IPPP1-443-556/08/11-7/S/JL - Opodatkowanie premii pieniężnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2008 r. (data wpływu 25 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jako wynagrodzenie za świadczenie usług oraz opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych - jest prawidłowe.

W dniu 25 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania jako wynagrodzenie za świadczenie usług oraz opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą P... m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej towarów (w tym artykułów spożywczych). Sprzedawane na rzecz konsumentów towary Wnioskodawca nabywa od producentów lub firm dystrybucyjnych. W obrocie z producentami i dystrybutorami często występują tzw. premie pieniężne - świadczenia pieniężne na rzecz kupującego od sprzedającego za osiągnięcie określonego poziomu sprzedaży u danego sprzedającego w określonym czasie.

Większość producentów i dystrybutorów stoi na stanowisku, że premia pieniężna nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz żąda wystawiania jedynie not księgowych dotyczących premii pieniężnych. Jednakże jeden z dystrybutorów zwrócił się do Wnioskodawcy z propozycją zawarcia umowy o współpracy, w ramach której premia pieniężna należałaby się za świadczenie polegające na dokonywaniu na określonym poziomie zakupów towarów z oferty handlowej sprzedającego. W związku z tym kontrahent żąda, żeby Wnioskodawca wystawiał na jego rzecz faktury VAT opiewające na kwotę uzyskanej premii pieniężnej powiększonej o VAT według stawki 22%. Wnioskodawca musi zatem rozstrzygnąć, czy powinien wystawiać fakturę VAT na premię pieniężną, czy może wystawiać jedynie noty księgowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy premia pieniężna, którą Wnioskodawca będzie otrzymywał od kontrahenta za dokonywanie zakupów towarów, pod warunkiem osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów, stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i czy w związku z tym podlega opodatkowaniu VAT na mocy art. 5 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, premia pieniężna, którą będzie otrzymywał od kontrahenta za dokonywanie zakupów określonych towarów, pod warunkiem osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów, nie stanowi usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu VAT na mocy art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemąjącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

Jednocześnie, jak wskazuje Wnioskodawca, podstawową zasadą VAT jest zasada unikania podwójnego opodatkowania VAT tej samej czynności.

Wnioskodawca uważa, że wskazana premia pieniężna nie może być usługą. Po pierwsze, brak tu jakiegokolwiek substratu usługi, który byłby odrębny od transakcji nabycia towarów - opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Premia pieniężna o powyższych cechach przysługuje za samo dokonanie zakupów towarów o określonej wartości. Innymi słowy, uprawniony do premii pieniężnej nie musi wykonywać żadnego dodatkowego świadczenia, żeby uzyskać prawo do premii pieniężnej. Nie ma tu zatem elementu usługi, który mógłby zostać uznany za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie stanowisko jest zgodne z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06, w którym wyrażono pogląd, że za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy nie można uznać obrotów w wysokości określonej umownie osiągniętych przez nabywcę towarów. Premia wypłacona przez sprzedawcę w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. Po drugie, opodatkowanie premii pieniężnej podatkiem VAT oznaczałoby naruszenie zakazu podwójnego opodatkowania. Podstawą naliczenia premii pieniężnej są transakcje zakupu towarów, które są opodatkowane podatkiem VAT. Jeżeli zatem premia byłaby opodatkowana podatkiem VAT, to de facto doszłoby do ponownego opodatkowania transakcji sprzedaży towarów - transakcje, od których zależy premia pieniężna, były bowiem już raz opodatkowane w momencie dokonywania sprzedaży towarów. Istotą premii pozostaje osiągnięcie określonego obrotu towarami, przy czym nie można premii rozpatrywać jako zachęty dla kupującego do nabywania jeszcze większej ilości towarów, albowiem kwoty premii, wobec określenia ich w odniesieniu do bardzo małego procentu osiąganego obrotu, nie mają decydującego znaczenia w takiej sytuacji (trudno oczekiwać, że dla potencjalnej premii w wysokości kilku procent kupujący będzie ponosił koszty magazynowania i ryzyko utraty terminu ważności przez towar).

Wnioskodawca powołał orzeczenia sądów administracyjnych i interpretacje podatkowe wskazujące na to, iż premia pieniężna, uzależniona od osiągnięcia określonego pułapu obrotów towarami, nie jest świadczeniem (usługą) i nie podlega podatkowi VAT. Wskazać w szczególności trzeba, iż Naczelny Sąd Administracyjny (wyrok z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 96/06, wyrok z dnia 6 czerwca 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06 oraz wyrok z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. akt I FSK 1109/06), jak również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z dnia 22 maja 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4080/06) uznał, że: "premia wypłacana za osiągnięcie przez podatnika określonego pułapu obrotów z tytułu zakupów u jednego kontrahenta, nie podlega opodatkowaniu". Co więcej, w wyroku z dnia 6 czerwca 2007 r. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż w razie udzielenia premii pieniężnej: "nie można postawić tezy o świadczeniu przez kupującego usługi, zarówno w rozumieniu ustawy o VAT, jak i VI dyrektywy UE. Pozwala to wyeliminować podwójne opodatkowanie transakcji, co jest celem wspólnotowego systemu VAT".

Jeśli chodzi o interpretacje podatkowe, należy wskazać m.in. decyzję Izby Skarbowej w Radomiu z dnia 6 lutego 2008 r. (IS.II/2-445/215/07), interpretację Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 września 2007 r. (nr 1401/PH-I/4407/14-46/07/KO - "otrzymany przez stronę od kontrahenta bonus roczny za osiągnięcie odpowiedniego poziomu obrotów nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT. Przekazanie bonusu należy udokumentować notą księgową" oraz interpretację Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 25 września 2007 r. (PP-3/4407-44/07 - "dokonywanie przez spółkę zakupów o wartości lub ilości nagradzanej premią pieniężną przez dostawcę towarów nie stanowi podlegającej opodatkowaniu usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT z przyczyn wskazanych w wyroku NSA. Należy zatem potraktować otrzymaną przez spółkę premię pieniężną za obojętną z punktu widzenia podatku VAT".

W dniu 23 czerwca 2008 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1-443-556/08-2/JL, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja ta była przedmiotem skargi Wnioskującego. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 września 2010 r. sygn. III SA/Wa 1613/10 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1-443-556/08-2/JL z dnia 23 czerwca 2008 r.

W ww. wyroku WSA w Warszawie z dnia 21 września 2010 r. sygn. III SA/Wa 1613/10, Sąd podkreślił, iż w orzecznictwie prezentowany jest jednolity pogląd, że premie pieniężne, czy też bonusy otrzymywane przez nabywcę od dostawcy za dokonanie nabycia określonej ilości, czy wartości towaru lub też osiągnięcie określonego poziomu obrotów nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi, a wypłacenie takiej premii nie kreuje odrębnej od dostawy towaru czynności objętej podatkiem od towarów i usług. Według Sądu nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usług. Niedopuszczalne jest to w świetle regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Sąd wskazał, iż dokonywane przez Spółkę transakcje z kontrahentami mieszczą się w zakresie czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Na określoną wielkość obrotów składa się bowiem odpowiednia liczba transakcji sprzedaży - dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Sąd wskazał, że czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie, czy też osiągnięcie pewnego poziomu wzrostu stanowić usługi. W opinii Sądu nie można bowiem zaakceptować tezy, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Oznaczałoby to bowiem, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności, pierwszy raz - jako dostawy towaru, drugi - jako świadczenia usługi przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji.

Zdaniem Sądu nie ma żadnych podstaw, aby tylko z uwagi na fakt niepowiązania przez dostawcę z poszczególnymi transakcjami przekazywanej nabywcy nagrody (premii) jedynie za osiągniętą wartość zakupów lub określonego poziomu sprzedaży, dopatrywać się u tegoż ostatniego świadczenia usługi na rzecz dostawcy. Z samego tylko określenia przez sprzedawcę tytułu płatności wynagrodzenia (premii) oraz sposobu jego udokumentowania nie można wywodzić, że podmiot je otrzymujący świadczy usługę na rzecz płacącego. Opodatkowaniu jako usługa podlega bowiem określone w art. 8 ust. 1 ustawy, zachowanie nie będące jednocześnie dostawą, którym nie jest samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości dostaw towarów od danego sprzedawcy. W konsekwencji, według Sądu samo osiągnięcie przez nabywcę określonej wartości nabytych od dostawcy towarów nie stanowi świadczenia przez niego usługi na rzecz dostawcy.

Podsumowując, Sąd stwierdził w ww. wyroku, że premia wypłacona przez sprzedawcę, w przypadku osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. W konsekwencji Sąd przyjął, że zdarzenie to nie rodzi obowiązku wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji IPPP1-443-556/08-2/JL.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.