IPPP1/443-646/14-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania z uwagi na wystawienie faktury korygującej - jest prawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania z uwagi na wystawienie faktury korygującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 6 października 2009 r. Spółka Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") będąca podatnikiem podatku od towarów i usług zawarła z kontrahentem E Sp. z o.o. (dalej: "E ") umowę o wykonanie robót budowlanych, przewidującą zapłatę za wykonane roboty w wysokości 7.900.000,00 zł netto + VAT (dalej: "Umowa"). Zgodnie z Umową rozliczanie prac odbywać się miało na koniec każdego miesiąca fakturami częściowymi i fakturą końcową, wystawioną w oparciu o końcowy protokół odbioru.

Dodatkowo strony ustaliły zabezpieczenie należytego wykonania prac stanowiące 5% wynagrodzenia umownego w formie potrącenia z faktur albo gwarancji ubezpieczeniowych lub bankowych. Zabezpieczenie to miałoby być zwrócone przez E częściowo po ostatecznym odbiorze przedmiotu umowy a częściowo po upływie terminu gwarancji i rękojmi.

Spór między stronami powstał przy rozliczeniu ostatnich faktur. Po definitywnym zakończeniu prac Spółka wystawiła ostatnie faktury; podatek VAT i podatek dochodowy wynikający z tych faktur został przez Spółkę w pełni uiszczony. Faktur tych w części nie zapłacił E. Przedmiotem sporu, jak się później okazało, stał się zapis Umowy odnoszący się do terminu zakończenia prac. Zdaniem Spółki prace zostały wykonane w umówionym czasie, odmiennego zdania był E.

W rezultacie Spółka wystąpiła na drogę postępowania sądowego z powództwem o zapłatę. W dniu 30 października 2012 r. Sąd Okręgowy uwzględnił żądanie powoda i zasądził na rzecz Spółki kwotę 1.182.903,85 zł. Od wydanego nakazu zapłaty sprzeciw wniósł E. Na rozprawie w dniu 24 czerwca 2013 r. strony zawarły ostatecznie ugodę, Zgodnie z jej treścią E zobowiązał się do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 400.000 zł w terminie 14 dni od dnia jej podpisania. Dodatkowo E zobowiązał do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 144.980,69 zł do dnia 20 grudnia 2013 r., tytułem zwrotu zatrzymanych kaucji gwarancyjnych pod warunkiem nie zgłoszenia do tego dnia roszczeń wynikających z rękojmi i gwarancji, w przeciwnym razie, zwrot tej kwoty nastąpi na zasadach wynikających z umowy między stronami.

Strony oświadczyły również, że zapłata powyższych kwot we wskazanych w ugodzie terminach wyczerpuje wszelkie roszczenia związane z Umową i zrzekają się dochodzenia w przyszłości względem siebie jakichkolwiek roszczeń z tym związanych, w tym w szczególności związanych z naliczonymi karami umownymi, z wyłączeniem zaś roszczeń wynikających z rękojmi i gwarancji.

Kwoty opisane w ugodzie zostały w pełni przez E uiszczone. Zauważyć jednak należy, że rezultatem zawarcia ugody było sumaryczne obniżenie wynagrodzenia Spółki w odniesieniu do wynagrodzenia przewidzianego w Umowie o 533.197,88 zł brutto.

Z tej też przyczyny Spółka w dniu 17 marca 2014 r. przesłała do swojego kontrahenta, tj. spółki E korektę faktury VAT obniżającą wysokość wynagrodzenia z ostatniej niezapłaconej przez E. Wskazano w niej kwotę przed korektą 942.397,06 zł brutto (w tym VAT 169.940,45 zł), a po korekcie 409.199,18 zł brutto (w tym VAT 73.790,02 zł). Jako przyczynę korekty Spółka podała: "obniżenie wynagrodzenia zgodnie z Ugodą sądową z dnia 24 czerwca 2013 r.". Do przedmiotowej korekty Spółka załączyła wyjaśnienie, w którym doprecyzowała, że "Korekta ta jest następstwem wystawienia przez Spółkę w 2010 r. faktur na całą kwotę świadczenia dochodzonego następnie w drodze postępowania sądowego, a zakończonego ostatecznie wspomnianą ugodą. Po jej zawarciu (podpisaniu) należne Spółce wynagrodzenie uległo obniżeniu o 533.197,88 zł, co też uwzględnia załączony dokument. Dla potrzeb rozliczenia podatkowego skorygowano jedynie fakturę nr XX/10/F z dnia 30 grudnia 2010 r. odstępując od korekty nr YY/10/F".

Korektę faktury wraz z wyjaśnieniami przesłano na adres E u listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. W odpowiedzi E odesłał fakturę z informacją, że nie znajduje ona oparcia w treści ugody sądowej zawartej w dniu 24 czerwca 2013 r. Kontrahent Spółki nie uzasadnił jednak tego poglądu.

E mimo wysuwanych względem Spółki roszczeń o zapłatę kar umownych (nigdy przez Spółkę nie zaakceptowanych) nie skierował sprawy na drogę postępowania sądowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zawartą ugodą sądową Spółka uprawniona jest do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka uprawniona jest do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług w momencie potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez E.

W przedmiotowym stanie faktycznym doszło do umownego zmniejszenia wynagrodzenia w stosunku do wartości pierwotnie przez Strony ustalonej. Na taką ocenę wskazuje szereg okoliczności, a w szczególności treść ugody podpisanej w dniu 24 czerwca 2013 r.

Z jej zapisów wyraźnie wynika, że Spółka ale także E rezygnując z dalszego postępowania sądowego ustaliły nową wysokość wynagrodzenia wykonanej już usługi. Innymi słowy, mając na uwadze niepewność rozstrzygnięcia sądowego, czas oraz koszty samego procesu, Spółka zrezygnowała z części wynagrodzenia w zamian za bezzwłoczną zapłatę kwoty 400.000 zł i zwrot w dalszej perspektywie czasowej kwot zatrzymanych tytułem gwarancji i rękojmi.

Innymi słowy, Strony odstąpiły od sądowego ustalania terminu, w którym miały być wykonane usługi, na rzecz polubownego zakończenia sprawy i ustalenia nowego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw w przypadku czynności wykonanych przed 1 stycznia 2014 r. podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z art. 29-30 ustawy zmienianej tj. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2014 r. Art. 29 ust. 4 Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. stanowił, że podstawę opodatkowania podatkiem VAT zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W przedmiotowym stanie faktycznym doszło, jak wykazano powyżej, do umownego zmniejszenia wynagrodzenia w stosunku do wartości pierwotnie ustalonej, co z kolei uzasadnia konieczność zmniejszenia podstawy opodatkowania; a czynności tej dokonuje się zaś w drodze korekty dotychczas wystawionych faktur VAT. Do podobnej konkluzji w zbliżonym stanie faktycznym doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy. W wydanej w dniu 24 marca 2011 r. znak ITPP2/443-1314/10/AD interpretacji indywidualnej podkreślił:

"Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w październiku 2009 r. zawarł Pan dwie umowy dotyczące wykonania robót budowlanych. Dodatkowo wykonał Pan prace które nie były objęte umową a okazały się konieczne wtoku realizacji tych robót. W związku z tym w dniu 5 marca 2010 r. wystawił Pan dwie faktury (nr... na kwotę 188.478,56 zł oraz nr... na kwotę 128.697,40 zł), które dokumentowały wykonanie tych prac. Z uwagi, że zamawiający nie uregulował należności związanych z wykonaniem dodatkowych prac w lipcu 2010 r. wystąpił Pan z powództwem o zapłatę jedynie części kwot, t.j. 98.959,31 zł. W wyniku porozumienia zawarto w dniu 1 października 2010 r. ugodę, zgodnie z którą zamawiający zobowiązał się zapłacić Panu kwotę 35.000,00 zł, która stanowić miała rozliczenie należności wynikających z obu wskazanych wyżej faktur. W ugodzie strony nie określiły tytułu zapłaty kwoty, a jedynie wskazały, że stanowi ona całkowite rozliczenie stron z tytułu prac remontowych prowadzonych w związku z realizacją umów zawartych w październiku 2009 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że o ile - jak wynika z treści wniosku - w wyniku zawartej ugody doszło do zmniejszenia wierzytelności o uzgodnioną kwotę, to jest Pan uprawniony do obniżenia obrotu i kwot podatku należnego z tytułu wykonanych dodatkowych usług".

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 4a Ustawy o VAT podatnik ma możliwość obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę usługi, przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Warunki te spełnione zostały w opisanym powyżej przypadku.

Spółka skorygowała pierwotną fakturę do kwot opisanych w ugodzie sądowej z dnia 24 czerwca 2013 r. Tak sporządzoną korektę wraz z pisemnymi wyjaśnieniami przyczyn dla jakich została wystawiona została przesłana na adres swojego kontrahenta, tj. spółki E listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Okoliczność doręczenia przesyłki do siedziby E jest bezsporna; z jednej strony Spółka dysponuje potwierdzeniem odbioru tej korespondencji, z drugiej zaś E skierował do Spółki pismo, o którym Wnioskodawca wspomina w pierwszej części wniosku, a które to pismo stanowi odpowiedź na przesłaną przez Spółkę korektę faktury VAT. W ocenie Wnioskodawcy samo odesłanie przez E korekty faktury z lapidarnym sformułowaniem, że "nie znajduje ona uzasadnienia w treści ugody sądowej z dnia 24 czerwca 2013 r." pozbawione jest znaczenia prawnego, bowiem ustawodawca uzależnia uprawnienie do korygowania podatku VAT jedynie od otrzymania korekty faktury przez kontrahenta (a ściślej potwierdzenia jej otrzymania) a nie od akceptacji treści (kwot) tej korekty.

To czy dane zdarzenie niesie ze sobą uprawnienie wystawcy korekty VAT do obniżenia należnego podatku, podlega ocenie organów podatkowych a nie kontrahenta wystawcy.

Jak można domniemywać, oświadczenie E u związane jest jedynie z próbą uniknięcia konieczności korygowania podatku VAT, co oznacza w praktyce konieczność poniesienia ciężaru ekonomicznego korekty, oczywiście przy założeniu, że podatek naliczony zawarty w pierwotnie wystawionej przez Spółkę fakturze został uprzednio w całości odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.), w przypadku czynności wykonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19-21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed tym dniem.

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, w przypadku czynności, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 3, podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z przepisami art. 29-31 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z kolei w myśl art. 29 ust. 4a ustawy w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na mocy art. 29 ust. 4b ww. ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ww. ustawy).

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 cyt. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z powołanymi unormowaniami faktury korygujące można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na powód ich wystawienia.

W myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Natomiast w myśl § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu oraz w sytuacji gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem z przytoczonych uregulowań wynika, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku u dostawcy.

Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy, nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy. Ze wskazanych regulacji wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony.

Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy, w którym otrzyma potwierdzenie odbioru faktury przez nabywcę.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Potwierdzenie faktu otrzymania przez nabywcę towarów i usług faktury korygującej, może być dokonane w dowolnej formie, np. poprzez zwrotne potwierdzenie odbioru wysłanej pocztą - w formie listu poleconego - przesyłki zawierającej fakturę korygującą, może to być odrębne pisemne potwierdzenie faktu otrzymania faktury korygującej, również w formie elektronicznej lub przesłana zwrotnie kopia podpisanej faktury korygującej. Zatem, żaden przepis nie określa specjalnej formy, w jakiej potwierdzenie odbioru faktury korygującej byłoby wymagane. Istotne jest, aby sprzedawca towarów lub usług dla celów rozliczenia podatku należnego od sprzedaży posiadał informację, z której jednoznacznie wynika, że nabywca otrzymał fakturę korygującą sprzedaż.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizował na rzecz kontrahenta usługi polegające na wykonaniu robót budowlanych. Zgodnie z zawartą w dniu 5 października 2009 r. pomiędzy stronami umową, rozliczenie prac odbywać się miało na koniec każdego miesiąca fakturami częściowymi i fakturą końcową wystawioną w oparciu o końcowy protokół odbioru prac. Dodatkowo strony umowy ustaliły zabezpieczenie należytego wykonania prac stanowiące 5% wynagrodzenia umownego w formie potrącenia z faktur lub gwarancji. Zabezpieczenie miało być zwrócone przez kontrahenta częściowo po ostatecznym odbiorze prac a częściowo po upływie okresu gwarancji i rękojmi. Po zakończeniu prac powstał pomiędzy stronami umowy spór, u podłoża którego leżały roszczenia kontrahenta odnoszące się do terminu zakończenia prac przez Spółkę. W związku z powyższym kontrahent nie zapłacił części należności Wnioskodawcy. W efekcie czego Zainteresowany wystąpił na drogę sądową. Na rozprawie w dniu 24 czerwca 2013 r. Wnioskodawca oraz kontrahent zawarli ugodę, zgodnie z którą kontrahent zobowiązał się do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 400.000,00 zł w terminie 14 dni od dnia jej podpisania, dodatkowo kontrahent zobowiązał się do zapłaty na rzecz Spółki kwoty 144.980,69 zł do dnia 20 grudnia 2013 r. tytułem zwrotu zatrzymanego zabezpieczenia pod warunkiem nie zgłaszania do tego dnia roszczeń wynikających z gwarancji i rękojmi. Ponadto w opisie sprawy Spółka wskazała, że zapłata powyższych kwot przez kontrahenta wyczerpuje wszelkie roszczenia Spółki związane z umową. Kontrahent uiścił na rzecz Wnioskodawcy wskazane w ugodzie kwoty. Powyższe doprowadziło w rezultacie do obniżenia wynagrodzenia należnego Spółce, które zostało już udokumentowane w całości fakturami wystawionymi na rzecz kontrahenta. Z tego tytułu Wnioskodawca wystawił w dniu 17 marca 2014 r. fakturę korygującą obniżającą wynagrodzenie o wyliczoną wartość. Powyższą korektę faktury Spółka wysłała do kontrahenta listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Kontrahent odebrał fakturę jednak odesłał ją z informacją, że nie znajduje ona oparcia w treści zawartej ugody. Wnioskodawca jest w posiadaniu zwrotnego potwierdzenia odbioru wysłanej faktury korygującej do kontrahenta.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do obniżenia podstawy opodatkowania w związku z zawartą ugodą, której konsekwencją była wystawiona przez Spółkę faktura korygująca.

Celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, gdyż pełni ona szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi w sytuacji gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

W omawianej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Wnioskodawca wykonał na rzecz kontrahenta uzgodnione umową czynności i z tego tytułu wystawiał faktury VAT (częściowe i końcową). Po zakończeniu realizacji umowy kontrahent nie zapłacił Wnioskodawcy części należności, co spowodowało, że spółka wystąpiła na drogę sądową. W wyniku ugody zawartej przed sądem strony ustaliły, że kontrahent wypłaci Wnioskodawcy pewne kwoty, które zakończą rozliczenia związane z umową. Jednak należność wynikająca z ugody sądowej (wypłacona Wnioskodawcy) była mniejsza niż należność jaką kontrahent nie wypłacił Wnioskodawcy (zatrzymał). Należy przypomnieć, że zawierając przedmiotową umowę Wnioskodawca zobowiązał się do wyświadczenia określonych usług, a kontrahent do wypłaty kwot pieniężnych będących wynagrodzeniem za te czynności. Kwoty wynikające z zawartej ugody są zatem następstwem wyświadczonych przez Spółkę usług. Tym samym zachowania Wnioskodawcy i kontrahenta wynikają bezpośrednio z łączącej ich umowy. Zatem otrzymane przez Spółkę należności wynikające z zawartej ugody winny być potraktowane jako forma wynagrodzenia za świadczenie usług wynikające z umowy, podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które Wnioskodawca już udokumentował fakturami VAT i naliczył należny podatek. Tym samym w wyniku takiego zakończenia sprawy doszło do zniekształcenia rzeczywistego przebiegu rozliczeń pomiędzy Spółką i kontrahentem. Wystawione przez Zainteresowanego na rzecz kontrahenta faktury VAT nie odzwierciedlają prawdziwych zdarzeń gospodarczych, które miały miejsce pomiędzy stronami umowy i zaistniały w wyniku zawarcia ugody sądowej (której kontrahent nie kwestionował skoro wypłacił Wnioskodawcy wynikające z niej kwoty). Zatem zawarcie ugody, która w rezultacie zmniejszyła należność Wnioskodawcy z tytułu realizacji przedmiotu umowy, wymusiło konieczność wystawienia faktury korygującej zmniejszającej podstawę opodatkowania należności wynikającej z realizacji umowy. W wyniku zawarcia ugody i jej wypłaty na rzecz Wnioskodawcy doszło do faktycznego zmniejszenia należności Spółki z tytułu wykonanych prac w związku z zawartą umową. Zawierając ugodę strony zaakceptowały fakt, że w wyniku jej wypłaty dojdzie do zmniejszenia należności Wnioskodawcy. Tym samym w konsekwencji zmniejszenia podstawy opodatkowania należności Spółki konieczne było wystawienie faktury korygującej, która (uwzględniając zawartą ugodę i wypłatę na jej podstawie części należności Spółki) odzwierciedliła faktyczny przebieg zdarzeń gospodarczych, na podstawie której Strony będą mogły skorygować podatek VAT, oczywiście z uwzględnieniem zasad wynikających z art. 29 ust. 4a-4c ustawy.

Kwestia potwierdzenia odbioru faktur korygujących była przedmiotem rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 Minister Finansów przeciwko S.A. orzekł, że wymóg polegający na uzależnieniu obniżenia podstawy opodatkowania wynikającej z pierwotnej faktury od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury doręczonego przez nabywcę towarów lub usług mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zasady neutralności podatku od wartości dodanej oraz proporcjonalności co do zasady nie sprzeciwiają się takiemu wymogowi.

Zatem przepis art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług nakładający na Wnioskodawcę obowiązek posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie jest sprzeczny z przepisami Dyrektywy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wykazał, że dołożył wszelkiej staranności aby uzyskać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta - wysyłanie faktury listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem obioru i jest w posiadaniu tego potwierdzenia. Istotny w omawianej sprawie jest fakt, że Wnioskodawca dla celów rozliczenia podatku należnego od wykonanego przedmiotu umowy posiada informację (zwrotkę), z której jednoznacznie wynika, że kontrahent otrzymał fakturę korygującą sprzedaż usług budowlanych wynikającą z zawartej ugody.

Zatem, Spółka jest w posiadaniu potwierdzenia otrzymania przez kontrahenta faktury korygującej dokumentującej zmniejszenie sprzedaży usług w wystawionych pierwotnie fakturach w związku z zawarciem ugody, tym samym Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz należnego podatku VAT.

Bez znaczenia dla omawianej sprawy pozostaje fakt, że kontrahent nie zgodził się z wystawioną fakturą korygującą i ją odesłał do Wnioskodawcy z wyjaśnieniem, że "nie znajduje ona uzasadnienia w treści ugody sądowej z dnia 24 czerwca 2013 r.". Żaden przepis ustawy o VAT nie warunkuje prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku od faktycznego obniżenia podatku naliczonego u nabywcy. W przedmiotowym konkretnym przypadku poinformowanie Wnioskodawcy, że kontrahent odmawia przyjęcia faktury korygującej i jej odesłanie w sytuacji gdy faktura ta dokumentuje faktyczne zmniejszenie należności Spółki wynikające z ugody, pozostaje bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku na podstawie posiadanego potwierdzenia odbiory faktury korygującej. Wnioskodawca ma bowiem posiadać dowód (w postaci potwierdzenia odbioru faktury korygującej), że kontrahent został poinformowany o konieczności skorygowania podatku naliczonego, a kontrola indywidualnych rozliczeń kontrahenta z urzędem skarbowym leży już w gestii właściwego organu podatkowego.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.