IPPP1-443-607/08-2/RK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

W dniu 31 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej "Wnioskodawca" lub "Spółka") należy do grupy kapitałowej stanowiącej sieć domów mediowych oferujących swoim klientom szeroki zakres usług z dziedziny planowania i doradztwa marketingowego. Działalność Spółki koncentruje się na szeroko rozumianym doradztwie marketingowym rozumianym jako planowanie i wdrażanie komunikacji marketingowej. Obejmuje ona w szczególności planowanie i zakup mediów, kampanie reklamowe, negocjacje cen z dostawcami przestrzeni i czasu reklamowego, dostarczanie reklamodawcom badań mediowych, w oparciu o które tworzone są strategie najskuteczniejszego dotarcia do klienta, w celu realizacji celów biznesowych.

W celu realizowania powyższych zadań Wnioskodawca, w kooperacji z innymi podmiotami z grupy kapitałowej, zawiera umowy z różnego rodzaju mediami np. wydawcami prasy (dalej: "Wydawcy" lub "Kontrahenci"), na mocy których dokonuje zakupu powierzchni reklamowych, czasu antenowego, itp. Zgodnie z zapisami takich umów, Spółka uprawniona jest do otrzymywania premii pieniężnych (bonusów) od Wydawcy w przypadku, gdy wartość zleceń złożonych przez Wnioskodawcę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe. Zasady udzielania powyższych bonusów są szczegółowo określone w powyższych umowach i mogą stanowić w szczególności określony procent wartości netto dokonanych zakupów u określonego Kontrahenta.

Zgodnie z brzmieniem niektórych umów premie pieniężne są płatne na podstawie faktur VAT wystawianych przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym - na podstawie odpowiednich przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej: "ustawa o VAT") - otrzymywane premie pieniężne (za osiągnięcie określonych poziomu zakupów) niepodlegają opodatkowaniu VAT, gdyż nie stanowią one wynagrodzenia za czynność opodatkowaną VAT na mocy ustawy o VAT... W rezultacie czy otrzymanie takich premii nie powinno być dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Wnioskodawcę.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymywane premie pieniężne w związku z przekroczeniem określonych progów zakupów usług od Kontrahentów nie podlegają VAT, gdyż czynności zakupu usług o odpowiedniej wartości (będące podstawą otrzymywanych bonusów) nie stanowią czynności opodatkowanych zgodnie z przepisami ustawy o VAT. W konsekwencji, otrzymywane premie pieniężne, zdaniem Wnioskodawcy, powinny być dokumentowane notami księgowymi (wystawionymi albo przez Spółkę albo przez Kontrahenta).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1), natomiast przez świadczenie usług rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1).

Przepisy nie definiują pojęcia ",świadczenie", toteż dla jego prawidłowego zrozumienia oraz właściwej wykładni przepisu konieczne jest odwołanie się do definicji słownikowej, zgodnie z którą świadczenie powinno być rozumiane jako "obowiązek wykonania, wykonywania czegoś na czyjąś rzecz; lub zachowanie się dłużnika, przewidziane treścią zobowiązania" (Słownik języka polskiego PWN, tom III, red. M. Szymczak, Warszawa 1998, s. 426). Zatem, o ile nie mamy do czynienia ze zobowiązaniem się do powstrzymania się od (tolerowania) czynności, które wyjątkowo, na podstawie ustawy o VAT, również zostało uznane za usługę opodatkowaną VAT, przez świadczenie podlegające opodatkowaniu VAT należy rozumieć działanie aktywne, wykonane na rzecz innego podmiotu.

W przypadku Spółki premie pieniężne przyznawane są za dokonanie określonej wartości zakupów przez Spółkę (tj. czynności opodatkowanych VAT), poza tym nie wiążą się one z żadnym dodatkowym świadczeniem (ewentualnie zaniechaniem podlegającym opodatkowaniu VAT). Innymi słowy, Spółka nie zobowiązuje się do dokonywania zakupów w określonej wysokości, a w razie ich niedokonania nie jest zobowiązana do świadczenia zastępczego, a jedynie uprawniona jest do otrzymania wynagrodzenia po przekroczeniu danego progu zakupów. Ponadto, zachowanie Wnioskodawcy wobec dostawców byłoby rodzajowo identyczne (tj. polegałoby na dokonaniu zakupów) również w przypadku braku ustalenia umownych premii pieniężnych. Tym samym należy stwierdzić, iż płatność premii nie jest wynagrodzeniem za żadną usługę w rozumieniu przepisów o VAT.

Twierdzenie przeciwne prowadziłoby do nieuprawnionego wniosku, iż nabywca towarów lub usług w Polsce dokonuje na rzecz dostawcy wzajemnego świadczenia usług (polegającego na dokonaniu zakupów), które może być odpłatne (przy uzgodnionych premiach pieniężnych) lub nieodpłatne (przy braku odpowiednich uzgodnień), które w przypadkach określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, również podlega opodatkowaniu tym podatkiem. W konsekwencji, na podstawie takiego toku rozumowania, podmioty dokonujące "istotnych" nabyć, a nie otrzymujące z tego tytułu premii pieniężnych, powinny rozliczyć podatek należny z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług. Konkluzja taka jest w oczywisty sposób nieracjonalna.

Istota świadczenia usług za wynagrodzeniem sprowadza się do przekazania lub wykonania czegoś (działanie aktywne) w zamian za ekwiwalent uzgodniony pomiędzy stronami. Nie ulega wątpliwości, iż aby miało miejsce odpłatne świadczenie usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowo-skutkowym pomiędzy wykonaną usługą (ewentualnie powstrzymaniem się od wykonywania określonych czynności), a otrzymaną zapłatą. Stanowisko takie potwierdza również w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej ETS) m.in. w sprawie 102/86 "Ąpple Pear Developments Council", w której stwierdził, iż musi być wystarczający związek pomiędzy otrzymywanymi opłatami, a świadczonymi usługami, aby mogły być uznane za wynagrodzenie w rozumieniu artykułu 2 VI Dyrektywy (patrz. "VI Dyrektywa VAT" pod redakcją K. Sachsa, Wydawnictwo C.H. BECK, Warszawa 2003, s. 33).

Warto też podkreślić, iż zwiększanie ilości zleceń w stosunku do Kontrahenta nie stanowi dodatkowego, poprzedzonego świadomą decyzją Wnioskodawcy, aktywnego działania. Odpłatne skorzystanie z usług Wydawcy jest nieodłącznym elementem efektywnej realizacji organizowanych przez Spółkę kampanii reklamowych, toteż jej zachowanie w stosunku do Wydawcy byłoby rodzajowo identyczne niezależnie od faktu zawarcia umowy umożliwiającej uzyskanie premii pieniężnej.

Ponadto, zapisy umów zawartych między Wnioskodawcą a Wydawcą nie zobowiązują Spółki do przekroczenia określonej wartości zleceń a uregulowania umowne precyzują jedynie, jakie skutki wiążą się z przekroczeniem wspomnianego progu nie kreując po stronie Spółki obowiązku jego przekroczenia. Co więcej, nie zrealizowanie w ciągu roku określonej wielkości zakupu powierzchni reklamowych nie rodzi konieczności świadczenia zastępczego (np. odszkodowania). Tym samym, świadczenie pieniężne (premia pieniężna) jest jedynie elementem towarzyszącym większej wartości nieobowiązkowych zakupów i w żadnym wypadku nie może być postrzegane jako zapłata za konkretną usługę a w konsekwencji, na mocy powyższego wyroku nie ma podstaw do stwierdzenia związku pomiędzy otrzymywanymi opłatami a świadczonymi usługami (co jak zaznaczono powyżej, jest niezbędne dla uznania, iż świadczenie podlega opodatkowaniu VAT).

Należy zwrócić uwagę, iż nabyć usług od Kontrahentów (tj. zakup powierzchni reklamowych, czasu antenowego itp.) Spółka dokonuje w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, za którą Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od swoich klientów, i która podlega opodatkowaniu VAT. Opodatkowanie rzekomych usług świadczonych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta, w związku z którymi otrzymuje ona bonusy (która to usługa została już opodatkowana przez Spółkę, jako usługa świadczona na rzecz klientów) prowadziłoby do podwójnego opodatkowania jednej transakcji.

Jedną z fundamentalnych zasad podatku VAT jest zasada unikania podwójnego opodatkowania, czyli reguła jednokrotnego opodatkowania transakcji gospodarczej będącej przedmiotem zainteresowania podatku VAT. Zasada ta jest niejednokrotnie wymieniana w przepisach Dyrektywy VAT i podkreślana, jako jeden z głównych celów państw członkowskich w trakcie tworzenia lokalnej legislacji.

Podwójne opodatkowanie stoi również w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania. Potwierdzeniem tego mogą być m.in. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03, oraz uchwała 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02, gdzie odnoszono się do zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług.

Zakaz podwójnego opodatkowania podatkiem od wartości dodanej znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W wyroku z dnia 27 czerwca 1989 r., sygn. akt 50/88, w sprawie pomiędzy Heinz Kühne a Finanzamt München III. Trybunał postawił tezę, że opodatkowanie wydatków poniesionych na konserwację towarów jest zgodne ze wspólnym systemem VAT, gdyż celem tego systemu jest nie tylko wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji, lecz także braku ich opodatkowania (...). Natomiast w orzeczeniu z dnia 3 października 1985 r., sygn. akt J 249/84, w sprawie Ministere public i Ministry of Finance v. Venceslas Profant ETS stwierdził, że organy Państw Członkowskich nie dysponują pełną swobodą decyzji w zakresie wprowadzania zwolnień w imporcie na podstawie artykułu 14 VI Dyrektywy, gdyż spoczywa na nich obowiązek wypełniania podstawowych celów harmonizacji VAT, zwłaszcza umożliwiania swobodnego przepływu osób i towarów oraz zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

Powyższe świadczy jednoznacznie, iż podstawowym celem wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, w konsekwencji także polskiego podatku VAT, jest wyeliminowanie podwójnego opodatkowania tych samych transakcji.

Ponadto, mając na uwadze rozważania w zakresie beneficjenta przedmiotowych usług Wnioskodawcy, wydaje się niemożliwe określenie, kto jest faktycznym usługobiorcą "usług", za które wypłacane są premie pieniężne (tj. Kontrahenci, czy też klienci Spółki). Natomiast, jak wskazał ETS w wyroku C-384/95 pomiędzy Landboden Agrardienste GmbH Co. KG a Finanzamt Calau, nie może mieć miejsca świadczenie usług bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Podobna konkluzja wynika z wyroku C-215/94 w sprawie Jurgen Mohr (por. "VI Dyrektywa VAT" pod redakcją K. Sachsa, Wydawnictwo C.H. BECK, Warszawa 2003, s. 131 -132).

Powyższych konkluzji w zakresie braku opodatkowania otrzymywanych premii pieniężnych nie zmienia również fakt, że w części umów z kontrahentami zostało uregulowane, iż premie pieniężne będą płatne na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę. W związku z tym, iż w opinii Spółki uregulowania umowne nie są w tym zakresie zgodne z polskim prawem podatkowym, będącym prawem powszechnie obowiązującym, zastosowanie znajdą przepisy ogólnie obowiązujące. W rezultacie, mając na względzie, że na podstawie argumentów przytoczonych powyżej, otrzymywane premie pieniężne nie stanowią wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, ich otrzymanie nie może być dokumentowane fakturą VAT. Spółka może natomiast dokumentować bonusy za pomoc not księgowych.

Stanowisko takie znajduje również poparcie w doktrynie. Przykładowo, w opinii Janusza Zubrzyckiego, wypłacanie premii pieniężnych "jest obojętne z punktu widzenia VAT, podlega natomiast u nabywcy towarów, któremu ta premia jest przekazywana, zaliczeniu do przychodów w podatku dochodowym" (por. Janusz Zubrzyeki, "Leksykon VAT 2008" Tom 1, Unimex, Wrocław 2008, s. 181).

Powyższe poglądy podzielił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06). Zdaniem sądu wypłacane premie pieniężne nie mogą stanowić wynagrodzenia za usługi (zarówno w rozumieniu polskich jak i unijnych przepisów o VAT). Jak zostało podkreślone (przedmiotowa sprawa dotyczyła premii pieniężnych z tytułu nabycia m.in. określonej wartości towarów) "we wspólnotowym systemie podatku od wartości dodane> określona ilość dostaw towarów nie może stanowić usługi". Wniosek sądu oparty został o słuszne stwierdzenie, iż na podstawie przepisów o VAT (a konkretnie definicji usługi) nie jest możliwe jednoczesne traktowanie jednej transakcji zarówno jako nabycia towarów jak i świadczenia usług (gdyż zgodnie z przytoczoną powyżej definicją świadczeniem usług jest każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów). Innymi słowy w ocenie sądu albo dana transakcja jest świadczeniem usług albo dostawą towarów. Ponadto, zostało wskazane, że "za niedopuszczalne należy uznać opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży raz jako sprzedaży - dostawy towarów, drugi zakupu towaru-jako usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT". Tym samym sąd wskazał, że opodatkowanie tych samych transakcji zarówno jako dostaw towarów i świadczenia usług, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania, które jest niedopuszczalne zarówno na podstawie prawa polskiego jak i prawa europejskiego.

Podobne stanowisko i analogiczną argumentację zawiera także wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Po 287/07), w którym zostało stwierdzone, iż "Należy także podzielić wyrażony w literaturze pogląd, że jeżeli możliwość uzyskania premii jest jedynie zachętą dla nabywcy do zwiększenia zakupów, a jej uzyskanie jest możliwe przy osiągnięciu określonego poziomu obrotów bez żadnych innych obowiązków po stronie nabywcy, to wówczas w istocie nie ma ze strony nabywcy żadnego świadczenia, które mogłoby zostać uznane za usługę. Oznacza to, że nie dochodzi do żadnego świadczenia i definicja usługi z art. 8 ust. 1 ustawy o p.t. u. nie jest spełniona".

Podobne wnioski zostały zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygnatura III S.A./Wa 4080/06 z 22 maja 2007 r. (w wyroku tym WSA powoływał się w głównej mierze na powyższe orzeczenie NSA).

Jakkolwiek, w sytuacji Spółki mamy do czynienia z nabywaniem usług (a nie towarów), należy uznać, iż zaprezentowane stanowisko sądów (sprzeciwiające się podwójnemu opodatkowaniu tej samej transakcji) znajduje zastosowanie również przy bonusach wypłacanych w związku z zakupem określonej wartości usług (tj. w sytuacji Wnioskodawcy). Potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie można również odnaleźć w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO z dnia 17 września 2007, zmieniającej postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 23 lipca 2007 r. podkreślono, iż "czynności stanowiące dostawę towarów nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Zatem, zakup przez Stronę odpowiedniej ilości towaru, a tym samym osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów, zdaniem tutejszego organu nie stanowi świadczenia usług, gdyż opodatkowanie - jako usługi świadczonej przez nabywcę towaru - nabycia określonej ilości towarów, będzie prowadziło do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz, jako sprzedaży (dostawy towarów), drugi jako zakup (świadczenia usług) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji".

Natomiast w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie sygn. 0R/415-24/07 z dnia 7 września 2007 r. organ stwierdził, iż "premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy. wynagrodzeniem za świadczone usługi oraz należy uznać za obojętne z punktu widzenia przepisów podatku od towarów i usług (...). Jeżeli podatnik dokonuje czynności nie podlegające pod zakres przedmiotowy ustawy, winien je udokumentować innymi dokumentami księgowymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości."

Podobne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie w postanowieniach z 17 sierpnia 2007 nr US.PP/443-26/07 i US.PP/443-35/07 stwierdzając, iż "należy stwierdzić, że osiągnięcie przez Spółkę określonej umownie wartości obrotów (zakupów) z danym kontrahentem (sprzedawcą) nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT; a wypłacana Spółce premia pieniężna (bonus) za uzyskanie pewnego pułapu obrotów nie stanowi odpłatności (wynagrodzenia) za świadczenie usług W związku z powyższym dokumentowanie premii pieniężnych notami jest prawidłowe."

Mając na uwadze powyższą argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Stosownie do ust. 4 ww. artykułu, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych, w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą lub usługą, nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jako rabat, o którym mowa w wyżej powołanym art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

W praktyce występują również sytuacje, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę, nabyć określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie, w określony sposób, premia ta nie jest związana zatem z konkretną dostawą. W takiej sytuacji uznać należy, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę, otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Świadczeniem usług, zgodnie z wyżej wskazanym art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka uprawniona jest do otrzymywania premii pieniężnych (bonusów) od kontrahenta w przypadku, gdy wartość zleceń złożonych przez Spółkę przekroczy w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewne progi kwotowe. Zasady udzielania powyższych bonusów są szczegółowo określone w umowach (zawieranych z różnego rodzaju mediami np. wydawcami prasy, na mocy których Spółka dokonuje zakupu powierzchni reklamowych, czasu antenowego, itp.), i mogą stanowić w szczególności określony procent wartości netto dokonanych zakupów u określonego kontrahenta. Zgodnie z brzmieniem niektórych umów, premie pieniężne są płatne na podstawie faktur VAT wystawianych przez Spółkę.

Zatem, należy stwierdzić, że wypłata premii pieniężnych (bonusów) nie jest związana z konkretną dostawą towarów, czy też konkretnie świadczoną usługą, jest natomiast rezultatem wielu zakupów dokonanych w okresie rozliczeniowym, za który wypłacana jest premia pieniężna (bonus). Okresy rozliczeniowe obejmują ustalony okres czasu np. rok.

Z treści wniosku nie wynika, aby możliwe było powiązanie premii pieniężnej (bonusu) z konkretną usługą, usługami, czy też dostawą, a więc nie może być potraktowana jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, lecz należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie premia pieniężna uzależniona jest od określonego zachowania się Spółki wobec kontrahenta. Zachowanie Spółki stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem na rzecz kontrahenta. Jako zapłatę za wykonaną usługę Spółka otrzymuje bonus w postaci premii pieniężnej.

W świetle powyższego zachowanie Spółki polegające na złożeniu w ciągu ustalonego okresu czasu (np. roku) pewnej wartości zleceń o pewnych progach kwotowych, za które wypłacana jest premia, należy uznać za świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów usług (Dz. U.Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zarejestrowani podatnicy, jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Zatem, jeżeli premia pieniężna wypłacana jest podatnikowi podatku od towarów i usług, to stosownie do ww. przepisu - dokumentowana jest fakturą VAT, a nie notą księgową.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane przez Stronę wyroki sądów administracyjnych, orzeczenia ETS oraz interpretacje organów podatkowych są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach i nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.