IPPP1/443-610/10-4/AP - Stawka VAT dla opłat z tytułu eksploatacji i utrzymania nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 15 czerwca 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2010 r. (doręczone 3 sierpnia 2010 r.) pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla opłat z tytułu eksploatacji i utrzymania nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT właściwej dla opłat z tytułu eksploatacji i utrzymania nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2010 r. nr IPPP1/443-610/10-2/AP (doręczone w dniu 3 sierpnia 2010 r.) pismem z dnia 3 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W budynku przy ul. X jest prowadzona działalność przez firmę Y Sp. z o.o. reprezentowaną przez Z, która wykorzystuje w tym celu dwa lokale: lokal mający status użytkowego oraz lokal nie przekwalifikowany na użytkowy, czyli mieszkalny. Obydwa lokale zostały trwale połączone poprzez wybicie przejścia w ścianie nośnej. Pan A posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do obydwu lokali kwestionuje zasadność naliczania 22% stawki podatku VAT na lokal mieszkalny powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Zarząd spółdzielni z chwilą pozyskania wiedzy o wynajmie spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej uznał za zasadne zastosować art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powołując się przy tym na art. 17 ust. 16 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółdzielnia mieszkaniowa przy naliczaniu opłat z tytułu eksploatacji i utrzymania nieruchomości prawidłowo stosuje stawkę podatku VAT 22% za spółdzielczy własnościowy lokal mieszkalny wykorzystywany w całości do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 17 ust. 16 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółdzielnia nie nalicza podatku VAT od lokali mieszkalnych. Podatek VAT w wysokości 22% jest naliczany za lokale użytkowe i stanowiska postojowe w garażu podziemnym. Kierując się art. 17 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż lokal mieszkalny, który nie służy do stałego przebywania ludzi, a jedynie do prowadzenia działalności gospodarczej, należy traktować jako lokal użytkowy i w myśl tego został naliczony podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień od podatku.

W niniejszej sprawie należy przytoczyć zatem przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, w myśl którego zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Ponadto, z przepisu § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), wynika, iż zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.).

Powołany w cyt. powyżej przepisach art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, iż:

* Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

* Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

* Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

* Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

W myśl art. 2 ust. 1 cyt. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Stosownie zaś do art. 2 ust. 2 ww. ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Cytowane wyżej przepisy jednoznacznie wskazują, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT oraz § 12 ust. 1 pkt 16 cyt. rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych. Stąd też zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi.

Z przedstawionego przez Spółdzielnię opisu stanu faktycznego wynika, iż w jednym z budynków jest prowadzona działalność przez spółkę, która wykorzystuje w tym celu dwa lokale: lokal mający status użytkowego oraz lokal nie przekwalifikowany na użytkowy, czyli mieszkalny. Obydwa lokale zostały trwale połączone poprzez wybicie przejścia w ścianie nośnej. Pan A posiadający spółdzielcze własnościowe prawo do obydwu lokali kwestionuje zasadność naliczania 22% stawki podatku VAT na lokal mieszkalny powołując się na art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług. Z chwilą pozyskania wiedzy o wynajmie spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej zarząd spółdzielni uznał za zasadne zastosować art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług powołując się przy tym na art. 1716 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116), zgodnie z którym wynajmowanie lub oddawanie w bezpłatne używanie przez członka albo osobę niebędącą członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, całego lub części lokalu nie wymaga zgody spółdzielni, chyba że byłoby to związane ze zmianą sposobu korzystania z lokalu lub przeznaczenia lokalu bądź jego części. Jeżeli wynajęcie lub oddanie w bezpłatne używanie miałoby wpływ na wysokość opłat na rzecz spółdzielni, osoby te obowiązane są do pisemnego powiadomienia spółdzielni o tej czynności (art. 1716 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Zauważyć w tym miejscu należy, iż w przedmiotowej sprawie doszło do zmiany funkcji (przeznaczenia) lokalu mieszkalnego. Lokal ten przestał bowiem służyć zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych ludzi, stał się zaś lokalem wykorzystywanym na cele użytkowe (wynajem w celu prowadzenia działalności gospodarczej). Wnioskodawca zaznaczył, iż lokal użytkowy oraz lokal mieszkalny (wynajmowane spółce przez osobę posiadającą spółdzielcze własnościowe prawo do obu lokali) zostały trwale połączone poprzez wybicie przejścia w ścianie nośnej. Tym samym przedmiotowy lokal mieszkalny utracił swój charakter mieszkalny.

Odnosząc zatem przedstawioną sytuację do powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, iż wszelkie opłaty stanowiące pokrycie kosztów utrzymania (opłaty eksploatacyjne) ww. lokali (zarówno użytkowego, jak i mieszkalnego, który nie ma charakteru mieszkalnego bowiem nie służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych i wykorzystywany jest na cele prowadzonej działalności przez spółkę) nie korzystają ze wskazanych wyżej zwolnień od podatku, tym samym podlegają - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową, tj. 22%.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.