IPPP1/443-584/13-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż świadczone przez Zainteresowanego usługi nie stanowią usług o charakterze ciągłych oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla powyższych czynności - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, iż świadczone przez Zainteresowanego usługi nie stanowią usług o charakterze ciągłych oraz określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla powyższych czynności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zawiera umowy z Zamawiającymi o pełnienie nadzoru i funkcji inżyniera w imieniu Zamawiającego dla kontraktów budowlanych. Usługi realizowane przez Spółkę obejmują m.in. nadzór, administrowanie i koordynację realizacji prac i robót wykonywanych w ramach zadania w okresie projektowania inwestycji, budowy i okresu gwarancyjnego. Usługi polegają na pełnieniu funkcji inżyniera oraz sprawowaniu nadzoru inwestorskiego nad robotami zgodnie z polskim prawem, w szczególności prawem budowlanym wraz z aktami wykonawczymi i zgodnie z warunkami umowy na projektowanie i roboty.

W przypadku części kontraktów, w ramach realizowanych prac inżynier (Spółka) jest także zobowiązana do sporządzania raportów o postępie robót, raportów końcowych bądź protokołów zdawczo - odbiorczych.

Zgodnie z warunkami umów usługa jest wykonywana od dnia podpisania umowy na projektowane roboty do dnia zakończenia obioru wszystkich prac i robót w ramach zadania inwestycyjnego, przy czym wynagrodzenie netto za prace i roboty jest ustalone za miesiąc.

Rozliczenie za wykonanie przedmiotu umów następuje na podstawie faktur przejściowych, które są wystawiane, w przypadku realizowanych kontraktów, w następujących terminach:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Podatnika, że usługi świadczone przez Spółkę nie mają charakteru ciągłego (rozliczanego w okresach rozliczeniowych) obowiązek podatkowy w podatku od towarów usług powstaje w dniu wystawienia faktury przejściowej, nie później niż w 7 dniu od daty częściowego wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi świadczone przez Spółkę nie mają charakteru ciągłego, rozliczanego w okresach rozliczeniowych. Są to usługi podlegające częściowemu fakturowaniu. Z uwagi na to, że usługi te podlegają częściowemu fakturowaniu, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 5 w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - dalej "ustawa o VAT", tj. chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu od daty częściowego wykonania usługi. Częściowe wykonanie usługi następuje w następujących momentach:

* w ostatnim dniu miesiąca, za który następuje rozliczenie - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi nie wymagają realizowania dodatkowych czynności przez inżyniera, tj. sporządzania raportów bądź protokołów zdawczo - odbiorczych.

* w dniu zaakceptowaniu przez Zamawiającego raportu z wykonanych prac, lub zaakceptowania przez Zamawiającego protokołu zdawczo - odbiorczego - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi wymagają realizowania dodatkowych czynności przez inżyniera i ich akceptowania przez Zamawiającego, tj. sporządzania i akceptowania raportów bądź protokołów zdawczo - odbiorczych.

Spółka uważa, że usługom polegającym na pełnieniu funkcji inżyniera oraz sprawowaniu nadzoru inwestorskiego w imieniu Zamawiającego dla kontraktów budowlanych, obejmującej m.in. nadzór, administrowanie i koordynację realizacji prac i robót wykonywanych w ramach zadania w okresie projektowania inwestycji, budowy i okresu gwarancyjnego świadczonej przez Spółkę, nie można przypisać cechy usług o charakterze ciągłym, podlegającym rozliczaniu w okresach rozliczeniowych,

Ustawodawca w żadnym z obowiązujących przepisów podatkowych, nie definiuje pojęcia "sprzedaży ciągłej", a posługuje się nim wyłącznie w zakresie przepisów dotyczących wystawiania faktur VAT.

Z tego powodu istotne jest określenie przede wszystkim, czy dana usługa ma charakter ciągły i podlega rozliczaniu w okresach rozliczeniowych, czy też nie.

Pojęcie "ciągłości" sprzedaży przyjąć należy zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, itd.) lub nim nieoznaczony. Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Aby dane świadczenie mogło być uznane za ciągłe musi składać się z pewnych, następujących po sobie czynności, które tworzą pewną funkcjonalną całość, która trwa w czasie i czas jest jej miernikiem. Świadczenia ciągłe polegają na określonym, stałym zachowaniu dłużnika w czasie trwania zobowiązania. Interes jednej ze stron jest zaspokojony dlatego, że zachowanie drugiej strony ma charakter stały. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne. W ujęciu słownikowym ciągłość oznacza: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, ustawicznie, stale powtarzający się, stały.

Świadczenie ciągłe jest realizowane stale stan realizacji świadczenia trwa - przez określony okres, jak to dzieje się np. przy najmie, czy też usługach telekomunikacyjnych. Niemożność jednorazowego wykonania świadczenia o charakterze ciągłym wynikać powinna z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności, że na mocy jednej umowy zawartej na określony okres dokonanych zostanie szereg świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo. W ramach realizowanych prac Inżynier (Spółka) jest zobowiązany m.in. do sporządzania raportów o postępie robót bądź protokołów zdawczo - odbiorczych zawierających zatwierdzenie zakresu wykonanych prac. Raporty te i protokoły są istotnym elementem wykonania usługi (jej części) przez Spółkę. Zatem w przypadku usług świadczonych przez Spółkę, istnieje możliwość wyodrębnienia poszczególnych czynności wykonanych przez nią na podstawie raportów bądź protokołów, przyjętych i potwierdzonych przez Zamawiającego.

Zatem tym co umożliwia wyróżnienie poszczególnych czynności są sporządzane przez Wnioskodawcę raporty miesięczne, powodują one, że każdy realizowany etap robót można odróżnić (wyodrębnić) od kolejnego. W takim przypadku mamy do czynienia z odrębnymi świadczeniami, które są realizowane na podstawie zawartej między stronami umowy. Fakt zawarcia pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do świadczenia w sposób stały usług, polegających na pełnieniu funkcji inżyniera oraz sprawowaniu nadzoru inwestorskiego w imieniu Zamawiającego dla kontraktów budowlanych, jak również, że Strony przyjęły za podstawę rozliczeń usługi częściowej miesięczne okresy wykonywania prac, nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym. Jedną z istotnych cech sprzedaży ciągłej jest brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów jej realizowania. W przedstawionej sytuacji Spółka w ramach zawartej umowy będzie dokonywała odrębnych czynności, mających samodzielny charakter, realizowanych i rozliczanych zgodnie z zawartą umową. Możliwość wyodrębnienia poszczególnych usług oraz wyraźne wyodrębnienie etapów jej realizowania, przekreśla ciągły charakter ich świadczenia.

Zdaniem Spółki prawidłowo traktuje ona przedmiotowe usługi za wykonane w momencie zakończenia miesiąca lub zaakceptowania (przyjęcia i potwierdzenia) sporządzonego przez Spółkę raportu miesięcznego bądź protokołu zdawczo - odbiorczego, przez Zamawiającego. Powyższe nakazuje uznawanie momentów powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, w momentach wskazanych przez Spółkę, tj. jak dla częściowego wykonania usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wskazać należy, iż ww. przepisy nie określają co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi. Co do zasady, pod pojęciem wykonania usługi należy rozumieć dokonanie tych działań lub zaniechań przez usługodawcę na rzecz usługobiorcy, które zgodnie z zawartą umową stanowią wykonanie zobowiązań przez usługodawcę (usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony w łączącej strony umowie rodzaj usługi). Należy ponadto zaznaczyć, iż zgodnie z treścią art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) o swobodzie umów zobowiązaniowych, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. A zatem, to z umowy cywilnoprawnej łączącej strony winno wynikać do jakich czynności zobowiązane są strony (jakie elementy składają się na wykonanie usługi) i w którym momencie dochodzi do jej wykonania.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Stosownie do ust. 4 ww. przepisu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej ustawa), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Na podstawie dyspozycji powyższego przepisu Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm. dalej rozporządzenie).

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, faktura powinna zwierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Powołany wyżej § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia wprowadza możliwość określania na fakturze daty sprzedaży poprzez podanie wyłącznie miesiąca oraz roku. Podany wyżej sposób określania daty ustawodawca ograniczył wyłącznie do faktur VAT dokumentujących sprzedaż o charakterze ciągłym.

Ustawodawca w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia posłużył się pojęciem "sprzedaży ciągłej", jednak obowiązujące przepisy podatkowe nie podają definicji tego pojęcia. Pojęcie "ciągłości" sprzedaży przyjąć należy zatem zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc je do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, itd.) lub nim nieoznaczony. Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Aby dane świadczenie mogło być uznane za ciągłe musi składać się z pewnych, następujących po sobie czynności, które tworzą pewną funkcjonalną całość, która trwa w czasie i czas jest jej miernikiem. Świadczenia ciągłe polegają na określonym, stałym zachowaniu dłużnika w czasie trwania zobowiązania. Interes jednej ze stron jest zaspokojony dlatego, że zachowanie drugiej strony ma charakter stały. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne.

W ujęciu słownikowym ciągłość oznacza: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, ustawicznie, stale powtarzający się, stały.

W ujęciu § 5 ust. 1 pkt 6 powoływanego wyżej rozporządzenia sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Chodzi tu więc o np.: najem, dzierżawę lub umowę o podobnym charakterze, codzienną dostawę towarów, dostawę energii.

Podkreślić należy, że czynnik czasu w świadczeniach ciągłych wynika z ich istoty, wyrażającej się w niemożności wyróżnienia powtarzających się odrębnych czynności, którym można przypisać określony moment czasu. Świadczenie ciągłe jest realizowane stale - stan realizacji świadczenia trwa - przez określony okres, jak to dzieje się np. przy najmie, czy też usługach telekomunikacyjnych. Niemożność jednorazowego wykonania świadczenia o charakterze ciągłym wynikać powinna z rodzaju czynności (istoty świadczenia), a nie z okoliczności, że na mocy jednej umowy zawartej na określony okres dokonanych zostanie szereg świadczeń, które co do zasady mogą być wykonane jednorazowo.

Konsekwencją uznania danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym, jest zmiana terminu wystawienia faktury dokumentującej taką sprzedaż. Zgodnie z § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2. W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca zawiera z Zamawiającymi umowy o pełnienie nadzoru i funkcji inżyniera w imieniu Zamawiającego dla kontraktów budowlanych. W ramach zawartych umów Spółka jest zobowiązana m.in. do nadzoru, administrowania i koordynacji realizacji prac i robót wykonywanych w ramach zadania w okresie projektowania inwestycji, budowy i okresu gwarancyjnego. W przypadku części kontraktów, w ramach realizowanych prac Wnioskodawca jest także zobowiązany do sporządzania raportów o postępie robót, raportów końcowych bądź protokołów zdawczo - odbiorczych. Zgodnie z umową usługa jest wykonywana od dnia podpisania umowy do dnia zakończenia obioru wszystkich prac i robót w ramach zadania inwestycyjnego, przy czym wynagrodzenie netto za prace i roboty jest ustalone za miesiąc. Jak wskazał Zainteresowany rozliczenie za wykonanie przedmiotu umów następuje na podstawie faktur przejściowych, które są wystawiane, w przypadku realizowanych kontraktów, w następujących terminach:

Analizując przedstawiony opis sprawy należy w pierwszej kolejności określić, czy świadczonym przez Spółkę usługom na pełnienie nadzoru i funkcji inżyniera nie można przypisać cech usług o charakterze ciągłym.

Aby danym usługom można było nadać przymiot ciągłości, musiałby się składać z takich czynności, z których nie da się wyodrębnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. Także możność wyodrębnienia poszczególnych usług przekreśla ciągły charakter ich świadczenia.

Wnioskodawca wskazał, iż w ramach realizowanych prac jest zobowiązany wykonywania szeregu czynności, tj. nadzór, administrowania, koordynacja realizacji prac sporządzanie w niektórych przypadkach raportów lub protokołów zdawczo - odbiorczych. Należy zatem zwrócić uwagę, iż w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę, na podstawie pisemnych umów, usług o których mowa we wniosku, w trakcie ustalonego przez strony miesięcznego okresu rozliczeniowego istnieje możliwość wyodrębnienia poszczególnych czynności wykonanych przez Wnioskodawcę.

Zatem w takim przypadku mamy do czynienia z odrębnymi świadczeniami, które są realizowane na podstawie zawartej między stronami umowy. Fakt zawarcia pomiędzy kontrahentami umowy, z której wynika zobowiązanie do świadczenia w danym okresie rozliczeniowym w sposób stały usług polegających na pełnieniu funkcji inżyniera oraz sprawowaniu nadzoru w imieniu Zamawiającego dla kontraktów budowlanych, jak również, że Strony ustaliły miesięczne okresy rozliczeń nie przesądza o uznaniu danej sprzedaży za sprzedaż o charakterze ciągłym. Jedną z istotnych cech sprzedaży ciągłej jest brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów jej realizowania. W przedstawionej sytuacji Spółka w ramach zawartej umowy będzie dokonywała odrębnych czynności, mających samodzielny charakter, realizowanych i rozliczanych zgodnie z zawartą umową. Możliwość wyodrębnienia poszczególnych usług, wyraźne wyodrębnienie etapów jej realizowania przekreśla ciągły charakter ich świadczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie można zakwalifikować takich usług jako usług o charakterze ciągłym, tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą w powyższym zakresie.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca uważa przedmiotowe usługi za wykonane w momentach:

* w ostatnim dniu miesiąca, za który następuje rozliczenie - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi nie wymagają realizowania dodatkowych czynności przez Inżyniera, tj. sporządzania raportów bądź protokołów zdawczo - odbiorczych.

* w dniu zaakceptowaniu przez Zamawiającego raportu z wykonanych prac, lub zaakceptowania przez Zamawiającego protokołu zdawczo - odbiorczego - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi wymagają realizowania dodatkowych czynności przez inżyniera i ich akceptowania przez Zamawiającego, tj. sporządzania i akceptowania raportów bądź protokołów zdawczo - odbiorczych.

Zgodnie z powołanym powyżej art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, zaś jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą to obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz określony przez Wnioskodawcę moment wykonania usługi stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania wykonania usługi, tj. nie później niż w 7 dniu od dnia zaakceptowania przez Zamawiającego sporządzonego przez Spółkę raportu z wykonanych prac, lub zaakceptowania przez Zamawiającego protokołu zdawczo - odbiorczego - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi wymagają realizowania dodatkowych czynności, bądź później niż w 7 dniu od ostatniego dnia miesiąca, za który następuje rozliczenie - w przypadku gdy wykonane częściowo usługi nie wymagają realizowania dodatkowych czynności.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w części odnoszącej się do podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.