IPPP1/443-647/13-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 4 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b w związku z zawartym porozumieniem restrukturyzacyjnym ustalającym nowe terminy spłaty wierzytelności - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b w związku z zawartym porozumieniem restrukturyzacyjnym ustalającym nowe terminy spłaty wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej jako: "Wnioskodawca", "Dłużnik") prowadzi działalność handlowo-usługową w zakresie serwisowania samochodów oraz sprzedaży oryginalnych części zamiennych oraz innych akcesoriów do aut.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonywał zakupu towarów i usług od spółki... S.A. (dalej jako: "Wierzyciel"), z którą jest związany powiązaniami, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W przeszłości zdarzały się takie sytuacje, w których Wnioskodawca nie był w stanie terminowo uiścić swojego Zobowiązania na rzecz Wierzyciela. Obecnie Wierzyciel posiada wierzytelności względem Wnioskodawcy z tytułu dostaw towarów i wyświadczonych usług, które zostały udokumentowane fakturami w latach 2008 do 2010 (dalej jako: "Wierzytelność"). Pierwotny termin płatności Wierzytelności przypadał na okres od dnia 14 października 2008 r. do 13 sierpnia 2010 r. w zależności od daty wystawienia konkretnej faktury.

W dniu 20 marca 2012 r., a więc po dniu w którym upłynął pierwotny termin uregulowania należności wynikających z wystawionych faktur, Wierzyciel zawarł w zakresie Wierzytelności umowę z Dłużnikiem (dalej jako "Porozumienie restrukturyzacyjne"), na mocy której strony uzgodniły, że spłata Wierzytelności wraz z naliczonymi odsetkami nastąpi po dniu 1 stycznia 2013 r. według ustalonego harmonogramu. Dodatkowo zostało zawarte postanowienie, że harmonogram spłaty kwoty Wierzytelności oraz odsetek może ulec zmianie za zgodą obu stron.

Kwota Wierzytelności nie została uregulowana przez Wnioskodawcę do dnia złożenia niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Wierzyciel nie zawiadomił Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w związku z nieuregulowaną dotychczas Wierzytelnością, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu do dnia 31 grudnia 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawartym Porozumieniem restrukturyzacyjnym Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. jeżeli nie dojdzie do spłaty Wierzytelności w terminie 150 dni licząc od upływu nowego terminu płatności wskazanego w Porozumieniu Restrukturyzacyjnym oraz harmonogramie spłaty.

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z zawartym Porozumieniem restrukturyzacyjnym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., jeżeli nie dojdzie do spłaty Wierzytelności w terminie 150 dni licząc od upływu nowego terminu płatności wskazanego w Porozumieniu Restrukturyzacyjnym oraz harmonogramie spłaty.

W wyniku nowelizacji ustawy o VAT, która weszła w życie z dniem 1 czerwca 2005 r., ustawodawca zdecydował się wprowadzić do systemu VAT w art. 89a i art. 89b instytucję rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, powszechnie nazywaną ulgą na złe długi. Zasadniczo polega ona na możliwości pomniejszenia podatku należnego w sytuacji, gdy podatek należny obciążał kwoty należne z tytułu czynności opodatkowanych, które to kwoty nie zostały przez podatnika faktycznie otrzymane. Po stronie dłużnika z kolei, stwarza ona obowiązek korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej tę czynność opodatkowaną, za którą dłużnik nie uregulował należności w określonym ustawowo terminie.

Od 1 stycznia 2013 r. weszły w życie zmiany art. 89a i 89b ustawy o VAT.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 89b ust. 1 ustawy o VAT "W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze".

Ustawodawca nie uwzględnił żadnych dodatkowych warunków, które wymuszałyby na dłużniku dokonanie korekty podatku naliczonego. Innymi słowy, od 1 stycznia 2013 r. obowiązek ten jest niezależny od tego, czy podatnik - wierzyciel dokona, na podstawie art. 89a ustawy o VAT, korekty podatku należnego i zależy wyłącznie od upływu określonego w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT terminu.

W art. 23 ustawy de regulacyjnej ustawodawca określił przepisy intertemporalne obowiązywania nowych reguł stosowania ulgi na złe długi. Zgodnie z nim:

1. Do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.".

Z powyższego przepisu wynika, że kryterium istotnym dla ustalenia, które przepisy należy zastosować w przedmiotowej sytuacji, jest data tzw. uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, która jest z kolei wyznaczona przez upływ 150 dni liczonego od upływu terminu płatności wynikającego z faktury lub umowy. W ocenie Wnioskodawcy upływ terminu płatności należy utożsamiać z wymagalnością roszczenia w odniesieniu do danej należności. W ocenie Wnioskodawcy decydujące znaczenie ma zatem w tej sytuacji pierwotny termin płatności wynikający z wystawionych faktur dotyczących wierzytelności.

Z treści Porozumienia restrukturyzacyjnego wynika, że spłata Wierzytelności powinna nastąpić po 1 stycznia 2013 r. według określonego harmonogramu spłaty. Zatem spłata Wierzytelności powinna nastąpić w czasie, gdy obowiązują nowe przepisy w zakresie ulgi na złe długi oraz korekty podatku naliczonego przez dłużnika. Jednak zgodnie z ustaleniami między Dłużnikiem a Wierzycielem pierwotny termin płatności przypadał (w zależności od daty wystawienia faktury) w okresie od 14 października 2008 r. do 13 sierpnia 2010 r. Zawarcie Porozumienia restrukturyzacyjnego, po upływie pierwotnego terminu płatności, a więc już po tym, gdy roszczenia... stały się wymagalne, nie mogło prowadzić do zmiany daty wymagalności roszczenia, a w konsekwencji wpływać na datę uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, która stanowi kryterium rozgraniczające stosowanie przepisów ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe właściwymi dla sprawy przepisami będą te obowiązujące na dzień, w którym upływał 150 dzień liczony od pierwotnego terminu płatności danej wierzytelności. W przedmiotowej sprawie są to lata 2008-2010. Zatem do Wierzytelności mogą mieć ewentualnie zastosowanie przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r., a więc Dłużnik byłby zobowiązany do dokonania korekty, gdyby wierzyciel zawiadomiłby Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w związku nieuregulowaną dotychczas Wierzytelnością. Ponieważ Wierzyciel nie zawiadomił Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w związku nieuregulowaną dotychczas Wierzytelnością, w trybie o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., Dłużnik nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Okoliczność, iż w Porozumieniu restrukturyzacyjnym określony został nowy termin spłaty Wierzytelności nie będzie miał znaczenia dla oceny sprawy. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 marca 2002 r. sygn. IV OKN 862/00: "Jeśli chodzi o zobowiązanie terminowe, to regułą jest początkowa zbieżność wymagalności i terminu płatności. Jeśli zatem roszczenie nie stało się jeszcze wymagalne, to dokonane w ramach swobody kontraktowej stron przedłużenie lub skrócenie terminu płatności jest oczywiście dozwolone. Natomiast przedłużenie lub skrócenie terminu płatności dokonane po dniu, w którym roszczenie stało się wymagalne nie ma żadnego wpływu na jego wymagalność".

W powyższym wyroku sąd dał wyraz zasadzie, że przedłużenie terminu płatności dokonane po dniu, w którym roszczenie stało się wymagalne nie ma żadnego wpływu na jego wymagalność.

W przedmiotowej sprawie przewidziany wydłużony harmonogram spłaty Wierzytelności określony w Porozumieniu restrukturyzacyjnym odniesie skutek wyłącznie w zakresie prawidłowości i realizacji postanowień tej umowy, nie wpłynie natomiast na moment wymagalności restrukturyzowanej Wierzytelności, a w konsekwencji również na datę uprawnienia nieściągalności wierzytelności w rozumieniu art. 23 ustawy de regulacyjnej.

Z tego powodu Wnioskodawca nie będzie zmuszony do dokonania korekty podatku naliczonego z związku z nieuregulowaniem należności wynikających z Wierzytelności, ponieważ przepisy w zakresie korekty obowiązujące od dnia 1 stycznia 2013 r. nie będą relewantnymi w sprawie.

Skoro Wierzyciel nie zawiadomił Dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego w związku nieuregulowaną dotychczas Wierzytelnością, Dłużnik nie jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w świetle art. 23 ust. 2 ww. ustawy o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie był w stanie terminowo uiścić swojego Zobowiązania na rzecz Wierzyciela. Obecnie Wierzyciel posiada wierzytelności względem Wnioskodawcy z tytułu dostaw towarów i wyświadczonych usług, które zostały udokumentowane fakturami w latach 2008 do 2010. Pierwotny termin płatności Wierzytelności przypadał na okres od dnia 14 października 2008 r. do 13 sierpnia 2010 r. w zależności od daty wystawienia konkretnej faktury.

Jednakże w dniu 20 marca 2012 r., Wierzyciel zawarł w zakresie Wierzytelności umowę z Dłużnikiem (dalej jako "Porozumienie restrukturyzacyjne"), na mocy której strony uzgodniły, że spłata Wierzytelności wraz z naliczonymi odsetkami nastąpi po dniu 1 stycznia 2013 r. według ustalonego harmonogramu. Dodatkowo zostało zawarte postanowienie, że harmonogram spłaty kwoty Wierzytelności oraz odsetek może ulec zmianie za zgodą obu stron.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że zawarcie porozumienia, ugody czy jakiegokolwiek innego rodzaju pisma, które przedłuża termin spłaty wierzytelności skutkuje tym, że termin naliczania 150 dni biegnie każdorazowo od nowego wyznaczonego terminu spłaty długu, ale tylko w sytuacji kiedy porozumienie zostanie zawarte przed upływem pierwotnego terminu płatności. Ponadto, nie ma znaczenia w jakiej formie zawarto porozumienie. Ma rację Wnioskodawca twierdząc, że zawarcie porozumienia restrukturyzacyjnego, po upływie pierwotnego terminu płatności, a więc już po tym, gdy roszczenia stały się wymagalne, nie mogło prowadzić do zmiany daty wymagalności roszczenia, a w konsekwencji wpływać na datę uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, która stanowi kryterium rozgraniczające stosowanie przepisów ustawy o VAT.

Tym samym, w opisanej sprawie znajdą zastosowanie przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2012 r., gdyż ustaleń że spłata Wierzytelności wraz z naliczonymi odsetkami nastąpi po dniu 1 stycznia 2013 r. według ustalonego harmonogramu, dokonano 20 marca 2012 r., zaś pierwotne terminy płatności Wierzytelności przypadały na okres od dnia 14 października 2008 r. do 13 sierpnia 2010 r. w zależności od daty wystawienia konkretnej faktury. Wnioskodawca nie będzie zatem zobowiązany do zastosowania, w opisanej sytuacji, treści art. 89b ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 cyt. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Jak stanowi art. 89a ust. 4 ww. ustawy w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Z kolei z art. 89a ust. 6 ustawy wynika, że podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy, iż tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

W myśl art. 89b ust. 1 ww. ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Stosownie do art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż wierzytelności zostały uprawdopodobnione w związku z upływem 180 dni od terminu płatności określonego w umowie lub fakturze, do tego czasu Wnioskodawca nie otrzymał zawiadomienia od wierzycieli, dotyczącego zamiaru skorygowania podatku należnego z uwagi na nieuiszczenie płatności w terminie w pełnej wysokości.

Wątpliwości przedstawione w niniejszym wniosku dotyczą tego czy w związku z zawartym Porozumieniem restrukturyzacyjnym Wnioskodawca będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. jeżeli nie dojdzie do spłaty Wierzytelności w terminie 150 dni licząc od upływu nowego terminu płatności wskazanego w Porozumieniu Restrukturyzacyjnym oraz harmonogramie spłaty.

Mając na uwadze powołane przepisy, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w związku z zawartym Porozumieniem restrukturyzacyjnym nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., jeżeli nie dojdzie do spłaty Wierzytelności w terminie 150 dni licząc od upływu nowego terminu płatności wskazanego w Porozumieniu Restrukturyzacyjnym oraz harmonogramie spłaty.

Powyższe wynika z faktu, że nowe terminy zawarte w porozumieniu zawartym po upływie pierwotnych terminów płatności są dla przedmiotowej sprawy bez znaczenia. Oznacza to, że rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności odnosi się tylko do pierwotnych terminów spłaty wierzytelności, tj. terminów płatności określonych w fakturach.

Jak wskazano powyżej, jednym z warunków niezbędnych do dokonania przez wierzyciela korekty podatku należnego na mocy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. jest obowiązek wynikający z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy, tj. obowiązek zawiadomienia dłużnika o zamiarze korygowania podatku należnego. Innymi słowy, pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez podatnika - sprzedawcę jest zawiadomienie podatnika - dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z ewentualnym poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla podatnika - dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której w wierzytelności nieściągalnej zawiadomił podatnik - sprzedawca.

W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia. Natomiast, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Wierzyciel obowiązku wynikającego z art. 89a ust. 2 pkt 6 nie dopełnił.

Podsumowując wskazać należy, że w sytuacji opisanej w złożonym wniosku mamy do czynienia z wierzytelnościami uprawpodopodobnionymi jako nieściągalne przed dniem 1 stycznia 2013 r., w związku z czym Wnioskodawca w celu skorzystania z tzw. "ulgi za złe długi" zobowiązany jest do stosowania przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2012 r. Tym samym jak wskazano powyżej, warunek sformułowany w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT musi zostać wypełniony.

Z uwagi na fakt, iż wierzyciel nie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie został spełniony warunek wymieniony w art. 89b ust. 1 ustawy, kwalifikujący do dokonania odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu.

Tym samym w odniesieniu do wierzytelności wynikającej z przedmiotowych faktur z lat 2008-2010, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany również do korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.