IPPP1-443-633/08-2/JF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 4 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania premii pieniężnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz udokumentowania premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest hurtowym dystrybutorem wyrobów alkoholowych. W prowadzonej działalności zawiera ze swoimi odbiorcami porozumienia handlowe, w których między innymi określa poziom obrotów, jaki powinni oni uzyskać lub przekroczyć, aby otrzymać premię pieniężną (ang. bonus). Premia pieniężna stanowi dodatkowe wynagrodzenie, które wypłaca Spółka swoim odbiorcom, w przypadku gdy zrealizują oni w danym okresie rozliczeniowym określony poziom obrotów. Premia pieniężna stanowi nagrodę o charakterze motywacyjnym. Ma ona na celu podniesienie efektywności współpracy pomiędzy kontrahentami. Stanowi również jedną z form uatrakcyjnienia sprzedaży, oraz ma na celu umocnienie więzi gospodarczych Spółki ze swoimi kontrahentami.

Wysokość udzielonej premii pieniężnej (bonusu) nie jest związana z konkretną dostawą, jest natomiast nagrodą za wynik wszystkich dostaw dokonanych w określonym przedziale czasowym (np. kwartał, rok).

Obecnie Spółka otrzymuje od swoich odbiorców zarówno noty księgowe, jak również faktury VAT - dokumentujące przyznane przez Spółkę premie pieniężne. Kontrahenci wystawiający noty księgowe, powołują się na otrzymane interpretacje władz skarbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazanie premii pieniężnej (bonusu) kontrahentowi Spółki - nie stanowi podlegającej opodatkowaniu usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz że dokumentem potwierdzającym to zdarzenie gospodarcze jest nota księgowa (obciążeniowa lub uznaniowa).

Istota sprawy sprowadza się do udzielenia odpowiedzi na pytanie czy osiągnięcie lub przekroczenie określonego w porozumieniu pomiędzy kontrahentami pułapu obrotów, co jest nagradzane przyznawaną premią pieniężną (bonusem), stanowi czynność wymienioną w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia II marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zdaniem Spółki przyznanie premii pieniężnej (bonusu) przez dostawcę nie towarzyszy żadne wzajemne i ekwiwalentne świadczenie ze strony nabywcy. Dostawa towarów jako czynność, od której uzależniona jest wysokość premii pieniężnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby jednocześnie dostawę towarów jak i świadczenie usług. Wobec tego - zdaniem Spółki - zakup przez kontrahenta odpowiedniej ilości/wartości towarów, a więc osiągnięcie lub przekroczenie określonego pułapu obrotów nie stanowi świadczenia usług. Opodatkowanie-jako usługi świadczonej przez nabywcę towarów - nabycia określonej ilości towarów, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tego samego zdarzenia gospodarczego. Po raz pierwszy jako dostawy towarów, po raz drugi natomiast jako zakupu świadczenia usług przez nabywcę tego samego towaru i w ramach tej samej transakcji sprzedaży.

W związku z przedstawioną przez Spółkę argumentacją, przyznana premia pieniężna (bonus) przez dostawcę za osiągnięcie/przekroczenie określonego w umowie pułapu obrotów - nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Dokumentowanie przyznanej premii pieniężnej (bonusu) powinno następować na podstawie noty księgowej. Nota księgowa jest bowiem dokumentem wystawianym pomiędzy kontrahentami dla udokumentowania operacji gospodarczych w sytuacji, gdy nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Spółki jest zgodne z wyrokiem NSA z dnia 6 lutego 2007 r. - sygnatura I FSK 94/06, który przeprowadził analizę treści art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w celu odpowiedzi na pytanie czy można za opodatkowaną usługę, wynagradzaną premią pieniężną uznać uzyskanie określonego pułapu obrotów, związanych z zakupami u kontrahenta oraz rzetelność w przestrzeganiu porozumień umownych.

NSA w powoływanym wyżej wyroku stwierdził, iż: "za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie można uznać obrotów w wysokości określonej w umowie, osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi".

W ocenie Sądu dostawa towaru nie może jednocześnie stanowić świadczenia usługi.

Sąd zauważa również, że na gruncie VI Dyrektywy obowiązuje tożsame rozwiązanie prawne.

Ponadto z wyroku NSA wynika również, iż w ramach zawieranych przez kontrahentów umów/porozumień handlowych, na podstawie których za osiągnięcie/przekroczenie określonego poziomu obrotów sprzedawca nagradza kontrahenta premią pieniężną (bonusem), a kontrahent dokonuje zakupów dobrowolnie i nie jest zobowiązany do wykonania określonego poziomu obrotów o określonej premiowanej wielkości. Co więcej, niezrealizowanie określonego w umowie pułapu obrotów nie jest obwarowane żadną sankcją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy), natomiast świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Pojęcie usługi według ustawy jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Oznacza to, że musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są nabywcom tzw. premie pieniężne. Dotyczy to także przypadków, kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego zakupów w dużych ilościach w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. premii pieniężnej polegającej na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych. Różnorodność działań i sytuacji gospodarczych będących podstawą do ich wypłacenia sprawia, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych (pojedynczych) dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie.

Premia pieniężna przyznawana za spełnienie określonych warunków, nie związana z żadną konkretną dostawą, jest wynagrodzeniem nabywcy za jego określone zachowanie względem dostawcy (za świadczoną usługę na rzecz dostawcy). Premia (bonus) za osiągnięcie określonego poziomu obrotów stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz sprzedającego. Takie zachowanie nabywcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka udziela premii pieniężnych wynikających z porozumień handlowych zawartych z kontrahentami, przy czym premie dotyczą ogółu zakupów i dostaw w określonym czasie i określonej wielkości oraz nie są tym samym związane z pojedynczą konkretną dostawą czy nabyciem. W tym przypadku premie pieniężna stanowi dodatkowe wynagrodzenie, które wypłaca Spółka swoim odbiorcom i ma na celu umocnienie więzi gospodarczych Spółki z kontrahentami. Wysokość premii nie jest związana z konkretną dostawą i jest nagrodą za wynik wszystkich dostaw dokonanych w określonym czasie. Zatem, powyższe wskazuje na istnienie więzi o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy VAT przedmiotowe usługi powinny być udokumentowane przez Stronę fakturami VAT spełniającymi wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). W takiej sytuacji prawidłowym sposobem na dokumentowanie zaistniałego zdarzenia gospodarczego jest faktura VAT z naliczonym stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy podatkiem w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.