IPPP1-443-565/10-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 czerwca 2010 r. na wezwanie tut. organu z dnia 23 czerwca 2010 r. (doręczone w dniu 29 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za użytkowanie parkingów społecznych oraz opłat eksploatacyjnych za miejsca postojowe w wielostanowiskowych garażach podziemnych i miejscach postojowych naziemnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłat za użytkowanie parkingów społecznych oraz opłat eksploatacyjnych za miejsca postojowe w wielostanowiskowych garażach podziemnych i miejscach postojowych naziemnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został w dniu 30 czerwca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy - wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które pobierane są opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Ponadto z przepisu § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 116 z późn. zm.)

Zatem, zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług i § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r., dotyczy czynności wykonywanych zarówno na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych jak i na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni mieszkaniowych, ale którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych lub będących właścicielami lokali mieszkalnych. Zwolnienie to dotyczy wyłącznie czynności (za które pobierane są opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa oddała członkom Spółdzielni do użytkowania część terenu pod parkingi społecznie strzeżone. Regulamin użytkowania parkingów szczegółowo określa opłaty na rzecz Spółdzielni za użytkowanie parkingów w kwocie nie niższej niż łączne koszty eksploatacji, podatku od nieruchomości oraz wieczystego użytkowania gruntu. Spółdzielnia odstąpiła od naliczania kosztów eksploatacji, pobiera tylko równowartość poniesionych kosztów podatku od nieruchomości i opłaty za użytkowanie gruntu, opodatkowując ww. opłaty 22% stawką podatku VAT.

Opłata pobierana przez Spółdzielnię Mieszkaniową jest częścią należności związanej z czynnościami wykonywanymi przez Spółdzielnię na rzecz użytkowników parkingu z tytułu posiadania przez nich prawa do korzystania z parkingu społecznego. Spółdzielnia Mieszkaniowa udostępniając mieszkańcom teren parkingu społecznego świadczy na ich rzecz usługi w postaci przekazania prawa do użytkowania wyznaczonego terenu. Zatem, Spółdzielnia wykonuje czynności opodatkowane w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a od użytkowników parkingu pobiera wynagrodzenie za świadczone przez siebie usługi.

Reasumując, czynności wykonywane przez Spółdzielnię, związane z udostępnieniem członkom Spółdzielni terenu parkingu społecznego, za które pobierana jest opłata w wysokości pokrywającej kwotę podatku od nieruchomości i opłaty za użytkowanie gruntu za zajmowany teren, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku VAT w wysokości 22% - stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Ad. 2.

Jak wskazano wyżej, zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług i § 12 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2009 r., dotyczy czynności wykonywanych zarówno na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych jak i na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni mieszkaniowych, ale którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych lub będących właścicielami lokali mieszkalnych. Zwolnienie to dotyczy wyłącznie czynności (za które pobierane są opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi. Nie korzystają z tego zwolnienia czynności spółdzielni, za które pobierane są opłaty związane z lokalami użytkowymi bądź garażami, choćby stanowiły one część składową lokalu mieszkalnego.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego. Definicję lokalu mieszkalnego zawiera natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Zgodnie z nim samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Natomiast w myśl ust. 4 powyższego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) w § 3 pkt 14 określa lokal użytkowy jako pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że podziemna kondygnacja budynku mieszkalnego, w której znajdują się konkretne, oznakowane miejsca do garażowania, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym stanowi lokal użytkowy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia wybudowała kompleks budynków, w których usytuowane są lokale mieszkalne i podziemne wielostanowiskowe garaże, w których znajdują się miejsca postojowe, a także naziemne miejsca postojowe. Z nabywcami lokali mieszkalnych zostały podpisane umowy na zasadzie własnościowych praw do lokali i stanowisk postojowych podziemnych lub naziemnych. Spółdzielnia pobiera opłaty eksploatacyjne za miejsca postojowe, do których nalicza 22% stawkę podatku VAT.

Analiza treści powołanych wyżej przepisów w kontekście przedstawionego stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że czynności związane z pobieraniem przez Wnioskodawcę opłat za eksploatację miejsc postojowych w wielostanowiskowym garażu podziemnym i miejsc postojowych naziemnych, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem, czynności takie podlegają opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.