IPPP1-443-560/08-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana..................., przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu 25 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 11 marca 2008 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży #189; udziału w nieruchomości rolnej - niezabudowanej działce, znajdującej się w obszarze urbanistycznym przeznaczonym pod mieszkalnictwo jednorodzinne oraz pod usługi nieuciążliwe (działka../2). Nieruchomość rolną (działka nr..) Wnioskodawca nabył na podstawie umowy darowizny zawartej w dniu 29 kwietnia 1971 r., następnie umową darowizny przekazał synowi udział wynoszący #189; w opisanej nieruchomości. W roku 2007 nieruchomość ta podzielona została na dwie działki../1 i../2. Sprzedana działka../2 była użytkowana rolniczo przez syna Wnioskodawcy.

Wnioskodawca od 1998 r. pobierał rentę o od roku 2004 jest emerytem z zawieszoną emeryturą z powodu posiadania ziemi rolnej o powierzchni przekraczającej 1 hektar. W tym czasie nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca pozostaje właścicielem udziału w działce 6/1, który zamierza aktem darowizny przekazać synowi.

Opisana czynność sprzedaży udziału w nieruchomości była czynnością jednorazową i Wnioskodawca nie planuje w przyszłości dokonywać podobnych transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

* czy z tytułu opisanej sprzedaży ciąży na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ciąży na nim obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ zgodnie z art. 15 ust. 1 nie jest podatnikiem VAT. Nie będąc podatnikiem VAT przy dokonywaniu jednorazowo sprzedaży gruntu, bez zamiaru wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy nie ciąży na nim obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. W przedmiotowej sprawie jednak Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ww. ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył on grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotowy grunt, stanowiący składnik majątku osobistego Wnioskodawcy nie był wykorzystywany w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Sprzedaż gruntu miała dla niego charakter jednorazowy.

Zatem, jeżeli przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, należy uznać, że jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock