IPPP1/443-64/11/12-7/S/EK - Opodatkowanie dostawy gruntów nabytych do majątku osobistego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów nabytych do majątku osobistego - jest prawidłowe.

W dniu 17 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów nabytych do majątku osobistego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 11 grudnia 1990 r. (jedenastego grudnia 1990 r.) aktem notarialnym w Państwowym Biurze Notarialnym przed notariuszem Bronisławą P. została spisana umowa sprzedaży działki 245/9 o powierzchni 7.3484 ha. W 1998 r. Wnioskodawca złożył wniosek o opracowanie planu zagospodarowania dla 2,5 ha pod aktywizację gospodarczą z powierzchni 7.3484 ha - 24 lutego 1999 r. została podjęta uchwała, która objęła 2,5 ha pod aktywizację gospodarczą.

W dniu 21 października 2008 r. podatnik złożył wniosek o sporządzenie planu zagospodarowania na ww. działkę ze wskazaniem na podział działki na: zabudowę mieszkaniową, mieszkaniowo-usługową i usługową. W dniu 27 października 2009 r. podjęta została uchwała w sprawie zmiany przeznaczenia działki.

W dniu 10 września 2010 r. aktem notarialnym w Kancelarii Notarialnej przed notariuszem Magdaleną Ł. została podpisana umowa sprzedaży działki o numerze 245/17 (dwieście czterdzieści pięć łamane przez siedemnaście o powierzchni 1.050 m ² (jeden tysiąc pięćdziesiąt metrów kwadratowych) oraz działki o nr 245/20 (dwieście czterdzieści pięć łamane przez dwadzieścia) o powierzchni 1.263 m ² (jeden tysiąc dwieście sześćdziesiąt trzy metry kwadratowe). Przedmiotowe działki są niezabudowane, zgodnie z decyzją podziałową działki nr 245/17 i 246/20, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje. Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu odsprzedaży, lecz spożytkowania na własne potrzeby.

Najczęściej przy tego rodzaju sprzedażach nie ma problemu z rzeczami ruchomymi, gdyż-niezależnie od tego czy sprzedaż tę uznamy za zrealizowaną w ramach działalności gospodarczej - po upływie pół roku ich używania mają one status towarów używanych (art. 43 ust. 2) a skoro były nabyte dla celów prywatnych, to nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, co powoduje że ich sprzedaż jest także zwolniona od podatku. Problem dotyczy budynków i budowli oraz gruntów, które nigdy nie uzyskują przymiotu towarów używanych, przy czym dostawy budynków i budowli korzystają ze zwolnienia od podatku (por. art. 43 ust. 10 i 10a ustawy).

Przy sprzedaży tych towarów organ podatkowy musi zająć stanowisko, czy nosi ona charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Uwzględniając to, co powyżej zostało napisane należy stwierdzić, że nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż nieruchomości osoby fizycznej, które nie zostały nabyte z zamiarem ich odsprzedaży, lecz spożytkowania na własne potrzeby, gdy w wyniku późniejszych okoliczności, doszło do ich sprzedaży. Może to dotyczyć nie tylko jednej sprzedaży, lecz również, kilku. np. gdy właściciel działki nabytej uprzednio w celu budowy domu, do której nie doszło, dokonuje - z uwagi na jej wielkość utrudniającą jej sprzedaż w całości - zbycia jej w kilku częściach. W takiej sytuacji sprzedaż ta nie przybiera charakteru działalności handlowej, podlegającej opodatkowaniu. Sprzedaż - nawet kilkukrotna-przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z jej działalnością gospodarczą prowadzoną w formie zorganizowanej oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży - nie ma charakteru handlowego, podlegającemu opodatkowaniu.

Wnioskodawca w okresie od nabycia przedmiotowej nieruchomości nie wykorzystywał jej do działalności gospodarczej ani do działalności rolniczej. Nabywając ziemię Wnioskodawca był po studiach ogrodniczych na Uniwersytecie imiał zamiar jak każdy młody człowiek tam się osiedlić, zbudować dom i uprawiać ziemię. Niestety rzeczywistość zweryfikowała plany młodego człowieka. Nie posiadał tyle kapitału ażeby zrealizować swoje plany i podjął pracę, która pozwalała mu na utrzymanie siebie i rodziny. Z młodzieńczych planów nie zrezygnował i w ciągu 5 lat chce tam zbudować dom i się osiedlić. Jest z tą miejscowością związany emocjonalnie rodzice Wnioskodawcy mają tam dom. Wnioskodawca nigdy nie posiadał tytułu rolnika ryczałtowego. Przedmiotowe grunty o nr 245/17 i 245/20 nigdy nie były udostępnione odpłatnie bądź nieodpłatnie innym osobom. Wnioskodawca kupił ziemię w celu zbudowania na niej domu dla siebie i dla rodziny i uprawiania ziemi. Niestety zabrakło kapitału co jest najczęstszą przyczyną do zweryfikowania planów. Wnioskodawca nigdy wcześniej nie dokonywał sprzedaży działek. Powodem sprzedaży jest brak kapitału na zrealizowanie młodzieńczych pasji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca winien odprowadzić podatek VAT od zbycia działek o nr 245/17 i 245/20.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 Ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Zgodnie z powyższą definicją Wnioskodawca nie spełnia żadnego z kryteriów, bowiem jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej.

W obecnym stanie prawnym pogląd jest całkowicie zgodny z art. 4 ust. 1 VI dyrektywy, który stanowi że podatnikiem jest każda osoba prowadząca niezależnie w jakimkolwiek miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą określoną w ust. 2 tego art. i to bez względu na cel lub wyniki tej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Natomiast art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy VAT upoważnia państwa członkowskie do uznania za podatników niektóre podmioty, które dokonują czynności jedynie sporadycznie ale jak to wyraźnie wynika z powołanego przepisu - czynność ta musi być związana z działalnością gospodarczą.

Stanowisko takie orzeczone zostało wyrokiem z dnia 21 lutego 2007 r. WSA/Syd. Akt III SA/Wa 4176/06 a zgodnie z orzeczonym wyrokiem WSA/Syg. akt III SA/Wa 1744/06 przepisy Unii Europejskiej mogą być stosowane na terenie Polski bezpośrednio.

Ze względu na powyższe, Wnioskodawca nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT od zbycia powyższych działek po podziale również gdy czynność ta ma charakter powtarzalny.

W dniu 4 kwietnia 2011 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-64/11-4/EK, w której powyższe stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej stwierdzono, iż Wnioskodawca z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek uzyskuje status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy oraz z uwagi na fakt, iż przedmiotowe działki stanowią zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego tereny przeznaczone pod zabudowę domów jednorodzinnych, sprzedaż tych gruntów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, ze stawką 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy.

Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2012 r. sygn. III SA/Wa 2093/11 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-64/11-4/EK z dnia 4 kwietnia 2011 r. Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji Sąd stwierdził, iż ze stanu faktycznego nie wynikało, aby sprzedający podejmował jakiekolwiek działania wykraczające poza zwykłe korzystanie z nieruchomości, a wskazujące na zamiar prowadzenia w związku z własnością nieruchomości gruntowych - innej niż działalność rolnicza-działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zdaniem Sądu w stanie faktycznym sprawy brak było elementów wskazujących, że nabycie nieruchomości a następnie ich zbycie zostały dokonane przez Skarżącego działającego w charakterze podmiotu wykonującego działalność handlową. Skarżący działał jako podmiot dokonujący zarządu majątkiem osobistym (skarżący nie wykorzystywał nabytego gruntu do działalności zarobkowej pomimo zamiaru rozpoczęcia działalności rolniczej na nabytym gruncie nigdy tego nie uczynił, kupno gruntu było podyktowane chęcią osiedlenia się na nim oraz budową domu). W omawianym wyroku, orzekając w sprawie Sąd powołał m.in. orzeczenie TSUE z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż działek gruntu w świetle ww. ustawy stanowi dostawę towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Wskazać w tym miejscu jednak należy, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, iż w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowić miała sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in. że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Trybunał zwrócił również uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Podejmowanie aktywnych działań w zakresie sprzedaży działek to również angażowanie środków na doprowadzenie energii elektrycznej do działek, a także wszelkie działania o charakterze marketingowym (np. reklama).

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - wymienionych powyżej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w 1990 r. nabył do majątku osobistego na własne potrzeby działkę o powierzchni 7.3484 ha. Wnioskodawca zamierzał zbudować dom i uprawiać ziemię. Z uwagi jednak na brak kapitału do realizacji marzeń, Wnioskodawca musiał zmienić własne plany życiowe. Wnioskodawca w roku 1998 złożył wniosek o opracowanie planu zagospodarowania dla 2,5 ha pod akwizycję gospodarczą. W roku 1999 uchwałą teren ten został przeznaczony pod akwizycję gospodarczą. W roku 2008 r. Wnioskodawca złożył wniosek o sporządzenie planu zagospodarowania na ww. działkę ze wskazaniem na podział na: zabudowę mieszkaniową, mieszkaniowo-usługową i usługową. W roku 2009 podjęto uchwałę zmieniającą przeznaczenie działki. W roku 2010 Wnioskodawca sprzedał działkę o nr 245/17 i 245/20. Przedmiotowe działki nie są zabudowane. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Wnioskodawca w okresie od nabycia przedmiotowej nieruchomości nie wykorzystywał jej do działalności gospodarczej ani rolniczej. Wnioskodawca nie posiadał tytułu rolnika ryczałtowego. Grunty o nr 245/17 i 245/20 nie były udostępniane odpłatnie, ani nieodpłatnie.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru oraz osoba ta nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do tych wykorzystywanych przez profesjonalnych sprzedawców, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie przedstawionych w sprawie okoliczności faktycznych nie można stwierdzić, iż Wnioskodawca nabył przedmiotowy grunt z zamiarem jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie podejmował bowiem żadnych działań w celu uatrakcyjnienia posiadanego gruntu, nie podjął żadnych działań świadczących o prowadzeniu działalności gospodarczej z wykorzystaniem tych gruntów. Powodem sprzedaży wydzielonych działek jest to, iż pogorszyła się sytuacja materialna Wnioskodawcy, a czynność ta nie wychodzi poza obszar rozporządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki budowlanej, nabytej na cele prywatne nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży działek o nr 245/17 i 245/20 z majątku prywatnego, nie będzie działał w charakterze handlowca, podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż opisanych we wniosku działek gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr IPPP1-443-64/11-4/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.