IPPP1/443-633/10-4/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2010 r. (doręczone 5 sierpnia 2010 r.) pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania otrzymywanych premii pieniężnych - jest prawidłowe

* sposobu dokumentowania otrzymanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz sposobu dokumentowania otrzymanych premii pieniężnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2010 r. nr IPPP1/443-633/10-2/AP pismem z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawcą" lub "Spółką") należy do grupy kapitałowej stanowiącej sieć domów mediowych, oferujących swoim klientom szeroki zakres usług z dziedziny planowania i doradztwa marketingowego. Działalność Spółki koncentruje się na szeroko rozumianym doradztwie marketingowym rozumianym jako planowanie i wdrażanie komunikacji marketingowej. Obejmuje ona w szczególności planowanie i zakup mediów, kampanie reklamowe, negocjacje cen z dostawcami przestrzeni i czasu reklamowego, dostarczanie reklamodawcom badań mediowych, w oparciu o które tworzone są strategie najskuteczniejszego dotarcia do klienta w celu realizacji celów biznesowych.

W celu realizowania powyższych zadań Wnioskodawca, w kooperacji z innymi podmiotami z grupy kapitałowej, zawiera umowy (spółki należące do grupy kapitałowej zawierają z poszczególnymi dostawcami mediów jedną umowę, podpisywaną przez przedstawicieli wszystkich spółek i przedstawiciela mediów) z różnego rodzaju dostawcami mediów (dalej: "Kontrahenci" lub "Wydawcy"), na mocy których nabywa odpowiednią ilość czasu antenowego w telewizji, radiu lub powierzchnię reklamową w prasie/reklamie zewnętrznej, etc.

Zgodnie z zapisami takich umów, Spółka uprawniona jest do otrzymywania od Kontrahentów premii pieniężnych (bonusów), gdy wartość zleceń złożonych przez Wnioskodawcę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe. Zasady udzielania powyższych bonusów są szczegółowo określone w powyższych umowach i mogą stanowić w szczególności określony procent wartości netto dokonanych zakupów u określonego Kontrahenta.

Aktualnie premie pieniężne są rozliczane na podstawie wystawianych przez Spółkę na rzecz Wydawców faktur VAT, w których Spółka naliczała podatek VAT według stawki 22%. Były one bowiem traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT, zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 30 grudnia 2004 r. (nr PP3-812-1222/2004/AP/4026) w sprawie premii pieniężnych wypłacanych nabywcom, a także zgodnie z otrzymaną przez Spółkę interpretacją indywidualną, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 18 kwietnia 2008 r. (nr IPPP1-443-606/08-2/RK).

W związku jednak z interpretacją indywidualną z dnia 26 stycznia 2010 r. (nr IPPP3/443-1057/09-2/MPe), otrzymaną przez jedną ze spółek, należącą do grupy kapitałowej oraz orzecznictwem sądów administracyjnych w tej sprawie, gdzie prezentowane jest jednolite stanowisko, że w analizowanej sytuacji świadczenie usług nie występuje, a zatem wystawianie faktur VAT jest niezasadne, Wnioskodawca postanowił ponownie wystąpić o interpretację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, iż w opisanym powyżej stanie faktycznym - na podstawie odpowiednich przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT") - otrzymane premie pieniężne (za osiągnięcie określonego poziomu zakupów) nie podlegają opodatkowaniu VAT, gdyż nie stanowią one wynagrodzenia za czynności opodatkowane VAT na mocy ustawy o VAT. W rezultacie otrzymanie takich premii nie powinno być dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki otrzymywane premie pieniężne w związku z przekroczeniem określonych progów zakupów usług od Kontrahentów nie podlegają VAT, gdyż czynności zakupu usług o odpowiedniej wartości (będące podstawą otrzymywanych bonusów) nie stanowią czynności opodatkowanych zgodnie z przepisami ustawy o VAT. W konsekwencji, otrzymywane premie pieniężne, zdaniem Wnioskodawcy, powinny być dokumentowane notami księgowymi (wystawionymi albo przez Spółkę, albo przez Kontrahenta).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1), natomiast przez świadczenie usług rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1).

W przypadku Spółki premie pieniężne przyznawane są za dokonanie zakupów o określonej wartości przez Spółkę (tekst jedn.: czynności opodatkowanych VAT), poza tym nie wiążą się one z żadnym dodatkowym świadczeniem (ewentualnie zaniechaniem podlegającym opodatkowaniu VAT). Innymi słowy Spółka nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów o określonej wysokości, a w razie ich niedokonania nie jest zobowiązana do świadczenia zastępczego, a jedynie uprawniona jest do otrzymania wynagrodzenia po przekroczeniu danego progu zakupów. Ponadto, zachowanie Wnioskodawcy wobec dostawców byłoby rodzajowo identyczne (tekst jedn.: polegałoby na dokonaniu zakupów) również w przypadku braku ustalenia umownych premii pieniężnych. Tym samym należy stwierdzić, iż płatność premii nie jest wynagrodzeniem za usługę w rozumieniu przepisów o VAT.

Istota świadczenia usług za wynagrodzeniem sprowadza się do przekazania lub wykonania czegoś (działanie aktywne) w zamian za ekwiwalent uzgodniony pomiędzy stronami. Nie ulega wątpliwości, iż aby miało miejsce odpłatne świadczenie usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowo - skutkowym pomiędzy wykonaną usługą (ewentualnie powstrzymaniem się od wykonywania określonych czynności) a otrzymaną zapłatą. Stanowisko takie potwierdza również w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) m.in. w sprawie 102/86 "Apple Pear Developments Council", w której stwierdził, iż musi być wystarczający związek pomiędzy otrzymywanymi opłatami a świadczonymi usługami, aby mogły być uznane za wynagrodzenie w rozumieniu artykułu 2 VI Dyrektywy (patrz "VI Dyrektywa VAT" pod redakcją K. Sachsa, Wydawnictwo C. H. BECK, Warszawa 2003, s. 33,).

Warto też podkreślić, iż zwiększanie ilości zleceń w stosunku do Kontrahenta nie stanowi dodatkowego, poprzedzonego świadomą decyzją Wnioskodawcy, aktywnego działania. Odpłatne skorzystanie z usług dostawcy mediów jest nieodłącznym elementem efektywnej realizacji organizowanych przez Spółkę kampanii reklamowych, toteż jej zachowanie w stosunku do niego byłoby rodzajowo identyczne niezależnie od faktu zawarcia umowy umożliwiającej uzyskanie premii pieniężnej.

Ponadto zapisy umów zawartych między Wnioskodawcą a dostawcą mediów, nie zobowiązują Spółki do przekroczenia określonej wartości zleceń, a uregulowania umowne precyzują jedynie, jakie skutki wiążą się z przekroczeniem wspomnianego progu nie kreując po stronie Spółki obowiązku jego przekroczenia. Co więcej, nie zrealizowanie w ciągu roku określonej wielkości zakupu powierzchni reklamowych nie rodzi konieczności świadczenia zastępczego (np. odszkodowania).

Tym samym, świadczenie pieniężne (premia pieniężna) jest jedynie elementem towarzyszącym większej wartości nieobowiązkowych zakupów i w żadnym wypadku nie może być postrzegane jako zapłata za konkretną usługę, a w konsekwencji - na mocy powyższego wyroku, nie ma podstaw do stwierdzenia związku pomiędzy otrzymywanymi opłatami, a świadczonymi usługami (co jak zaznaczono powyżej jest niezbędne dla uznania, iż świadczenie podlega opodatkowaniu VAT).

Należy zwrócić uwagę, iż nabyć usług od Kontrahentów (tekst jedn.: zakupu powierzchni reklamowych, czasu antenowego itp.) Spółka dokonuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od swoich klientów i która podlega opodatkowaniu VAT. Opodatkowanie rzekomych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta, w związku z którymi otrzymuje ona bonusy (która to usługa została już opodatkowana przez Spółkę, jako usługa świadczona na rzecz klientów) prowadziłoby do podwójnego opodatkowania jednej transakcji.

Jedną zaś z fundamentalnych zasad podatku VAT jest zasada unikania podwójnego opodatkowania, czyli reguła jednokrotnego opodatkowania transakcji gospodarczej będącej przedmiotem zainteresowania podatku VAT. Zasada ta jest wymieniana w przepisach Dyrektywy VAT i podkreślana jako jeden z głównych celów państw członkowskich w trakcie tworzenia lokalnej legislacji.

Podwójne opodatkowanie stoi również w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania. Potwierdzeniem tego mogą być m.in. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03 oraz uchwała 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02, gdzie odnoszono się do zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług.

Zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r., sygn. akt 50/88, w sprawie pomiędzy Heinz Kühne a Finanzamt München III Trybunał postawił tezę, że opodatkowanie wydatków poniesionych na konserwację towarów jest zgodne ze wspólnym systemem VAT, gdyż celem tego systemu jest nie tylko wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji, lecz także braku ich opodatkowania (...).

Natomiast w orzeczeniu z dnia 3 października 1985 r., sygn. akt J 249/84, w sprawie Ministere Public i Ministry of Finance v. Venceslas Profant ETS stwierdził, że organy Państw Członkowskich nie dysponują pełną swobodą decyzji w zakresie wprowadzania zwolnień w imporcie na podstawie artykułu 14 VI Dyrektywy, gdyż spoczywa na nich obowiązek wypełniania podstawowych celów harmonizacji VAT, zwłaszcza umożliwiania swobodnego przepływu osób i towarów oraz zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

Powyższe świadczy jednoznacznie, iż podstawowym celem wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, w konsekwencji także polskiego podatku VAT, jest wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji.

Wspomnianych wcześniej konkluzji w zakresie braku opodatkowania otrzymywanych premii pieniężnych nie zmienia również fakt, że w części umów z Kontrahentami zostało uregulowane, iż premie pieniężne będą płatne na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę. W związku z tym, że w opinii Spółki uregulowania umowne nie są w tym zakresie zgodne z polskim prawem podatkowym, będącym prawem powszechnie obowiązującym, zastosowanie znajdą przepisy ogólnie obowiązujące. W rezultacie, mając na względzie, że na podstawie argumentów przytoczonych powyżej, otrzymywane premie pieniężne nie stanowią wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, ich otrzymanie nie może być dokumentowane fakturą VAT. Spółka może natomiast dokumentować bonusy za pomocą not księgowych.

Stanowisko takie znajduje również poparcie w doktrynie. Przykładowo, w opinii Janusza Zubrzyckiego, wypłacanie premii pieniężnych jest obojętne z punktu widzenia VAT, podlega natomiast u nabywcy towarów, któremu ta premia jest przekazywana, zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym (por. Janusz Zubrzycki, "Leksykon VAT 2008" Tom 1, Unimex, Wrocław 2008, s. 181).

Podobne stanowisko i analogiczną argumentację zawiera także wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 287/07), w którym zostało stwierdzone, że "jeżeli możliwość uzyskania premii jest jedynie zachętą dla nabywcy do zwiększenia zakupów, a jej uzyskanie jest możliwe przy osiągnięciu określonego poziomu obrotów bez żadnych innych obowiązków po stronie nabywcy, to wówczas w istocie nie ma ze strony nabywcy żadnego świadczenia, które mogłoby zostać uznane za usługę. Oznacza to, że nie dochodzi do żadnego świadczenia i definicja usługi z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT nie jest spełniona".

Podobne wnioski zostały zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygnatura III SA/Wa 790/08 z dnia 20 października 2008 r. Zdaniem sądu "Zrealizowanie przez podatnika określonej wielkości obrotów, po przekroczeniu których wypłacane są premie pieniężne, nie stanowi usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Czynność ta nie jest objęta tym podatkiem".

Powyższe poglądy podzielił również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 marca 2009 r., sygnatura I SA/Rz 742/08, w którym zostało stwierdzone, iż "Uzyskanie premii pieniężnej lub bonusów niepowiązanych z konkretną dostawą nie jest wynagrodzeniem za świadczone usługi i nie podlega opodatkowaniu VAT. Nie musi zatem być dokumentowane fakturą VAT".

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie można również odnaleźć w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo we wspomnianej powyżej (dla jednej ze spółek należących do grupy kapitałowej) decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-1057/09-2/MPe z dnia 26 stycznia 2010 r. podkreślono, iż: "otrzymanie premii pieniężnych przez Wnioskodawcę nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń, poza osiągnięciem odpowiedniego progu zakupów. (...) Wnioskodawca otrzymujący premie pieniężne nie świadczy zatem na rzecz wypłacającego premie, usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem czynność ta u Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturami VAT wystawionymi przez Wnioskodawcę".

Z wielu innych interpretacji podatkowych wynika także, że premie i bonusy uzyskiwane za osiągnięcie określonego poziomu obrotów z kontrahentem nie powinny być opodatkowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług, a formą ich dokumentowania nie powinna być faktura VAT.

Przykłady takiego stanowiska odnajdujemy w indywidualnych interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie np. z dnia 25 czerwca 2009 r. nr IPPP1-443-472/09-3/MP, z dnia 1 lipca 2009 r. nr IPPP2/443-346/09-2/BM czy z dnia 16 lipca 2009 r. nr IPPP3-443-396/09-4/JF, a także Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 czerwca 2009 r. nr ITPP2/443-169a/09/EŁ.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* opodatkowania otrzymywanych premii pieniężnych uznaje się za prawidłowe,

* sposobu dokumentowania otrzymanych premii pieniężnych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojecie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy o VAT. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, zaś w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usługi. Przepis ten wyklucza takie rozwiązanie, rozdzielając usługi od dostaw.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Dotyczy to także przypadków, kiedy sprzedawca z różnych przyczyn, np. dokonania u niego zakupów w dużych ilościach w określonym czasie, po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. premii pieniężnej, polegającej na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych.

Skutki podatkowe dotyczące wypłaconych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonywaniem dodatkowych czynności na rzecz sprzedawcy itp.

Z przedstawionego w złożonym wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca należy do grupy kapitałowej stanowiącej sieć domów mediowych, oferujących swoim klientom szeroki zakres usług z dziedziny planowania i doradztwa marketingowego. Działalność Spółki koncentruje się na szeroko rozumianym doradztwie marketingowym i obejmuje w szczególności planowanie i zakup mediów, kampanie reklamowe, negocjacje cen z dostawcami przestrzeni i czasu reklamowego, dostarczanie reklamodawcom badań mediowych, w oparciu o które tworzone są strategie najskuteczniejszego dotarcia do klienta w celu realizacji celów biznesowych. W celu realizowania powyższych zadań Wnioskodawca, w kooperacji z innymi podmiotami z grupy kapitałowej, zawiera umowy z różnego rodzaju dostawcami mediów, na mocy których nabywa odpowiednią ilość czasu antenowego w telewizji, radiu lub powierzchnię reklamową w prasie/reklamie zewnętrznej, etc. Zgodnie zaś z zapisami takich umów, Spółka uprawniona jest do otrzymywania premii pieniężnych (bonusów) od Kontrahentów, w przypadku, gdy wartość zleceń złożonych przez Wnioskodawcę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe. Zasady udzielania powyższych bonusów są szczegółowo określone w powyższych umowach i mogą stanowić w szczególności określony procent wartości netto dokonanych zakupów u określonego Kontrahenta. Wnioskodawca wskazuje, iż przedmiotowe premie pieniężne przyznawane są za dokonanie zakupów o określonej wartości przez Spółkę, poza tym nie wiążą się z żadnym dodatkowym świadczeniem (ewentualnie zaniechaniem podlegającym opodatkowaniu VAT). Spółka nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów o określonej wysokości, a w razie ich niedokonania nie jest zobowiązana do świadczenia zastępczego, a jedynie uprawniona jest do otrzymania wynagrodzenia po przekroczeniu danego progu zakupów.

Mając na uwadze przedstawioną sytuację oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie, otrzymanie przez Spółkę premii pieniężnych nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta. Jak bowiem wskazano we wniosku, otrzymanie premii pieniężnych nie jest związane z żadnym dodatkowym świadczeniem, lecz uzależnione jest od osiągnięcia odpowiedniego progu zakupów. Nabywanie towarów bądź usług związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji osiąganie określonego pułapu obrotów z danym dostawcą bądź usługodawcą nie może być uznane za świadczenie usług. Wypłacana premia pieniężna jest wyliczana w oparciu o osiągnięte obroty, lecz samo osiągnięcie określonego poziomu zakupów nie stanowi usługi. W tym konkretnym przypadku Wnioskodawca otrzymujący premie pieniężne nie świadczy zatem na rzecz wypłacającego te premie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, wobec czego czynność ta u Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednakże, w odniesieniu do premii opisanych w złożonym wniosku wskazać należy, iż w sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretna dostawą (dostawami) i nie wiąże się z wykonywaniem na rzecz sprzedawcy żadnych usług, to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Ust. 4 tegoż artykułu stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Rabat rozumieć należy jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru bądź usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z obowiązującymi uregulowaniami w tym zakresie.

Odnosząc się do powyższego można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie premie pieniężne wypłacone przez Kontrahentów można przyporządkować do konkretnych dostaw, gdyż obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów, dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym. Premia pieniężna opisana we wniosku jest bowiem przyznawana wtedy, gdy wartość zleceń złożonych przez Wnioskodawcę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe i może ona stanowić w szczególności określony procent wartości netto dokonanych zakupów u określonego Kontrahenta. Premie dotyczą więc wszystkich zakupów dokonanych do momentu osiągnięcia ustalonego celu, a sama premia staje się należna dopiero z chwilą przekroczenia przyjętych założeń.

Aby więc ustalić wysokość premii należnej Spółce, zsumowane muszą być poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy mediów (czasu antenowego w radiu, telewizji, powierzchni reklamowej w prasie), na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie rozliczeniowym objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, otrzymując premię pieniężną będącą w istocie rabatem, nie powinien dokumentować tego faktu fakturą VAT, gdyż z wypłatą premii nie wiązało się żadne świadczenie ze strony Spółki na rzecz wypłacającego premię.

Z uwagi jednak na stwierdzenie Wnioskodawcy, iż "otrzymywane premie pieniężne (...) powinny być dokumentowane notami księgowymi (wystawionymi albo przez Spółkę, albo przez Kontrahenta)", stanowisko Spółki w zakresie dokumentowania otrzymywanych premii pieniężnych należało uznać za nieprawidłowe. Ani bowiem Wnioskodawca, ani Kontrahent nie są zobowiązani do wystawiania w przedmiotowej sprawie not księgowych.

Reasumując, w sytuacji, gdy Wnioskodawca otrzymuje premie tylko w przypadku spełnienia określonych warunków, w określonym czasie, tzn. w przypadku gdy wartość zleceń złożonych przez Wnioskodawcę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe i z wypłatą premii nie wiąże się świadczenie jakichkolwiek usług ze strony Spółki, stwierdzić należy, że przedmiotowe wynagrodzenia stanowią rabat obniżający wartość konkretnych dostaw mediów udokumentowanych poszczególnymi fakturami. Biorąc pod uwagę powyższe, w związku z udzielonymi rabatami, sprzedawca (tekst jedn.: Kontrahent) udzielający premii, na mocy § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 cyt. rozporządzenia.

Odnosząc się natomiast do wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych prezentowanych przez Spółkę we wniosku należy stwierdzić, iż przywołane wyroki i interpretacje potwierdzają stanowisko organu przedstawione w niniejszej interpretacji w zakresie uznania otrzymanych premii pieniężnych jako niezwiązanych ze świadczeniem przez Spółkę usług i braku obowiązku opodatkowania ich po stronie Spółki.

Ponadto należy stwierdzić, że powołana we wniosku uchwała 7 sędziów NSA, sygn. FPS 2/02 nie może stanowić podstawy przy rozstrzygnięciu w niniejszej sprawie, gdyż dotyczy ona przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), a w stanie faktycznym opisano sytuację, gdzie podatnik nie zaewidencjonował w ewidencji sprzedaży za kwiecień i grudzień 1997 r. faktur wystawionych w kwietniu 1997 r. i w grudniu 1997 r., dotyczących sprzedaży tarcicy iglastej i samochodu "Kamaz" oraz nie odprowadził podatku z tego tytułu, mimo iż jego kontrahent otrzymał te faktury, a wynikający z nich podatek odliczył od podatku należnego. Stan faktyczny jest zatem zupełnie odmienny od sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawcę premii pieniężnych w sytuacji przedstawionej we wniosku. Interpretacja ta nie wywołuje natomiast skutków podatkowych wypłacania opisanych premii pieniężnych przez Kontrahenta Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla Kontrahenta Wnioskodawcy wypłacającego te premie pieniężne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.