IPPP1-443-543/07-9/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko. Bank S.A., przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2007 r. (data wpływu 21 listopada 2007 r.), uzupełnionego pismami z dnia 21 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) oraz z dnia 31 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kupna i sprzedaży akcji oraz innych papierów wartościowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2007 r. (data nadania) został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 21 grudnia 2007 r. (data nadania) oraz z dnia 1 lutego 2008 r. (data nadania), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kupna i sprzedaży akcji oraz innych papierów wartościowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank (dalej jako "Bank" lub "B"), działając na podstawie stosownego zezwolenia Komisji Nadzoru Bankowego oraz zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), świadczy za wynagrodzeniem szereg usług finansowych na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych.

W szczególności Bank świadczy następujące usługi (tzw. czynności bankowe - art. 5 ust. 1 i 2 Prawa bankowego) polegające na:

(1) przyjmowaniu wkładów pieniężnych płatnych na żądanie lub z nadejściem oznaczonego terminu oraz prowadzeniu rachunków tych wkładów,

(2) prowadzeniu innych rachunków bankowych,

(3) udzielaniu kredytów,

(4) udzielaniu i potwierdzaniu gwarancji bankowych oraz otwieraniu i potwierdzaniu akredytyw,

(5) emitowaniu bankowych papierów wartościowych

(6) przeprowadzaniu bankowych rozliczeń pieniężnych,

(7) wydawaniu instrumentu pieniądza elektronicznego,

(8) udzielaniu pożyczek pieniężnych,

(9) operacjach czekowych i wekslowych oraz operacjach, których przedmiotem są warranty,

(10) wydawaniu kart płatniczych oraz wykonywaniu operacji przy ich użyciu,

(11) terminowych operacjach finansowych,

(12) nabywaniu i zbywaniu wierzytelności pieniężnych,

(13) przechowywaniu przedmiotów i papierów wartościowych oraz udostępnianie skrytek sejfowych,

(14) prowadzeniu skupu i sprzedaży wartości dewizowych,

(15) udzielaniu i potwierdzaniu poręczeń,

(16) wykonywaniu czynności zleconych, związanych z emisją papierów wartościowych,

(17) pośrednictwie w dokonywaniu przekazów pieniężnych oraz rozliczeń w obrocie dewizowym,

(18) wykonywaniu innych czynności przewidzianych wyłącznie dla banku w odrębnych ustawach.

Działając zgodnie z Prawem Bankowym, Bank wykonuje również następujące operacje (tzw. czynności bankowe art. 6 ust. 1 Prawa Bankowego), tj.:

(1) obejmuje lub nabywa akcje i prawa z akcji, udziały innych osób prawnych i jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,

(2) zaciąga zobowiązania związane z emisją papierów wartościowych,

(3) dokonuje obrotu papierami wartościowymi,

(4) dokonuje, na warunkach uzgodnionych z dłużnikiem, zamiany wierzytelności na składniki majątku dłużnika (zasadniczo Bank jest obowiązany do dalszej sprzedaży niniejszych składników majątku w określonym czasie, z wyłączeniem przypadków, gdy przejęte składniki majątku wykorzysta do prowadzanie własnej działalności bankowej),

(5) nabywa i zbywa nieruchomości,

(6) świadczy usługi konsultacyjno-doradcze w sprawach finansowych,

(7) świadczy usługi certyfikacyjne w rozumieniu przepisów o podpisie elektronicznym, z wyłączeniem wydawanie certyfikatów kwalifikowanych wykorzystywanych przez banki w czynnościach, których są stronami,

(8) świadczy inne usługi finansowe,

(9) wykonuje inne czynności, jeżeli przepisy odrębnych ustaw uprawniają go do tego.

Powyżej wymienione czynności objęte są, co do zasady, zakresem przedmiotowym ustawy o podatku VAT. Wykonywanie większości z przedstawionych czynności objęte jest zwolnieniem przedmiotowym od podatku VAT. Stąd, wykonując przedmiotowe czynności, w zdecydowanej większości przypadków, "B" świadczy usługi zwolnione z VAT. Jednocześnie Bank wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu VAT (przykładowo: usługi faktoringu, najmu, doradztwa finansowego itp.).

W związku z wykonywaniem powyżej wymienionych czynności, Bank otrzymuje określone wynagrodzenie, którego wartość jest kalkulowana (i) w oparciu o wybraną kategorię przychodową w szczególności: odsetki, dyskonto, prowizje i opłaty bankowe bądź (ii) w oparciu o zrealizowany wynik.

Wynagrodzenie oparte o wynik

W przypadku niektórych transakcji, z uwagi na specyfikę konstrukcji i budowę instrumentów finansowych czy produktów bankowych, a także z uwagi na specyfikę zasad obrotu oraz sposobu rozliczeń pomiędzy stronami transakcji (np. przy transakcjach dotyczących papierów wartościowych, pochodnych instrumentów finansowych czy też operacji wymiany walut itp.), efektywne wynagrodzenia Banku nie jest ustalane w oparciu o jedną kategorię przychodową taką jak kwota odsetek, opłata czy prowizja.W przypadku transakcji wskazanego typu efektywne wynagrodzenie Banku jest ustalane w oparciu o wynik (tj. zysk lub stratę) zrealizowany w przyjętym miesięcznym okresie rozliczeniowym. Ustalenie efektywnego wynagrodzenia "B" jest dokonywane przy uwzględnieniu co najmniej kilku kategorii przychodowych i kosztowych dotyczących danego rodzaju instrumentu finansowego, na które składają się m.in. takie elementy jak: cena nabycia i cena sprzedaży instrumentu finansowego, wartość rynkowa i wartość umowna instrumentu bazowego oraz otrzymane i zapłacone w danym okresie rozliczeniowym premie, odsetki itp., dotyczące danego instrumentu finansowego. "B" przeprowadza m.in. następujące operacje finansowe wskazanego typu, które dla celów niniejszego wniosku, z uwagi na ich naturę oraz sposób kalkulowania efektywnego wynagrodzenia Banku można pogrupować w różny sposób.

Kupno i sprzedaż akcji oraz innych papierów wartościowych

W ramach prowadzonej działalności "B" dokonuje m.in. transakcji kupna i sprzedaży akcji oraz innych papierów wartościowych we własnym imieniu i na własny rachunek. Efektywnym wynagrodzeniem Banku z tytułu realizacji niniejszych transakcji jest wynik, tj. zysk lub strata zrealizowany przez "B" na przedmiotowych transakcjach w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym.

Wynagrodzenie "B" w niniejszym zakresie rozumiane jako zrealizowany wynik jest ustalane zgodnie z przyjętymi przez Bank zasadami rachunkowości. Zrealizowany wynik jest rozumiany zasadniczo jako osiągnięta w danym miesięcznym okresie rozliczeniowym różnica pomiędzy zaewidencjonowanymi przychodami ze sprzedaży poszczególnych kategorii papierów wartościowych, a ich wartością według cen zakupu. W przypadku papierów wartościowych z prawem do kapitalizacji, osiągnięty wynik zostaje ustalony i zaewidencjonowany przez Bank w dniu zawarcia transakcji sprzedaży. W przypadku dłużnych papierów wartościowych wynik zostaje ustalony i zaewidencjonowany przez Bank w tzw. dacie rozliczenia sprzedaży (tj. dacie wygaśnięcia z danego papieru wartościowego).

Ustalony we wskazany powyżej sposób wynik (tj. zysk lub strata) za miesięczne okresy rozliczeniowe, dotyczący obrotu poszczególnymi rodzajami papierów wartościowych, jest uwzględniany przez Bank w wartości podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Ponadto, w przypadku dłużnych papierów wartościowych (np. obligacji) Bank otrzymuje wynagrodzenie również w formie odsetek naliczonych za okres, w którym "B" posiadał dany papier wartościowy. Innymi słowy ww. odsetki stanowią wynagrodzenie za udostępnienie kapitału emitentowi danego instrumentu dłużnego za czas, w którym papier wartościowy był w posiadaniu Banku i jako takie są ujmowane w wartości podstawy opodatkowania VAT. Dla celów rozliczeń podatku VAT dokonywanych przez "B" niniejsze odsetki są ujmowane w wartości podstawy opodatkowania, tak jak odsetki od kredytów i pożyczek w sposób przedstawiony we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do przedstawionych powyżej transakcji, w przypadku których efektywne wynagrodzenie Banku jest ustalane w oparciu o zrealizowany wynik, tj. transakcje w zakresie kupna i sprzedaży akcji oraz innych papierów wartościowych dokonywanych we własnym imieniu i na własny rachunek przez Bank obrót, a tym samym podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowią kwoty zrealizowanego przez Bank w przyjętych okresach rozliczeniowych wyniku, ustalonego zgodnie z przedstawionymi we wniosku zasadami.

Jednocześnie "B" wnosi o potwierdzenia, iż w przypadku akcji i udziałów w innych jednostkach, które są nabywane i utrzymywane przez "B" nie w celach handlowych, lecz w celu wykonywania praw właścicielskich z nich wynikających (np. akcje i udziały w jednostkach zależnych, współzależnych, stowarzyszonych i udziały mniejszościowe klasyfikowane jako aktywa trwałe) obrót z tytułu ich sprzedaży nie powinien być uwzględniany dla celów rozliczeń podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy o podatku VAT nie wskazują jednoznacznie sposobu traktowania dla celów podatku VAT działalności we wskazanym zakresie. W szczególności przepisy nie wskazują sposobu określenia podstawy opodatkowania dla celów VAT w przypadku sprzedaży przedmiotowych instrumentów finansowych. Brak jest również wykształconej praktyki organów skarbowych oraz sądów administracyjnych, która mogłaby być wskazówką, w jaki sposób określić wartość powyższych transakcji dla celów rozliczenia podatku VAT.

Powyższe kwestie nie zostały również jednoznacznie rozstrzygnięte przez prawodawstwo europejskie, w szczególności Dyrektywę VAT Rady UE (VI Dyrektywa Rady z dnia 17 maja1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, (77/388/EWG - zastąpiona z dniem 1 stycznia 2007 r. przez Dyrektywę 2006/112/Rady z dnia 28 listopada 2006 r.). Niemniej jednak na podstawie tez przedstawianych w Orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości można wnioskować, iż w sytuacji gdy wynik realizowany w zakresie transakcji finansowych jest traktowany jako bezpośrednia, stała i konieczna konsekwencja działalności podatnika (poz. Orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-306/94 Regie Dauphinoise), nosi wówczas znamiona prowadzenia działalności gospodarczej i dlatego należy transakcje te uwzględnić w wartości obrotu, a tym samym wartości podstawy opodatkowania VAT.

W konsekwencji, zdaniem Banku wskazane transakcje dotyczące usług finansowych realizowane przez "B" w ramach prowadzenia działalności gospodarczej powinny zostać uwzględnione w rozliczeniach podatku VAT.

Niemniej jednak, kwestią wątpliwą pozostaje sposób określenia podstawy w odniesieniu do tego rodzaju transakcji. Zarówno przepisy polskiej Ustawy o VAT, jak również regulacje europejskie nie odnoszą się bezpośrednio do powyższej kwestii.

Brak jednoznaczności przepisów krajów członkowskich UE, w szczególności w odniesieniu do określenia wartości obrotu z tytułu powyższych transakcji dla celów VAT, został zauważony już podczas trzynastego spotkania Komitetu VAT (Komitet ten stanowi ciało doradcze Komisji Europejskiej i zgodnie z art. 29 Szóstej Dyrektywy ma prawo wydawać interpretacje jej postanowień), które miało miejsce w dniach 15 i 16 grudnia 1981 r. W toku prowadzonych rozmów uczestnicy, praktycznie jednogłośnie opowiedzieli się za uznaniem za podstawę opodatkowania, w odniesieniu do transakcji finansowych, wartości łącznego wyniku zrealizowanego przez podmiot w danym okresie rozliczeniowym (za "The impact of value added tax on financial services and insurances - the law of unintended consequences..."; A K - Principal Administrator At the Directorate General for Talion and Customs Union of the European Commission; B)

Spostrzeżenia Komitetu VAT znalazły odzwierciedlenie w Pierwszym Raporcie Komisji Wspólnot Europejskich do Rady w sprawie wprowadzenia wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, z 14 września 1983 r. (COM (83) 426 final), a następnie projekcie Dyrektywy VAT z 1984 r. (COM 84/648 final Proposal for a nineteenth Council directive on the harmonisation of the laws of the Member States relating to turnover taxes amending Directive 77/388/EC Common System of Value Addend Tax. O.J. C347 of 29.12.1984. Withdrawn 14/12/1993). Według treści projektu, za podstawę opodatkowania, w stosunku do transakcji zwolnionych (jak np. omawiane transakcje finansowe), należałoby uznać zrealizowany wynik, po uwzględnieniu zarówno ceny nabycia, jak i wydatków poniesionych przez nabywcę, czyli w efekcie wartość łącznego wyniku zrealizowanego przez podmiot w danym okresie.

Propozycja odpowiedniego przepisu nie została ostatecznie zaimplementowana, niemniej jednak powyższa teza została ugruntowana w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który w sprawie C-172/96 "F N Bank of C" w odniesieniu do zwolnionych transakcji finansowych (obrotu walutami) potwierdził, iż podstawą opodatkowania jest wynik zrealizowany w danym okresie. Zgodnie z powyższym orzeczeniem "Artykuł 11 (A) (1) (a) należy interpretować w taki sposób, aby w transakcjach wymiany dewiz, za które nie zostały naliczone żadne opłaty ani prowizje w odniesieniu do określonych transakcji, podstawę opodatkowania stanowił ogólny wynik transakcji usługodawcy w danym okresie."

Uwzględnianie w wartości obrotu, a tym samym w wartości podstawy opodatkowania VAT wartości łącznego wyniku zrealizowanego na transakcjach finansowych, w szczególności na obrocie instrumentami finansowymi potwierdza również praktyka wielu innych krajów Unii Europejskiej, np. D, I lub S (por. "VAT and F S" R, Dublin 1990; "T of F I K V, N Banka S).

Należy również zauważyć, iż biorąc pod uwagę zasady systemowe, na każdym etapie obrotu podatek VAT powinien obejmować wyłącznie generowaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą wartość dodaną. W przypadku transakcji finansowych, w szczególności obrotu instrumentami finansowymi, wartością dodaną kreowaną przez Bank jest niewątpliwie tylko wartość wyniku realizowanego na powyższej działalności (abstrahując od wartości samego papieru wartościowego lub instrumentu finansowego będącego przedmiotem tej działalności). Podobnie jak w przypadku obrotu walutą, którego dotyczyło cytowane powyżej orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, wartością dodana (wartością wynagrodzenia) stanowiącą podstawę opodatkowania zdaniem sądu powinna być wartość wyniku zrealizowanego na tego typu transakcjach w danym okresie rozliczeniowym, a nie wartość waluty będącej przedmiotem obrotu.

Innym przykładem obrazującym istotę stanowiska Banku w kwestii ustalenia wartości podstawy opodatkowania z tytułu wskazanych transakcji finansowych może być porównanie tej działalności do świadczenia usługi polegającej na udzieleniu kredytu. Podstawą opodatkowania dla celów podatku VAT w przypadku udzielenia kredytu będzie kwota odsetek należnych kredytodawcy, a nie całkowita wartość środków pieniężnych będących przedmiotem transakcji. Zdaniem "B", analogicznie realizowany prze Bank obrót na transakcjach finansowych, jako stały element prowadzonej działalności, powinien być rozpatrywany w kategorii generowanej przez "B" w danym okresie rozliczeniowym wartości dodanej, tj. zrealizowanego łącznego wyniku na tego rodzaju transakcjach. Podobne stanowisko zaprezentował również Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z dnia 26 września 2007 r. (por. sygn. akt 1471/VUR2/443-53/3/MK).

Mając powyższe na uwadze, zdaniem "B" za uzasadnione należy uznać uwzględnienie w wartości obrotu, a tym samym w wartości podstawy opodatkowania VAT łącznego wyniku realizowanego przez Bank, w przyjętych dla poszczególnych instrumentów stosownych okresach rozliczeniowych, na wskazanych powyżej transakcjach finansowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Treść art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W myśl art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy wskazuje, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż dokonuje transakcji kupna i sprzedaży akcji i innych papierów wartościowych. Ponadto Bank dokonuje obrotu dłużnymi papierami wartościowymi we własnym imieniu i na własny rachunek. Spółka w złożonym wniosku przedstawiła sposób ustalenia podstawy opodatkowania dla papierów wartościowych z prawem kapitalizacji oraz dla dłużnych papierów wartościowych - wynagrodzenie rozumiane jako zrealizowany wynik jest ustalane zgodnie z przyjętymi przez Bank zasadami rachunkowości i stanowi osiągniętą w danym okresie rozliczeniowym różnicę pomiędzy osiągniętymi przychodami ze sprzedaży poszczególnych kategorii papierów wartościowych, a ich wartością według cen zakupu. Tak ustalony wynik za miesięczne okresy rozliczeniowe, dotyczący obrotu poszczególnymi rodzajami papierów wartościowych, jest uwzględniany przez Bank w wartości podstawy opodatkowania. W przypadku papierów wartościowych z prawem do kapitalizacji, osiągnięty wynik zostaje ustalony i zaewidencjonowany przez Bank w dniu zawarcia transakcji sprzedaży, natomiast w przypadku dłużnych papierów wartościowych wynik zostaje ustalony i zaewidencjonowany przez Bank w tzw. dacie rozliczenia sprzedaży (tj. dacie wygaśnięcia danego papieru wartościowego). W przypadku dłużnych papierów wartościowych Bank otrzymuje wynagrodzenie w formie odsetek naliczonych za okres, w którym posiadał dany papier wartościowy. Odsetki te stanowią wynagrodzenie za udostępnienie kapitału emitentowi danego instrumentu dłużnego za czas, w którym papier wartościowy był w posiadaniu Banku.

Jak wynika z powyższych uregulowań, transakcje w zakresie kupna i sprzedaży akcji i innych papierów wartościowych są świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i mieszczą się w kategorii usług pośrednictwa finansowego. Należy jednak podkreślić, iż ustawa ta nie posługuje się pojęciami wynagrodzenia czy zrealizowanego wyniku (zysku lub straty), który jest ustalany, jak wskazał Wnioskodawca, w oparciu o przyjęte przez niego zasady rachunkowości. Przedmiotowa ustawa nie reguluje również w sposób szczególny podstawy opodatkowania czynności wynikających z umów pośrednictwa finansowego. Oznacza to, że dla tego typu usług, a więc i dla transakcji związanych z kupnem i sprzedażą akcji i innych papierów wartościowych, w tym także dłużnych papierów wartościowych, podstawę opodatkowania określa się według zasad ogólnych wynikających z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, tj. kwoty należnej z tytułu czynności pośrednictwa finansowego. Należność ta winna wynikać z umów zawieranych z kontrahentami, z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.).

W przedłożonym wniosku Spółka wskazała również, iż nabywa i utrzymuje akcje i udziały w innych jednostkach, tzn. jednostkach zależnych, współzależnych, stowarzyszonych i udziały mniejszościowe klasyfikowane jako aktywa trwałe. W związku z tym, iż posiada powyższe udziały nie w celach handlowych lecz w celu wykonywania praw właścicielskich z nich wynikających obrót z tytułu ich sprzedaży nie jest uwzględniany dla celów rozliczeń podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ust. 2 art. 15 cyt. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie powyższych uregulowań należy stwierdzić, że mimo iż sprzedaż akcji i udziałów jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 cyt. ustawy to ze względu na brzmienie art. 15 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Bowiem sam fakt posiadania udziałów i akcji nie stanowi działalności gospodarczej, która skutkowałaby uznaniem udziałowca za podatnika. Również sprzedaż tych udziałów i akcji nie jest działalnością gospodarczą, która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż głównym celem dokonywania obrotu akcjami i udziałami w jednostkach zależnych, współzależnych, stowarzyszonych i udziałami mniejszościowymi klasyfikowanymi jako aktywa trwałe nie jest osiągnięcie zysku lecz optymalizacja zarządzania powiązanymi i zależnymi podmiotami gospodarczymi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.