IPPP1/443-544/08-2/GD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Z. P. sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług parkingowych - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług parkingowych

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

A. P. sp. z o.o prowadzi parking strzeżony, który w drodze przetargu został wyznaczony przez Starostę Powiatu Z do przechowywania pojazdów zatrzymanych na podstawie art. 50a i 130a Ustawy prawo o ruchu drogowym. Pojazdy usunięte z drogi i nieodebrane przez właścicieli w okresie 6 miesięcy od daty usunięcia, przechodzą na rzecz Skarbu Państwa z mocy wymienionej ustawy. O nabyciu prawa własności pojazdu przez Skarb Państwa, Spółka pisemnie powiadamia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego. Po odebraniu pojazdu przez Urząd Skarbowy, Spółka za wykonaną usługę parkowania wystawia fakturę VAT z 22% podatkiem VAT

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od wykonanej usługi parkowania pojazdu, który z mocy ustawy - Prawo o ruchu drogowym przeszedł na rzecz Skarbu Państwa prawidłowo naliczamy podatek VAT i obciążamy nim Urząd Skarbowy.

Zdaniem wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy usługa parkowania pojazdów, które z mocy Ustawy Prawo o ruchu drogowym stają się własnością Skarbu Państwa, jest świadczeniem usług wykonywanym na terenie kraju i zgodnie z art. 5 Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie jest dostawą towarów jest usługą.

Zgodnie z art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów tej ustawy nie stosuje się do:

W myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura VAT jest podstawowym dokumentem księgowym, pozwalającym na udokumentowanie transakcji. Jest także dokumentem, który umożliwia prawidłowe ujęcie danej transakcji w księgach, zarówno wystawcy jak i odbiorcy faktury. Faktura powinna być odzwierciedleniem rzeczywistych transakcji oraz powinna zawierać dane podmiotów, które faktycznie brały w niej udział. Kto jest dostawcą usługi a kto jej odbiorcą wynika z umów zawartych pomiędzy kontrahentami.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 41 ust. 16 minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

Na podstawie powyższego upoważnienia Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), w którym została obniżona podstawowa stawka podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określił warunki stosowania tych stawek.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego wynika, że przechowuje on pojazdy zatrzymane na podstawie prawa o ruchu drogowym. Po upływie określonego w odrębnych przepisach prawa czasu, pojazdy przechodzą na rzecz Skarbu Państwa. W takim przypadku Spółka powiadamia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, który jest odbiorcą przedmiotowych pojazdów i wystawia fakturę za wykonaną usługę, z zastosowaniem 22% stawki podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy należy uznać, że świadczenie będące przedmiotem zapytania jest świadczeniem usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowe świadczenie winno być udokumentowane fakturą VAT.

W myśl przepisów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi parkingowe podlegają opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku od towarów i usług - jako nie wymienione w żadnym z załączników określających stawki obniżone, ani w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.