IPPP1/443-605/07-3/IG - Czy sprzedaż oferowanych produktów żywnościowych oraz napojów do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2007 r. (data wpływu 3 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług gastronomicznych od dnia 1 stycznia 2008 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług gastronomicznych od dnia 1 stycznia 2008 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

X Polska Sp. z o.o. (dalej: X lub Spółka) prowadzi sieć restauracji szybkiej obsługi na terenie całego kraju. Spółka oferuje swoim klientom sprzedaż napojów (soki, woda mineralna, herbata itp.) oraz żywności - zarówno w stanie nieprzetworzonym (np. ciastka, jabłka), jak i przetworzonym (...). W ramach prowadzonej działalności Spółka zorganizowała trzy odrębne sposoby obsługi klientów, uzależnione od ich potrzeb i oczekiwań. Spółka przedstawia wskazane sposoby obsługi klientów oraz opisuje ich specyfikę.

Sprzedaż produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia "na miejscu"

Sprzedając klientom posiłki X zapewnia jednocześnie możliwość ich spożywania w odpowiednio przygotowanym otoczeniu. Klienci restauracji X mają przede wszystkim do dyspozycji stoliki, krzesła i tace, umożliwiające spożywanie w wygodnych warunkach. Spółka zapewnia również odpowiedni wystrój wnętrza restauracji, muzykę oraz kanały telewizyjne wyświetlane na ekranach Y w restauracji. Do dyspozycji klientów pozostają toalety. Klienci mają także możliwość przeglądania prasy codziennej oraz bezprzewodowego dostępu do Internetu. Wybrane restauracje oferują miejsce przeznaczone do zabaw oraz organizowania imprez urodzinowych dla dzieci. Obiekty są klimatyzowane i ogrzewane, do dyspozycji gości cały czas pozostają pracownicy restauracji, gotowi do udzielenia pomocy oraz zapewniający bieżące sprzątanie lokalu. Nad bezpieczeństwem gości czuwa ochrona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż oferowanych produktów żywnościowych oraz napojów do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (z dniem 1 stycznia 2008 r. opodatkowanych według stawki VAT 22%)?

Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż oferowanych produktów żywnościowych oraz napojów przeznaczonych do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (z dniem 1 stycznia 2008 r. opodatkowane według stawki VAT 22%). Spółka wskazuje, iż zgodnie z art. 146 ust 1 pkt 2c ustawy o VAT, w okresie do dnia 31 grudnia 2007 r. w odniesieniu do wybranych usług gastronomicznych stosuje się stawkę VAT w wysokości 7%. Z dniem 1 stycznia 2008 r. przestanie jednak obowiązywać obniżona stawka VAT na te usługi. W świetle powyższego, dla prawidłowego opodatkowania VAT prowadzonej przez X działalności kluczowym jest określenie, które z oferowanych rodzajów sprzedaży produktów żywnościowych oraz napojów stanowią świadczenie usług (opodatkowane od 1 stycznia 2008 r. stawką VAT 22%), a które dostawę towarów (opodatkowaną według stawek VAT właściwych dla tych towarów). Zapytanie Spółki dotyczy zatem zdarzeń przyszłych mających miejsce od 1 stycznia 2008 r., w kontekście stanu prawnego obowiązującego również od 1 stycznia 2008 r.

W ocenie Spółki, sprzedaż produktów w restauracji z przeznaczeniem do spożycia na miejscu stanowi świadczenie usług gastronomicznych. Wynika to z faktu, iż w przypadku takiej sprzedaży - tj. wydawania posiłków i napojów do spożywania w restauracjach - do dyspozycji klientów pozostaje cała infrastruktura lokalu (odpowiedni wystrój, klimatyzacja, muzyka, telewizja itp.), wraz ze wszystkimi dostępnymi udogodnieniami (bezprzewodowy Internet, prasa codzienna, toalety, miejsce zabaw dla dzieci, pomoc pracowników restauracji itp.). Nie ulega zatem wątpliwości, iż klienci nie nabywają jedynie towarów żywnościowych i napojów, lecz również możliwość skorzystania z całej dostępnej infrastruktury oferowanej przez restaurację. W konsekwencji, w takim przypadku należy uznać, że Spółka świadczy na rzecz klientów usługi gastronomiczne.

Powyższe stanowisko jest zgodne z podejściem prezentowanym przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS), który w orzeczeniu w sprawie F.L A/S przeciwko F.F (sprawa C-231/94) wskazał, że usługi w restauracjach charakteryzuje cały zespół cech i czynności, co oznacza m.in., iż do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (szatnia itp.), umeblowanie i zastawa stołowa, jak również personel restauracji. W ocenie ETS wszystkie te elementy, wraz z dostarczeniem posiłków i napojów, należy - w świetle wspólnotowych, zharmonizowanych regulacji VAT - klasyfikować jako świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Artykuł 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, że "opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju".

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy "przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Artykuł 41 ust. 16 ustawy VAT stanowi, że Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3%, 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

Obecnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.)., w którym w załączniku Nr 1 wymieniono listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) do ww. załącznika zawierającego wykaz towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%, dodaje od dnia 1 stycznia 2008 r. pozycję. 26 w brzmieniu "usługi gastronomiczne, z wyłączeniem:

W związku z tym, z powyżej cytowanego zapisu zmieniającego rozporządzenie wykonawcze VAT wynika, że co do zasady, usługi gastronomiczne nadal są opodatkowane stawką podatku w wysokości 7%.

Jednakże należy podkreślić, że obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności. Tutejszy organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości klasyfikacji statystycznej świadczonych usług lub dokonywanych dostaw towarów. W przypadku wątpliwości co do poprawności klasyfikacji - Strona może się zwrócić do właściwego w tym zakresie organu, tj. Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.