IPPP1/443-580/13-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) uzupełnionym w dniu 9 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 lipca 2013 r. (doręczone w dniu 8 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 4 lipca 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem, w udziale wynoszącym 15/100, nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu (dalej: "Nieruchomość"). Aktualnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać udział w ww. Nieruchomości wraz z drugim współwłaścicielem (mężem Wnioskodawczyni, z którym pozostaje ona w ustroju rozdzielności majątkowej) na rzecz spółki z o.o., prowadzącej działalność deweloperską.

Nieruchomość jest zlokalizowana na terenie, dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jest jedynie objęta projektem takiego planu, który został wyłożony do publicznego wglądu). Natomiast dla części Nieruchomości została wydana na wniosek nabywcy (a nie sprzedających) decyzja o warunkach zabudowy, w której przeznaczono ją pod budownictwo wielorodzinne. W stosunku do pozostałej części Nieruchomości toczy się postępowanie w sprawie wydania analogicznej decyzji (jego stroną również jest przyszły nabywca Nieruchomości, natomiast nie są nią zbywający) i dla celów wniosku Wnioskodawca przyjmuje, że w dniu sprzedaży dla całej Nieruchomości będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Nieruchomość jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne. Wnioskodawczymi wraz z małżonkiem nabyli na podstawie umowy sprzedaży od osoby fizycznej w 1983 r. gospodarstwo rolne w skład którego wchodziła przedmiotowa Nieruchomość. Gospodarstwo rolne, w tym przedmiotowa Nieruchomość, zostało nabyte z zamiarem wykorzystywania go do celów działalności rolniczej i faktycznie Nieruchomość była w takiej działalności wykorzystywana do roku 2011, przez prowadzenie uprawy roślin przeznaczonych do rozsadzenia na innych gruntach rolnych należących do gospodarstw rolnych należących początkowo wspólnie do Wnioskodawczyni i jej małżonka, a po podziale majątku w 1999 r. do małżonka Wnioskodawczyni.

W 1999 r. została zawarta umowa majątkowa małżeńska i umowa o podziale majątku dorobkowego, na podstawie których Wnioskodawczyni otrzymała udział 15/100 we współwłasności Nieruchomości.

Przedmiotowa Nieruchomość nie była bezpośrednio wykorzystywana w działalności gospodarczej ani przez Wnioskodawczynię, ani przez jej małżonka. Na przedmiotowej Nieruchomości uprawiano rośliny do rozsadu (szkółka na potrzeby własnych plantacji roślin owocowych) w okresie od jej nabycia w roku 1983 do dnia podziału majątku w roku 1999 na potrzeby prowadzonych wspólnie z małżonkiem gospodarstw rolnych położonych w województwie m. oraz w województwie d., a po podziale majątku w roku 1999 służyła wyłącznie na potrzeby prowadzonych przez małżonka Wnioskodawczyni gospodarstw rolnych położonych w województwie d. Jednakże Nieruchomość ta nie wchodziła w skład tych gospodarstw.

Poza Nieruchomością Wnioskodawczyni posiada lokal mieszkalny w W., w którym zamieszkuje. Wnioskodawczyni obecnie jest na emeryturze, nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej - a w szczególności działalności gospodarczej w zakresie zakupu i sprzedaży nieruchomości, ani w zakresie budownictwa. Wnioskodawczyni prowadzi natomiast gospodarstwo rolne położone w województwie m., do 2006 r. będąc właścicielem nieruchomości rolnej, następnie (po darowiźnie tych nieruchomości na rzecz członków rodziny) będąc jego dzierżawcą.

Ponadto, w 1994 i w 1995 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem dokonali sprzedaży dwóch niezabudowanych działek gruntowych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nabytego w 1983 r. i uprzednio wykorzystywanych na cele rolnicze.

W odpowiedzi na wezwanie tut. organu z dn. 4 lipca 2013 r. (otrzymane 8 lipca 2013 r.), Wnioskodawczyni przedstawiła następujące uzupełnienie:

Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z gospodarstw rolnych prowadzonych wspólnie z małżonkiem, tj. w okresie gdy gospodarstwa te stanowiły przedmiot ich współwłasności majątkowej małżeńskiej (do 1999 r.). Produkty rolne z prowadzonych wspólnie gospodarstw w ogóle nie były sprzedawane na rynek jako takie, ale zaopatrywały prowadzoną przez małżonka Wnioskodawczyni indywidualną działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa i sprzedaży produktów spożywczych. Z produktów tych (owoców róży) wytwarzał on przetwory (soki, konfitury itp.), które następnie były sprzedawane. Zatem gospodarstwa służyły zaopatrzeniu indywidualnej działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawczyni w produkty do przetworzenia/produkcji właściwych towarów sprzedawanych przez małżonka.

Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (także czynnym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawczynię i drugiego współwłaściciela będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawczynię i drugiego współwłaściciela nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości jest objęta zakresem zastosowania art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, jako że stanowi ona odpłatną dostawę towarów, o której mowa w pkt 1 tego przepisu. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowaną transakcją nie można przypisać mu statusu podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem:

"Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności." Z kolei art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że:

"Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Z przywołanego przepisu wynika, że - przynajmniej w przypadku osób fizycznych - dla uznania, że w danym przypadku przysługuje danej osobie status podatnika VAT na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, konieczne jest każdorazowe ustalenie, czy w związku z konkretną czynnością działa ona w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne, rolnika albo osoby wykonującej wolny zawód (pogląd jest konsekwentnie prezentowany przez sądy administracyjne - tak m.in. wyrok składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07).

Wobec tego należy stwierdzić, że w sprawie brak jest podstaw do uznania, iż planowana sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności zaś nie jest możliwe uznanie, iż dokonując ww. sprzedaży będzie ona działała w charakterze handlowca. W tym miejscu należy odwołać się do kryteriów pozwalających na uznanie transakcji sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną za wykonywaną ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, które zostały sformułowane w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 wydanego w wyniku złożenia wniosków o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożonego przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W wyroku tym Trybunał stwierdził, że:

"Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 2006/112 kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Okoliczność, iż osoba ta jest "rolnikiem ryczałtowym" w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, jest w tym zakresie bez znaczenia."

Trybunał zwrócił uwagę na to, że:

"Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37).

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności."

Na powyższe orzeczenie konsekwentnie powołują się polskie sądy administracyjne - tak m.in. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I FSK 752/12:

"Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą. Fakt podjęcia np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności. W skardze kasacyjnej organ z faktu wydzierżawiania przez podatnika wskazanych wyżej działek gruntu wyprowadza wniosek, że podatnik nie będzie zbywał majątku osobistego, lecz majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Nie ulega wątpliwości to, że stosownie do treści art. 15 ust. 2 u.p.t.u. działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Niewątpliwie wydzierżawianie gruntu mieści się w zakresie określonym w zdaniu drugim art. 15 ust. 2 u.p.t.u. Ustawodawca odróżnia jednak tego rodzaju działalność od działalności producentów, handlowców lub usługodawców. Wskazuje bowiem w tym przepisie, że działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Fakt wykorzystywania gruntu w warunkach określonych w tym przepisie skutkuje uznaniem tych czynności za wykonywanie działalności gospodarczej. Nie oznacza to, że podmiot wykorzystujący grunty w sposób ciągły w celach zarobkowych nie ma możliwości wyłączenia ich z prowadzonej w ten sposób działalności i przeznaczenia ich na inne cele, w tym także dokonania jego sprzedaży, którą to sprzedaż oceniać należy przy uwzględnieniu kryteriów określonych w powołanym wyżej wyroku TSUE.

W przeciwnym bowiem razie sytuacja takiego podmiotu byłaby gorsza od sytuacji rolnika dokonującego sprzedaży gruntu wcześniej wykorzystywanego w działalności rolniczej, a którego sytuacja prawna była przedmiotem oceny dokonanej przez TSUE. Proponowana przez organ w skardze kasacyjnej wykładnia art. 15 ust. 2 u.p.t.u. nie uwzględnia stanowiska zaprezentowanego we wskazanym wyroku TSUE, a wobec tego trudno ją podzielić".

Ponadto, stanowisko przedstawione powyżej koresponduje przy tym ze stanowiskiem przedstawionym w wyroku składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07:" ("..) jeśli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki bowiem nabywany był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem na działalność handlową, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika podatku od towarów i usług."

Z punktu widzenia możliwości zakwalifikowania transakcji sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną jako wykonanej w ramach "działalności gospodarczej" w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT istotne znaczenie mają zatem czynności podejmowane przez niego w stosunku do konkretnej nieruchomości, świadczące o prowadzeniu (lub podjęciu) przez sprzedawcę profesjonalnej działalności w zakresie obrotu nieruchomościami - takie jak działania marketingowe, uzbrojenie terenu.

Natomiast pozbawione znaczenia są inne okoliczności, a w szczególności fakt prowadzenia przez zbywającego działalności gospodarczej (o ile oczywiście nie wykorzystuje w niej danej nieruchomości). Okoliczność prowadzenia przez osobę fizyczną działalności gospodarczej nie oznacza bowiem, że nie może ona posiadać nieruchomości niewykorzystywanych w tej działalności - których zbycie co do zasady, zgodnie z kryteriami przyjętymi w przywołanym wyroku TSUE, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, nie można uznać, że sprzedaż Nieruchomości nastąpi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupiła ją bowiem na cele rolnicze - i w takim charakterze była ona wykorzystywana. Natomiast nie została ona nabyta w celach handlowych - o czym świadczy choćby upływ 30 lat pomiędzy jej nabyciem a zawarciem umowy przedwstępnej sprzedaży. Dodatkowo Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do Nieruchomości działań charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, takich jak wskazane w przywołanych orzeczeniach działania marketingowe, uzbrojenie terenu itp.

Powoduje to, że sprzedaż Nieruchomości następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni i jej małżonka, natomiast nie może być traktowana jako przejaw działalności handlowej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Trzeba również uwzględnić, że Wnioskodawczyni nie dokonuje w sposób częstotliwy czynności sprzedaży nieruchomości - także i z tego względu nie jest możliwe traktowanie sprzedaży Nieruchomości jako elementu działalności polegającej na obrocie nieruchomościami.

Natomiast fakt, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w przeszłości na własnym gruncie rolnym, jak również fakt, że aktualnie prowadzi działalność rolniczą na gruncie rolnym dzierżawionym od członków rodziny, jest w świetle przywołanego orzecznictwa pozbawiony znaczenia. Kwestią decydującą o uznaniu sprzedaży nieruchomości za dokonanej w ramach "działalności gospodarczej" w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie jest bowiem to, czy zbywca w ogóle prowadzi (jakąkolwiek) działalność, ale czy prowadzi działalność w zakresie obrotu nieruchomości - a jej przejawem jest sprzedaż tej, konkretnej nieruchomości. Tymczasem jak wskazano powyżej, w niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności uzasadniające taki wniosek.

Całokształt przedstawionych okoliczności powoduje więc, że w związku ze sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwał status podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Przemawia to za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawczyni, iż planowana sprzedaż Nieruchomości przez nią i drugiego współwłaściciela nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji podatkowej składany jest wspólnie z małżonkiem Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni wnosi o wspólne udzielenie interpretacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z drugim współwłaścicielem (mężem Wnioskodawczyni, z którym pozostaje ona w ustroju rozdzielności majątkowej) zamierza sprzedać udział w Nieruchomości na rzecz spółki z o.o., prowadzącej działalność deweloperską.

Nieruchomość jest zlokalizowana na terenie, dla którego nie ma obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast dla części Nieruchomości została wydana na wniosek nabywcy decyzja o warunkach zabudowy, w której przeznaczono ją pod budownictwo wielorodzinne. W stosunku do pozostałej części Nieruchomości toczy się postępowanie w sprawie wydania analogicznej decyzji, w dniu sprzedaży dla całej Nieruchomości będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyli na podstawie umowy sprzedaży od osoby fizycznej w 1983 r. gospodarstwo rolne w skład którego wchodziła przedmiotowa Nieruchomość. Gospodarstwo rolne, w tym przedmiotowa Nieruchomość, zostało nabyte z zamiarem wykorzystywania go do celów działalności rolniczej i faktycznie Nieruchomość była w takiej działalności wykorzystywana do roku 2011, przez prowadzenie uprawy roślin przeznaczonych do rozsadzenia na innych gruntach rolnych należących do gospodarstw rolnych należących początkowo wspólnie do Wnioskodawczyni i jej małżonka, a po podziale majątku w 1999 r. do małżonka Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz treść powołanych regulacji prawnych, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy udziału w Nieruchomości Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Nieruchomość do 2011 r. wykorzystywana była do uprawy roślin przeznaczonych do rozsadzenia na innych gruntach rolnych należących do gospodarstw rolnych Wnioskodawczyni i jej małżonka, a po podziale majątku w 1999 r. wyłącznie do małżonka Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z gospodarstw rolnych prowadzonych wspólnie z małżonkiem. Produkty rolne z prowadzonych wspólnie gospodarstw w ogóle nie były sprzedawane na rynek jako takie, ale zaopatrywały prowadzoną przez małżonka Wnioskodawczyni indywidualną działalność gospodarczą w zakresie przetwórstwa i sprzedaży produktów spożywczych. Wnioskodawczyni nie była i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, sprzedając przedmiotową nieruchomość, Wnioskodawczyni korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem własnym, a czynność sprzedaży oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

W przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że Wnioskodawczyni nabyła ww. Nieruchomość w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupili Nieruchomość 30 lat temu na cele rolnicze i w takim charakterze była ona wykorzystywana. Dodatkowo Wnioskodawczyni nie podejmowała w stosunku do Nieruchomości działań charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami (działania marketingowe, uzbrojenie terenu itp.).

Reasumując należy uznać, iż Wnioskodawczyni w wyniku sprzedaży udziału w Nieruchomości, o którym mowa we wniosku, nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawczyni, nie dotyczy zaś drugiego współwłaściciela Nieruchomości (małżonka Wnioskodawczyni).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.