IPPP1/443-614/14-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług relaksu przy muzyce relaksacyjnej oraz relaksu z wykorzystaniem aromaterapii - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych usług relaksu przy muzyce relaksacyjnej oraz relaksu z wykorzystaniem aromaterapii.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest to salon spa, w którym wykonywane są masaże relaksacyjne oraz inne zabiegi pielęgnacyjne. Wnioskodawca świadcząc ww. usługi pobiera opłatę za wykonanie danej usługi zgodnie z cennikiem. Ww. sprzedaż dokumentowana jest dowodem sprzedaży (paragon lub faktura VAT) według stawki podatku od towarów i usług.

W związku z zainteresowaniem klientów Wnioskodawca planuje rozszerzenie działalności poprzez świadczenie różnego rodzaju usług rekreacyjnych z wykorzystywaniem posiadanej infrastruktury. Usługami takimi będzie między innymi relaks przy muzyce relaksacyjnej, relaks z wykorzystaniem aromaterapii.

Model sprzedaży ww. usług rekreacyjnych byłby nieco odmienny niż w przypadku zabiegów pielęgnacyjnych, tj. możliwy byłby zakup biletu wstępu jednorazowego bądź wielokrotnego (karnet), przy czym w tym przypadku wysokość opłaty mogłaby być uzależniona od czasu przebywania w salonie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy bilety (karnety) wstępu uprawniające do skorzystania z udostępnianej przez Wnioskodawcę infrastruktury do usług rekreacyjnych ww. przedstawionych okolicznościach należy traktować jako jedną usługę zakwalifikowaną do kategorii:

"Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy.

2. Czy bilety (karnety) wstępu należy zakwalifikować do kategorii: "Pozostałe usługi związane z rekreacją-wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy, natomiast wykorzystywanie infrastruktury odrębnie jako usługę rekreacyjną opodatkowaną według stawki podstawowej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym bilety (karnety) wstępu do salonu, które uprawniają do skorzystania z udostępnianej przez Wnioskodawcę infrastruktury do usług rekreacyjnych ww. przedstawionych okolicznościach należy traktować jako jedną usługę zakwalifikowaną do kategorii: "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy, a tym samym opodatkowane według obniżonej stawki w wysokości 8%.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca zauważa, że w ustawach podatkowych nie znajduje się definicja rekreacji czy usług rekreacyjnych. Wobec powyższego w tym zakresie niezbędnym jest sięgnięcie do definicji z życia codziennego. Według Słownika Języka Polskiego (pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka) rekreacja to odpoczynek, wytchnienie, rozrywka. Natomiast według Wikipedii (www.wikipedia.pl) jest to forma aktywności umysłowej lub fizycznej podejmowana poza obowiązkami zawodowymi, społecznymi, domowymi i nauką, stosowana w celu odpoczynku i rozrywki. Przyczynia się ona do rozwoju zainteresowań i osobowości, podwyższenia aktywności fizycznej, rozładowania napięcia nerwowego i stresu oraz zapobiega chorobom cywilizacyjnym.

W pełni uprawnione jest zatem twierdzenie, że usługami rekreacyjnymi jest wszelka aktywność umysłowa bądź fizyczna, ale również poddawanie się czynnościom, których celem jest między innymi odpoczynek, relaks, rozładowanie napięcia nerwowego i stresu.

Wobec powyższego ww. usługi rekreacyjne świadczone przez Wnioskodawcę w postaci relaksu przy słuchaniu muzyki relaksacyjnej czy z wykorzystaniem aromaterapii są usługami rekreacyjnymi.

W opinii Wnioskodawcy przyjęcie interpretacji zwrotu "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" jakim posługuje się ustawodawca w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy, wyłącznie do wstępu do salonu bez możliwości korzystania z udostępnianej tam infrastruktury jest błędne. Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie "wejście" obejmuje oprócz wstępu do salonu, także możliwość skorzystania z infrastruktury w salonie się znajdującej, gdyż jest to immanentna cecha korzystania z usług salonu. Wobec powyższego biiety (karnety) wstępu mieszczą się w zakresie pojęcia "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" i jako takie powinny być opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym bilety (karnety) wstępu do salonu, które uprawniają do skorzystania z udostępnianej przez Wnioskodawcę infrastruktury do usług rekreacyjnych ww. przedstawionych okolicznościach należy traktować jako jedną usługę zakwalifikowaną do kategorii: "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy, a tym samym opodatkowane według obniżonej stawki w wysokości 8%.

Podkreślenia wymaga, że samo pojęcie rekreacji zakłada aktywne spędzanie wolnego czasu, chęć wykonywania jakichś czynności czy poddawanie się jakimś czynnościom zmierzających do uzyskania zasadniczego celu rekreacji, tj.: odpoczynku, odstresowania, rozrywki itp. Tym samym uznać należy, że pojęcie i sens rekreacji wprost łączy się udziałem w czynnościach rekreacyjnych i na aktywnym uczestnictwie, wykluczając samo bierne uczestnictwo.

Z uwagi na powyższe wykładnia pojęcia "wstęp" wyłącznie do wejścia do salonu, bez możliwości korzystania z infrastruktury tam się znajdującej, stanowi zawężenie tego pojęcia, co uzasadnia twierdzenie, ze jest nieprawidłowe.

Z tego też względu pojęcie, jakiego ustawodawca używa w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy "usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" odnosi się do biletów (karnetów) wstępu do salonu, które umożliwiają klientowi skorzystanie z infrastruktury znajdującej się i udostępnianej w salonie.

Jednocześnie z pojęcia "wyłącznie w zakresie wstępu" wynika ograniczenie wyłącznie do zasadniczych usług świadczonych przez salon. Innymi słowy, pozostałe usługi świadczone dodatkowo, takie jak usługi restauracyjne, sprzedaż akcesoriów, sprzedaż napojów itp. nie są objęte obniżoną stawką opodatkowania, gdyż nie mieszczą się w zakresie znaczeniowym analizowanego przepisu.

Tożsame wnioski można wywieść również poprzez wykładnię systemową, tj. usługi wskazane w pozycjach 182, 183, 184 i 185 załącznika numer 3 Ustawy ograniczają zastosowanie stawki obniżonej wyłącznie do wstępu, Zatem wprowadzone zostały preferencje w zakresie stawki opodatkowania za wejście i aktywne korzystanie z danego obiektu jakim jest wesołe miasteczko, park rozrywki czy dyskoteki. Trudno przecież jest sobie wyobrazić, że wstęp do tych obiektów będzie wiązał się wyłącznie na biernym uczestnictwie, które de facto oznaczałoby przyglądanie się jak inne osoby się bawią.

Uwzględniając przywołane argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że bilety (karnety) do salonu, umożliwiające skorzystanie z udostępnianej przez salon infrastruktury do usług rekreacyjnych należy zakwalifikować do kategorii: "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy, a tym samym opodatkowane według obniżonej stawki w wysokości 8%.

Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy można odnaleźć w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który rozpatrując skargi kasacyjne na wyroki sądów administracyjnych dotyczących interpretacji indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w przedmiocie rozumienia zakresu pojęcia "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" zajął tożsame stanowisko co prezentowane przez Wnioskodawcę. Są do następujące wyroki:

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311 /13;

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 349/13;

* wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 504/13.

Wszystkie wyroki dostępne na stronie internetowej Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl przepisu art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Artykuł 41 ust. 2 ustawy określa, że dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%" zawarto w poz. 186 - bez względu na symbol PKWiU - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, tj. salon spa, w którym wykonywane są masaże relaksacyjne oraz inne zabiegi pielęgnacyjne. Wnioskodawca świadcząc ww. usługi pobiera opłatę za wykonanie danej usługi zgodnie z cennikiem. Wnioskodawca planuje rozszerzenie działalności poprzez świadczenie różnego rodzaju usług rekreacyjnych z wykorzystywaniem posiadanej infrastruktury. Usługami takimi będzie między innymi relaks przy muzyce relaksacyjnej, relaks z wykorzystaniem aromaterapii

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do stawki podatku dla ww. usług. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi polegające relaksie na słuchaniu muzyki relaksacyjnej czy z wykorzystywaniem aromaterapii są usługami rekreacyjnymi, a sprzedawane bilety (karnety) do salonu, umożliwiające skorzystanie z udostępnionej przez salon infrastruktury do ww. usług należy zakwalifikować do kategorii: "pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" wymienione w poz. 186 załącznika nr 3 do Ustawy i opodatkować stawką podatku w wysokości 8%.

Z ww. poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy wynika, że aby usługa była objęta 8% stawką podatku, muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, tj:

Należy wskazać, że w przepisach ustawy o podatku i usług brak jest definicji "rekreacji", czy też "wstępu". W konsekwencji należy sięgnąć do wykładni językowej, aby przybliżyć te znaczenia. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "rekreacja" należy rozumieć "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Natomiast w "Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, pod redakcją Wł. Kopalińskiego (wydanie nowe, poprawione, Warszawa 2003, s. 428) rekreacja została określona jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie" pochodzące od łac. recreatio".

Z powyżej przytoczonych definicji wynika, że rekreacja to zarówno wypoczynek bierny jak również czynny. Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że relaks przy muzyce relaksacyjnej czy też przy użyciu aromaterapii można zakwalifikować do "usług związanych z rekreacją".

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "wstępu" należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestnictwa w czymś.

Tym samym, z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy należy wskazać, że w rozpatrywanej sprawie na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 186 załącznika 3 do ustawy, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania obniżonej 8% stawki podatku dla sprzedaży biletów (karnetów) na usługi relaksu przy muzyce relaksacyjnej oraz relaks z wykorzystywaniem aromaterapii obejmującej również wykorzystanie przez salon infrastruktury przeznaczonej do tych usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.