IPPP1-443-62/09-2/PR - Podstawa opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nabytej do współwłasności małżeńskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nabytej do współwłasności małżeńskiej - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nabytej do współwłasności małżeńskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jestem osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Ponieważ okazjonalnie dokonuję transakcji kupna i sprzedaży nieruchomości, a także wynajmuję lokal niemieszkalny, dnia 17 marca 2008 r. zostałem zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Moja małżonka i ja byliśmy właścicielami (ustawowa wspólność małżeńska) 1/2 udziału w niezabudowanej nieruchomości gruntowej w K.. Nieruchomość składała się z kilku działek i miała charakter budowlany lub przeznaczony pod zabudowę. Dnia 30 lipca 2008 r. małżonka i ja sprzedaliśmy nasze udziały w nieruchomości za łączną kwotę 732.000 zł. Dnia 30 lipca 2008 r. wystawiłem fakturę VAT na kwotę netto 600.000 zł. plus należny podatek od towarów i usług w wysokości 132.000 zł. W takiej też wysokości wykazałem przedmiotową transakcję w deklaracji VAT-7K złożonej za trzeci kwartał 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1 Moim zdaniem tak. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej. Małżeństwo nie jest ani osobą fizyczną ani osobą prawną, ani też jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Wynika z tego, że nawet w przypadku ustawowej wspólności majątkowej, status podatnika VAT przysługiwać może tylko i wyłącznie małżonkowi jako osobie fizycznej, nigdy zaś małżeństwu, czy też obu małżonkom łącznie. W związku z tym nie powinienem był rozliczać na wystawionej przeze mnie fakturze, ani też w złożonej przeze mnie deklaracji VAT-7K całej ceny (732.000 zł.) otrzymanej z tytułu sprzedaży nieruchomości, ponieważ tylko połowa tej ceny (366.000 zł.) przypadała na mnie. Druga połowa przypadała na moją małżonkę i powinna była zostać rozliczona przez nią- stosownie do jej statusu podatkowego.

Ad.2. Moim zdaniem tak. Zgodnie bowiem z art. 29 ust. 4a i 4c Ustawy o VAT, które to przepisy znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie w przypadku wystawienia przeze mnie faktury korygującej, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna. Ponieważ faktura korygująca nie została dotychczas przeze mnie wystawiona, więc potwierdzenie jej otrzymania przez nabywcę z całą pewności nastąpi po terminie do złożenia deklaracji VAT-7K za trzeci kwartał 2008 r.

Ad.3. Moim zdaniem tak. Wprawdzie wzór deklaracji VAT-7K nie wydaje się być przystosowany do takiej sytuacji jak przedmiotowa, nie mniej jednak przepisy Ustawy o VAT (w szczególności art. 29 ust. 4a i 4c) powinny zostać wykonane i wydaje się, że zaproponowany przeze mnie sposób jest z pragmatycznego punktu widzenia właściwy. Ranga wzoru deklaracji VAT-7K jako źródła prawa jest bowiem niższa niż Ustawy o VAT, co usprawiedliwia możliwość wypełnienia jej w sposób nie do końca przewidziany w tym wzorze, ale umożliwiający wypełnienie dyspozycji przepisów ustawowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podatnikiem podatku od towarów i usług, w świetle art. 15 ust. 1 tej ustawy, jest każda osoba prawna, jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, osoba fizyczna, która wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wnioskodawca w przedmiotowym wniosku wskazuje, iż od dnia 17 marca 2008 r. został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług w związku z wynajmem lokali użytkowych. Ponadto zaznacza, że trudni się sprzedażą nabywanych okazjonalnie nieruchomości. Przedmiotowy wniosek dotyczy niezabudowanej nieruchomości gruntowej, składającej się z kilku działek, mający charakter budowlany lub przeznaczony pod zabudowę, nabytej do wspólności małżeńskiej z małżonką.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż małżeństwo nie należy do żadnej kategorii wymienionej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Istotą współwłasności majątkowej małżeńskiej zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Żaden z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Jeżeli zatem przedmiotem dostawy jest nieruchomość gruntowa stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej). Tak więc w zaistniałej sytuacji, skoro dostawa przedmiotowej nieruchomości jest dokonywana przez jednego z małżonków, (Wnioskodawcę), podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT z tytułu wskazanej dostawy będzie ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, tj. Wnioskodawca.

Należy także podkreślić, że Wnioskodawca jest już zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie lokali niemieszkalnych, w konsekwencji czego wszystkie wykonywane przez niego czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz kierując się brzmieniem przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, opisujące istotę współwłasności majątkowej, należy uznać, iż w związku z art. 29 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca występując w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest zobowiązany opodatkować przedmiotową dostawę nieruchomości, przyjmując za podstawę opodatkowania całość kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

W konsekwencji odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze postawione przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku, udzielenie odpowiedzi na pozostałe pytania w zaistniałej sytuacji wydają się bezprzedmiotowe.

Z uwagi na to, iż Wnioskodawca składając wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę nabytej do współwłasności małżeńskiej wniósł opłatę dokonaną w dniu 14 stycznia 2009 r. w kwocie 120,00 zł, odpowiadającą trzem stanom faktycznym, natomiast w myśl powyższych ustaleń dotyczących faktu, iż tut. Organ udzielił odpowiedzi na jedno pytanie, uznając pozostałe za bezprzedmiotowe kwota w wysokości 80,00 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.