IPPP1-443-625/08-3/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2008 r. (data wpływu 2 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów reklamowych i towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach prowadzonej działalności - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia materiałów reklamowych i towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach prowadzonej działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Podstawowa działalność Wnioskodawcy polega na produkcji i sprzedaży słodyczy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka podejmuje szereg działań, o charakterze promocyjno-marketingowym, mających na celu wsparcie sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę. Działania te wiążą się m.in. z nieodpłatnym przekazywaniem, w ramach prowadzonej działalności, różnego rodzaju towarów.

W ramach ww. działalności Wnioskodawca przekazuje przede wszystkim słodycze (wyroby produkowane lub sprzedawane przez Spółkę). Nieodpłatnie przekazuje również prezenty (np. koszulki, bombki świąteczne, perfumy, albumy, sprzęt elektroniczny taki jak odtwarzacze mp3, pamięć przenośna), jak również materiały reklamowe (np. gadżety oznaczone logo Spółki lub marką oferowanych przez nią produktów, takie jak kubki, torby, parasolki, długopisy, smycze, koszulki z nadrukowanym logo).

Wskazane wyżej towary przekazywane są m.in. następującym podmiotom:

* bezpośrednim kontrahentom Spółki oraz innym podmiotom zajmującym się w ramach prowadzonej działalności sprzedażą oferowanych przez Spółkę towarów;

* pracownikom ww. podmiotów, w celu zmotywowania ich do aktywności w oferowaniu klientom (konsumentom) produktów Spółki, zachęceniu do dbania o estetyczną ekspozycję tych produktów;

* agencjom reklamowym, w celu dalszego nieodpłatnego przekazania tych towarów konsumentom w ramach akcji promocyjnych obsługiwanych przez te agencje na zlecenie Spółki;

* bezpośrednio klientom finalnym lub innym osobom fizycznym.

Ponadto, Spółka przekazuje sponsorowanej przez nią drużynie kolarskiej stroje sportowe z logo dystrybuowanych przez Spółkę cukierków, natomiast pracownikom uczestniczącym w maratonie, meczach piłkarskich lub innych zawodach sportowych - stroje sportowe z logo Spółki, w których pracownicy uczestniczą w tych zawodach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego VAT z tytułu z nabycia towarów przekazywanych w stanie faktycznym opisanym we wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca, powołując się na różne publikacje zauważył, iż w doktrynie podatkowej podnosi się, że ustawodawca nie określił, jaką formę ma przybierać związek pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną. O ile zatem istnieje racjonalny związek pomiędzy nabyciem towarów czy usług, a działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, podatnikowi powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, bezpośrednio z ustawy o VAT wynika, że w toku działalności opodatkowanej podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupach wykorzystywanych dla celów działalności opodatkowanej VAT.

Wnioskodawca zauważa, iż wydawanie towarów w ramach działalności marketingowej i promocyjnej wiąże się ze sprzedażą opodatkowaną Spółki (tj. produkcją oraz sprzedażą słodyczy). Przekazywanie towarów (zarówno handlowych takich jak słodycze, jak również gadżetów itp.) jest bowiem typową działalnością marketingową, której celem jest promowanie produktów produkowanych oraz dystrybuowanych przez Spółkę jak również promowanie samej marki.

Konsekwentnie, jakkolwiek z przekazaniem towarów w ramach działalności marketingowej nie wiąże się otrzymanie wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT, to koszty poniesione przez Spółkę w związku z nabyciem przedmiotowych towarów stanowią w istocie część ogólnych kosztów marketingowych związanych z produkcją oraz sprzedażą słodyczy, tj. działalnością opodatkowaną VAT. Tym samym należy uznać, że koszty te dotyczą zakupów związanych z działalnością opodatkowaną Spółki.

Wnioskodawca zauważył również, powołując się na wyroki ETS w sprawie C-408/98 (Abbey National), C-268/83 (Rompelman) oraz C-317/94 (Elida Gibbs), iż prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przekazywanych nieodpłatnie towarów znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wnioskodawca zaznaczył, iż kompetencje ETS obejmują dokonywanie wykładni prawa wspólnotowego, w tym również dyrektyw dotyczących podatku VAT. Ze względu na fakt, iż polskie przepisy o VAT są wzorowane na przepisach wspólnotowych, powinny mieć do nich odpowiednie zastosowanie wnioski wynikające z orzeczeń ETS.

Reasumując, zdaniem Spółki jest ona uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przekazywanych w ramach działalności marketingowej oraz promocyjnej Spółki, bez względu na fakt uznania wykonywania przedmiotowych przekazań towarów za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Trzeba mieć jednak na uwadze ograniczenia zawarte w art. 88 ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z ust. 1 pkt 2 tego artykułu podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Natomiast art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, iż cyt. wyżej ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, o których mowa we wniosku, o ile wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Reasumując, zdaniem tut. organu, w przypadku, gdy istnieje związek przedmiotowych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT, to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów przysługuje, pod warunkiem, że wydatki na ich nabycie stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Przy czym, jak wyżej wskazano art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że zostanie wydana odrębna pisemna interpretacja w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych i towarów w ramach prowadzonej działalności.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.