IPPP1-443-591/08-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2008 r. (data wpływu: 25 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług protetycznych - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług protetycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wyrabia aparaty ortodontyczne korygujące wady zgryzu na zlecenie lekarzy stomatologów, w ramach wykonywanego zawodu technika dentystycznego. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, świadczone przez techników dentystycznych usługi, są zwolnione od podatku. Z kolei w załączniku nr 3 do ww. ustawy wyroby oznaczone symbolem PKWiU 33.10.17, są opodatkowane 7% stawką. W roku 2001 Urząd Statystyczny w Łodzi oraz Główny Urząd Statystyczny zakwalifikowały aparaty ortodontyczne do grupy PKWiU 33.10.17, do której należą "sztuczne zęby, protezy dentystyczne, protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane".

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wyrabiane aparaty ortodontyczne należy zaliczyć do grupy: wyroby i produkty, czy biorąc pod uwagę specyfikę wykonywanej pracy polegającej na każdorazowym indywidualnym pobraniu wymiarów do aparatu potraktować wykonywane czynności jak usługę... Z jaką stawką podatku VAT należy wystawiać faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej działalności adekwatne będzie zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku VAT dla dostawy towarów i świadczonych usług, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22% - poza wyjątkami wyszczególnionymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych do tejże ustawy.

Na podstawie zapisu art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), został znowelizowany art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w ten sposób, że dodany został pkt 14 zgodnie z którym, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Oznacza to, że na mocy znowelizowanego art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, korzystać ze zwolnienia od podatku będą wszelkie usługi świadczone przez wskazane w tym przepisie podmioty, w ramach wykonywania ich zawodu, a także dostawa, lecz tylko tych towarów, które zostały wymienione w przepisie, a więc protez dentystycznych lub sztucznych zębów.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest technikiem dentystycznym, wyrabiającym aparaty ortodontyczne na zlecenie lekarzy stomatologów. Jak wskazał Podatnik, zgodnie z klasyfikacją Urzędu Statystycznego w Łodzi oraz Głównego Urzędu Statystycznego, aparaty ortodontyczne mieszczą się pod symbolem PKWiU 33.10.17, do której należą "sztuczne zęby, protezy dentystyczne, protezy innych części ciała, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Na podstawie cyt. wyżej uregulowania zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych. Wobec powyższego dostawa aparatów ortodontycznych, podlega regulacji znowelizowanego art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o VAT i została objęta od 1 stycznia 2008 r. - zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi do właściwego symbolu statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi lub sprzedawcy towaru, Organ podatkowy bowiem, nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji w Płocku, ul.1 Maja 10, 09-402 Płock.