Jak wynika z posiadanej przez Spółkę opinii budowlanej opisywany budynek wymaga generalnej przebudowy wnętrz. Budynek po pracach budowanych będzie budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z parterem przeznaczonym na lokale użytkowe.Według stanu przed rozpoczęciem prac budowlanych, w budynku znajdują się następujące lokale (łączna powierzchnia użytkowa około 1988 m2): 6 pomieszczeń użytkowych oraz 1 mieszkanie na parterze, 5 mieszkań na I piętrze, 2 mieszkania na II piętrze, 3 mieszkania na III piętrze, 2 mieszkania na IV piętrze, 8 mieszkań na V piętrze, 5 mieszkań na VI piętrze. Łączna powierzchnia użytkowa po przebudowie wyniesie około 2050 m2, w tym na parterze powstaną 3 lokale użytkowe, a na piętrach l-VI po 4 lokale mieszkalne.

Spółka planuje również dokupienie budynku wewnętrznego w tej samej lokalizacji, gdzie zakładany jest podobny zakres prac, z tym że dodatkowo budynek zostanie nadbudowany kilkoma piętrami. Spółka przy tym zakłada, że stosowne zezwolenie budowlane w zakresie budynku, który ma zostać dokupiony będzie dotyczyło przebudowy oraz nadbudowy w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z 7 lipca 1994 Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.).

Przedstawiony wyżej stan faktyczny dotyczy pytania podatnika w zakresie zasad opodatkowania VAT sprzedaży lokali użytkowych znajdujących się w budynku mieszkalnym nabytym przez Spółkę oraz budynku, który zostanie nabyty. Budynek, jako używany został nabyty przez Spółkę przy zastosowaniu zwolnienia z VAT. Spółka zakłada, że budynek wewnętrzny, który Spółka zamierza nabyć, zostanie nabyty również przy zastosowaniu zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pytanie 1. Spółka wnosi o potwierdzenie, że w opisanych zdarzeniach przyszłych sprzedaż lokali użytkowych (wydzielonych prawnie na moment sprzedaży) powstałych w nadbudowanej części budynku nie będzie podlegać zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej "ustawa VAT"), jeżeli Spółka poniesie wydatki, które mają charakter wydatków na ulepszenie środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a ich wartość wyniesie co najmniej 30% potencjalnej wartości początkowej budynku jako środka trwałego (art. 43 ust. 6 ustawy VAT).

Pytanie 2. W przypadku negatywnej odpowiedzi na pyt. 1 spółka wnosi o potwierdzenie, że w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż lokali użytkowych (wydzielonych prawnie na moment sprzedaży) powstałych w nadbudowanej części budynku nie podlega zwolnieniu z VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej "ustawa VAT"), ponieważ nie spełniona zostanie przesłanka uznania budynku za towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT tj. od końca roku w którym zakończona będzie budowa tych budynków (tzn. wykonane zostaną prace budowlane sklasyfikowane zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane jako rozbudowa) nie minie co najmniej 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W zakresie pyt. 1: W omawianym stanie faktycznym, sprzedaż Iokali użytkowych powstałych w nabytym i rewitalizowanym" przez Spółkę budynku nie podlega zwolnienu z VAT, jeśli Spółka poniesie wydatki, które mają charakter wydatków na ulepszenie środków trwałych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wartość tych wydatków wyniesie co najmniej 30% potencjalnej wartości początkowej budynku jako środka trwałego (art. 43 ust. 6 ustawy VAT) i jednocześnie Spółka będzie uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz będzie użytkowała te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych (tj. w celu sprzedaży opodatkowanej wyodrębnionych lokali użytkowych).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 tegoż artykułu, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT budynki (lub ich części) uważa się za używane, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 6 ustawy VAT zwolnienia, o którym mowa wyżej nie stosuje się do dostawy towarów (budynków), jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1.

miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;

2.

użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

W analizowanym zdarzeniu przyszłym nabyty budynek był budynkiem używanym w rozumieniu przepisów VAT i jednocześnie sprzedawcy (dostawcy towaru) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zdaniem Spółki rozstrzygnięcie merytoryczne zagadnienia zależy więc od wyniku analizy przepisów w zakresie kwalifikacji budynków lub ich części jako towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, w tym analizy treści art. 43 ust. 6 ustawy VAT. Zdaniem Spółki z przepisów ustawy VAT regulujących zasady opodatkowania budynków (ich części) wynika, że intencją ustawodawcy było uznanie budynków (ich części) za używane (dostawa których jest zwolniona z VAT) jeśli od zaistnienia zdarzenia o istotnym wpływie na "ulepszenie" budynku upłynęło więcej niż 5 lat. Jedną z podstawowych sytuacji (patrz art. 43 ust. 6 ustawy VAT), w których sprzedaż lokali użytkowych byłaby opodatkowana przy zastosowaniu stawki 22% (dotyczy to lokali mieszczących się w budynkach nabytych przez podatnika jako towar używany w rozumieniu przepisów ustawy VAT), jest poniesienie przez podatnika w związku z nabytym wcześniej budynkiem wydatków (w określonej wysokości), które zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych mogą być zakwalifikowane jako wydatki na ulepszenie środka trwałego a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków oraz użytkował te towary (budynek) w okresie krótszym niż 5 lat.

Zdaniem Spółki przepis ten dotyczy nie tylko wydatków poniesionych w związku z "ulepszeniem" budynku zakwalifikowanego jako środek trwały, ale generalnie tego rodzaju wydatków ponoszonych w związku z towarami w rozumieniu ustawy VAT (w tym nie stanowiących środki trwałe w rozumieniu ustaw o podatkach dochodowych). Interpretacja ta wynika bezpośrednio z brzmienia treści art. 43 ust. 6 ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwolnienia towarów przy ich kwalifikacji jako towary używane nie stosuje się, jeżeli "przed wprowadzeniem towarów do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej". Jak wynika z przytoczonego przepisu znajduje on zastosowanie do towarów, nie zaś do towarów stanowiących środki trwałe w rozumieniu przepisów ustaw o podatku dochodowym. Przepis ten wyraźnie stanowi, że wydatki powinny być poniesione przed wprowadzeniem towarów do środków trwałych lub w trakcie użytkowania, przy czym termin "w trakcie użytkowania" odnosi się do towarów w odróżnieniu od towarów stanowiących środek trwały w rozumieniu przepisów o podatkach dochodowych. Naturalną konsekwencją powyższej interpretacji jest przyjęcie, że pozostałe pojęcia użyte w treści powołanego przepisu ustawy VAT, a pochodzące z ustaw o podatku dochodowym mają jedynie określić "naturę" wydatków dla celów omawianej kwalifikacji dla potrzeb VAT, w żadnym przypadku nie determinują, że dyspozycja przepisu art. 43 ust. 6 ustawy VAT obejmuje wyłącznie towary stanowiące środki trwałe w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach dochodowych. Określenie owej "natury" wydatków w oparciu o definicję wydatków na "ulepszenie" środka trwałego jest w pełni uzasadnione. Pozwala bowiem na uniknięcie sytuacji, że wydatki poniesione na zwykły remont środka trwałego (czy też towaru nie stanowiącego środka trwałego) zmieniałyby jego charakterystykę dla potrzeb VAT.

Innymi słowy, zdaniem Spółki kwalifikacja "natury" wydatków poniesionych na budynek jako wydatków ulepszających towar, który potencjalnie mógłby stanowić środek trwały oznacza (przy spełnieniu dodatkowych warunków, o których mowa w art. 43 ust. 6 ustawy VAT) zmianę kwalifikacji budynku ze zwolnionego z VAT na opodatkowany przy zastosowaniu zasad ogólnych.

Zdaniem Spółki oznacza to również, że sprzedaż lokali użytkowych wyodrębnionych prawnie z budynku byłaby opodatkowana również przy zastosowaniu zasad ogólnych, czyli ze stawką 22%.

Spółka zaznacza jednocześnie, że odmienna argumentacja prowadziłaby do zaakceptowania sytuacji, które w oczywisty sposób byłyby niezgodne z naturą przepisów o zasadach opodatkowania VAT budynków lub ich części, w tym jako towarów używanych, np.;

(i) sprzedaż zwolniona z VAT obejmowałaby budynek, który został nabyty przez dewelopera w bardzo złym stanie technicznym (jako budynek używany w rozumieniu przepisów VAT), w którym to budynku deweloper dokonał istotnych zmian, w tym przebudowy budynku, gdzie wydatki związane z pracami budowlanymi wielokrotnie przekraczałyby wartość budynku nabytego przez dewelopera, a standard i stan techniczny sprzedawanych lokali użytkowych byłby taki sam jak lokali w nowych budynkach;

(ii) sprzedaż zwolniona obejmowałaby również budynki (nabyte przez podatnika jako zwolnione w rozumieniu przepisów VAT), które zostały przez podatnika zakwalifikowane zgodnie z przepisami podatkowymi jako środki trwale, a z uwagi na zmianę przeznaczenia budynku przeklasyfikowano je na "środki obrotowe", nawet jeśli wartość wydatków na ich "ulepszenie" (w rozumieniu przepisów ustaw o podatku dochodowym) znacznie przewyższałyby wartość początkową (np. o więcej niż 30% wartości początkowej) tych budynków z okresu poprzedzającego zmianę kwalifikacji budynków. Wydatki te nie byłyby bowiem poniesione w okresie użytkowania środka trwałego;

(iii) sprzedaż lokali mieszkalnych w tym samym budynku (który był historycznie budynkiem biurowym, magazynowym lub produkcyjnym), w związku z "rewitalizacją" którego poniesiono znaczne wydatki, mogłaby podlegać opodatkowaniu przy zastosowaniu 7% stawki VAT (gdyż wydzielone w ramach projektu i sprzedawane mieszkania byłyby po raz pierwszy zasiedlone lub zamieszkałe w rozumieniu przepisów VAT). Jednocześnie sprzedaż wyodrębnionych lokali użytkowych byłaby zwolniona z VAT.

W zakresie pyt. 2: W omawianym stanie faktycznym, sprzedaż lokali użytkowych powstałych w nabytym i "rewitalizowanym" przez Spółkę budynku nie podlega zwolnieniu z VAT, z uwagi na niespełnienie przesłanki, o której mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT. Zdaniem Spółki, sprzedaż lokali użytkowych nastąpi bowiem w okresie krótszym niż 5 lat od budowy (którą zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy - Prawo budowlane jest również planowana przez Spółkę nadbudowa).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 tegoż artykułu, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 budynki (lub ich części) uważa się za używane, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

W analizowanym stanie faktycznym budynek, który Spółka zamierza nabyć jest budynkiem używanym w rozumieniu przepisów VAT i jednocześnie sprzedawcy (dostawcy towaru) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zdaniem Spółki rozstrzygnięcie merytoryczne zagadnienia zależy więc od wyniku analizy przepisów w zakresie kwalifikacji budynków lub ich części jako towarów używanych w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT. Innymi słowy rozstrzygnąć należy, czy przedmiotowe lokale użytkowe będą sprzedane w okresie krótszym niż 5 lat licząc począwszy od zakończenia - budowy tego obiektu.

Ustawa VAT nie precyzuje pojęcia "budowy" obiektów budowlanych. Definicja w tym zakresie została zawarta w Prawie budowlanym. Zgodnie z treścią art. 3 pkt 6 stawy Prawo budowlane, przez budowę rozumie się wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki w omawianym zdarzeniu przyszłym towarem używanym dla potrzeb VAT jest budynek (jego części), jeśli minie co najmniej 5 lat od zakończenia budowy, tzn. nadbudowy budynku.

Zdaniem Spółki posłużenie się określonymi wyżej pojęciami prawa budowlanego dla celów VAT nie jest odosobnione w przepisach podatkowych. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja "ulepszenia środków trwałych" posługuje się niektórymi z tych pojęć (np. ulepszone są te środki, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania). Zdaniem Spółki posługiwanie się tymi pojęciami w innych przepisach podatkowych dowodzi, że używane w prawie podatkowym pojęcia określone w prawie budowlanym powinny być rozumiane zgodnie z regulacjami prawa budowlanego.

Zdaniem Spółki z ogółu przepisów ustawy VAT regulujących zasady opodatkowania budynków wynika, że intencją ustawodawcy było uznanie budynków za używane (dostawa których jest zwolniona z VAT) jeśli od zaistnienia zdarzenia o istotnym wpływie na "ulepszenie" budynku upłynęło więcej niż 5 lat. Zdaniem Spółki, w zakresie budynków odbudowywanych, rozbudowywanych lub nadbudowywanych okres pięcioletni jest liczony od ostatniej budowy np. zgodnie z prawem budowlanym od ostatniej nadbudowy obiektu budowlanego.

Zdaniem Spółki przyjęcie założenia odmiennego niż zaprezentowane wyżej, tzn. przyjęcie, że przez budowę należy rozumieć "pierwsze wybudowanie budynku" jest sprzeczne z intencją ustawodawcy oraz argumentacją zdroworozsądkową. Przyjęcie bowiem, że przez budowę należy rozumieć "pierwsze wybudowanie budynku" oznaczałoby akceptację przez ustawodawcę następujących sytuacji (przy czym warunkiem wstępnym jest nabycie przez podatnika budynku, którego sprzedaż została sklasyfikowana jako zwolniona z VAT):

(i) sprzedaż zwolniona z VAT obejmowałaby budynek, który został nabyty przez dewelopera w bardzo złym stanie technicznym jako budynek używany w rozumieniu przepisów VAT), w którym to budynku deweloper dokonał istotnych zmian, w tym rozbudowy budynku, gdzie wydatki związane z pracami budowlanymi wielokrotnie przekraczałyby wartość budynku nabytego przez dewelopera, a standard i stan techniczny sprzedawanych lokali byłby taki sam jak lokali w nowych budynkach;

(ii) sprzedaż zwolniona obejmowałaby te wszystkie sytuacje, w których dochodzi do odbudowy budynku (np. w wyniku pożaru budynek jest w sposób istotny zniszczony), gdzie właściwie powstaje nowy technicznie budynek (nie następuje jednak wyburzenie budynku skutkujące jego wykreśleniem ze stosownego rejestru i wybudowanie nowego budynku na podstawie nowego zezwolenia budowlanego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, będącego rozwinięciem art. 5, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

Towarem zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z dyspozycją art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w zakupionej nieruchomości Wnioskodawca zamierza dokonać istotnych zmian, między innymi dobudować kilka pięter i wydzielić w budynku lokale użytkowe, przeznaczone do sprzedaży. Ponadto, Spółka planuje również dokupić budynek wewnętrzny w tej samej lokalizacji i przeprowadzić podobne czynności w zakresie lokali użytkowych.

Sprzedaż lokali użytkowych, powstałych w wyniku przeprowadzonych prac związanych z nadbudową budynku jak i w przyszłości w nabytym budynku wewnętrznym, będzie podlegać wyłączeniu ze zwolnienia określonego w art. 43. ust. 1 pkt 2 ustawy, na podstawie dyspozycji określonej w art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem towarem używanym są budynki lub ich części jeśli od końca roku w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat. W omawianym przypadku Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy powyższych lokali użytkowych w okresie krótszym niż 5 lat i dlatego dostawa ta zgodnie z powołanymi wyżej przepisami będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl